- Details
- Geschreven door: Wijgerden, Cees van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4470
mag je terugdenken,
hoe het was.
We mochten samen
werken, lachen, praten,
soms veel…… praten.
Dankbaarheid komt
dan in de plaats
wat je voor elkaar
mocht betekenen
ook al zijn de jaren
voorbij gegaan.
Het enige wat overblijft,
zijn….. herinneringen,
kostbare momenten
die niet uit je gedachten
zijn te wissen.
Cees van Wijgerden
29 september 2005
Gewoon.... een tiener! gedichtensite door Cees van Wijgerden. Klik hier
- Details
- Geschreven door: Maurer, Maria
- Categorie: Bezinning
- Hits: 7344
was ik mens en stond ik
op donkere aarde
maar hij is mijn licht
en strekt zijn armen naar mij uit.
hij is de Mensenmaker,
die onvoorwaardelijk liefheeft.
Maria Maurer
2001
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 14973
geboren
uit het
onzegbare
getogen
uit het
onnoembare
stromend
op het ritme
van de zee
golf na golf
na golf
Tot de laatste
ademtocht....
Uit: "Licht Verlangen"
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 9076
van woorden-
vloed....
over me heen
in wind en weer
alleen
o zee,
fluister
mijn naam
neem mee
al wat ik heb
eb
een golf…
verlangen
door me heen
ik hoor een stem
nooit meer
alleen…
zo is 't goed
einde-lijk…
vloed….
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3500
In moeders schoot is de kiem ontstaan
Zo heeft onze Schepper het geregeld
Voortplanting zal altijd verder gaan
Als een kind eenmaal is geboren
Neemt moeder hem in haar armen
En wil zo het frêle jonge kinderlijfje
Aan haar moederhart verwarmen
Nauwelijks de moederschoot ontgleden
Gaat hij te keer van honger en dorst
Dan spreekt het moederhart alweer
En geeft de kleine boreling de borst
Baby, peuter, kleuter of een puber
Zal altijd zoeken naar een hoeder
De eerste arm liefderijk om de schouder
Is een gebaar van die allerbeste moeder
Hij of zij die moeder ooit zal missen
Voelt het duwtje in de rug niet meer
Het afscheid nemen van een moeder
Vroeg of laat, doet ontzettend zeer
Hubke
15 september 2005
- Details
- Geschreven door: Maurer, Maria
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 4303
Is hij ons voorgegaan
In lief en leed gaat hij ons voor
Al geloof je er niet aan.
Hij ging de weg die wij ook gaan
In liefde en verdriet
En als je denkt ik kan niet meer
Is hij het die het ziet.
Hij kent het kruis van Golgotha
Stierf dar een marteldood
Om ons te redden van ons lot
Hij eigen bloed vergoot
Hij gaf de mens een vrije wil
Minacht de hypocriet
Gevangen in zijn pronk en praal
Alleen zichzelf ziet.
Wij staan geschreven in zijn hand
Kent ieder mens op aard
Zijn liefde houdt ons allen vast
Wij zijn hem alles waard.
Ik dank u heer dat u er bent
En zorgt voor al wat leeft
Geef mij de moed om blij te zijn
Met wat u mij ook geeft.
Want is het kruis te zwaar vind ik
Dan ben ik niet alleen
Uw voeten gaan dezelfde weg
Als u is er geen een.
Maria Maurer
2003
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 9616
Op weg naar de tiende maand van het jaar
Langzaam verwelkende bloemen en kruiden
En de rijping der druiven is ook bijna klaar
Elk jaargetijde heeft ongetwijfeld zijn bekoring
Welke ons mensen optimaal tot vreugde stemt
Komt in ´t natuurlijk ritme echter ´n verstoring
Dan wordt ons optimisme al eens afgeremd
Reëel gezien verloopt alles naar onze wensen
Zo zal het najaar zich vertonen in al zijn pracht
Het is een waar natuurgeschenk voor de mensen
En het lijkt alsof die natuur menige pijn verzacht
Frisse kleuren zijn het die de herfst ons laat zien
In vele tinten licht en donker, met veel contrast
Met nog méér effect als de zon schijnt bovendien
En nauwelijks na te maken met een schilderskwast
Strakjes gaan bloemen en planten blad verliezen
Komt het eind van ´n mooie periode in de boeken
Wil je niet voor een aantal koude maanden kiezen
Dan zul je élders toch wat warmte moeten zoeken
Ternauwernood is echter die mooie herfst voorbij
Of de koude winterperiode kondigt zich dan aan
Komt sneeuw en vorst of blijft ´t bij een groene wei?
