- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 12247
Bidden
zonder
dat je
Gods antwoord
herkent,
wordt een
gebed
zonder
end
zonder
dat je
Gods antwoord
herkent,
wordt een
gebed
zonder
end
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 7633
Er is meer dan wat je
als sterveling ziet.
Er is meer rondom je,
vergeet dat maar niet!
Meer dan je kunt vatten
met al je verstand,
want God houdt het meeste
nog achter de hand!
Probeer niet te vorsen
hoe zoiets wel kan,
maar grijp al die wond’ren,
geniet er slechts van.
Wat mensen niet kunnen
krijgt God voor elkaar.
Daarin komt Zijn almacht
en kracht openbaar.
Er is meer dan zorgen
en meer dan je traan.
Voor jou komt weer vreugde
vanboven vandaan!
Vraag mij niet hoe dat dan
in hemelsnaam kan.
Omvat stil het wonder,
geniet er slechts van!
als sterveling ziet.
Er is meer rondom je,
vergeet dat maar niet!
Meer dan je kunt vatten
met al je verstand,
want God houdt het meeste
nog achter de hand!
Probeer niet te vorsen
hoe zoiets wel kan,
maar grijp al die wond’ren,
geniet er slechts van.
Wat mensen niet kunnen
krijgt God voor elkaar.
Daarin komt Zijn almacht
en kracht openbaar.
Er is meer dan zorgen
en meer dan je traan.
Voor jou komt weer vreugde
vanboven vandaan!
Vraag mij niet hoe dat dan
in hemelsnaam kan.
Omvat stil het wonder,
geniet er slechts van!
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4613
Er dreigt een schip te zinken,
de ruimen staan in brand
en zware golven beuken
verwoed tegen de wand.
Een S.O.S. klinkt dringend
en hoop’lijk niet te laat.
Nog even en het vaartuig
met man en muis vergaat.
Hoor jij soms ook wel schepen,
die luid de noodklok slaan?
Mijn God, als jij niets uitricht
ze reddeloos vergaan!
Reik toch een koord van liefde
en maak ze aan je vast,
opdat ze niet verzinken
door hun enorme last.
God wil ook jou gebruiken
als angst je naaste kwelt,
als veel is te verliezen
en elk moment haast telt.
Speur toch naar drenkelingen
en werp een reddingslijn,
zodat ze net op tijd nog
geborgen zullen zijn.
de ruimen staan in brand
en zware golven beuken
verwoed tegen de wand.
Een S.O.S. klinkt dringend
en hoop’lijk niet te laat.
Nog even en het vaartuig
met man en muis vergaat.
Hoor jij soms ook wel schepen,
die luid de noodklok slaan?
Mijn God, als jij niets uitricht
ze reddeloos vergaan!
Reik toch een koord van liefde
en maak ze aan je vast,
opdat ze niet verzinken
door hun enorme last.
God wil ook jou gebruiken
als angst je naaste kwelt,
als veel is te verliezen
en elk moment haast telt.
Speur toch naar drenkelingen
en werp een reddingslijn,
zodat ze net op tijd nog
geborgen zullen zijn.
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5733
om dingen te zeggen,
zodat we bij and’ren
iets neer kunnen leggen.
Er komen wel klanken
van vloeiende zinnen,
maar wat kan een zieke
met zoiets beginnen?
We praten en praten,
behand’len problemen,
doch zonder de ander
zijn zorg af te nemen
en als we dan nog niet
een ingang verkrijgen,
rest ons vaak niets anders
dan eind’lijk te zwijgen.
Misschien als we mensen
vanbinnen bekijken,
wellicht dat we velen
iets beter bereiken.
Proberen we zelf dan
het spreken te laten,
gaan vast onze harten
en ogen meer praten.
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 4112
”God, heeft mijn leven nog wel zin?
Ik mis de wapens om te strijden,
waardoor ik nooit meer overwin!
Nu zelfs mijn roer het heeft begeven
ben ik een schip dat stuurloos is
en zwalkend op de woeste zeeën
ik elke hoop op redding mis!”
Toch hoor je ze soms heel druk praten
met hun bekenden om zich heen.
Ze zijn het middelpunt bij velen,
maar eig’lijk moederziel alleen.
