Details

Geschreven door: Cauwelaert, August van

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 9017

Daar is in elk leven een vlammende spijt,
daar is voor elk leven barmhartigheid.

August van Cauwelaert

Details

Geschreven door: Pijl, Sandra

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 16803

Daar ligt wie eens mijn moeder was.
Haar gaaf gelaat nog ongekorven
is zij bij het dagen van de dag ongeweten stil gestorven.


Haar gelaat omfloerst met grijze haren.
Een verholen glimlach rond haar mond,
verhullend lege, sombere jaren,
waarin het heden niet bestond.


Zij keek mij aan met vertwijfelde ogen,
met een afwezige, wazige blik.
Het leek alsof zij iets wilde vragen,
maar haar mond verliet een zachte snik.


Want een gewetenloze wurger heeft haar sluipende beroofd
van haar alom geprezen wijsheid
en haar gedachtegoed gedoofd.


Zo zat zij jaren starend,
slapend, wachtend, plukkend, het eten gevoerd,
langzaam het evenwicht verliezend
in de rolstoel vastgesnoerd.


Straks wordt de kist in de oven geschoven
"dag moesjelief", verdriet doet zo zeer
en toch zal ik op mijn knieën danken die ene,
wijze, lieve Heer....


Sandra Pijl

Details

Geschreven door: Schuman, Niek

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 8405

Dan zullen zij opstaan
Het licht tegemoet
In hun mond is een lied
En in hun ogen een lach
Omdat het allerlaatste geheim
Tenslotte zal worden onthuld

N. Schuman

Details

Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 13111

Dat ik door het vuur gegaan
en mijn laatste leed geleden,
komen mag in U mijn vrede.
Dat Gij mij zult noemen bij mijn naam.

Details

Geschreven door: Besten, Ad den

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 7426

Gij hebt o God dit broze bestaan gewild,
hebt boven ´t nameloze mij uitgetild,
laat mij dan dankbaar leven de volle tijd
geborgen in de bevende zekerheid
dat ik niet uit dit smal en onvast bestand
van mijn bestaan zal vallen
dan in Uw hand"

Ad den Besten

Details

Geschreven door: Velthof, Trudis

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 9277

Een goeden hand
Plooit hemelse gordijnen
De poort van vrede en rust
Staat open

Weer wordt er iemand geroepen

Hoe groot is de stilte de leegte
Verbijstering

Trudis Velthof

ingezonden 5 juli 2004

Details

Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 22836

De dode zal leven.
De dode zal horen:
Nu leven.
Ten einde gegaan
en onder stenen bedolven:
dode, dode, sta op,
het licht van de morgen.
Een hand zal ons wenken,
een stem zal ons roepen:
Ik open
hemel en aarde en afgrond
en wij zullen horen,
en wij zullen opstaan
en lachen en juichen en leven.


----------------------------------------------------------


Bovenstaand couplet komt uit een lied van Huub Oosterhuis. De volledige tekst luidt als volgt:


De steppe zal bloeien.
De steppe zal lachen en juichen.
De rotsen die staan vanaf de dagen der schepping,
staan vol water, maar dicht,
de rotsen gaan open.
Het water zal stromen, het water zal tintelen, stralen,
dorstigen komen en drinken.
De steppe zal drinken.
De steppe zal bloeien.
De steppe zal lachen en juichen.


De ballingen keren.
Zij keren met blinkende schoven.
Die gingen in rouw tot aan het einde der aarde,
een voor een, en voorgoed, die keren in stoeten.
Als beken vol water,
als beken vol toesnellend water,
schietend omlaag van de bergen,
als lachen en juichen.
Die zaaiden in tranen,
die keren met lachen en juichen.


De dode zal leven.
De dode zal horen: nu leven.
Ten einde gegaan en onder stenen bedolven:
dode, dode, sta op,
het licht van de morgen.
Een hand zal ons wenken,
een stem zal ons roepen:
Ik open hemel en aarde en afgrond
en wij zullen horen
en wij zullen opstaan
en lachen en juichen en leven.

Details

Geschreven door: Scholten, Patty

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 9900

Die lompe gast zal jou niet overslaan.
Nooit belt hij op en vraagt: 'Kom ik gelegen?'
Hij komt te vroeg, te laat, zijn zeis stoot tegen
je lamp of vaas. Hij laat zijn koffie staan.

Beloftes worden niet door hem gedaan
en hij zal nooit die knekelvoeten vegen.
Hij wil niet schaken. Er wordt stuurs gezwegen
tot hij je vraagt om met hem mee te gaan.

Dat was het dan. Je bent opeens zo moe.
Hij zegt: Je wist toch dat ik ooit zou komen.
Die lamp. die vaas, die doen er niet meer toe.

Kijk niet zo bang. Het sterven doet geen pijn.
Het zal een slapen, slapen zonder dromen,
het zal een slapen zonder weerga zijn.

Patty Scholten

Details

Geschreven door: Daniels, Roger

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 12995

Haar eenvoudig leven
met gebed en werk te samen gebonden
hadden op die kille morgen
verdiende rust gevonden.

