- Details
- Geschreven door: Boelsma, Els
- Categorie: Afscheid
- Hits: 7364
wij kijken, maar jij luistert
waardoor je de begrenzing ziet
die van leed en liefde fluistert
Jij neemt je eigen levensweg
aarzelend, en dan eenmaal rechtuit
wanneer je tot het einde
van de stille weg besluit
Steel nu je tijd
en steel je plek zolang je kunt
jou is de mooiste
dromennacht gegund.
(Uit: Een droomgedachte in een herfstnacht door Els Boelsma)
- Details
- Geschreven door: Sipma, T.
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3082
jezus´komst verwachten!
Zij uw hoop op God gericht,
leed wil Hij verzachten.
Moedig (pleitend op Zijn trouw)
verder in dit leven!
Hij, Die leidt bij vreugd´ en rouw,
schenkt ons eeuwig leven!
T. Sipma
- Details
- Geschreven door: Haan, Dien de
- Categorie: Verdriet
- Hits: 7441
Ik heb me zo gehaast vandaag.
Ik heb, vervuld van al mijn jachten,
Uw beeld, Uw vrêe in mij vervaagd.
Ik liet mij door mijn leven leven,
ik miste U en wist het niet,
maar willoos van U weggedreven
voelde ik een vaag verdriet.
Heer, leer mij weer Uw leven leven,
leg Gij Uw hand op mijn bestaan.
Slechts wat U neemt kan ik U geven
Laat mij toch bij mijzelf vandaan.
Uit: Voor ogen die het donker zagen.
Dien de Haan
- Details
- Geschreven door: Bruijne, Marijke de
- Categorie: Overlijden
- Hits: 10093
Hoop die niet sterven wil
Vrede die bij ons blijft"
Marijke de Bruijne
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Overlijden
- Hits: 15020
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt"
- Details
- Geschreven door: Dinnissen-van den Broek, Beppie
- Categorie: Verdriet
- Hits: 10334
nooit zo sterk zijn
dat mijn herinnering bestaat
uit tranen en pijn
Beppie Dinnissen
ingezonden 20 februari 2005
- Details
- Geschreven door: Bonhoeffer, Dietrich
- Categorie: Afscheid
- Hits: 15595
die Gij hier in ons duister hebt gebracht,
breng als het kan ons samen, geef ons vrede.
Wij weten het, uw licht schijnt in de nacht.
In goede machten liefderijk geborgen,
verwachten wij getroost wat komen mag.
God is met ons des avonds en des morgens,
is zeker met ons elke nieuwe dag.
Dietrich Bonhoeffer
- Details
- Geschreven door: Tassie Gedichtensite.nl
- Categorie: Tijd
- Hits: 5986
Oud en Nieuw.
Nieuw dat lijkt nog zover weg.
Nieuw wanneer zal dat zijn?
Oud dat is nog zo dicht bij,
Oud dat is zoals het nu nog is.
Oude wonden,
Oude gedachten,
Oude gevoelens,
Oude pijnen die opnieuw moeten worden gevoeld.
Oude verlangens die opnieuw moeten worden verlangt.
Nieuw dat is zoals het eens zal worden,
Nieuw dat is iets wat groeien moet.
Nieuw dat is nieuw, nieuw voor jouw, nieuw voor mij,
Nieuw voor ons allebei.
Vuurwerk dat straks knallen gaat,
Vuurwerk om het oude af te sluiten.
Vuurwerk om het nieuwe in te luiden.
Maar wanneer zal in mij het vuurwerk kunnen knallen,
Het vuurwerk om het nieuwe in te luiden?
Ik vind het moeilijk Heer, dat oud en nieuw,
Ik heb Uw hulp daar hard bij nodig.
Wilt U mij leiden, op de manier die U het beste vindt.
Zodat U op Uw tijd kan zeggen tegen mij,
Het oude is geweest.
Nu is het nieuwe aangebroken.
Tassie
gemaakt op 31.12.2004 ingezonden op 06.09.2005
- Details
- Geschreven door: Bouter, Chris
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3424
Daar aan 't firmament.
Ja, tel eens de klinkers
Die 't melkwegje kent.
Ge zult dan ontdekken
Dat klein het slechts is.
Want and'ren bedekken,
Dat is heel gewis;
Als plasregens deze
Zo heel kleine straat.
O, dat men toch leze
Wat Wijsheid daar staat!
Hoe hoog 't oog ook klimme,
Steeds weer het toch blijkt;
't Heelal kent geen kimme,
Hoever men ook kijkt.
Zo fel als briljanten,
Door zonlicht bestraald
Aan alle de kanten
Zij schitt'ren bepaald.
O, edele stenen
Van 't hemelgewelf,
Uw grootsheid strekt henen
Hoog boven 't gedelf
Door simpele lieden
In u hier verricht;
Als 't der stromen vlieden
Naar zeeën gericht
Tot in oceanen
Oneindig in pracht
En eind'loos vol manen
En zonnen en kracht!
