- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 6233
De dag volgt op de nacht
maar 't duister roept het zonlicht wakker.
Er klinkt in stilt' een woord
dat vol verwondering zich hult in zwijgen.
Dan komt U, God, de bruidegom
die liefde brengt en stralend
zijn bruid bemint, de eeuw'ge dag.
de glans van God verlicht de aarde.
De wet van God is groots,
bewaart ons voor verdwalen
in zond' en schuld, onrein.
Hij is het recht, vreugde voor 't hart
en 't daglicht in onz' ogen.
Gods woord is recht, is waar,
is kostbaar in onze handen
Langs deze weg is dwalen en niet weten
afgesneden uit ons hart
Bewaar mij dan, o God, voor hoogmoed
en laat mij leven, vrijuit naar uw woord
Mijn God, U geeft de dag, bewaakt de nacht,
wees rots voor mij, wees mijn verlosser.
Frans den Harder
ingezonden 29 juli l 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 5726
toen tegenstand en zonde,
mijn hart, mijn leven belaagden.
Voor ogen zag ik de dood,
met wie kon ik het leven aan?
U riep ik aan, o God
in al mijn nood, in de ellende
dat 'k doelloos sterven zou,
ongekend en onbemind,
en eenzaam ondergaan ten tijde van het kwaad.
U kwam, verhoorde mijn gebed.
Ik zag de aarde, vol ontzetting
beven voor uw majesteit.
Waar duisternis was en donder:
Uw woord was er, Uw stem, U zelf.
Waar alles om mij heen te hoop liep
om mij weg te vagen, dáár was
Uw woord, Uw stem van welbehagen.
U leerde mij de vrijheid om te leven,
ook als de nood mij bijna overmant.
Nu wil ik loven God, Uw naam
en blij vertellen wat U voor mij deed.
Verwonderd sta ik, dat ik leef,
dat U mij recht verschafte, toen ik leed,
Uw stem mij opnam in Uw raad.
U loof ik als de Redder
van al wat geen stem heeft, is vertrapt.
U loof ik om het recht dat volken roept
te horen naar uw stem; te leven naar U woord
dat vrede brengt.
Uw naam, God, gaat de tegenstand te boven
en brengt mij in de weg van licht en heil.
Laat heel de wereld horen, en U loven
dat wat U brengt ons leven is,
en niet de dood waarvoor ik vrees.
Ik dank U God, mijn rots, mijn vesting.
Mijn weerstand laat U buigen naar uw eis.
U richt mijn ziel en zonder tegenstreven
verlang ik altijd naar Uw huis,
naar Uw paleis.
Frans den Harder
ingezonden 29 juli l 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 5626
bij U in veiligheid.
Wees zo zeer nabij
dat het beeld van mij
verschijnt als beeld'nis in uw oog.
U vraag ik om recht,
'k roep tot U om bevrijding.
Kom tot mij in de nacht
en laat zien wat recht is in uw ogen,
wat al mijn ontrouw tart.
U roep ik aan om hulp
mij te beschermen
tegen onrecht overal.
Leer mij te wijken van het pad
waar mensen zich verrijken.
U bid ik om zegen,
om gaan de rechte weg
Hoe vaak ben ik niet uitgegleden,
gevoelloos en gesloten,
gekozen voor mijn val.
"U", schreeuw ik uit, "Sta op,
bevrijd van goddeloosheid mij,
van dood door kort gewin."
Dan zal ik ontwaakt ontvangen:
verzadigd worden door uw beeld.
Frans den Harder
ingezonden 29 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4771
mijn kindervoeten voelen al het zand.
Verwonderd over eb en vloed,
de golven komen nooit verder dan het strand.
Soms zie ik witte koppen op het water
en jaagt de wind de golven voort.
Guur is het. Maar nooit verlaten
ben ik. Dan loop ik verder, want dat hoort.
We bouwen samen aan een fort.