Misschien dat zij alleen nog wachten
of er van jouw kant redding komt,
als die gevreesde stem vanbinnen
door jouw betrokkenheid verstomt!
Kijk toch eens goed met and’re ogen,
luister met oren die verstaan
de bange schreeuw die jou laat weten
dat er een mens dreigt te vergaan!
Wellicht ontbreken je de woorden,
de zinnen voor een wijze raad,
als je maar stil met beide armen
die ziel je liefde voelen laat!
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Tijd
- Hits: 6398
Het tijd’lijke tijdloos
van zorgenlast vrij,
het stoff’lijke naamloos
als schaduw voorbij,
de mens na zijn zoektocht
het einddoel bereikt,
waar nachtelijk duister
voor ’t hemelse wijkt.
Een grensplaats wordt grens’loos
en afstand verliest,
vergank’lijkheid macht’loos
voor ’t tijdloze kiest,
de ziel ongebonden
in vrijheid herleeft.
God zelf haar voor eeuwig
Zijn rijkdommen geeft.
van zorgenlast vrij,
het stoff’lijke naamloos
als schaduw voorbij,
de mens na zijn zoektocht
het einddoel bereikt,
waar nachtelijk duister
voor ’t hemelse wijkt.
Een grensplaats wordt grens’loos
en afstand verliest,
vergank’lijkheid macht’loos
voor ’t tijdloze kiest,
de ziel ongebonden
in vrijheid herleeft.
God zelf haar voor eeuwig
Zijn rijkdommen geeft.
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Vrede
- Hits: 8371
Vrede is een heel klein
stukje voelen zoals God
het altijd heeft gewild
en hoe meer je eigen stem
verstilt, des te beter
voel je Zijn bedoelen.
stukje voelen zoals God
het altijd heeft gewild
en hoe meer je eigen stem
verstilt, des te beter
voel je Zijn bedoelen.
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4921
Je ziet geen mens meer lopen
over ’t onstuimig meer.
Je hoort ook niet zacht roepen:
”Ik ben het hoor, de Heer!”
Geen dode wordt meer levend,
geen water wordt meer wijn,
maar toch weet ik het zeker
dat er nog wond’ren zijn!
Probeer maar eens te zeggen:
”God, ziet U mij nog staan?
Kunt U de hemelsluizen
eens open laten gaan?”
Je moet soms even wachten,
zoiets vraagt wel geduld,
maar toch weet ik het zeker
dat ’t wonder zich vervult!
Ze zijn er nog, die wond’ren.
God reikt ze jou wel aan
en lijkt de sluis gesloten,
zij zal straks opengaan.
Al dragen jou geen meren,
wordt water echt geen wijn,
je ziet het grote wonder:
God zal er voor je zijn!
over ’t onstuimig meer.
Je hoort ook niet zacht roepen:
”Ik ben het hoor, de Heer!”
Geen dode wordt meer levend,
geen water wordt meer wijn,
maar toch weet ik het zeker
dat er nog wond’ren zijn!
Probeer maar eens te zeggen:
”God, ziet U mij nog staan?
Kunt U de hemelsluizen
eens open laten gaan?”
Je moet soms even wachten,
zoiets vraagt wel geduld,
maar toch weet ik het zeker
dat ’t wonder zich vervult!
Ze zijn er nog, die wond’ren.
God reikt ze jou wel aan
en lijkt de sluis gesloten,
zij zal straks opengaan.
Al dragen jou geen meren,
wordt water echt geen wijn,
je ziet het grote wonder:
God zal er voor je zijn!