Wie weet alle spelen
In 't al daar begaan,
Van alle de delen,
De feilloze baan?
Hier kunnen de mensen
Slechts van uwe macht
Te vatten iets wensen
Die daar lustig lacht.
O, mensje wat dunkt u?
'T Gigantische werk
Daarboven vergunt u
Te weten dat perk
Noch paal ooit begrenzen
De Hand die het schiep,
Dit zwerk zonder grenzen;
O, perkloos zo diep.
Hoe groot een vermogen
't Stellaire gestel
Der hemelse bogen
Weerspiegelt zo wel.
O, zij vol van vreze
Vermetele mens
En buig toch voor deze,
Ah, God zonder grens!
Gij zult dan eens delen
In Zijn kracht en eer.
Niets zal Hij verhelen,
Ja, geven steeds meer.
Zo niet, uw ervaring
Rampzalig zal zijn,
Volstrekt geen bedaring
Van Gods gramschap rein.
Want de Createur
Van de constellaties
En de Formateur
Der hemelse staties;
Zal u dan verdoemen
In hellige vlam
U denkt nu te roemen?
Wacht u voor Zijn gram!
Maar zalig voor altijd
Die God nu gelooft.
Want eeuwige blijheid
Door Hem is beloofd.
Aan zulk één een leven
Steeds meer lumineus
En harmonieus
De Godheid zal geven . . .
Chris Bouter
http://www.is888.nl
herfst 1977
ingezonden 6 september 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3813
spitsen reiken naar de hemel.
Predikers gekleed
in zwarte woorden.
Gebeden zo zwaar
dat ze niet kunnen stijgen,
niet verder dan de spits.
Kinderen spelen
op het kerkplein.
Iemand glimlacht
en wacht.
Henny Blaak
6 september 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4392
dat ik ben vervuld
van God,
of dat de Geest
mij drijft
tot daden.
Ik ben vervuld
met twijfels.
Ik leef van een gerucht
dat zegt:
Ik ken je naam.
Ik ben.
Ik zal er zijn.
Ik ben aan jou gehecht.
Zo ga ik min of meer mijn wegen,
in de hoop op zegen.
Henny Blaak
6 september 2005
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 4346
Als jaloezie en afgunst me wreken
geef dan moed om door te gaan,
als die wrange tijden aanbreken
wilt U me dan bij blijven staan?
Want al zit m'n vijand niet stil
leer me te vergeven om niet,
dat het gaat niet om wat ìk wil,
maar leer me: "U wil geschiedt"
Amen
Lisa
7 september 2005
- Details
- Geschreven door: Lam, Anton B.
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4407
en met een hart vol schuld.
Ik deed zo vaak Uw toorn ontbranden
en nog hebt gij geduld.
Veel ben ik van U weg gezworven
en vaak deed ik mijn eigen wil.
O God mijn hart is zo verdorven.
Uw liefde maakt mij stil.
Zo dikwijls was ik aan het dolen,
zo ver heb ik van U geleefd.
Ik deed zoveel kwaad, meestal verstolen
en, Vader, Gij vergeeft.
Gij slaat mij weer in liefde gade,
Gij ziet mij weer in Christus aan.
Het kruis, het kruis van Uw genade,
blijft eeuwig aan mijn einder staan.
Anton B. Lam
- Details
- Geschreven door: Huijgens-Wijma, Henriëtte Akkie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3895
en word een heel stil water
Misschien heb ik nog even tijd
en nog een beetje later "
Henriette Akkie Huijgens- Wijma
(overleden 23-03-1998)
Dit gedicht is ingestuurd door G. van Veen,
ter nagedachtenis aan Henriëtte Akkie Huijgens-Wijma.
Mevr. H. had haar eigen overlijdensadvertentie opgesteld, waarin zij dit zelfgemaakte gedicht publiceerde.
- Details
- Geschreven door: Rietveld, Anjo
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3954
Ik mis je morgen...
Ik mis je voor altijd...
Voor jou kwam de ochtend...
maar niet de avond...
Je zag de zon niet meer ondergaan
en je was weg voor altijd
maar je blijft bestaan in mijn hart...ook al ben je er niet meer...
Anjo Rietveld
ingezonden 9 januari 2005
- Details
- Geschreven door: Leeuwen, dhr. Van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4620
Zijn tijd is wijs en goed
Hij weet wanneer er regen,
wind of zonschijn wezen moet
Gods tijd is goed.
Wie is zo wijs als Hij?
Hij, die bestuurt het groot heelal
zorgt zeker ook voor mij.
Dhr. Van Leeuwen
Ingezonden door Nel Prins:
Dit gedicht stond boven een rouwadvertentie en was door Dhr. Van Leeuwen zelf gemaakt.
- Details
- Geschreven door: Wil Gedichtensite.nl
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4624
dat 't licht der wereld overal schijnt?
Zou eens liefde binnenstromen,
als door rivieren zonder eind?
Zou nog eens de vijand komen,
en zeggen dat hij je vriend nu wordt?