Zonder twijfel zullen we ook dít seizoen doorstaan
Hubke
16 september 2005
- Details
- Geschreven door: Maurer, Maria
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 7479
centimeter lang
zo teer, zo lief
en ik zo bang
dat je niet
drinken wou
je vuist geklemd
heel klein en breekbaar
tegen het zijn hier
op deze wereld, waar
verzet en verdriet
gewoon zijn
vierenhalve week
bleef je, je stil
tegen mij aan
vleien, verzetten
's nachts ben je
bij me weg gegaan
ik stond er naast en zag
dat je een engel was.
Maria Maurer
16 september 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 4788
Ik bid voor mensen
dat hulp en steun
Uw antwoord is
op al hun vragen.
Wij zullen ons verblijden
en roemen in Uw naam.
Wij mogen leven naar Uw woord
en luist'ren naar Uw stem.
Hóóg boven ons,
U bent onze trots.
U laat ons geloven
in Uw weg van het heil.
U laat ons delen,
Uw naam van liefde en recht.
Neem van ons dat wij zoeken
wat U niet behaagt:
macht van mensen,
kracht en geweld.
Dat wil ik zeggen,
voor altijd vermelden:
wij loven de naam
van Israëls God.
Frans den Harder
17 september 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 4851
want U bent sterk.
U kroont mijn hoofd.
U vult mijn hart.
U hoort mijn vraag.
Leven mag ik van Uw zegen.
Groot is de Naam
waarmee U mij leven geeft.
Wat zich in mij tegen U verzet,
neem weg zijn kracht;
breng om wat uw stem niet hoort;
roei uit in mij wat hoogmoed is
voor nu en altijd weer.
Tref mijn ontrouw in het hart!
Verhef Uw aangezicht over ons
en geef ons kracht.
Met zang en muziek
eren wij Uw grote naam.
Frans den Harder
17 september 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 4957
dag en nacht.
U bent er niet
als ik roep
en U verwacht.
Vertrouwen mocht uw volk op U,
Uw grootheid zong uit
al wie verloren was.
Nooit stonden wij beschaamd,
"Wij zijn verlost"jubelden zij luid.
Veracht door mensen
die met U de spot drijven;
Ik hoor hun stem die roept::
"Jij vertrouwt toch op Hem,
laat God dan bij je blijven".
Roepen doe ik tot U
nu alles om mij heen angst geeft,
nu alles zich tegen mij keert
en mijn lichaam bedreigt.
Wees toch de God voor mij die leeft.
Lachen en spotten. Rondom
zoeken ze mijn verderf.
Hun buit verdelen zij al,
legt U mij dan neer in de dood?
Is dit de hemel die ik be�rf?
"Helpen!" roep ik tot U
Wilt U mij redden en dragen?
U geeft mij antwoord en stem;
"Uw naam mag ik roemen"
dat zeg ik hen die het mij vragen.
Afschuw? U neemt het op
voor wie onder ligt in het slijk.
U hoort hulpgeroep, U komt nabij
Zo wordt wie klein en vernederd is
groots: U neemt nooit de wijk.
Verzamelen zult U de volkeren
die de aarde bewonen.
Uw lof mogen zij zingen
en buigen voor uw majesteit
U zult hen met trouw belonen
Loven zullen zij die nog komen,
uw machtige, eeuwige naam.
Wie nog niet leeft,
wordt tot lofzang geboren,
Zo vouwen de eeuwen zich sa�m.