Frits Deubel: www.gedichtensite.com
- Details
- Geschreven door: Dijk, Marie van
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3514
Als ik de wind was
zou ik schuilen
tussen het riet
en wachten
tot de storm voorbij was
Als ik een boom was
zou ik bladeren storten
Mn stam laten verdorren
en niet wachten
tot de zaag is geweest
Als ik de zee was
zou ik bulderen
over de duinen
en wachten
op schone tijden
Als ik de lucht was
zou ik bulderen
langs hete hoofden
en wachten
op gehoor
Als ik de hemel was
zou ik kijken
waar Hij is
en wachten
op Zijn besluit
Als ik mezelf was
zou ik spreken
over dit al
en niet wachten
tot ik de moed had
zou ik schuilen
tussen het riet
en wachten
tot de storm voorbij was
Als ik een boom was
zou ik bladeren storten
Mn stam laten verdorren
en niet wachten
tot de zaag is geweest
Als ik de zee was
zou ik bulderen
over de duinen
en wachten
op schone tijden
Als ik de lucht was
zou ik bulderen
langs hete hoofden
en wachten
op gehoor
Als ik de hemel was
zou ik kijken
waar Hij is
en wachten
op Zijn besluit
Als ik mezelf was
zou ik spreken
over dit al
en niet wachten
tot ik de moed had
Jan van Dijk
- Details
- Geschreven door: Dijk, Meint van
- Categorie: Ziekte
- Hits: 9433
nu ziekte mij de das om doet?
Wat zegt mij aards gewin,
'k hoop in de hemel op een nieuw begin!
Wat koop ik voor m'n geld
als geen engel dat straks telt?
Niets zegt mij roem en eer,
men begeert toch steeds maar meer!
Welke waarde had genot
in de plaats van God?
Tevergeefs het zoeken naar geluk
als een levenslang vermoeiend juk;
't ligt nu thuis te sterven in een hoek
't was jarenlang naar míj op zoek!
Vóór mijn ziekte leken er geen grenzen;
had ik echt wel honderd wensen!
Er rest mij nu nog één;
negen-en-negentig andere vlogen heen!
O, God, ik vraag U:
al die plannen en dat streven,
dat betrekkelijke van het leven,
wilt U 't mij vergeven?
al die plannen en dat streven,
dat betrekkelijke van het leven,
wilt U 't mij vergeven?
Meint van Dijk,
jan. '95
- Details
- Geschreven door: Dijk, Meint van
- Categorie: Ziekte
- Hits: 13867
en roept: "Vertel, vertel, vertel!"
De specialist herkent hem wel
hij weet allang van het gezwel.
Familie, trouwste metgezel
zwijgt angstig evenwel......
Patienten, zelf onwel
en verpleegsters op bevel,
ze spelen mee het zwijgend spel.
En ik...., ik hoop nog op herstel
maar merk dat ik steeds vaker bel
en voel steeds meer m'n ziek gestel.
maar merk dat ik steeds vaker bel
en voel steeds meer m'n ziek gestel.
O God, waarom is in dit duel
juist de stilte vaak zo fel?
juist de stilte vaak zo fel?
Laat mij niet eindigen in m'n eigen
door een samenzwering in het zwijgen!
door een samenzwering in het zwijgen!
Meint van Dijk
sept. '91
- Details
- Geschreven door: Dijk, Meint van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4747
't Gelijk wordt niet per definitie
bepaald door meerderheid in coalitie,
of door het nee van oppositie.
bepaald door meerderheid in coalitie,
of door het nee van oppositie.
de meerderheid heeft nooit gelijk….
De helft plus één
bepaalt alleen
het 'waar' op dát moment;
een absolute norm is onbekend.
bepaalt alleen
het 'waar' op dát moment;
een absolute norm is onbekend.
en niemand heeft dus ongelijk…..
De Bijbel, Woord van God,
komt niet meer aan bod.
De kerk, hoop'loos in gebreke,
heeft slechts nog horizontale preken:
goed of kwaad of waar,
u zegt het maar,
wij beslissen met elkaar.
Op schreeuwende vragen
gaan wij niet antwoorden wagen.
komt niet meer aan bod.
De kerk, hoop'loos in gebreke,
heeft slechts nog horizontale preken:
goed of kwaad of waar,
u zegt het maar,
wij beslissen met elkaar.
Op schreeuwende vragen
gaan wij niet antwoorden wagen.
Want echt waar,
niets is onfeilbaar,
geloof me maar!
niets is onfeilbaar,
geloof me maar!
of wel soms….?
Of heeft toch Hij gelijk
waarover staat geschreven:
'Ik ben de Waarheid en het Leven!'
waarover staat geschreven:
'Ik ben de Waarheid en het Leven!'
