- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Angst
- Hits: 5635
Ruwe storm
verjaag
de spinsels
uit de toppen
van de boom
raak de takken
maak ze buigzaam
laat mij leven
zonder schroom
Geest van God
verjaag
de spinsels
uit mijn geest
en uit mijn hart
stoel geen waarheid
op verzinsels
in een wereld
zo verward
Zachte bries
omarm mijn leven
alles in mij
ligt nog braak
laat Uw hand
mijn wortels weven
opdat ik niet
ontworteld raak.
Uit: "Licht Verlangen"
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4198
Een van de schitterende bloeiende bloemen
´t Waaiende windje met zijn geruis en geritsel
Draagt bezige bijen terwijl ze zachtjes zoemen
De wiegende wilgen aan de rand van ´t groene gras
Waarop kauwende koeien en zwoegende zwijnen
Kwakende kikkers tussen de plompen in de plas
Onder ´n zuinige zon met haar schuchtere schijnen
Dat is de wondere wereld, een schepping zo schoon
Waarin liefdevol is te leven zonder veel haat of hoon
Hubke
27 september 2004
- Details
- Geschreven door: Josselyne Gedichtensite.nl
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5409
strooi uit mijn as
voor alle winden,
zodat, wat mijn lichaam was
de weg kan vinden
naar alles wat het eens beminde.
ingezonden 15 okt. 2004 door Josselyne
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3284
Is goed, zeg ik, waar gaan we heen?
Vriendelijke ogen zien mij aan
Zal ik je straks laten zien, is het antwoord.
Zijn stem klinkt blij.
We lopen kriskras door straten,
voor ieder heeft Hij een vriendelijk woord
en blijft overal even staan praten.
Aangekomen bij een smal en
kronkelend pad blijf ik staan.
Weifelend kijk ik naar mijn reisgenoot
Hij zegt: pak Mijn Hand maar vast,
samen met Mij kun je het aan.
Echt waar? vraag ik twijfelachtig, maar
pak toch Zijn uitgestoken Hand.
Er voorzichtig op vertrouwend,
dat, als ik val, Hij mij vangt.
Het pad gaat op en neer
Mijn reisgenoot houdt me stevig vast.
Gelukkig maar, want ik val
en struikel telkens weer.
We zijn er, zegt Hij dan.
Zie je daar die heuvel met het kruis?
Zie je het stralende Licht?
Als je daar naar blijft kijken,
wat er ook gebeurt,
dan kom je altijd veilig Thuis.
Diep ontroerd kniel ik neer
Het is Zijn Geest die
mij heeft aangeraakt.
Duizendmaal, duizendmaal,
dank ik U, o Heer.
God laat nooit los
waaraan Hij is begonnen.
Zijn beloftes zijn waar en bindend.
Gods liefde is oogverblindend....
Gerda Allersma
12 september 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 8430
werd ´t me steeds benauwder;
opeens was jij er om te helpen,
door aanbieden van je schouder.
Wat zijn zulke dingen groot,
als men ze niet meten doet;
en zulke eenvoudige gebaren,
doen een ander toch zo goed.
Hubke
12 september 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4269
is toch zo hinderlijk bij velen,
terwijl de balk in eigen oog ,
hun echt niets lijkt te schelen
Velen zien slechts in de medemens,
de storende dingen, zeer gezwind,
maar: "Is het niet de grootste wens,
alleen dát te zien wat ons verbindt"?
Hubke
12 september 2005
- Details
- Geschreven door: Rawie, Jean Pierre
- Categorie: Overlijden
- Hits: 10985
dat elk verstand te boven gaat
waar ik volmaakt opnieuw ontmoet
wie ik voorgoed was kwijtgeraakt".
- Details
- Geschreven door: Liphuijsen, Pia
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5347
vroeg de wind.....
een fluisterend ,,ja" was het antwoord
en zachtjes ,o zo zachtjes
werd het laatste blad opgetild
gewiegd en in sprankelende pracht
langzaam ,o zo langzaam
teder op het mos gelegd.
Pia Liphuijsen
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Kerst
- Hits: 8253
dat het donker met licht overtrekt
wit
dat de wereld tot leven wekt
licht
dat weerkaatst waarheen het zal gaan
wijs
ons de Eeuwige morgenster aan
schijn
op ’t Kind dat als sneeuw onbevlekt
stralend
van Liefde onze zonden bedekt.
© Cobie Verheij-de Peuter
11 september 2005
Uit: "Licht Verlangen"
De bundel met bijna 80 gedichten is hier>>>> te bestellen.
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4580
Het gaat met groot geweld gepaard
Gebouwen worden niet gespaard
Stenen vliegen door de ruiten.
Windstoten van 250 km. per uur
Hier is geen mens tegen bestand
Het is echt een vreselijke toestand
Meestal is het van een korte duur.
Maar de nasleep duurt vaak lang
Het is een angst aanjagend gebeuren
Waarbij altijd mensen zijn te betreuren
Iedereen is zeer verslagen en bang.
In ons land komt het nooit voor
Maar in Amerika gebeurt het wel vaak.