Frans den Harder
17 september 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 12182
alle dagen bij U thuis zijn.
geborgen ben ik,
geluk en vrede zijn mijn deel.
In Uw nabijheid
maakt U mij eregast.
Als ik bang ben,
angstig verloren,
zelfs als de dood mij dreigt,
dan ben ik geborgen
in de trouw van Uw naam.
U bent voor mij
wat een herder voor zijn schapen is.
Mag ik dan zijn
als het schaap van de Herder?
Frans den Harder
17 september 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 4818
en haar bevolkt
met planten, dieren, mensen.
U gaf haar aanzien en eer
vastheid en duur.
Maak mij dan rein van hart
en geef Uw zegen mij weer.
dan kan ik léven,
léven met U en Uw schepping
Leer mij steeds mij tot U te wenden.
Uw grootheid gaat op,
de poort van uw hart gaat open,
Als koning treedt u binnen
in de stad van het licht,
in het binnenst' van mijn ziel
Ga binnen, vul mij,
vervul mij met vrede.
U bent de Koning,
U ontvangt alle eer.
Frans den Harder
17 september 2005
- Details
- Geschreven door: Elisabeth Gedichtensite.nl
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 6697
- Details
- Geschreven door: Elisabeth Gedichtensite.nl
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 3655
gefaald
gedaald
stom verbaast
beschaamd
benaamd
het wonder begrepen
verblijd
gewijd
de voeten gewassen
door de Meester van het leven
het was niet te passen
je niet te geven
het is je nu vergeven
door de Meester van het Leven
op je knieën gaan
en lovend maak je voor Hem vrij baan
Elisabeth
17 september 2005
- Details
- Geschreven door: Maurer, Maria
- Categorie: Overlijden
- Hits: 7328
zomaar ineens gestorven
heeft het verdriet haar plaats genomen.
en is de man alleen
van vroeg tot laat, dag in dag uit
zit hij en huilt, en huilt en zit
zijn verdriet onpeilbaar diep
onwerkzaam hoog
zoals het leven van een mens verloopt.
het huis is leeg zo zonder haar
van buiten zelfs leeg.
heeft het verdriet haar plaats genomen
Maria Maurer
2004
- Details
- Geschreven door: Maurer, Maria
- Categorie: Angst
- Hits: 6686
steeds hoger klimmen
ijl als lucht
tegen blauwe hemel aan
en kijk ik steels omlaag
mijn zorg nog maar een dobbelsteen
mijn vleugels dragen enkel hoop
met hier en daar een tikkeltje verdriet
dat deert me niet, ontsiert me niet
want angst leunt nooit meer tegen mij
ik schuif haar kalm terzijde
en op mijn rug voel ik de zon die schijnt
de maan dichtbij, een kracht in mij
omdat het leven toch lacht naar mij.
Maria Maurer
10 september 2005
- Details
- Geschreven door: Maurer, Maria
- Categorie: Tijd
- Hits: 5336
stenen en zand
cowboys met paarden
ik, eigenland
alsdoor maar dromen
wat of ik ook wil
schommels en wippen
torens van zand
torens van ijsjes
alsmaar door
nergens om geven
Ik, eigenland
Nu ben ik ouder
Wijzer misschien
Naast heel gelukkig
Torens verdriet
Kon ik maar terug
leven voor twee
Spelen, jongleren
geef me een week.
Maria Maurer
19 september 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2939
ben je dan blij
leef je los
ben je dan vrij
je zwerft zeg je
waarom elke keer
naar 't zelfde bos
over 't zelfde wegje
ken je die hand
bezaaid met goudstof
die bouwend werkt
aan je binnenkant
ken je dat lied
vol vreemde klanken
dat je versterkt
weghaalt uit verdriet
ze zijn beide van hem
- die klopt op de deur
van je gesloten twijfel -
die hand en die stem
als je hem hoort
luister je dan
als je antwoordt
fluister je dan
welkom
© L. Steenberghs
22-09-2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3242
gedoofde lampen van geloof ter hand.
Toen klonk een stem: 'Hij komt !',door donker land.