Meint van Dijk
augustus 1991
- Details
- Geschreven door: Dijk, Meint van
- Categorie: Kerst
- Hits: 5918
Het Woord is Vlees geworden;
heeft onder ons gewoond
en heeft Zijn liefde ons getoond.
heeft onder ons gewoond
en heeft Zijn liefde ons getoond.
Maar, mijn God, ik wordt zo moe
van al dat opgetuigd gedoe:
kom ik wel aan Christus vieren toe?
Gaat de Boodschap niet verloren
door boodschappen en toebehoren?
Waarom zorgen wij dat alles
voor 't feest reeds in de stal is?
Ook zonder Christus zou voortaan
kerstfeest niet over hoeven gaan!
van al dat opgetuigd gedoe:
kom ik wel aan Christus vieren toe?
Gaat de Boodschap niet verloren
door boodschappen en toebehoren?
Waarom zorgen wij dat alles
voor 't feest reeds in de stal is?
Ook zonder Christus zou voortaan
kerstfeest niet over hoeven gaan!
Door onze rijk gevulde borden
lijkt het Woord tot vlees geworden!
Van heind 'en ver te horen
zingen overal de koren:
'Christus is geboren!'
lijkt het Woord tot vlees geworden!
Van heind 'en ver te horen
zingen overal de koren:
'Christus is geboren!'
Maar als U niet in mij geboren wordt
dan kom ik toch nog Vlees te kort
dan kom ik toch nog Vlees te kort
Meint van Dijk
dec. '93
- Details
- Geschreven door: Dijk, Meint van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3129
Intens triest
de mens die zich verliest
in dingen zonder waarde
en steeds maar meer vergaarde.
Slechts gebaat
bij de spijze die vergaat;
en nauwelijks geïnteresseerd
in het Brood wat niet verteert!
Veel is overbodig,
één ding is slechts nodig;
er staat geschreven:
Wie Mij eet zal Leven!
de mens die zich verliest
in dingen zonder waarde
en steeds maar meer vergaarde.
Slechts gebaat
bij de spijze die vergaat;
en nauwelijks geïnteresseerd
in het Brood wat niet verteert!
Veel is overbodig,
één ding is slechts nodig;
er staat geschreven:
Wie Mij eet zal Leven!
Meint van Dijk
- Details
- Geschreven door: Dimitri, Tiri
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 5762
Mensen zeuren,
Over oorlog.
Maar ondertussen
maken ze steeds ruzie
met elkaar.
Ze kijken naar die ander
daar ver weg.
Maar ze vergeten
wat ze zelf doen.
Over oorlog.
Maar ondertussen
maken ze steeds ruzie
met elkaar.
Ze kijken naar die ander
daar ver weg.
Maar ze vergeten
wat ze zelf doen.
ingezonden door Sietske Dijkstra
- Details
- Geschreven door: Diks, Ans
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4212
Tussen puin en prikkeldraad
Zit een vlinder op een bloem
En in een stukgeschoten straat
Licht in het zand een kinderschoen
God van de hemel u die het
Kwaad niet kan verhinderen
Waarom moet er oorlog zijn
Voor al die kinderen
Zit een vlinder op een bloem
En in een stukgeschoten straat
Licht in het zand een kinderschoen
God van de hemel u die het
Kwaad niet kan verhinderen
Waarom moet er oorlog zijn
Voor al die kinderen
Ans Diks
ingezonden 8 april 2005
- Details
- Geschreven door: Dinnissen-van den Broek, Beppie
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 8712
aan het einde van de tunnel
daar in een zee van licht
daar wacht ons de ontknoping
daar krijgt hij een gezicht
daar in een zee van licht
daar wacht ons de ontknoping
daar krijgt hij een gezicht
Beppie Dinnissen-van den Broek
ingezonden 24 februari 2005
- Details
- Geschreven door: Dinnissen-van den Broek, Beppie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6348
zo oud
zo broos
leefde zij in ongewis
zo dankbaar
zo bedroefd
dat zij geroepen is
zo broos
leefde zij in ongewis
zo dankbaar
zo bedroefd
dat zij geroepen is
Beppie Dinnissen-van den Broek
ingezonden 24 februari 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5392
Sommigen zeggen dat het geloof een rivier is
die wildstromend en traag langzaam
door een mensenleven heen voert en
door haar dieptes en zandbanken
altijd aandacht blijft vragen.