De zee loopt er langs heen,
kalft af wat is gebouwd:
fascinerend is dat fenomeen.
Aan 't einde van de zee
waar 't water aan de hemel raakt,
daar vaart een schip,
net of 't de horizon bewaakt.
Ineens verdwijnt 't schip uit 't zicht,
het lijkt de hemel in te gaan.
Mijn ogen kijken in het lege niets
Verwonderd blijf ik heel mijn leven staan.
Eens als 'k bouwen ga aan 't laatste fort,
het water beukt, mijn bouwwerk sloopt,
de golven hoger gaan dan ik kan zien,
zal dan gebeuren wat ik altijd had gehoopt?
En aan de horizon vaart weer een schip,
ik zie de bootsman staan.
Hij wenkt, Hij roept, Hij vraagt
of 'k met Hem mee wil gaan.
Over het water voert Hij mij in 't schip
en helpt mij snel aan boord,
Ik mag uitrusten nu, het bouwen is voorbij.
Hij spreekt een zeeg'nend woord.
Nu vaart het schip de hemel in
en ik mag mee, tot aan Gods hart
omdat Hij riep, ik volgen mocht.
Ik ben verrukt, nooit meer in angst verward.
Achter de horizon ga ik op in mijn God.
Ze liggen achter mij, de golven en het zand.
Van al de forten die ik bouwde, ben ik moe
en ik mag rusten in Gods hand.
Frans den Harder
ingezonden 29 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Sommen, Cilia
- Categorie: Verdriet
- Hits: 8996
geen dal zo diep
geen armen zo breed
maar wel een hart zo warm
om jou leegte te beschermen
om jou op te vangen
in deze diepe pijn om jou verlies.
Cilia Sommen
- Details
- Geschreven door: Josselyne Gedichtensite.nl
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 11672
als men de herinnering bewaart.
ingezonden 16 okt. 2004 door Josselyne
- Details
- Geschreven door: Sipkes-de Smit, Ina (overl. 3-11-2006)
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 11015
die je dragen
en armen waar je veilig bent
en mensen die zonder vragen
zeggen dat je welkom bent......
Ina Sipkes de Smit
"Welkomgedichtjes voor jou!"
Uit: Papillon
ISBN 9029715871
- Details
- Geschreven door: Clancy, Tom
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8195
achter een sluier voor jou verborgen.
Je zult me niet meer zien, maar heb vertrouwen;
ik wacht op een tijd dat wij weer samen kunnen zweven,
ons van elkaar bewust.
Tot dan geniet ten volle van het leven.
Als je me nodig hebt fluister mijn naam dan in je hart,
ik zal er zijn.
vertaald vanuit het Engels uit één van de boeken van Tom Clancy
- Details
- Geschreven door: Brandt, Willem
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5297
dat ik afvaar, niet uw donkere rouw.
Maar de glimlach van drie witte rozen,
dat ik glimlach in hun morgendouw.
Willem Brandt
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4439
Soms langzaam soms vlug
De liefde tussen twee mensen
Het overschrijden van grenzen
Overal zie je dat er wordt bemind
De geboorte van een kind
Elders weer een enorme haat
Het valt op dat het steeds zo gaat
Dan weer een nieuwe levensgevaarlijke virus
Alles komt steeds weer terug dus
Farial Barsatie
ingezonden 28 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 5141
Weten we dan niet dat reeds eeuwenlang men elkaar als wilde honden verscheurt?
Open de ogen en leer van het verleden want de wereld nu is niet echt zo geciviliseerd
Niet alleen gruweldaden aan de andere kant van de wereld zijn verkeerd
Ook hier dichtbij is het raak, denk maar aan aan (kinder)moord, incest, verkrachtingen en noem maar op
Extreem geweld kent geen kleur, ras, volk en geloof om tegen te zeggen STOP
Farial Barsatie
ingezonden 28 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4566
Kijk eens wat voor moois je daar ziet
Kijk eens naar de lucht met haar wolkenspel
De wolken die drijven weg in een tel
Prachtig de hemel, de lucht daarboven
Daarboven zijn geen grenzen en kloven
Helaas is het anders op de aarde
Waarom hecht men hier beneden aan grenzen meer waarde?