Of moet eerst mijn liefde stromen
en over hem zijn uitgestort.
Zal ons wapen ploegschaar heten?
Om te ploegen 't onvruchtbaar land?
Zo dat ieder heeft te eten,
ja ook hen op 't schraalste strand?
Eens zal lam en leeuw verkeren,
te samen grazend in één wei.
't Licht zal weer op aarde keren,
met vreed'en liefde koestert hij.
WIL
- Details
- Geschreven door: Donker, Anthonie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5573
kleiner het land waar wij ons bevinden
kleiner het aantal van de beminden
iedere dag.
Anthonie Donker
- Details
- Geschreven door: Wijngaard, Annette van den
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5920
met mijn beide ogen dicht,
hier heb ik mijn rust gevonden
en ben ik aan iedereen die mij lief heeft verbonden.
Annette v.d. Wijngaard
ingezonden 17 juli 2004
- Details
- Geschreven door: Schierbeek, Bert
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5041
als het regent
laat ze niet nat worden
en als het stormt
vat ze geen kou
en ik denk ook
dat dat denken
niet helpt
want je wordt nooit meer
nat noch vat je kou
want het regent
noch waait ooit
meer voor jou
auteur: Bert Schierbeek
- Details
- Geschreven door: Weerstra, Thijs
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4309
In vertrouwen aan U
Want U bent de bron van het leven
In wie wij ook in het sterven
geborgen zijn.
- Details
- Geschreven door: Jacobs, Ria
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6577
Het verdriet dat er een afscheid was.
Ik huil omdat ik eenzaam ben nu je bent gegaan,omdat de dood me zo plots heeft verrast.
De zon en warmte op jouw gezicht.
Ik huil want je leefde intens en zo bezield.
Nu leef je verder in mijn gedicht.
Ik huil om jou door de dood gevangen.
Ik voel de leegte van het afscheid.
En huil om de pijn van eindeloos verlangen.
Alleen mijn tranen volgen jou in de eeuwigheid.
Ria Jacobs
- Details
- Geschreven door: Wijgerden, Cees van
- Categorie: Verdriet
- Hits: 8286
Je bent zo alleen,
je leven wordt eenzaam.
Mensen verdwijnen
zijn scherven dan niet meer te lijmen?
Waarom zit je niet lekker in je vel,
gooi je alle deuren dicht naar een ander?
Je bent niet meer bereikbaar,
de muren om je heen worden steeds hoger.
Zo te zitten in verdriet,
denk ik aan die lange donkere tunnel,
met aan eind een sprankje licht.
Maar... die tunnel lijkt nog zo lang.
Woorden zijn er niet meer,
alles is al gezegd.
Het enige wat nog overblijft
is de "liefde".
Ik weet het,
sommige geheimen
kunnen beter geheimen blijven.
Maar ik laat je niet gaan.
Woorden schieten vaak tekort,
om alles uit te drukken
wat je in je hart voelt.
Maar ik leef met je mee.
Biddend, vecht ik door.
Hopend, dat je aan het eind
van jouw lange donkere tunnel
het "licht" mag zien.
Cees van Wijgerden
http://www.tienergedichten.nl
4 september 2005
Gewoon.... een tiener! gedichtensite door Cees van Wijgerden. Klik hier
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 17673
zoveel als onze Heer,
legde je al Zijn teksten
in drievoud voor me neer,
zelfs als je zuiver water
veranderde in wijn
en je bezat geen liefde,
wie zou je dan wel zijn?
Al liet je stenen spreken,
bracht je de storm tot rust,
al liep je over ’t water
tot aan de verste kust,
al toverde je nachtfloers
tot pure zonneschijn
en je bezat geen liefde,
wie zou je dan wel zijn?
Al was je theologisch
uitmuntend onderlegd,
al zou je overwinnen
in elk verwoed gevecht,
al had je alle kennis
in één reusachtig brein
en je bezat geen liefde,
wie zou je dan wel zijn?
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 6302
die jij zo dikwijls aan me vraagt.
Waarom de een het lijden beter
en stiller dan de ander draagt.
Waarom gebrekkigen zo leven
dat er vaak weinig uitzicht daagt,
de een verdrinkt in zijn miljoenen
en d’ander om een aalmoes vraagt.
Ik heb geen antwoord op de dingen
die ik gelijk als jij doormaak.
De een trapt jaren langs het doel heen
en d’ander schiet in één keer raak.
Ik weet niet waarom mensen sterven
wiens leven altijd geven was
en waarom ogen smart’lijk breken
waarin ik louter liefde las.
Ik heb geen antwoord op de dingen
die wreed en gewelddadig zijn,
op de onmenselijke smarten
die baren zoveel angst en pijn.
Maar ik draag wel de vele zorgen
naar Hem die zoveel liefde heeft,
dat Hij aan allen die vermoeid zijn
kracht om het kruis te dragen geeft!
Frits Deubel
www.gedichtensite.com
4 september 2004