De dag voordien
knielde ik nog bij haar neer
alleen de witte haren en edele handen
rustten zichtbaar neer.

Een levensteken zag men even,
als het beddengoed bewoog
vingers schuurden,
haar huid die was zo droog.

Dit teer wezentje en ik
we hadden enge banden,
ik kuste haar grijze haren
en streelde nog haar handen.

Haar hoofd bewoog,
ze wilde nog wat water
vermoeide ogen dankten
dit alles zou ik missen later.

Van dit levenslustig vrouwtje
was alle kracht ontnomen
men zag het,
aan dit lijden zou een einde komen.

Moeder sprak al enige dagen
over het komen van de Heer
hoe dikwijls ging haar blik
naar 't kruis op tafel neer ?

Toen ik haar dood vernam
geloof me, ik was blij
ons moedertje tevreden
bij God haar plaatsje vrij.

Haar hulpvaardige kinderen
hebben heel wat werk gedaan
hun moedertje verzorgd
waar al haar bloemen staan.

Voor al die bloemen
stond ze haast met haar leven borg
hun opschik, onderhoud en streling
was haar diepe zorg.

Moedertje werd vertroeteld
terwijl vader bij haar zat
vader die steeds in de weer
ook graag in 'n klein boekje bad.

Samen met vader trok zij
een onuitwisbaar en voorbeeldig spoor
dat zal ik nooit vergeten
daar blijf ik haar dankbaar voor.

Een spoor van vallen en opstaan
doch met oprechte trouw gesierd
als bekroning onlangs nog
diamanten huwelijksfeest gevierd.

Nu rust ze tussen vrienden, ginds
in de schaduw van wat groen
daar zal ik gaan bidden
als haar afwezigheid mij pijn zal doen.

Moedertje, wellicht herhaalde malen
deed ik wat fout
vergeef me al die dingen
jij met je hart van goud.

Dank dat u me leerde wenen
zodat ik nu goed kan zien
want vele dingen die ik vies vond
werden mooi nadien.

Nog dikwijls ga ik naar je huisje
want pa die zit er nu alleen
misschien brengt het hem troost
met iemand om zich heen.

Vele dingen staan daar stil
zoals jij die altijd zag
het verwarmt mijn hart
als ik ze nu bekijken mag.

Veel gebruikte dingen
dragen nog uw sporen
nu pas hebben ze betekenis
al is hun waarde lang verloren.

Lief moedertje, je leven was zo echt
je beeld zo rein
oneindig dank, dat ik een deel van u
ja, dat ik uw kind mocht zijn.

Daniels Roger

januari 1986

ingezonden: 5 februari 2005

Details

Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 12725

De Heer heeft mij gezien en onverwacht
ben ik opnieuw geboren en getogen.
Hij heeft mijn licht ontstoken in de nacht,
gaf mij een levend hart en nieuwe ogen.
Zo komt hij steeds met stille overmacht.
en zo neemt hij voor lief mijn onvermogen.


Hij doet met ons, Hij gaat ons in en uit.
Heeft in zijn handen onze naam geschreven.
De Heer wil ons bewonen als zijn huis,
plant als een boom in ons zijn eigen leven.
Wil met ons spelen, neemt ons als zijn bruid
en wat wij zijn, Hij heeft het ons gegeven.


Gij geeft het uw beminden in de slaap.
Gij zaait uw naam in onze diepste dromen,
Gij hebt ons zelf ontvankelijk gemaakt.   
Zoals de regen neerdaalt in de bomen,
zoals de wind, wie weet waarheen hij gaat.
Zo zult Gij uw beminden overkomen.

Details

Geschreven door: Westra, Bianca

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 12 juli 2005

Hits: 7006

Ik droomde dat ik weg zou gaan, wist alleen niet waar naar toe.
Ik was alleen in mijn bestaan en zo oneindig moe.
Toen kwamen er die handen aan, zeiden: kom mee en heb wat moed,
als jij maar wat vertrouwen hebt komt alles wel weer goed.

Op de laan van het vertrouwen ging ik veilig met hen heen.
De tranenregen en de mist; 'k zag hoe het verdween.
Het zonnetje kwam dapper door en zie het werd weer licht.
Ik voelde mij niet meer alleen, er kwam langzaam weer wat zicht.

Die handen die mij hielden, lieten mij toen maar gaan.
Ze hadden mij gedragen, nu moest ik zelf gaan staan.
Zo zette ik de eerste pas; voorzichtig, één voor één,
ik kreeg de moed om door te gaan, al was ik dan alleen.

Soms is het donker en verlang je naar het licht.
Dan voel je je erg eenzaam en ontbreekt je elk zicht.
Maar als je hartje openstaat en toch ontbreekt het aan vertrouwen,
denk dan: zolang er aan je gedacht wordt, wordt er van je gehouden.

 

Details

Geschreven door: Kralt, Peter

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 11 juli 2005

Hits: 4852

Vergeeld en toch wat kapot
staat daar het boek van God.
Veel gelezen, maar onder stof,
is dit waar…of?

