- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 11016
naar binnen gericht
zijn,
het lijden overdenken
tijd nemen
in acht dagen
verschil ervaren
tussen gisteren
en heden
mens
medemens zijn
in alle kleur
en toonaarden
gewoon maar doen
wat mijn hart me
ingeeft
het werkt bevrijdend
ineens is er inzicht
als een heldere flits
Christus praat
tegen mij
ga zitten en schrijf
zegt Hij
Jezus lijden
staat symbool
voor het lijden
van de mensheid
Iedere keer
als je jezelf
verloochend
kruisig je jezelf
of die ander
als je Hem
verloochend
Jullie lijden
is je verlies
aan zelfrespect
eigenliefde
is jullie vreemd
dat mag niet
denken jullie
Daarmee sla je
de plank volledig mis
Houden van je zelf
is een heilig moeten
Basiskamp
vuur ontstoken
door de liefde
van God
Die Goddelijke bron
is je oorsprong
Verlies je zelf
nooit uit het oog
Natuurlijk in al je schoonheid
kom je tot wie je werkelijk bent.
Goddelijke inspiratiebron
Ben je in staat
uit te vliegen
en op zoek te gaan
naar de vervulling
van je leven
Geholpen door
moeder natuur
en vader zon
je allemaal gegeven
om te bewerken
en te bewaren
Onschatbaar vermogen
om elkaar te helen
Basis behoefte
Ga terug
naar de bron
Mens en dier
onlosmakelijk
verbonden
met elkaar.
Gods vurige hand
zal je beschermen
tegen gevaren
altijd en overal
8 maart 2006
Gemaakt in de stille week voor pasen 2004.
Tineke Ebing is een intuitief schilder en doet allles alleen vanuit haar hart. Onderstaand schilderij hoort bij dit gedicht.
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Muziek
- Hits: 7581
Samen op weg,
heel bijzonder
toch ook weer niet,
gezond of ziek
het maakt niet uit,
als je besluit
om samen te zingen
en te delen met elkaar
Het hart
wordt aangeraakt,
onze ziel herkent
wat ooit was,
en treft de juiste toon.
in Liefde verbonden
met elkaar,
de Liefde voor muziek
maakt mensenharten blij
frank en vrij
gaan wij onze eigen gang
barrières vallen weg
Ik voel me bevoorrecht
dat ik dit mag doen,
deelgenoot mag zijn
aan al jullie kwetsbaarheid
dat pure mens
Ik wil heel bescheiden
en behoedzaam
aanwezig zijn,
het gaat niet om mij,
dat besef ik heel goed
Samen op weg,
elkaar voeden
met Liefde en aandacht
is een mooie opdracht,
Laten wij dansen en zingen
en leuke dingen doen,
hier en nu, genieten van alles
om ons heen.!!
Tineke Ebing
7 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5919
Hemelse klanken
van engelen koren
laten het lied van
Gods liefde horen.
Roepen jouw naam,
kom, je mag naar
de hemel gaan!
Het zilveren koord
werd verbroken,
het Licht van Zijn
liefde ontstoken.
Het huis van Gods
liefde ,
wacht vol ongeduld
op jouw komst.
Vervuld is jouw tijd
hier op aarde,
de beproeving is voorbij
je bent voor God van
grote waarde!
Hij roept jouw naam,
kom, mijn kind
het is genoeg,
Hij droeg
je door een tunnel
van Licht
naar het Vaderhuis,
Hij bracht je veilig thuis
Hemelse klanken
van engelen koren
laten samen met jou
het lied van Gods
grote liefde horen
Eindelijk thuis
in het Vaderhuis
Tineke Ebing
- Details
- Geschreven door: Charmaine Gedichtensite.nl
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4766
Verborgen kleuren.
Ingesponnen gedachten.
Omgeven door herinnering.
Doorleef ik de diepte,
van wat voorbij is.
Beschadigde vleugels.
Gebroken dromen.
Verlangend te zijn,
zoals bedoeld.
Gedragen door de wind.
Voorbij de regenboog.
Warmte, veelkleurig licht.
Teken van hoop!
Vlinder van God.
Geschapen om te zijn.