De wijze greep haar kruik, stak ongezien
haar vuur weer laaiend aan met geest vanwien
gezegd wordt: hij zet levens' ziel in brand.
De dwaze vroeg : 'Geef mij die olie want
met uitgeblust geloof kan ik niet zien.'
'Heb je jezelf dan niet geholpen aan
de oliebron die vloeit voor iedereen ?
Loop vlug naar waar de geestverkopers staan.'
De wijze mocht - de bruidegom verscheen -
met handen vol van licht naar binnen gaan
wijl Dwaasjes' naam - zo ongekend - verdween.
-----------------------
moe
zolang geloofd
de lamp gedoofd
klonk onverwacht
in de nacht
' Hij komt ! '
zei de dwaze
mijn vuur is uitgegaan
waar haal jij je geloof vandaan ?
zei de wijze
ik heb een pijpleiding naar de olieBron
( tussen Bagdad en Ammaan ? )
loop jij gauw naar een tankstation
te laat
de poort sloot achter wijze maagden
ongekende dwazen vervaagden.
© L. Steenberghs
22-09-2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 17792
Of voor de duur van je hele leven
Het is vaak een kwestie van nemen
Móói is het als men weet te geven
Er bestaat geen relatie zonder fouten
Die helaas een ander kunnen krenken
Wanneer het een keer mis mocht gaan
Moeten we elkaar vergeving schenken
Om d´ander geven en elkaar waarderen
Dat is een zaak van innerlijk beminnen
Weet men nu en dan eens toe te geven
Dan zal de relatie zeer aan liefde winnen
Wil een relatie echter volkomen slagen
In ons kort eenvoudige mensenleven
Dan is ´t buiten genoemde eigenschappen
Heel belangrijk om nóóit op te geven
Hubke
23 september 2005
- Details
- Geschreven door: Jong, Chantal de
- Categorie: Verdriet
- Hits: 5437
Om je te helpen
Deel je verdriet en zorgen
Misschien kan ik het wat stelpen
Worstel niet alleen
Ik geef je me armen
Weet dat ik het meen
Laat mij je kille hart verwarmen.
Chantal de Jong
23 september 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3115
in uw wassend water
niet genoeg
in uw zilver meer
vlinder ik veel te veel
tussen nu en later
veel te veel
tussen nooit en weer
laaf ik me niet genoeg
aan uw dikke druiven
niet genoeg
aan uw droge wijn
tortel ik veel te veel
tussen grijze duiven
veel te veel
tussen echt en schijn
open ik niet genoeg
de deur van mijn drijven
niet genoeg
het raam van mijn zin
zinder ik veel te veel
om in u te blijven
veel te veel
sterf ik binnenin ?
© L. Steenberghs
23 september 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3105
het sap van de ongehoorzaamheid
liep in straaltjes van zijn kin
lekker naar zijn zin
hij veegde de zonde
van zijn mond
en boerde.
De slang stak
in een poging tot eerlijkheid
haar listig vel tussen de spleten
van haar slecht geweten
dan gehuld in een kleedje
van onschuld gleed ze
van de tak.
God's stap
in de tuin van wroeging en spijt
naderde, krakend in 't grint
zoekend naar zijn kind
toen Zijn oog viel op een vijgenblad
dat iemand laten vallen had
- betrapt.
Een engel joeg
de mens uit God's tegenwoordigheid
met een zwaaiend vuur
tot later uur
wanneer de Zoon zijn leven
als een offer zou geven
voor jou
© L. Steenberghs
23 september 2005
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4604
en ik zag een nieuwe stad,
een schitterende stad,
een stad met mensen,
gelukkige mensen.
En ik hoorde zeggen
dat er geen honger,
geen ziekte,
en geen verdriet meer was.
Er werd gezongen
een nieuw lied.
en men hief het glas
op het nieuwe leven
dat niet voor even
maar voor altijd was.
De kinderen speelden
onbekommerd
en onbezorgd
waren de moeders.
En God lachte
werd gezegd.
Henny Blaak
25 september 2005