Met de orkaan Katrina was het weer raak
Met angst en pijn, veel ging er teloor.
Gelukkig doen mensen dit elkaar niet aan
Natuur krachten gaan hun eigen gang
Niemand houdt deze storm in bedwang.
De mens moet dit lijdzaam ondergaan.
De vraag is: kon God dit niet verhoeden ?
Waarom zo veel angst en pijn gebracht ?
Dit is toch niet wat je van Hem verwacht ?
Om zo’n grote storm te laten woeden ?
God is toch almachtig en goed ?
Maar waarom dan dit verdriet ?
Wij, mensen begrijpen het niet
Waarom zo iets gebeuren moet.
Laten we bidden voor de mensen daar
Bidden om hulp, bijstand en kracht
Voor het leed dat deze orkaan bracht.
God behoede hen voor verder gevaar.
Fedde Nicolai
9 september 2005
- Details
- Geschreven door: Baaijens, Nico
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4316
Nu Zuiver Licht zich door lage wolken boort
Nu m'n blikken gulzig naar 't Oosten reiken
Krijg ik langzaamaan te Zien
Waar ik tot nu alleen maar naar kon kijken.
Nico Baaijens
8 september 2005
- Details
- Geschreven door: Boelsma, Els
- Categorie: Afscheid
- Hits: 7266
wij kijken, maar jij luistert
waardoor je de begrenzing ziet
die van leed en liefde fluistert
Jij neemt je eigen levensweg
aarzelend, en dan eenmaal rechtuit
wanneer je tot het einde
van de stille weg besluit
Steel nu je tijd
en steel je plek zolang je kunt
jou is de mooiste
dromennacht gegund.
(Uit: Een droomgedachte in een herfstnacht door Els Boelsma)
- Details
- Geschreven door: Sipma, T.
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2992
jezus´komst verwachten!
Zij uw hoop op God gericht,
leed wil Hij verzachten.
Moedig (pleitend op Zijn trouw)
verder in dit leven!
Hij, Die leidt bij vreugd´ en rouw,
schenkt ons eeuwig leven!
T. Sipma
- Details
- Geschreven door: Haan, Dien de
- Categorie: Verdriet
- Hits: 7346
Ik heb me zo gehaast vandaag.
Ik heb, vervuld van al mijn jachten,
Uw beeld, Uw vrêe in mij vervaagd.
Ik liet mij door mijn leven leven,
ik miste U en wist het niet,
maar willoos van U weggedreven
voelde ik een vaag verdriet.
Heer, leer mij weer Uw leven leven,
leg Gij Uw hand op mijn bestaan.
Slechts wat U neemt kan ik U geven
Laat mij toch bij mijzelf vandaan.
Uit: Voor ogen die het donker zagen.
Dien de Haan
- Details
- Geschreven door: Bruijne, Marijke de
- Categorie: Overlijden
- Hits: 9919
Hoop die niet sterven wil
Vrede die bij ons blijft"
Marijke de Bruijne
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Overlijden
- Hits: 14928
of ergens al de wereld daagt
waar mensen waardig leven mogen
en elk zijn naam in vrede draagt"
- Details
- Geschreven door: Dinnissen-van den Broek, Beppie
- Categorie: Verdriet
- Hits: 10225
nooit zo sterk zijn
dat mijn herinnering bestaat
uit tranen en pijn
Beppie Dinnissen
ingezonden 20 februari 2005
- Details
- Geschreven door: Bonhoeffer, Dietrich
- Categorie: Afscheid
- Hits: 15445
die Gij hier in ons duister hebt gebracht,
breng als het kan ons samen, geef ons vrede.
Wij weten het, uw licht schijnt in de nacht.
In goede machten liefderijk geborgen,
verwachten wij getroost wat komen mag.
God is met ons des avonds en des morgens,
is zeker met ons elke nieuwe dag.
Dietrich Bonhoeffer
- Details
- Geschreven door: Tassie Gedichtensite.nl
- Categorie: Tijd
- Hits: 5895
Oud en Nieuw.
Nieuw dat lijkt nog zover weg.
Nieuw wanneer zal dat zijn?
Oud dat is nog zo dicht bij,
Oud dat is zoals het nu nog is.
Oude wonden,
Oude gedachten,
Oude gevoelens,
Oude pijnen die opnieuw moeten worden gevoeld.
Oude verlangens die opnieuw moeten worden verlangt.
Nieuw dat is zoals het eens zal worden,
Nieuw dat is iets wat groeien moet.
Nieuw dat is nieuw, nieuw voor jouw, nieuw voor mij,
Nieuw voor ons allebei.
Vuurwerk dat straks knallen gaat,
Vuurwerk om het oude af te sluiten.
Vuurwerk om het nieuwe in te luiden.
Maar wanneer zal in mij het vuurwerk kunnen knallen,
Het vuurwerk om het nieuwe in te luiden?
Ik vind het moeilijk Heer, dat oud en nieuw,
Ik heb Uw hulp daar hard bij nodig.