Charmaine
5 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Prins, Marike
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5049
God voelt en ziet het leven van ál zijn kinderen
Iedere seconde, elke dag, maand, jaar en eeuw
Hij voelt de dingen die hen verdriet doen en hinderen
Hij voelt hun geluk, pijn, strijd, hoort iedere stille schreeuw
Hoe graag zou Hij hen allen willen helpen
Hen bevrijden van al het kwade om hen heen
Al het zinloos vergoten bloed zou hij willen stelpen
Het kwade wenst Hij niet, het goede wil Hij voor elkeen
Voor God zijn al zijn schepselen eender
Gelijk is ook de lange weg die zij allen hebben te gaan
De één vindt de juiste weg wat sneller dan de ander
Het is de weg die Christus ons vóór is gegaan
Het doet God pijn wanneer een mens zichzelf verliest
Omdat hij weet dat de verdwaalde mens meer moet leiden
Niet omdat Hij, God van liefde, deze “zware straf” verkiest
De mensheid zélf heeft zich door het kwaad laten verleiden
Duizenden kansen tot goedmaken wil hij eenieder geven
Aan iedere ziel die een ander ooit tekort heeft gedaan
Alle moeilijke lessen te leren, ons gegeven in het leven
De diepere zin te leren kennen van ons aller bestaan
God voelt een alles omvattende warmte van binnen
Wanneer Hij ziet dat een ziel zijn lagere IK overwint
Hij weet hoe zwaar het is het kwade te overwinnen
Het is daarom dat hij zelfs de allerkleinste stap bemint
De Tien Geboden heeft God onze Vader ons gegeven
Om daarmee aan te tonen wat Goed is en wat Fout
Christus verduidelijkte ons ze en gaf daarbij zijn leven
Het is God’ s wil dat eenieder zich aan zijn Geboden houdt
Wijzelf zijn het immers die om de vrede smeken
Die verlangen naar een prachtig Paradijs op aarde
Daarvoor moeten we leren ons lagere IK af te breken
Te leven volgens de Geboden, naar norm en naar waarde
Marike Prins
6 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Charmaine Gedichtensite.nl
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3920
Diep van binnen,
verborgen veiligheid.
Zoek ik een thuis,
voor wie ik ben.
Gebroken in de knop.
Gevormd door het leven.
Geliefd door de Vader.
Waardevol, ik mag er zijn!
Thuis bij God,
Ontluikend wonder.
Gevonden door de Hem,
kom ik tot mijn doel.
Charmaine
6 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Bosch, Adri
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 4679
Hoe vaak niet hebben jij en ik
gezeten in het gras,
ons brood gebroken, jij en ik,
hoe weinig er ook was.
Hoe vaak niet hebben jij en ik,
terloops, soms even maar
wat steun en troost, een ogenblik,
gevonden bij elkaar.
Hoe vaak niet bond een pijnlijk lot
ons hechter aan elkaar;
en als bestaat een spoor van God,
dan was het toen en daar.
Adri Bosch
6 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Kruythof, Oeke
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 6980
een weggerolde steen
een open graf
ik bestorm hen met mijn vragen
van waar wanneer en hoe
en wacht –
en als het woord verstomt
de stilte spreekt
dan krijg ik zicht
op lichtend Leven
- Licht -
- bevrijd -
voorbij de kille doodsvallei
een weggerolde steen
verjaagde duisternis
lichtend Leven
waar een graf te klein voor is.
Oeke Kruythof
6 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 7947
verlangt mijn ziel
naar rust bij God.
Laat mij lessen mijn dorst
stillen mijn honger,
komen tot U.
Uw naam wordt geloochend,
Uw aandacht ontkend;
niet langer kan ik staan voor U
maar ik vul
mijn dagen met leegte.
Wat ben ik toch gebogen!
Ziel in mij, verlang naar Hem.
Hij richt op
bevrijdt
geeft hoop.
Ik zie niets dan de wateren
die om mij heen slaan.
Als bruisende golven
bedekken zij mijn dag
bedreigen zij mijn nacht.
Vergeet U mij, God?
Ik ben in rouw,
mijn hart is geschonden
mijn hartstocht gedood.
Kent U mij? Leeft U in mij?
Wat ben ik toch gebogen!
Ziel in mij, verlang naar Hem.
Hij richt op
bevrijdt
geeft hoop.
Frans den Harder
5 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 4241
nu ontrouw
in mij, om mij is
en leugen en verraad.
Ooit kend' ik u als toevlucht.
Nu zoek ik U, ik draag de rouw,
Uw vijand heeft mij in zijn macht.
De berg van Uw heil
glanst om mij, boven mij.
U bent geluk, met diep ontzag
speel 'k feest'lijk op de harp
en loof U
die toch mijn God wilt zijn
Frans den Harder
5 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 6779
God,
Uw stem
horen wij spreken:
die ons leven volmaakt,
Jezus.
Zoon,
U roept
- tot liefde bereid -
vol van ons leven:
Geest.
Heilige,
U vult,
al onze harten
met de liefde van
Vader.
Frans den Harder
5 maart 2005
Geschreven in een carrousel van drie elfjes
Een elfje is een gedicht dat bestaat uit elf woorden,
elke regel een meer, de laatste weer een.
- Details
- Geschreven door: Boorsma-Navest, M.A.
