- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4246
inkt zwart als de dood
wind en regendruppels
likken aan de ramen
maar ik hoor het niet
want in mijn dromen
is het licht
helder wit
licht om mij heen.
De ochtend is grauw
wind en regen
vechten om het huis
maar ik droom verder
van het licht
helder wit
licht om mij heen.
Klaas van Eijbergen
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 4655
was er het Woord.
Het Woord hoorde bij God,
God was Woord.
Het Woord kwam onder ons
en heeft verwoord
wat liefde was:
God onder ons,
het vlees geworden Woord.
Henny Blaak
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 4149
getekend door de jaren.
Droge borsten,
dorre schoot.
Onvruchtbare woestijn.
Gezegende vrouw,
Gods oase,
vruchtbaar in Zijn oog.
Draagt een kind
onder haar hart.
Roepende in de woestijn
Henny Blaak
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 4304
Mijn hart is zo verward.
Ik draag een kindje met me mee,
terwijl nog nooit een man
mij heeft beslapen.
Zal hij dat geloven?
Welke vrouw
is zo bevrucht als ik?
Geen warmte,
geen gemeenschap,
geen kozend zachte handen,
geen zachtgefluisterd woord,
geen liefdevolle kus,
geen lichaam tegen 't mijne
alleen een boodschap
dat het zo zou gaan
en ik een zoon zal baren.
Hoe zal ik het tegen Jozef zeggen ?
Oh, God kom me te hulp
Henny Blaak
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 3925
Ik hield van haar
vanaf het eerste uur.
Zwart is haar haar
en rood haar lippen,
haar lichaam bergt geheimenissen,
begeerlijk en beloftevol.
Haar glimlach, ach...
Ik hield van haar
zelfs toen ze zwanger
van een ander was.
In eindeloze litanie
riep ik haar naam:
Maria,
Maria,
Maria.
Zoveel hield ik van haar
dat ik haar heen liet gaan
naar hem van wie ze hield.
Ze bleef bij mij,
met haar geheim.
Ik had er vrede mee.
Ik hield van haar.
Henny Blaak
14 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 3952
en gaan,
stal in,
stal uit.
Eerst herders,
nieuwsgierig en smerig.
Toen volk uit het café,
lawaaiig roepend om stilte.
En daarna de buurt.
Nou ja.
Volgens de herders
zouden er engelen geweest zijn
die "Vrede op aarde" gezongen hadden.
Mijn hoofd stond er niet naar.
Niet naar herders,
niet naar engelen.
Ik hield een kind in mijn armen,
en bedacht wat ooit
over dit kind was gezegd.
Mijn kind
en toch ook niet mijn kind
Jezus heb ik het genoemd
en daarmee een belofte vervuld.
't Kind is vrij, lijkt het.
Het zal zich aan mij niet binden.
Henny Blaak
15 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 4900
stond achteraan,
boot gemist.
Er zouden engelen geweest zijn,
honderden.
Niets gezien,
te laat,
te vroeg,
tevergeefs.
Er zou een kind geboren zijn.
Meegelopen,
opgelopen,
achterna gelopen.
't Kind gezien.
Henny Blaak
15 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 8800
getransformeerd
tot een kind in de kribbe.
De moeder ziek
en koortsig,
bevallen zonder hulp.
De vader van streek
over het kind
-zijn kind?
Herders en beesten,
wat volk uit de buurt,
te druk
en onrustig
in de stal.
Maar...
engelen
zingen:
God is gekomen,
verlossing nabij.
Henny Blaak
15 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 4452
lijf ommanteld,
wakend enwachtend
in de nacht.
Een stem
in een lichtgloed,
onverklaard,
boodschap van
redding en vrede.
Geraakt op het bot,
gegaan op het woord.
Kind gevonden,
knieën gebogen,
vrede verloren,
onrust geboren.
Henny Blaak
15 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Kerst
- Hits: 5375
onderga ik het geweld
van het luidkeels "stille nacht".
Het geschitter en geflikker
van miljarden lampjes en kaarsjes
bedekken het licht
dat schijnt in de duisternis.
De voegen tussen de stenen
trekken sporen in mijn rug.
Het gedreun van orgels,
trombones,
trompetten,
tuba's
klarinetten
en hoorns
in het "ere zij God"
doen het licht uitgeleide.
Gelukkig duurt het maartwee dagen.
Op de derde dag schemert er licht...
Henny Blaak
15 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 8356
als alle mensen op aarde
samen één zouden zijn
en er ook naar leefden.
