- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4431
het stoffig licht raakt bevend aan het broze haar
van een door tijd getekende gebogen vrouw,
haar lippen spellen trouw,
haar handen maken aarzelend een kruisgebaar.
Dan dwalen zachte tonen van het orgelfront,
zij zwellen aan tot machtige akkoorden,
terwijl ik mij verlies in hemelse gezangen, in ingesleten woorden,
mijn blik rust op het oude stukgelezen boek van het verbond.
Er sliffen voeten over zerkenstenen,
zo veel geslachten kwamen hier en vonden troost,
ik spel de namen uit een ver verleden, ik zie ze wenen
en in de lege verte wenkt mij de suppoost.
"Kijk dan, hier rust de barones en daar de bakker".
Geschiedenis schrijdt eeuwig voort en klinkt van 't orgelmanuaal,
nog éénmaal zendt de zon haar laatste stugge straal,
zij raakt mij en ik buig vol eerbetoon bij de versteende dodenakker.
Maar boven wazig weggesleten zwart granieten platen,
beweegt het schimmig licht van een fragiele kaarsenkroon,
ik zie de heiligen, Maria en haar hoogverheven Zoon,
met eerbied kniel ik neer en bid:
Mijn lieve, lieve God, mag ik nog even met u praten?
Niek van der Hoest
25 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Vrede
- Hits: 9195
als de eenzaamheid mij wacht,
wees erbij, want niemand weet
hoe ik mijn bestaan vergeet.
Geef een hand als ik moet dwalen
om verdriet in woorden te vertalen,
geef een hand, verlicht mijn angst, o God,
bewerk een ommekeer in mijn geketend lot.
Geef een hand om het gebroken hart te strelen,
om mijn geschokte wereldbeeld te helen,
geef mij vleugels om tirannen te vertreden
en de kracht om zwaard tot ploegschaar om te smeden.
Geef vrede, Heer, geef vrede,
herschep de mens zoals bedoeld,
met sprank'lend licht dat duister overspoelt,
geef vrede, Heer, geef vrede!
Niek van der Hoest
25 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Kerst
- Hits: 7821
verborgen in een stal, een eenzaam veld.
De rauwe herders konden 't slechts geloven,
omdat de engelen daarboven
in jubelzangen hadden verteld:
"God zoekt bij ons vandaag een woning.
Dit kind zal voor de lieve vrede vechten,
verwacht geen woeste vuist of wrede wapenstok,
zijn zacht en vriend'lijk woord verstolt de opgekropte wrok
en zal de schone schijn met recht beslechten".
Stralende ster, teken van uw milde handen,
kleinood, onverklaarbaar godsgeschenk,
uw knipoog uit de hoge hemel, uw stille wenk
is als een vonkend vuur dat eeuwig voort zal branden.
Niek van der Hoest
25 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3867
Stilte vlucht in ijle lucht
Stilte draagt mijn stoutste dromen
Stilte op de bange vlucht
Stilte vult mijn moede ogen
Stilte laaft het kloppend hart
Stilte komt met mededogen
Stilte dekt de wrange smart
Stilte sluit mijn dolle oren
Stilte stilt de woeste zee
Stilte wordt opnieuw geboren
Stilte wandelt met me mee
Stilte in gevouwen handen
Stilte raakt mijn smeekgebed
Stilte voor gebroken landen
Stilte heeft mijn ziel gered.
Niek van der Hoest
25 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Afscheid
- Hits: 5407
een kale tak zwiept tegen 't kelderraam;
ik staar de woeste wolken aan
die onvermoeibaar met elkaar ravotten.
De ruwe storm verwaait een statig duin
en zweept het snijdend zand naar hoger sferen,
wie kan de schier genadeloze golven nu nog keren:
de trotse berg vervormt tot willoos schuim.
De vorst verglaast het stille klare water,
een roerdomp schuilt in het verschoten riet,
de kloeke schaatser merkt zijn schaduw niet
maar vóór zijn zwoegen uit vervaagt de tijd aan nu en later.
Een wandelaar trotseert het donkerst tij,
met afgesneden adem ploegt hij door de vroege nacht
en zoekt een plek waar hem de knusse warmte wacht;
daar achter 't venster in de moederschoot geborgen,
ziet hij een lachend kind: de winter is voorbij!
Niek van der Hoest
25 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Hoest, Niek van der
- Categorie: Afscheid
- Hits: 7034
de hoge kraag beschermt mij tegen gulle wind,
gestage regen dempt het lachen van een kind
dat dansend dolt door 't gouden blad van zuchtende platanen.