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 6196
De boer bidt om regen
Want zijn plantjes doen het niet.
Een ander heeft vakantie
Dan betekent regen vaak verdriet.
Gelukkig heeft een mens het niet voor het zeggen
Of er regen komt of zonneschijn.
Anders zou er in de wereld
Nog meer ruzie en oorlog zijn.
M.A. Boorsmanavest
5 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Boorsma-Navest, M.A.
- Categorie: Lijden
- Hits: 7119
soms lijkt dit leven
1 groot tranendal
maar ik blijf geloven
in wat komen zal
´k hef mijn hoofd naar boven
vanwaar ik U verwacht
denkend aan UW woorden
vind ik nieuwe kracht
´k blijf op U vertrouwen
dwars door alles heen
wat er ook mag komen
´ben nimmer alleen
M.A. Boorsmanavest
5 maart 2006
- Details
- Geschreven door: dreyfsandt, julius zu schlamm
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 27605
ik mag er zijn voor jou
als water voor bloemen
of als een bloeiende struik
voor de mooiste vlinder
door jouw naam te noemen
open ik een luik
om adem met je te delen
en in gedachten
jouw levenspad te strelen
je hand zal ik pakken
en jou op mijn schouder dragen
maar ook wijzen
naar anderen., zo velen
die jou met warmte willen behagen
soms is de zon even onder
dan mag je bij me komen
ik zal het licht helpen zoeken
en samen over het goede dromen
julius dreyfsandt zu schlamm
5 maart 2006
(dooptekst peter en meter)
- Details
- Geschreven door: Zalk, Gerke van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 6806
Een mens geboren uit hoge zin.
Gevoed met wel doordacht aardse stof,
bedoeld om leven lang te delen.
Een mens voortgedreven op zijn weg.
Gesteund door niet te gronden krachten,
opgewekt uit de schoot van zijn wil.
Een mens gedreven in beweging.
Geleid door de beelden in de berm,
gevormd door de spiegels van zijn ziel.
Een mens onbelemmerd in zijn gang.
Gestuurd door verworven wijsheden
die hem wijzen naar zijn laatste doel.
G van Zalk
5 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Charmaine Gedichtensite.nl
- Categorie: Angst
- Hits: 10085
Angstig kruip ik weg,
achter muren van schijn, onzichtbaar.
Weg van die gedachten, “stemmen”.
Waar moet ik heen?
Angst verstikt mijn tranen,
die niemand mag zien, onhoorbaar.
Voor iedereen verborgen.
Door duisternis omringt.
Angst zoekt een uitweg.
In pijn, dat voelbaar is.
Zo leef ik verder.
Angstig en alleen, zonder hoop.
Jaren van eenzaamheid.
Onbegrepen, op de vlucht
Achter een glazen wand.
Vol wanhoop. Onbereikbaar.
Ik herbeleef de pijn, de angst.
Het verleden, hier en nu, tastbaar.
Heer, houd mij vast, ik wankel.
Bij U ben ik veilig.
Charmaine
5 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Boorsma-Navest, M.A.
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 4349
Lang geleden
klonken de woorden Het is volbracht
Daarbij heeft HIJ
AAN HEEL ZIJN SCHEPPING GEDACHT
HIJ heeft toen allen gered
Maar moest daar wel voor lijden
Wat leek op een groot verlies
Bleek de overwinning aller tijden
M.A. Boorsmanavest
4 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Boorsma-Navest, M.A.
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 8723
Een leuk gezicht
dat huppelen en springen
Ergens in de verte
zit een vogel druk te zingen
zomer
de zomer geeft extra plezier
het zonnetje schijnt weer door de ruiten.
Overal zie je nieuw leven
De mensen leven veel meer buiten
herfst
een verdwaalde bloem
groeit zomaar in het niets.
mooie kleuren, vallende bladeren
ja de herfst heeft wel iets.
Winter
En dan de sneeuw
wie gooit er het verst
Maar het hoogtepunt van de winter
is toch wel een mooie witte Kerst
LEVENSLOOP
lente,zomer,najaar
het is allemaal voorbij
nu is het winter in mijn leven
maar ook nu is HIJ erbij.
M. Boorsmanavest
2 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Overlijden
- Hits: 26779
Al pakken we niet meer jouw sterke handen.
Al is de band in dit leven verstoord.
Toch zeggen we, terwijl er tranen branden:
De dood heeft niet het laatste woord.
Al kunnen herinneringen niet verdwijnen
Je hebt zo lang bij ons leven gehoord.
Toch zal Gods licht in de toekomst schijnen.
De dood heeft niet het laatste woord.
Al wordt jouw lichaam nu weggedragen.
En leven wij gewoon weer door.
Toch geloven we door al onze dagen:
De dood heeft niet het laatste woord.
