- Details
- Geschreven door: Aikema, Johan
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 5779
een vogel of een bloem.
Ik zie je nu in alles,
en niet meer zoals toen!!
Temeer mag ik nu weten,
hoe het jou vergaat !
Omdat in elke bloem,
en elk klein levend wezen,
Gods Paradijs geschreven staat !
Ik weet nu zeker, dat jij
daar bent, daar in dat Land!
Je bent bij Hem !
En Hij koestert jou,
als een parel in Zijn Hand!
Papa
Johan Aikema
- Details
- Geschreven door: Aikema, Johan
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 9718
een pijn geboren in een smart.
O Weten zo gewis,
van mijn kind die ik zo mis .
O pijn door onbegrip geboren,
nooit zullen wij een antwoord horen!
Deze pijn, en dit verdriet,
wordt niet herkent, door andren
Alleen door hen, die een kind
moesten missen .
Een kind, een kind zo erg bemind !
- Details
- Geschreven door: Aikema, Johan
- Categorie: Overlijden
- Hits: 10181
Waar kan ik zoeken, wat ik hoop te vinden ?
Diep in mij, waar het gevoel zo zuiver is !
Diep in mij, waar ik weet wat.... IS!
Het Licht zo diep verscholen ,
is altijd daar, zo diep in mij !
Het Licht in mij, waar jij ook bent !
Het Licht in mij, die mij herkent
en troostend geeft !
Niets vragend, alleen gevend !
Johan Aikema
- Details
- Geschreven door: Aikema, Johan
- Categorie: Overlijden
- Hits: 7998
is nooit vergeten!!
Voorbij is wat we wisten ,en niet weten!
Voorbij is wat gedaan is, en moet gebeuren.
Voorbij is nooit en altijd,
hier en nu!
Voorbij is voelen, in het heden of, toch weten, wat we voelen in het verleden?
Nu is nu, en wat eens was is nu, en wat nu was, is toch weer heden !!
Het enige wat ik wil zeggen is: Denk niet ,dat Heden nog de toekomst, ooit verleden of een toekomst zal zijn!!
Doe het nu!!! En leef ! Alsof het heden nu de toekomst weer zal zijn!!
Want wat nu toch Heden is, ervaar je morgen als verleden !
En wat eens was zal ZIJN, in het NU het Heden, en Verleden!
Johan Aikema
- Details
- Geschreven door: Aikema, Johan
- Categorie: Vrede
- Hits: 9624
vanwaar komt die toch ??
Zo onvoorstelbaar diep in mij:
Die Vrede.
Ben jij het; die mij een stukje geeft
van wat jij nu ervaart ???
Papa
- Details
- Geschreven door: Aikema, Johan
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 6388
Woorden veelbelovend,
zonder woorden,
woorden oprecht
woorden vriendelijk.
Woorden zijn gevleugelde winden !
Johan Aikema
- Details
- Geschreven door: Aikema, Johan
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6095
Ik ben, jij was.
Of misschien toch ,jij bent ik was!!??
Weten ,dat je bent, en voelen er te zijn,
zo ongelooflijk hier en nu!!
Of toch nog onvoorstelbaar,
nu nog groeiend, nog niet klaar !
En eens dan bij het overgaan,
weten wat is, en wat zal zijn!
Dan samen in het Licht, Zijn Liefde ,
Nooit, nee, nooit meer is daar pijn!
Dus jij bent, ik doe mijn best er ook te
ZIJN!
Papa
Johan Aikema
Of misschien toch ,jij bent ik was!!??
Weten ,dat je bent, en voelen er te zijn,
zo ongelooflijk hier en nu!!
Of toch nog onvoorstelbaar,
nu nog groeiend, nog niet klaar !
En eens dan bij het overgaan,
weten wat is, en wat zal zijn!
Dan samen in het Licht, Zijn Liefde ,
Nooit, nee, nooit meer is daar pijn!
Dus jij bent, ik doe mijn best er ook te
ZIJN!
Johan Aikema
- Details
- Geschreven door: Sjanet Gedichtensite.nl
- Categorie: Angst
- Hits: 10230
In je leven
Waarop het lijkt
Of het leven je aanvalt
Het leven beangstigt je
Je zoekt naar antwoorden
Je zoekt naar een arm die je troost
Je zoekt rust
Je kijkt dan om je heen
Naar je vrienden
Naar je familie
Op zoek naar datgene dat je rust kan geven
Je vraagt je af wat je ziel teneerdrukt
Je vraagt je af waar antwoorden zijn
Je vraagt je af of er een troostende arm is
Je vraagt je af of er rust bestaat
Mijn geliefde kind,
Waarom kom je niet gelijk bij Mij?