Een enk'le merel laat zijn lied nog horen,
de vleermuis hangt gevuld zijn winterslaap,
de eekhoorn staakt nerveus zijn jachtige geraap,
een laatste zachte zonnestraal raakt reddeloos verloren.
Een dodelijke somberheid beheerst de tijd:
is dit het trieste einde van een zorgeloos begin
een dwaze dag, waarin mijn vergezicht verging,
een afgesloten horizon, een kortverloren strijd?
Dan zie ik plots door alle dorheid heen
een tere knop aan schijnbaar dode bomen,
een teken van hernieuwde lentedromen,
gebroken door de diepe nacht van stormgeween.
Zie, reeds de zon komt met haar stralen
als vroege bode van een stille warme gloed:
mijn rusteloze denken wordt opnieuw gevoed
met eeuwigdurende verhalen.
Niek van der Hoest
25 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Cederhout, Elma
- Categorie: Muziek
- Hits: 5722
omdat je mama zo mist en bij haar wilt zijn.
Ben je verdrietig en ben je alleen
en roep je: mama, waar moet ik nu toch heen.
Maar Hij zorgt voor jou,
ook al zie je dat niet.
Dan denk je waar is Hij nou,
vergeet Hij mij niet.
Nee, Hij zorgt voor jou,
want Hij kent je verdriet.
Ben je verdrietig en heb je zo’n pijn,
God, met mama erbij was mijn leven toch fijn.
Ben je verdrietig en begrijp je’t niet meer,
bid dan tot Een en da’s onze Heer.
Want Hij zorgt voor jou,
ook al zie je dat niet.
Dan denk je waar is Hij nou,
vergeet Hij mij niet.
Nee, Hij zorgt voor jou,
want Hij kent je verdriet.
Ben je verdrietig en heb je zo’n pijn,
waarom moest dit nou, je bent nog zo klein.
Ben je verdrietig en ben je zo bang,
Geloof, God ‘s om jou heen, je leven lang.
Echt, Hij zorgt voor jou,
ook al zie je dat niet.
Dan denk je waar is Hij nou,
vergeet Hij mij niet.
Nee, Hij zorgt voor jou,
want Hij kent je verdriet.
Hij zorgt voor jou, want Hij kent je verdriet.
Elma Cederhout
oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Cederhout, Elma
- Categorie: Muziek
- Hits: 4634
om te bidden tot U, want waarom moest dit nu.
Mijn hart is zo boos, zo vreselijk boos
dat ik echt geen vrede meer zie.
Waarom toch mijn God, waarom toch mijn Heer?
is de roep van mijn hart telkens maar weer.
De vrede die ’k zoek, geeft U alleen.
Dat weet ik oh God, maar die weg wil ’k niet gaan,
Ik kan nog niet bidden, niet voor U openstaan,
want mijn hart is nog heel erg boos.
Waarom toch mijn God, waarom toch mijn Heer?
is de roep van mijn hart telkens maar weer.
Maar dan bent U daar, waar ik U kan verstaan.
U roept in mijn hart, kom weer tot Mij.
Alleen Ik kan je helpen door het geven van kracht
en mijn hart is al veel minder boos.
Waarom toch mijn God, waarom toch mijn Heer?
is de roep van mijn hart telkens maar weer.
Dan bid ik tot U, Heer geef mij toch kracht,
om deze pijn te doorstaan met vrede in mijn hart.
U antwoordt met een kracht, waardoor ik verder kan gaan,
want mijn hart is echt niet meer boos.
Dank U mijn God, dank U mijn Heer,
voor de kracht die ‘k van U krijg telkens maar weer.
Dank U mijn God, dank U mijn Heer.
Elma Cederhout
oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Overlijden
- Hits: 11825
Als vader plots overlijdt, doet ´t pijn
Hij is immers de rots in de branding
Die er altijd voor het gezin moet zijn
Bij turbulentie en ook bij verzanding
Moeder is er op zekere dag niet meer
De spil in een gezin ten grave dragen
Is een verlies dat doet ontzettend zeer
Voor nabestaanden zeer zware dagen
Een kind verliezen verdrijft al je moed
Voor beide ouders bijna niet te dragen
Het afgeven van je eigen vlees en bloed
Doet je denken en doen totaal vervagen
Maar hoe hard ook , één ding is zeker
Wil je ´t leven brengen in kalmer water
Zul je moeten drinken die bittere beker
Verdwijnen zal dan die bitterheid, later
Hubke
ingezonden 22 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Schut-Diks, Ria
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8471
Denk aan mij terug
maar niet in de dagen
van pijn en verdriet.
Denk aan mij terug
in de stralende zon
hoe ik was toen ik alles nog kon .