Anderen zeggen over het geloof
dat het je ziel blootlegt voor de ander
en dat je dat nog prettig vindt ook.
Weer anderen vergelijken het geloof
met een honger die niet te stillen is.
Het is een groot gapend gat
vol met emoties en een lichaam
dat schreeuwt om aandacht en respect.
En ik vind het geloof net als een bloem
die in de morgen het Licht en de Warmte
verwelkomt en met de minuut mooier wordt
en dat herhaalt zich elke dag weer opnieuw.
Geloof is ook twee bloemen uit één knop.
Bloemen die veel water nodig hebben om
samen door te groeien tot een eenheid van
liefde en stil geluk in een wereld waar de nacht
de dag niet zal verdrijven want waar
het Licht schijnt zal de duisternis verdwijnen.
Klaas van Eijbergen
ingezonden 17 april 200
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6353
Vrij naar Psalm 1
Ik sla goede raad nooit af,
en ben geen meeloper
als het gaat om iemand
zo maar voor gek te zetten,
nee, ik geloof in God, dag en nacht.
Dat komt omdat ik het water laat stromen
waar het moet, daardoor kan mijn geloof alleen
maar groeiend groeien, zoals alleen Geloof groeit.
De ongelovige gelooft niet in God,
daarom zal hij ook niet wandelen op
Gods wegen, want er zijn twee wegen
naar boven toe: de goede en de foute.
Maar komt hij tot inkeer, dan komt hij
automatisch op de goede weg terecht.
Dat is de kracht van het geloof van God.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 10602
Zachtjes fluistert de wind mijn naam
alleen mensen die het willen horen
kunnen dat gefluister verstaan.
Langs het bloeiende korenveld
zorgt de wind voor een heus orkest
ik blijf luisteren naar dit hemels
gebeuren en loop fluitend verder
met achter mij het spelend orkest.
Regendruppels vallen zachtjes
in het stof van de weg voor mij.
Samen met de wind zingen ze
een naam die ik altijd herken
want het is de naam van God.
Zo vervolg ik als mensenkind
mijn weg, de weg van God!
Klaas van Eijbergen
ingezonden 8 april 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 7551
Here
ik wil lopen
tegen de wind
in naar een plaats
waar ik weet dat ik
U kan horen, kan voelen.
Here,
ik wil lopen
naar mijn hart
waar daar kan ik
U horen, U voelen.
Here,
wilt U mij
de weg wijzen
want door die wind
ben ik die even kwijt!
AMEN
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Tijd
- Hits: 6656
Wie is God? Waar is god?
Wat wil God van ons? Van mij?
Wil Hij dat wij van Hem houden
in deze wereld vol geweld, bedrog,
armoede, honger en eenzaamheid?
Moeten wij van Hem houden
ondanks dat wij God nooit gezien hebben?
Nooit gevoeld hebben? Nooit ervaren hebben?
Wie is God?
Hij is alles en niets, liefde en haat,
God is de Schepper van ons allen.
Waar is God?
Hij leeft in je hart, in je ziel, in je geest.
Wat wil God van ons? Van mij?
God wil dat wij Hem liefhebben zoals Hij ons liefheeft.
Hij wil dat wij van Hem houden, ondanks het feit
dat sommigen onder ons een zooitje van de wereld maken.
Elk verhaal begint met liefde, ook het scheppingsverhaal
en liefde voor de wereld waarin wij leven is liefde voor God.
De mensen die vandaag de dag leven,
hebben God nog nooit gezien of ontmoet,
maar elke dag voelt en ervaart iedereen iets
dat niet te verklaren is en dat is de aanwezigheid
van God in ons denken en doen, in ons leven van alledag.
Daaruit blijkt wel dat God ook van u, jou, mij ,
ja van ons allemaal houdt ondanks onze tekortkomingen.
Geloof in God komt soms
pas laat in een mensenleven,
maar komt nooit te laat binnendrijven.