Ik heb het leven gemaakt
Ik ben het leven
Ik weet wat je verontrust
Ik ken het leven dat je beangstigt
Je hoeft niet bang te zijn
Want Ik ben bij je
Als Ik bij je ben
Geef Ik je antwoorden
Op de vele vragen die je hebt
Troost Ik je met Mijn goddelijke rust
Kijk dan niet angstig rond
Kom bij Mij
Mijn geliefde kind
Ik wacht op je
Je liefhebbende Vader
Sjanet
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 9972
was het mijn lot dat ooit bepaalde
waar ik heen zou gaan
of was het God
die toen al wist
wat mij wordt aangedaan
zo wankel ik in deze wereld
als ik stil blijf staan
en mijn gedachten
onbeantwoord
alsmaar verder gaan
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 18356
Er zindert een verlangen
dat niet uit mij wil wijken
soms in gebarentaal besproken
als woorden weer te pijnlijk zijn
Er zindert een verlangen
om aan mijn levensroer te staan
tot aan een nieuwe horizon
en dan de afstand vergelijken
met het meetlint van mijn ziel
Er zindert een verlangen
mijn eigen weg te zoeken
naar waar ikzelf zal zijn
en waar mijn angst geen meester is
want om bergen te beklimmen
moet ik door diepe dalen gaan
Er zindert een verlangen
om naar geluk te streven
de wereld kunnen laten zien
dat liefde weer ontgroeien zal uit pijn
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5787
Achter het spiegelbeeld
gebarsten en bekrast
fonkelt de zilveren einder
het scherpe oog
schoorvoetend afgetast
tot waar verval
in oorsprong
wordt geheeld
Het breekpunt
van hoe het was
en hoe het ooit
zal zijn
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5779
Wild en krachtig stormde 't machtig
woeste water naar omlaag
kolkend, klotsend, beukend, botsend
schuimend op de keienlaag
Stuwend, sleurend, zwart verkleurend
in een helse razernij
oorverdovend, niets belovend
lokte 't woeste water mij
Tergend glad 't zwoegend pad
naar de oorsprong van de bron
zwetend, vloekend, doelloos zoekend
tot de plaats waar het begon
Dieper gravend heb ik lavend
daar gevonden wat ik zocht
in 't verleden lag de reden
van mijn tegenstroomse tocht
Kabbelend begreep ik pas
dat 't water wijzer was
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5007
Hij laat gerust zijn bladeren ontvoeren
en buigt zijn takken voor de wind
het kerven in zijn huid zal hem niet deren
zijn vruchten schenkt hij aan een kind
Ik laat me ongevraagd door hem ontroeren
zoals hij trots rechtop blijft staan
niets vrezend nooit zijn kracht verliezend
na elke storm gewoon weer verder gaan
Ik voel me naast zijn stam zo klein
en zou het liefste op zijn wortels willen staan
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Lijden
- Hits: 6520
Jij draagt de waanzin
gegijzeld door het lot
en witte woedevuisten
slaan ravijnen in je hart
en muren steeds kapot
En ik.
Ik sterf de doodsangst
gegeseld met het leed
en rood omrande ogen
huilen zeeën in mijn hoofd
waar ik geen kust voor weet
Maar Hij.
Hij ziet ons lijden
en draagt met ons het kruis
en lopend over water
sjouwt Hij stenen naar ons toe
en bouwt een sterker huis
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4643
Het ligt verborgen achter flinterdunne kleuren
Het grijze weggevaagd door nog een stoffig blauw
En in de ochtendnevel geurt de zoete aarde
Als bloesems openvouwen dat ik van je hou
Het is verdronken in de opgedroogde parels
De nachten uitgedauwd in lome dageraad
En in de middagwarmte kleurt de tijd de waarde
Omdat de zon verlangend aan de hemel staat
Het deert niet meer, de dagen zullen lengen
De lente wordt verwelkomd met gelach
En in de avondluwte streelt het fijnbesnaarde
Wanneer de merels zingen van de gouden dag
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 4706
het tenger lijfje
zware knikkers torsend
schoenen aan
veters strak geknoopt
'geen jas, mam?'
vragend, bijna dwingend
ik zeg waarop hij hoopt
kleine handen
naar de poortschuif reikend
balancerend
bijna op één teen
de open poort
nog twijfelend achterlatend
'kusje mam, nog één!'