Al doorkruist de dood al onze wegen.
En werd ons leven even verstoord.
We zijn dankbaar wat we in jou hebben gekregen.
De dood heeft niet het laatste woord.
Want Gods genade werd jou geschonken.
Jezus handen werden voor jou doorboord.
Van Zijn levend water heb jij gedronken.
Jij ontving het leven door Zijn Woord.
Zijn rust is jou nu gegeven.
Zijn stem wordt nu door jou gehoord.
Zijn handen leidden jou ten leven.
De dood overwon Hij door zijn Woord.
Dag ....., we zullen je weer ontmoeten
Wat een blijdschap zal dan worden gehoord.
We zullen je samen met Hem begroeten.
De dood heeft niet het laatste woord.
Ronald Lammers
2 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Hessels, Fernanda
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4291
Ik zie het voor me,
jij in een hoekje,
bloed op het gezicht,
vraagt daarvoor een doekje.
Ik zie het voor me,
moeder's handen in het haar,
vader's handen naar omhoog,
jij zit daar maar.
Ik zie het voor me,
vader aan de drank,
moeder huilt,
hij ligt bewegingloos op de bank.
Ik zie het voor me,
als vader wakker wordt,
zich woedend,
zonder reden op jou stort.
Ik zie het voor me,
die kleine kist,
dat het zo ging,
niemand die het wist.
Ik zie het voor me,
een heel mooi licht,
en God heeft jou,
in Zijn armen.
Fernanda Hessels
2 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Wijgerden, Cees van
- Categorie: Ziekte
- Hits: 9680
Als in je jonge leven het licht is gedoofd
het laatste zuchtje wind heeft gewaaid
de muziek is verstomd.
Blijf dan vechten.
Als in je jonge leven het vuurtje niet meer brandt
de regen is vertrokken
alle hoop is weggevaren
Blijf dan vechten.
Want in goede en slechte tijden
juist als je het niet meer ziet zitten.
Is er iemand die je van deze gedachte zal bevrijden.
Blijf dan vechten.
Geef niet toe aan je neerslachtigheid.
Draai je om en kijk naar de horizon.
Daar waar de zon opgaat en weer nederdaalt.
Blijf dan vechten.
Aan die horizon komt het antwoord:
Ik zal niet van je zijde wijken en je niet verlaten,
wees vastberaden en standvastig.
"Ik ben met je al de dagen van je leven"
Als in je jonge leven het licht is gedoofd
Blijf vechten, Ik ga met je mee.
Cees van Wijgerden
http://www.tienergedichten.nl
3 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Aarnoutse-Zuyderwijk, Liselore
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 7810
Trouwe Vader in de Hemel, hoe kan het toch zo zijn, dat in een Gemeente vol van Liefde, ook zoveel haat en pijn kan zijn.
Trouwe Vader in de Hemel, laat ons samen bidden, voor een plek van Vrede, hier in ons midden.
Een veilige plek voor jong en oud, dat het voelen mag als vertrouwd.
Wij vragen U wees bij ons en geef ons Uw kracht door het Gebed.
Zodat er stukje bij beetje een goede koers wordt gezet.
Dank u Vader,
Liselore Aarnoutse-Zuyderwijk
3 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Baas, Marry
- Categorie: Ziekte
- Hits: 8539
Jong
gezond
de toekomst
vol beloften
dan, ineens
de gehate vijand,
sloopt je lichaam je leven,
het gevecht begint,
maar God houdt je vast
want hoe de strijd
ook afloopt
de OVERWINNING
is zeker.
Marry Baas
3 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Baas, Marry
- Categorie: Afscheid
- Hits: 9955
In afscheid nemen
ligt iets weemoedigs,
het onbekende ligt voor je
het vertrouwde wordt
verleden tijd,
de mensen van de toekomst
worden je bekenden
de mensen van vroeger
vervagen soms
één ding blijft hetzelfde
de God die in het verleden
je Vader was
blijft dat ook in de toekomst.
Marry Baas
3 maart 2006
- Details
- Geschreven door: Beld, Esther van den
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 48989
Jullie zijn nog nieuw op aarde,
jullie zijn er nog maar net.
En nu al hebben jullie van die aarde,
een stukje in het zonnetje gezet.
Jullie zijn nog klein,
maar al oh zo bijzonder.
Welkom (Timo en Luna), jullie mogen er zijn.
Wat zijn jullie een klein groot wonder.
Op deze speciale dag,
laten wij jullie dopen met water.
God zegt; dat je er mag zijn,
en een lichtje bent voor nu en later.
Dankbaar noemen wij jullie namen,
geweldig dat wij hier mogen staan.
en de belofte mogen beamen,
dat God met jullie mee zal gaan.
Esther van den Beld
2 maart 2006