Samen het brood delen
en altijd uit één beker drinken
ongeacht hun kleur of geloof
naast elkaar leven als gelijken.
De wereld zou er van opfleuren
en de mensen waren er weer voor elkaar
het woord naaste werd dan weer ingevoerd
iedereen zou weer tevredenheid uitstralen.
Maar er zijn nog zoveel eenlingen op deze aarde
die zonder huis of haard moeten rondzwerven
zij zouden dan bij iemand in huis moeten wonen
misschien klopt er wel eentje bij u aan,
bent u er dan klaar voor om met die naaste
samen één te zijn aan uw tafel des Heren.
Als u daar klaar voor bent is dat prachtig
want dan zijn wij op de goede weg vooruit.
Wij gaan dan de wereld verbeteren
en beginnen dan echt bij ons zelf
de aarde wordt dan weer zoals het
eens met de schepping begonnen is.
Een ieder van ons bezit de gaven
om nu te beginnen om de wereld te verbeteren
wilt u de eerste zijn die er mee begint
of laat u vandaag de kelk aan u voorbij gaan?
Klaas van Eijbergen
15 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5778
een gebaar toont dan te weinig,
toch wil het hart de ander
duidelijk maken dat het
om de ander geeft.
Dan is er voor die mensen,
die geloven in God,
nog iets anders:
het gebed.
Indien het mogelijk is,
vouwt men de handen
en praat zijn zorgen weg.
Ook de vrolijke kanten
van het leven kan
men bij Hem kwijt.
Soms gebruikt men
veel zinnen om
één woord
duidelijk te maken,
maar dat geeft niet
Hij weet wat u bedoelt.
Klaas van Eijbergen
15 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 22574
Welkom in ons midden
zo net uit de Jordaan,
wij zullen voor jou bidden
zolang jouw jaren gaan.
Nu zijn wij verbonden
de hele kerk is een,
jij bent door God gevonden
als Christen ga jij heen.
De Heer is nu jouw herder
jij loopt verder aan Zijn hand,
en hoe jouw leven ook verder gaat
jij kunt steeds schuilen in Zijn hand.
Mijn hart staat voor jou open
en mijn deur is nooit op slot
samen zullen wij nu hopen
en leven naar het gebod.
Jij bent nu een pelgrim geworden
en vertelt een ieder over God
ga dan heen als een gereinigde
en doe het zendingswerk.
Klaas van Eijbergen
15 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Afscheid
- Hits: 11641
in een mensenleven
soms vroeg, soms laat
dat er een geliefde
voorgoed van ons weggaat.
Je leven voelt dan leeg
maar het hart is gevuld
met mooie, lieve herinneringen
die altijd weer gaan leven
als je aan hem of haar denkt.
Sterft een partner, kind of ouder
voel je een leegte die niemand
kan opvullen, ook al willen
ze dat zo graag want het
verdriet is te groot voor woorden.
Nooit meer zie jij je geliefde
- in dit leven tenminste - meer.
Een tijdperk is afgesloten,
voorgoed verleden tijd terwijl
jij in het heden verder moet gaan.
Toch komt er een moment
in je leven dat ook dat verdriet
een plaats heeft gekregen
in je hart, in je ziel, in je geest
en jij verder gaat naar je
toekomst toe en je verleden
mee leeft in het heden en
deel uitmaakt van je toekomst
zonder een vervelend, naar gevoel.
Klaas van Eijbergen
16 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Angst
- Hits: 7879
met alleen maar zand
voel je de angst over
je heen komen
angst voor de stilte
het ongewisse en angst
voor de angst zelf.
Je ziet geen toekomst meer
het verleden achter je
is alleen maar zand
en waar je nu loopt
voel je de hitte van
de zon en weet je dat
je alleen bent in die
grote hete, brandende zandbak.
Kijk dan naast je. daar loopt altijd
Jezus, om je te begeleiden
naar een toekomst
die je nu even niet ziet,
maar Hij loopt met je mee
de hele woestijn door
tot je bij een oase komt
waar alles op eens anders is
de angst is verdwenen
het groene van de oase
de koelte van het water
zorgen er voor dat er weer
een toekomst op je wacht.
Eerst moet je de angst
die in je leeft overwinnen
en weten dat Jezus
naast je loopt
dan is er hoop
voor de angst in jou!
Klaas van Eijbergen
17 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3560
ook vandaag staat er nog niets geschreven
en dat geeft je een fris, leeg gevoel.