Ria Schut-Diks
ingezonden 21 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Klaveren-Zuyderduyn, Janneke van
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 18565
zo lief, zo mooi, zo klein,
Dan weet ik zeker, Here God
dit kan alleen Uw grootheid zijn.
Dank U voor dit kindje Heer
en mag ik U nog vragen,
Wilt U op heel haar levenspad
haar gids zijn en haar dragen?
Janneke van Klaveren- Zuyderduyn
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Lijden
- Hits: 6967
Door ’t lijden dat hij vreest
En……….nooit op komt dagen”
Dit gezegde blijft aan ons knagen
Vooral in deze moderne tijd
Kost het de mens veel strijd
Om de juiste koers te varen
Over de vaak woelige baren.
Maar God is het die ons leidt
Hij houdt Zijn handen uitgespreid
Zo dat we niets hoeven te vrezen
Hoe onze toekomst ook zal wezen.
God wil niet dat wij lijden
Maar dat we ons verblijden
In voor- en tegenspoed
Is Hij het die ons behoedt.
Vrees daarom geen kwaad
Wetende dat God naast u staat
Hij zal u blijven dragen
Nu, en ook al de dagen.
Wees steeds blij met elke dag
Raak niet door vrees van slag
God zal aan u blijven denken
En wil u het goede schenken.
Fedde Nicolai
14 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5960
Onrustig, onzeker, opstandig
is mijn hart
en schamperheid is mij niet vreemd
als ik denk aan U.
Toch blijf ik mijn mond tegen U openen.
Waarom zou ik niet?
U houdt mij niet tegen.
Steeds weer zoek ik U.
Wie bent U?
Bent U zo machtig
dat ik U wel zoeken moet,
dwars door mijn schamperheid
en ongeloof?
Laat los,
zegt menigeen.
Ik zwijg en heb geen woord,
laat staan iets wat een weerwoord is.
Altijd bent U aanwezig
en vecht met me,
tot ik geen adem heb en wens er niet te zijn.
Dan stel ik weer,
ja, tegen beter weten in ,
mijn hoop op U.
Waarom laat ik niet los?
U, die ik niet zie.
U die ik niet hoor.
U waar ik alleen naar tasten kan.
Waarom zoek ik U?
Zoek ik naar U opdat ik zeggen kan:
heb mij lief?
Henny Blaak
14 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Smit, Peter
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4151
De wind blaast heel zacht door jouw haren.
Zijn liefde voor jou - houdt altijd stand.
Veilig door Jezus gedragen.
Samen naar de overkant.
Zingend verdween je aan de horizon,
Naar de Lichtstad, dicht bij Hem.
De wind blies heel zacht door jouw haren.
En de tijd - die draait steeds maar door.
Maar jouw voorbeeld voor ons, al die jaren.
Dat blijft, en versterkt ons geloof.
Zijn heerlijkheid, door geloof verdient.
Is onze toekomst, tot weerzien lieve vriend.
Peter Smit
15 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4789
In alle stilte vredig zat te luisteren
Naar het zachte ruisen van de wind
Hij wilde iets in m´n oortje fluisteren:
"Ik ben als wind gekomen van verre
Daar waar de zon is en ook de maan
Waar ´t wemelt van miljoenen sterren
Bij al dat mooie, daar kom ik vandaan
Ik kwam ook aan de hemelpoort voorbij
Als storm heb ik toen heel hard geblazen
Met een ferme zwaai week de deur opzij
Toen viel ik plotseling stil van verbazen
Ik beleefde de mooiste van mijn dromen
Nog nooit gezien in mijn leven als wind
Ooit, als jouw tijd van geluk is gekomen
Mag je "het" zelf aanschouwen, mijn kind"
Hubke
13 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 7063
Kindje je bent van mij een onderdeel
Kindje jij moet nog zoveel leren en ontdekken
Kindje het leven zal niet zijn zonder vlekken
Kindje de wereld ligt in je handen
Kindje koester je verleden en je banden
Kindje jij bent de toekomst op deze aarde
Kindje samen met andere kindjes ben jij van grote waarde
Farial Barsati
11 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 9206
Was ik stil en verloren
Een kind van jou en mij
Dankbaar en gelukkig en zo intens blij
Samen door het leven verbonden voor altijd
Dank u God voor voor zoveel goedheid
Farial Barsati
19 november 1997
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4912
Het goede wat de medemens je biedt
Ondanks een goed zicht en fijn gehoor
En tevens goede reuk en smaak aldoor
Dan heb je toch ´t ware gevoel nog niet
Hubke
10 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 7570
O, God, hoe diep verweven
hebt U ons mensen lief.