Farial Barsatie
ingezonden 28 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Denneman, Peter
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5609
Dat gezegend is
deze tijd van groei en bloei.
Dat gezegend is
deze periode van minderen en loslaten.
Dat mijn rennen
wandelen
en mijn dadendrang
genieten worden.
Dat juist nu
vriendschapsbanden
sterker worden.
Dat ik de tijd neem
stil te staan bij
hetgeen mij draagt.
Dat ik leef
in verbondenheid met mijn ziel
en met respect voor mijn lichaam.
Dat ik geniet
van wat mensen bij bieden
en van wat de natuur mij schenkt.
Dat het een tijd zal zijn
waarin ik ga met
de kracht van de hemel,
het licht van de zon,
de jacht van de wind,
de vastheid van de aarde.
Peter Denneman
uit: Open Deur, juli/augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Verbruggen, Paul
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5495
dat er van U,
diep in dit dode woud,
ergens wat goud
bedolven lag.
Met lege hand en hart
en tot geen offerrande klaar
trad ik in ´t bos en vond
Uw eerste krokus in de zon.
Hij stond zo schitterend
op het donkergroene mos,
zo enig licht
tussen het koude naakte hout,
en iets
wat ik de ganse winter was vergeten
ging weer aan ´t smeulen
met een teedre gloed.
Zo stond ik lang
gelukkig en verenigd
met die kleine krokus in de zon,
en wist opeens
hoe diep de kleinste dingen leven
en zei heel simpel: God, hoe mooi!
Paul Verbruggen
uit: Open Deur, juli/augustus 2005
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Overlijden
- Hits: 19190
is pijnlijk, begenadigd zijn
en zoeken, nooit verzadigd zijn,
is rusten in de aarde
als alles is volbracht.
- Details
- Geschreven door: Rock-Korver, C.M.M.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8038
zo sterk.............
breekbaar......klein,
die ons zo lief is,
nu in handen van Jezus,
voor altijd in ons hart.
wees ons licht,
in onze aardse duisternis
tot we weer samen zijn.
C. Rock-Korver
- Details
- Geschreven door: Vandenbergh, Jo
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5637
de lente kwam eraan.
Ik liep onder de eerste
zonnestralen, over een kerkhof.
Ik voelde me raar.
Wat deed ik hier?
Amper de jeugd ontgroeid
en ik vulde reeds mijn dagen
met het bezoeken van graven.
Ik was alleen, met hen rondom
me heen.
Wie had hier wat verloren?
Ik
Wie had hier wat te zoeken?
Niemand
De vogels tsjilpten, braken de stilte,
die mij reeds veel eerder brak.
Ik zag zijn grafsteen terwijl
mijn hart versteende
uit angst te breken,
bij het lezen van zijn naam,
van hij die had bestaan.
Ik liet een traan, gedachten
verzonken in dromen over andere tijden,
tijden alvorens hij was heengegaan
ver hier vandaan.
Naar een andere wereld waardoor
ook de mijne veranderen zou.
Voor altijd denk ik aan hem
met alleen maar spijt en niemand
die mij benijdt of begrijpt.
ingezonden 31 oktober 2004
- Details
- Geschreven door: Baas, Marry
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8037
zal alle tranen wissen
verdriet en pijn
zijn dan verleden tijd
wanneer de Heer
Zijn kinderen thuishaalt
wordt het
geluk in eeuwigheid.