Wilt U mij leiden, op de manier die U het beste vindt.
Zodat U op Uw tijd kan zeggen tegen mij,
Het oude is geweest.
Nu is het nieuwe aangebroken.
Tassie
gemaakt op 31.12.2004 ingezonden op 06.09.2005
- Details
- Geschreven door: Bouter, Chris
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3332
Daar aan 't firmament.
Ja, tel eens de klinkers
Die 't melkwegje kent.
Ge zult dan ontdekken
Dat klein het slechts is.
Want and'ren bedekken,
Dat is heel gewis;
Als plasregens deze
Zo heel kleine straat.
O, dat men toch leze
Wat Wijsheid daar staat!
Hoe hoog 't oog ook klimme,
Steeds weer het toch blijkt;
't Heelal kent geen kimme,
Hoever men ook kijkt.
Zo fel als briljanten,
Door zonlicht bestraald
Aan alle de kanten
Zij schitt'ren bepaald.
O, edele stenen
Van 't hemelgewelf,
Uw grootsheid strekt henen
Hoog boven 't gedelf
Door simpele lieden
In u hier verricht;
Als 't der stromen vlieden
Naar zeeën gericht
Tot in oceanen
Oneindig in pracht
En eind'loos vol manen
En zonnen en kracht!
Wie weet alle spelen
In 't al daar begaan,
Van alle de delen,
De feilloze baan?
Hier kunnen de mensen
Slechts van uwe macht
Te vatten iets wensen
Die daar lustig lacht.
O, mensje wat dunkt u?
'T Gigantische werk
Daarboven vergunt u
Te weten dat perk
Noch paal ooit begrenzen
De Hand die het schiep,
Dit zwerk zonder grenzen;
O, perkloos zo diep.
Hoe groot een vermogen
't Stellaire gestel
Der hemelse bogen
Weerspiegelt zo wel.
O, zij vol van vreze
Vermetele mens
En buig toch voor deze,
Ah, God zonder grens!
Gij zult dan eens delen
In Zijn kracht en eer.
Niets zal Hij verhelen,
Ja, geven steeds meer.
Zo niet, uw ervaring
Rampzalig zal zijn,
Volstrekt geen bedaring
Van Gods gramschap rein.
Want de Createur
Van de constellaties
En de Formateur
Der hemelse staties;
Zal u dan verdoemen
In hellige vlam
U denkt nu te roemen?
Wacht u voor Zijn gram!
Maar zalig voor altijd
Die God nu gelooft.
Want eeuwige blijheid
Door Hem is beloofd.
Aan zulk één een leven
Steeds meer lumineus
En harmonieus
De Godheid zal geven . . .
Chris Bouter
http://www.is888.nl
herfst 1977
ingezonden 6 september 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3742
spitsen reiken naar de hemel.
Predikers gekleed
in zwarte woorden.
Gebeden zo zwaar
dat ze niet kunnen stijgen,
niet verder dan de spits.
Kinderen spelen
op het kerkplein.
Iemand glimlacht
en wacht.
Henny Blaak
6 september 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4321
dat ik ben vervuld
van God,
of dat de Geest
mij drijft
tot daden.
Ik ben vervuld
met twijfels.
Ik leef van een gerucht
dat zegt:
Ik ken je naam.
Ik ben.
Ik zal er zijn.
Ik ben aan jou gehecht.
Zo ga ik min of meer mijn wegen,
in de hoop op zegen.
Henny Blaak
6 september 2005
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 4217
Als jaloezie en afgunst me wreken
geef dan moed om door te gaan,
als die wrange tijden aanbreken
wilt U me dan bij blijven staan?
Want al zit m'n vijand niet stil
leer me te vergeven om niet,
dat het gaat niet om wat ìk wil,
maar leer me: "U wil geschiedt"
Amen
Lisa
7 september 2005
- Details
- Geschreven door: Lam, Anton B.
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4333
en met een hart vol schuld.
Ik deed zo vaak Uw toorn ontbranden
en nog hebt gij geduld.
Veel ben ik van U weg gezworven
en vaak deed ik mijn eigen wil.
O God mijn hart is zo verdorven.
Uw liefde maakt mij stil.
Zo dikwijls was ik aan het dolen,
zo ver heb ik van U geleefd.
Ik deed zoveel kwaad, meestal verstolen
en, Vader, Gij vergeeft.
Gij slaat mij weer in liefde gade,
Gij ziet mij weer in Christus aan.
Het kruis, het kruis van Uw genade,
blijft eeuwig aan mijn einder staan.
Anton B. Lam
- Details
- Geschreven door: Huijgens-Wijma, Henriëtte Akkie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3795
en word een heel stil water
Misschien heb ik nog even tijd
en nog een beetje later "
Henriette Akkie Huijgens- Wijma
(overleden 23-03-1998)
Dit gedicht is ingestuurd door G. van Veen,
ter nagedachtenis aan Henriëtte Akkie Huijgens-Wijma.
Mevr. H. had haar eigen overlijdensadvertentie opgesteld, waarin zij dit zelfgemaakte gedicht publiceerde.