Toch lukt het nooit om leeg te beginnen
want het verleden neemt altijd een aparte
plaats in, net zo veel als jij toelaat.
Alle irritaties, conflicten en andere
somberheden van gisteren neem je mee
terwijl de vreugde en andere vrolijke dingen
dezelfde dag nog geleefd en beleefd worden.
Het is goed om stil te staan bij het geleefde leven
maar het leven gaat door en dat mogen we niet vergeten.
Volg daarom je hart en ga de weg waarvan jij denkt
dat het goed is en krijg je dorst moet je stoppen
om te drinken en krijg je honger ga dan wat eten.
Bedenk wel dat je het leven niet alleen hoeft te leven
want God staat achter jou en dat is niet niks, maar er
zijn altijd nog vrienden in je leven die jou niet alleen
laten gaan, dus je loopt je levenspad nooit alleen!
Klaas van Eijbergen
18 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Tijd
- Hits: 7207
vergeten kunnen we die tijd echter niet
wel een plaats geven in ons leven.
De tijd die achter ons ligt,
is soms weggestopt in een laatje
diep in ons lichaam en wij denken
daarna tijd genoeg te hebben.
Er zijn ook tijden die gewoon
in het hart mee leven
dag in dag uit.
Tijd is iets ongrijpbaars,
een vogel in de wind op
zoek naar het onbereikbare
maar kan ook genieten
van een mooie boom
die zijn bloesem schenkt aan ons.
De tijd
dat zijn wij
niemand anders
dan wij bepalen hoe
de tijd er uit gaat zien
nu en in de toekomstige tijd.
Er is alleen één Iemand
die onze tijd regisseert
en dat is God, alleen Hij
weet wat er met ons
gebeurde, gebeurt en
nog staat te gebeuren.
Dat is een veilig gevoel
elke dag weer!
Klaas van Eijbergen
18 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 7633
in een waas van druppels kwam jij ter wereld
de natuur werd een handje geholpen door veel
helpende handen die jou op aarde zette.
De wereld begint voor jou in een liefderijke omgeving.
Waterig kijken de volwassenen je aan
hun hart is nevelig groen en groots tegelijk
op jou hebben ze maanden gewacht.
Jouw stem klinkt als de galm
van de vogels en de krekels
op een mooie zomeravond in het veld.
Elke toon wordt met een glimlach begroet
want op jou is met veel liefde gewacht.
God waakt over jou en brengt Licht
dat de duisternis doet verdwijnen.
Houdt dat Licht vast in je leven
want dat brengt vreugde in je hart.
Vreugde, verdriet, hoop hebben
daarin een een vaste plaats veroverd.
Jouw toekomst lziet er nu nog nevelig uit
als de tranen zijn gedroogd zul je zien dat
jouw levenspad al is aangelegd.
Nu ben jij nog ��n en al broosheid
Die zal straks overgaan in kracht
zodat de wind de zeilen bolblaast
en jou een vliegende start geeft om
het leven te leven dat jij van je ouders
hebt meegekregen, daarom wens ik
jou een behouden vaart en een goede
reis door je leven heen en geniet ervan!
Klaas van Eijbergen
19 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4946
die wachten op een graf
omgekomen voor de vrede.
Straks ligt hij op een veld
dat vol staat met graven
allemaal hebben zij hun leven
zoals velen voor hen dat deden
Velden vol met littekens
elk kruis heeft zijn eigen verdriet
één schot maakt een eind
aan zijn leven
één schot, meer waren het niet.
Velden vol met herinneringen
waarvan al velen zijn vervaagd
en anderen weer diep weggestopt
maar onverwachts komt het weer naar boven.
Velden vol met pijn
woede, angst en agressie
ongeloof, boosheid en haatgevoelens
over zoveel verspilde levens.
Velden vol met stilte
omdat woorden tekort schieten
daar worden minuten uren
en maanden vergaan tot jaren.
Velden vol met gedachten
aan hen die daar liggen
die in blind vertrouwen
ons land wilde verdedigen.
Een wereld vol met monumenten
die ons herinneren aan al die oorlogen
gevoerd om vrede te bereiken.
Ik vouw mijn handen en bidt tot God
maak alstublieft een einde aan al die
momenten van zinloos geweld!