de wereld
gretig aan zijn voeten
betoverend haast
verhult in zich gevaar
oh God
bescherm dit allerliefste
mijn kind, nog lang niet klaar
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Angst
- Hits: 7492
in doodzwarte nachten
zullen duivelsvuren branden
durft ze niet meer slapen gaan
denderen gifbeladen treinen
lokkend
naar waar rust haar wacht
en als ze dan nog wakker wordt
durft ze niet op te staan
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Lijden
- Hits: 7192
Een mens blijft
heel zijn leven onvolmaakt
hoezeer hij ook
blijft zoeken in dat leven
hem wordt altijd te weinig tijd gegeven
voor hij tot bovenmenselijk geraakt
Zo lijdt een mens
soms meer dan hij laat zien
en huilt hij harder
dan zijn tranen stromen
want op de vragen die er in hem komen
vindt hij geen antwoord meer misschien
En in zijn onmacht
sluit hij dan zijn ogen
voor al hetgeen
waar hij geen grip op heeft
zodat hij schijnbaar rustig verder leeft
met voor zichzelf geen mededogen
En zo gevangen
in dat hulpeloze zwijgen
draagt hij zijn leed
naar waar vergeving wacht
want hoe hij ook zijn taak als mens volbracht
van God zal hij vergeving krijgen
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Baardewijk, Kees van (overleden 23-03-2024)
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 4898
riep de HEER aan:
,,Spaar Mij ’t vuur van uw gericht,
moet Ik zo verscheurend lijden,
eenzaam strijden?
Abba, toon Mij uw gezicht.”
,,Waarom hebt U Mij verlaten?
Die Mij haten,
kwellen, tergen Mij, uw Zoon.
Zie mijn wonden, zie mijn lijden,
wil bevrijden,
Mij, die sterft aan haat en hoon.”
Maar Hij moest de beker drinken
en verzinken,
in de diepte van de dood.
Dank U, dank U, dat U leven,
ons wil geven,
ons bevrijdt van schuld en nood.
Kees van Baardewijk
Bij: Matttheüs 26: vs.36 – 46; Mattheüs 27: 45 – 56; Colossenzen 2: 13
Melodie: psalm 38
- Details
- Geschreven door: Verwey, Albert
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 20080
De wereld aan.
Toen is zij heengegaan.
Wij wisten nooit wat haar het meest bewoog.
Soms is het of een kind
Verdwaald is naar dit leven.
Het gaat alsof het zich bezint,
En denkt: waar is mijn vroegre huis gebleven?
Wie weet of ik het straks niet vind.
Soms schijnt het bij zijn komst alreeds volgroeid.
Gelijk een zoete vrucht.
Beweegt het schommlend door de voorjaarslucht.
De huid is warm, die een rijp bloed doorvloeit.
Het sterft, zo weinig nog vermoeid?
Maar 't raadsel dat het in zich sloot
Was de nabije dood.
Gevallen in de chaos als een vonk,
Heeft haar gestalte ons kort bekoord.
Een vonk - die weer verslonk.
Nu tasten wij naar verf en woord
En voeden onze herinnering
Met een gedicht of tekening.
Albert Verwey
- Details
- Geschreven door: Hendriks, Margida
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 8669
dat ik verder moet gaan.
je moet het een plaatsje geven.
er is nog genoeg om voor te leven.
het is al drie jaar geleden.
je moet niet bij de pakken neerzitten.
je doet ook niks je zit maar wat,
de zon schijnt nog.
ga er eens uit dan vergeet je het even.
je bent niet een ouder die haar kind
naar het graf heeft gebracht!
Margida Hendriks
- Details
- Geschreven door: Laat, Ans de
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 7729
geen knuffel, geen zoen,
Waarom?
Momenten van verdriet,
tranen steeds maar weer,
het is voorbij,
je bent niet meer,
Waarom?
God heeft je teruggehaald.
Ik vraag me af,
waarom?
Heb ik ergens in gefaald?
Waarom?
ben ik nu juist die gene,
Waarom?
mocht ik je maar heel even lenen.
Wonder van mijn leven,
een aantal jaren maar,
even, maar heel even.
mocht jij onze dochter zijn,
mijn lieve meisje klein.
Uit ons leven weggezogen,
Waarom?
dit had niet gemogen.
In ons hart blijf je verder leven,
daar zul je voor altijd wonen,
en samen met ons verder dromen.
Ans de Laat
- Details
- Geschreven door: Pree, Patricia du
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 6993
het water
op dit kleine gedicht
wanneer ik kijk
naar de stralen
van jouw mooie gezicht
Laat ik dit schrijven los
als een zwaluw
in de zomerwind
een herinnering
achter het glas
ons verloren kind
Patricia du Prée
- Details
- Geschreven door: Dinnissen-van den Broek, Beppie
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 10892
Zo gaaf
Maar veel te klein
Geboren om
herrinering te zijn
B. Dinnissen-van den Broek
- Details
- Geschreven door: Rianne Gedichtensite.nl
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 5098
Herkennen in het tere, het zwakke
In het kwetsbare, het kleine.
Hoe groots zijn deze kleine meisjes
Klein van stuk, groot in ons leven
Geen groter geschenk, deze kleine veertjes
Weergaloos gebaar van hun Schepper
Even aan ons toevertrouwd
Kindertjes zo vol beloften
Dan deze vogeltjes weer moeten loslaten
Om terug te vliegen
Naar hun Bron