Dit kind aan ons gegeven
ontgaat Uw aandacht niet.
U weet het te bereiken
U maakt geschiedenis.
U zult niet van haar wijken,
U weet wat liefde is.
Wij willen U vertrouwen
dat U haar niet verlaat.
Dit kind mag op U bouwen
ook als de tijd vergaat.
Dit kind aan ons gegeven
mag leven in Uw naam.
Dit kind mag bij u leven,
U zult het steeds verstaan
Henny Blaak
10 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3781
gaat een gerucht.
Het komt van gene zijde
en is niet altijd te verstaan.
Het zegt met zoveel woorden
dat, ondanks alles,
ik niet tevergeefs geboren ben,
maar dat mijn naam
bekend is bij die Ene,
en dat ik maar moet verder gaan.
Henny Blaak
9 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Overlijden
- Hits: 9604
tegenover de steen
laat ik mijn gedachten
naar het leven gaan.
Ik voel het verdriet
nog in mijn ogen
tranen druppelen
in mijn hart daar
op het bankje
tegenover die steen.
Klaas van Eijbergen
9 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 4291
Zijn schepping nog eens aan.
Hij zag dat het nog goed was
en wilde al weer gaan.
Toen zag hij daar in 't paradijs
die ene kleine man
wat eenzaam en verdrietig staan.
En God zag dat het leven hard
en soms weerbastig is en rauw
en niet aleen te dragen.
Hij schiep de vrouw.
Henny Blaak
9 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Helmholt, Piet
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4939
De bron van eeuwig leven
Het water fris en rein
Wilt U ons zomaar geven
En wie het levend water drinkt
Die mag het gaan beleven
Dat in zijn eigen hart ontspringt
Een bron van eeuwig leven.
Geef dat ik elke dag
Mij aan uw bron zal laven
U woorden drinken mag
Geniet van al uw gaven.
Zend zo uw Heil'ge Geest in mij
En wil mijn kwaad vergeven
Verlos mij Heer en maak mij vrij
Beheers geheel mijn leven.
In 't nieuw Jeruzalem
Stroomt ook die Levensader.
Al wie gelooft in Hem
Komt eenmaal thuis bij Vader.
Daar is geen rouw, verdriet of pijn,
Een eind aan al het klagen.
En eeuwig bruist er de Fontein !
't is vreugde alle dagen.
Piet Helmholt
9 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Helmholt, Piet
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5068
Je zekerheid was eind'loos groot;
zelfs uit de zandbak klonk je kinderlijk vertrouwen.
Je stond nog weinig aan verleiding bloot
kon rustig op de rotsen bouwen.
Als ouders hebben wij je, kind,
van God verteld en van de echte zin van 't leven;
Opdat je altijd Hem als Vader vindt
en Hij jou zekerheid blijft geven.
De zandbak is er nu niet meer:
Een wereld vol verleiding ging er voor je open
Je kreeg je vragen, hoorde n' and're leer.
Je voelt je vaak op golven lopen
Soms machtig sterk, aan Vader's hand
dan weer zo zwak, alleen.. en vol van levensvragen:
Bouw je nu op een rots of op het zand ?
Je merkt die golfslag alle dagen.
Jouw vragen zijn ons zo bekend,
Wij missen soms ook echt dat kinderlijk geloven
Maar kind, je hebt een Vader die je kent,
Zijn watermerk is niet te roven.
Vertrouw op Hem, grijp vast Zijn hand !
En blijf niet kijken naar die imposante golven
Hij wil je brengen naar een hemels land
waar kind'ren spelen met de wolven.
Piet Helmholt
9 oktober 2005
- Details
- Geschreven door: Helmholt, Piet
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 11918
is met ons alle dagen
Hij stilt de honger, lest de dorst
al voor wij Hem iets vragen.
Hij kent Zijn kind'ren een voor een
en roept ze bij hun namen
Immanuel vergeet er geen
Hij brengt ze allen samen.
In 't huis van God, dit kerkgebouw
klinkt steeds Zijn Woord van Leven
Hij wil bij vreugde en bij rouw
ons groene weide geven
en bronnen vol van Levensvocht
Hij leidt in rechte sporen
Zijn kudde, eens zo duur gekocht:
Geen schaap gaat ooit verloren !
In ' t eeuwig huis van God de Heer
verblijf ik al mijn dagen
Ben ik verdwaald, Hij zoekt mij weer
en zal mij verder dragen
Totdat ik eens en onbeperkt
geniet in groene weiden
Ik weet dat Hij daar nu aan werkt
Hij zal mij daarheen leiden.
Piet Helmholt
9 oktober 2005