- Details
- Geschreven door: Pronk-Waterlander, Anke
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 6018
En de bergwind blaast
Hun legenden door mijn haar
Onbeweeglijke pracht
Eeuw na eeuw
Koele trots, eeuwige sneeuw
De stilte is er hoorbaar
Gods aanwezigheid haast tastbaar
Niets ter wereld
Maakt me zo onbeduidend klein
Alsof in hun nabijheid
Iets belangrijk zou kunnen zijn
Zo lang ik leef
Zal mijn wezen naar hen verlangen
Houden ze mijn hart
Tussen hun hellingen gevangen
Anke Pronk-Waterlander
19 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 8846
in rulle aarde vastgeklonken,
verbeeld ik mijn bestaan,
soms door een watervloed welhaast verdronken,
en toch, het water zakt, de lucht klaart op,
een nieuwe knop
zoekt naar de zon
vanuit haar schrale top.
De stam, gelaagd in ringen,
wordt jaar na jaar geruwd
en door de stormwind scheefgeduwd,
haar veerkracht lijkt oneindig groot,
maar binnenin vertraagt de uitgeleefde boom
haar levensstroom,
ontkracht daarmee een nieuw ontluikend loot.
Haar takken zijn als open handen,
zij reiken naar omhoog
en snakken naar de regenboog,
nog éénmaal zal zij met haar kleuren
de tere bloesem openbranden
en mij bedwelmen met haar zoete geuren.
Zo wordt haar bloesem volle vrucht,
zij rijpt en wordt in vogelvlucht
opnieuw gevormd tot levensboom.
Mijn God wat is het leven schoon,
het lijkt soms eventjes een paradijselijke droom!
Niek van der Hoest
10 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 9149
een donker gat, eens vreugdevol getooid,
met toekomstdromen, levensmoed,
maar nu, gesloten, afgedaan, eens en voorgoed.
Géén doorzicht meer,
geen uitzicht op een nieuw bestaan,
het lieve leven nam een keer,
ik kan, ik wil niet verder gaan.
Opeens, door al mijn tranen heen,
zag ik zijn kil doorboorde handen,
zij raakten mij met stille onvermoede kracht.
Die ongedachte, onvoorziene macht
heeft toen mijn levensvuur weer doen ontbranden.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Tijd
- Hits: 6200
behoedzaam door het leven
tot hij bij een tweesprong komt.
Dan twijfelt hij en denkt lang na
toch blijft zijn beslissing impulsief
meestal neemt hij de juiste weg
en gaat verder op zijn pad.
Soms komt er geen verkeer
hem tegemoet, dan weet hij
dat hij in de verstilling van zijn leven
de weg afloopt naar een nieuwe weg
die pas op het einde zichtbaar wordt.
Is er wel verkeer op zijn weg
dan gaat zijn leven verder
het gaat goed met hem
hij zal dan nog vele kruispunten
in zijn leven moeten nemen.
Soms is er elke dag een kruispunt
dan lijkt het leven zonder zin
de twijfel slaat dan om het hart
loop ik wel de juiste weg?
De levensweg leidt
vaak naar een tweesprong
vouw dan de handen
sluit de ogen en open het hart
want Vader weet altijd de weg,
ja Vader weet altijd de weg!
Klaas van Eijbergen
10 augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Zagers, Marcel
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4289
Ik zie: de aarde is een tuin
een lévensgrote tuin
die bruist van energie,
Ik weet niet wat ik zie.
Ik weet niet wat ik ruik.
Ik ruik de kleuren, ruik het groen,
een zacht-papieren bloem
een scherpe rozenstruik,
Ik weet niet wat ik ruik.
Ik weet niet wat ik proef.
Ik proef het leven zout en zoet.
Het smaakt me goed, zo goed
dat ik niets anders hoef.
Ik weet niet wat ik proef.
Ik weet niet wat ik hoor.
Ik hoor de stem van de natuur.
Die zingt van uur tot uur
in één meerstemmig koor.
Ik weet niet wat ik hoor.
Ik weet niet wat ik voel.
Ik voel en raak de dingen aan
die stil als eeuwen staan,
en wat beweegt, krioelt.
Ik weet niet wat ik voel.
Je weet niet wat je ziet
en ruikt en proeft en hoort en voelt.
´t Is zó door God bedoeld:
de aarde is Zijn lied.
Ik weet en ik weet niet.
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Overlijden
- Hits: 7230
zijn aan de dood voorbij
De Heer sloot hun de ogen dicht,
ze leven voort, zijn vrij.
de mensen van het licht
zijn naar God toe gegaan.
de tijd is slechts een ogenblik,
dan breekt de grote morgen aan.
(bij het gedenken van overledenen in de kerk)