Verbeeld ik me dit maar?
Het stuit op verzet.
Want ik kreeg vaak antwoord
op het vlees geworden woord.

Ik ontdoe het van stof
blader door een doolhof.
Mijn levenslot
op papier van God?

Hij staat weer op een mooie plek.
Op de kaft een onuitwisbare vlek.
ik ben niet vroom gelovig,
Maar God…
wat heb ik dit boek vaak nodig…

Peter Kralt (Dichterscollectief Katwijk)

ingezonden 11 juli 2005

Details

Geschreven door: Grimm's, Ben C.O.

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 11 juli 2005

Hits: 12677

Als ik morgen
de zon niet meer zal zien
en mijn hoofd zal buigen
de poort van onsterfelijkheid betreed
zal ik even omkijken
en iedereen die ik achterlaat
een laatste groet schenken


Als ik morgen
het pad zal betreden
wat mij leidt naar het licht
zal ik even omzien
de gezichten in mijn gedachten opnemen
van een ieder die aan mij zal denken


Als ik morgen
dit leven zal moeten verlaten
en voor Hem zal moeten staan
zal ik even naar beneden kijken
en met een licht gevoel van weemoed
zal ik mijn geliefden blijven herdenken

Ben C.O. Grimm's

Details

Geschreven door: Boom, Casper ten

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 11 juli 2005

Hits: 15816

Als Jezus uw hand neemt,
houdt Hij u stevig vast;
als Jezus u stevig vasthoudt,
leidt Hij u door het leven;
als Jezus u door het leven leidt,
brengt Hij u veilig thuis.

Casper ten Boom

Details

Geschreven door: IJskes-Kooger, Enny (overl.7-09-2010)

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 11 juli 2005

Hits: 16873

Bid om de liefde van Uw Heer
Bid om uit Hem te mogen leven
Bid als een kind, vraag altijd meer
Hij heeft beloofd het u te geven.

Zoek naar Zijn hand, God staat gereed
Zich met uw leven te verbinden.
Zoek naar Zijn aangezicht en weet:
Hij zal zich zeker laten vinden.

Klop aan Gods hart, ja doe het nu.
Klop maar, Hij sluit u nimmer buiten.
Ga aan Gods hand, Hij zal voor u
de deur van 't Vadershuis ontsluiten.

Dit is uit Als glas in de zon
E. Yskes - Kooger

Details

Geschreven door: Helmholt, Piet

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 11 juli 2005

Hits: 17099

Vanmorgen stond het in de krant
een tekst met zwarte lijnen.
't bericht van 't breken van de band:
God's stem - Hij roept de Zijnen !


Ik las: jouw kind stond er vermeld.
Daaronder vele namen.
God had zich aan jouw deur gemeld:
Hij roept Zijn kudde samen.


Immens verdriet, een leeg gevoel
't is soms zo zwaar te dragen
Oh, Vader wat is toch het doel ?
U hoort toch als wij vragen !


Al eeuwen staat het in Uw woord:
een tekst met lichte stralen.
' t bericht door ons zo vaak gehoord:
U komt Uw kind'ren halen !


Vanmorgen stond het in de krant:
Christien is bij haar Vader !
Hij haalde aan die hechte band,
Hij bracht haar tot Hem nader.


Voor haar is 't feest en onbeperkt
Geen dag meer pijn of zorgen !
Daar heeft Hij steeds naar toe gewerkt.
Zij is voorgoed geborgen !


Jij bent Zijn kind. Hij ziet je wel,
omringt je met Zijn zorgen.
Zijn kracht is groot en Hij wil snel
toe naar die Grote Morgen.

Auteur: Piet Helmholt
(22 maart 1994 - n.a.v. het overlijden van Christien Huls).

 

Details

Geschreven door: Dali, Salvador

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 11 juli 2005

Hits: 18502

Bij ieder afscheid wordt een herinnering geboren.

Salvador Dali

Details

Geschreven door: Liberty Gedichtensite.nl

Categorie: Afscheid

Gepubliceerd: 10 juli 2005

Hits: 31778

Soms volkomen onverwacht: het einde van een leven
Of een bericht: dit leven duurt nog maar even..
Voorbereid of juist niet
Niemand ontkomt aan gemis en verdriet

Iemand die je lang terzijde heeft gestaan
Is nu naar andere oorden gegaan
Het lichaam is van de ziel gescheiden
De achtergeblevenen voelen het en schreien..

Maar lukt het je, ondanks alle pijn,
Om niet meer egoistisch te zijn
En deze ziel op zijn reis naar Huis in liefde te laten gaan
Dan zal ook jij voelen niet langer alleen te staan

Want als je zo in staat bent
Ook hier het dankbaar vertrouwen kent
Om in Liefde te aanvaarden en weer af te geven
Ontstaat er diepe vrede in en met het leven...

Liberty

Details

Geschreven door: Josselyne Gedichtensite.nl

Categorie: Verlies van een kind

Gepubliceerd: 10 juli 2005

Hits: 16084

Afscheid is de geboorte van een herinnering!

ingezonden 14 okt. 2004 door Josselyne