Marry Baas
Dit gedichtje is gemaakt naar Openb. 21:4
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 9911
met gesloten ogen
en gevouwen handen
God vragen om ´n kleinigheid
Maar bidden is meer:
steunen van je naaste,
hulp aan de zwakkeren,
in de schaduw van de Heer
Of, stilstaan in de natuur,
waar je tussen alle moois,
Gods voetstappen vindt;
bidden kan overal, op elk uur
Hubke
25 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 12233
Zij die niet hopen zien vele dingen te zwart
Hij die geen liefde kent heeft een stenen hart
Hun levensstijl haalt nooit ofte nimmer ´n tien
Geloof, hoop en liefde zijn belangrijke dingen
Door geloven heb je een rotsvast vertrouwen
Bij het hopen kun je op verwachting bouwen
In de liefde iemand met genegenheid omringen
Hubke
25 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 7774
Is dat jouw kind, je vrouw of je man,
Of soms die buurman, die in de haast
Ook al eens goedemorgen zeggen kan?
Vragen die men zich plotseling stelt
Opeens is er ´n antwoord losgeweekt
Je naaste is híj die aan de huisdeur belt
En je om hulp en ondersteuning smeekt
Hubke
25 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 8641
Aangereikt op iemands wens
Het is liefde voor je medemens
Anderen blij maken, amuseren
Mensen leren te onthaasten
Het is liefde voor je naasten
Arme mensen ´n beetje helpen
Laten delen in je eigen weeld'
Het is liefde voor je evenbeeld
Arm om andermans schouder
Een kort gesprekje, heel intens
Het is liefde voor je medemens
Hubke
25 juli 2005
- Details
- Geschreven door: Lam, Hanna
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 21503
we noemen ze hier samen
de mensen van voorbij
wij noemen ze bij namen,
zo vlinderen zij binnen
in woorden en in zinnen
en zijn we even bij elkaar
aan het einde van het jaar De mensen van voorbij
zij blijven met ons leven
de mensen van voorbij
zij zijn met ons verweven,
in liefde en verhalen
die wij zo graag herhalen
in bloemengeuren in een lied
dat opklinkt uit verdriet.
De mensen van voorbij
zij worden niet vergeten.
De mensen van voorbij
zijn in een ander weten.
Bij God mogen ze wonen
daar waar geen pijn kan komen.
De mensenkinderen van voorbij
zijn in het licht zijn vrij.
- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 25430
De steppe zal lachen en juichen.
De rotsen die staan
vanaf de dagen der schepping,
staan vol water, maar dicht,
de rotsen gaan open.
Het water zal stromen,
het water zal tintelen, stralen,
dorstigen komen en drinken,
de steppe zal drinken.
De steppe zal bloeien.
De steppe zal lachen en juichen.
De ballingen keren.
Zij keren met blinkende schoven.
Die gingen in rouw
tot aan de einde der aarde,
één voor één, en voorgoed,
die keren in stoeten.
Als beken vol water,
als beken vol toesnellend water,
schietend omlaag van de bergen,
als lachen en juichen.
Die zaaiden in tranen,
die keren met lachen en juichen.
De dode zal leven.
De dode zal horen: nu leven.
Ten einde gegaan
en onder stenen bedolven:
dode, dode, sta op,
het licht van de morgen.
Een hand zal ons wenken,
een stem zal ons roepen: Ik open
hemel en aarde en afgrond
en wij zullen horen
en wij zullen opstaan
en lachen en juichen en leven.
Huub Oosterhuis, (muziek: Antoine Oomen)
- Details
- Geschreven door: Geluk, L.
- Categorie: Overlijden
- Hits: 16927
door de bomen zonder blad.
Als een lang wit lint,
ligt hier het grind
op het kerkhof pad.
De stilte komt me tegemoet
het is hier leeg en kil
alleen het grind knarst onder mijn voet
De contrasten zijn zo schril.
Dan sta ik stil bij jou,
en wetend dat ik hier niets vind.
Alleen je naam op een stuk steen,
verdrietig loop ik er om heen
een monument in weer en wind.
Ter nagedachtenis aan jou
Leg de bloemen neer
De lucht is grijs en grauw
en de stilte doet me zeer.