Elke dag dat iemand het geloof vindt of terugvindt
is een gewonnen dag in een mensenleven.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 8702
NAAR 1 KORINTIËRS 13 1 - 13
VERS 1
Er gaat een taal over de wereld,
die elk mens spreekt en begrijpt,
dat is de taal van de Liefde.
Niet iedereen wil die taal in het
openbaar spreken, want dan stelt
men zich kwetsbaar op naar de ander toe.
Vaak wordt dan met toeters en bellen
aangegeven waarom men zo is als men ( i)s.
VERS 2
Soms voel ik wat een ander voelt
en zie ik de gedachten van een ander
in mij opkomen, en zijn er geen geheimen
meer voor mij op deze wereld, en was ik
zo sterk dat ik bergen kon verzetten, maar
heb ik echter geen Liefde voor mijn medemens,
zeggen gevoelens van en voor een ander mij niets.
VERS 3
Mijn brood wil ik met de ander delen
en mijn vorig leven wil ik ook verbranden
zodat ik rein voor de medemens sta,
maar als ik dat niet met Liefde doe,
hoef ik het helemaal niet te doen.
VERS 4+5
Als ik vervuld ben met Liefde stroomt
er genade voor de ander door mij heen,
afgunst is mij dan vreemd; zij die mijn Liefde
willen kopen, vinden mij niet thuis.
Iemand kwetsen kan ik niet en andermans
gevoelens zijn veilig bij mij; zij die
kwaad in de zin hebben, worden vergeven.
VERS 6
Als ik "besmet" ben met deze Liefde,
kom ik op voor ongerechtigheid en
wil ik dat de waarheid wordt verteld.
Door deze Liefde behoud ik mijn geloof
en hoop ik dat ik mijn medemens
ook kan "besmetten" met deze Liefde.
VERS 7,8,9, 10
Wat men dan ook zal voorspellen over
de Liefde, men zal altijd blijven geloven
in het voortbestaan ervan, al praat men
er nog zo slecht over, want eens komt er
een dag dat men zal moeten aanvaarden
dat deze Liefde bestaat, anders moet
men vergoed zwijgen.
Geleerden voorspellen altijd iets nieuws,
maar als men de Liefde simpel aanvaardt
leert men pas echt van het leven te genieten.
VERS 11+12
Toen ik een kind was, sprak en handelde
ik als een kind; nu ik volwassen ben
behoor ik ook als een volwassene te handelen.
Dagelijks bekijk ik mij in de spiegel
en vraag mij af wat voor mij ligt, maar
eens wordt dat raadsel onthult en
stap ik over de grens en worden
mijn gebreken voor Zijn aangezicht
blootgelegd en getoond aan een ieder.
VERS 13
Ik zal dan weten wat ik altijd al geweten
heb: geloof, hoop en Liefde is de rode
draad dat door een mensenleven loopt,
en de liefde is de leidraad die men vast
moet houden als men door het leven gaat.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 8014
Fluweelzacht komt de dag tot leven.
Het geeft de wereld een glans mee dat
aangeeft dat er Iemand van ons houdt.
Harten grijpen het licht vast en de
ogen brengen de dageraad liefdevol
verder het leven in, dag in, dag uit,
zo gaat dat al eeuwen en eeuwen door.
God brengt het licht in de wereld
en mensen, dieren en planten
leven van, met en door het licht.
Paddestoelen staan glimmend te
verhalen over een lang verleden
wat ook in de toekomst verder leeft.
Bomen ruisen hun eigen verhaal
en de bast vertelt ons de jaren
dat hij heeft gevochten tegen de
natuur maar vooral tegen de mens.
Het wordt lichter en lichter,
de bosrand is alweer te zien.
Een pad slingert door het bos
tot dat het einde is genaderd
en daarna neemt het licht het over.
De mens voelt zich thuis
in het bos, op de heide,
in de duinen, langs het strand,
overal waar hij de natuur natuurlijk
kan beleven weet hij dat er hoop is
voor de mens die zijn omgeving niet
ziet als een wegwerpmaatschappij,
maar wil samenleven in een leven
dat vol staat van kleine oases
in de levenswoestijn, paradijsjes
die soms, heel even maar,
die betovering biedt waar wij
altijd naar op zoek zijn,
elke dag weer, ja,
een mensenleven lang.