- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3866
alweer
aarde verschoven
teruggelegd
op een trieste dag
brengt de koude
wind van boven
wordt deze kerst
een hard gelag
zeven jaren
van hoop doet leven
achter een grijze nevel
valt het doek
is het dan toch
van God gegeven
staan die dagen
in zijn boek
aarde verschoven
teruggelegd
op een trieste dag
brengt de koude
wind van boven
wordt deze kerst
een hard gelag
zeven jaren
van hoop doet leven
achter een grijze nevel
valt het doek
is het dan toch
van God gegeven
staan die dagen
in zijn boek
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Angst
- Hits: 5991
zie de ijskristallen
mijn geweten ligt verscholen
transparant omhuld en uitgehard
het tergend schuldgevoel blijft dolen
wie kan mij zeggen
wanneer mijn ziel zal vloeien
in zwarte regen uitgeschreeuwd
opdat de stilte vermoogt te groeien
waarbij een mooie dag
de woorden schenkt
in breekbare kristallen
de waarheid is doordrenkt
mijn masker afgevallen
in het Licht.. een glimlach
mijn geweten ligt verscholen
transparant omhuld en uitgehard
het tergend schuldgevoel blijft dolen
wie kan mij zeggen
wanneer mijn ziel zal vloeien
in zwarte regen uitgeschreeuwd
opdat de stilte vermoogt te groeien
waarbij een mooie dag
de woorden schenkt
in breekbare kristallen
de waarheid is doordrenkt
mijn masker afgevallen
in het Licht.. een glimlach
Richard M. du Prée
7 september 2002
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Kerst
- Hits: 9245
en nu
sta ik hier
terwijl de ijskristallen
van mijn gezicht glijden
schrijf ik
in de sneeuw
van mijn gedachten
een kerstgedicht
over vroegere dagen
hoe het eens kon zijn
met zang en muziek
en tierelantijn
geborgenheid van warmte
het ultieme samenzijn
maar nu
heden
is alleen de kilte
grondslag van mijn hart
die mij woorden brengt
in ijskristallen
een breekbare stilte
sta ik hier
terwijl de ijskristallen
van mijn gezicht glijden
schrijf ik
in de sneeuw
van mijn gedachten
een kerstgedicht
over vroegere dagen
hoe het eens kon zijn
met zang en muziek
en tierelantijn
geborgenheid van warmte
het ultieme samenzijn
maar nu
heden
is alleen de kilte
grondslag van mijn hart
die mij woorden brengt
in ijskristallen
een breekbare stilte
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Afscheid
- Hits: 8137
Ik kus je gesloten ogen, terwijl
mijn tranen vallend op jouw voorhoofd
de wens hebben nimmer
te drogen, opdat
zij de glans van liefde
immer blijven geven
ik hoop.. mijn broertjelief
voorbij dit leven
mijn tranen vallend op jouw voorhoofd
de wens hebben nimmer
te drogen, opdat
zij de glans van liefde
immer blijven geven
ik hoop.. mijn broertjelief
voorbij dit leven
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2984
als de dood zo ongrijpbaar is
en het leven niet te dirigeren
waarom denkt men dan
in mensleven, de dood te kunnen leren
men denkt toch, wij zijn voorbereid
niets kan ons nog verrassen
maar blijkt toch weer, zo'n dag in mei
de dood laat zich niet passen
een mens, een instrument toch
gebruikt in leven en bij dood
heeft echt niets te vertellen
vanaf de dag dat hij ontsproot
de wereld zal nooit anders zijn
ons lot, dat is geregeld
door leven, dood of God
onze tijd, die is verzegeld
Richard M. du Prée
en het leven niet te dirigeren
waarom denkt men dan
in mensleven, de dood te kunnen leren
men denkt toch, wij zijn voorbereid
niets kan ons nog verrassen
maar blijkt toch weer, zo'n dag in mei
de dood laat zich niet passen
een mens, een instrument toch
gebruikt in leven en bij dood
heeft echt niets te vertellen
vanaf de dag dat hij ontsproot
de wereld zal nooit anders zijn
ons lot, dat is geregeld
door leven, dood of God
onze tijd, die is verzegeld
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4596
..en de dag des aanschijns
naderde de oude man bedachtzaam
opdat de tijd schreed
naar het spellen van zijn naam
naderde de oude man bedachtzaam
opdat de tijd schreed
naar het spellen van zijn naam
het houwen en het hakken
ze waren bijna ingelegd
hij voelde met zijn vingers
de naam die hem was toegezegd
ze waren bijna ingelegd
hij voelde met zijn vingers
de naam die hem was toegezegd
hij sloeg zijn ogen neer
de handen ineen gevouwen
het licht allang ontnomen
de handen ineen gevouwen
het licht allang ontnomen
en vroeg toen aan zijn Heer
met blindelings vertrouwen
'laat mijn dag maar komen'..
met blindelings vertrouwen
'laat mijn dag maar komen'..
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 5734
Ik droeg mijn tranen
gevangen in de kom van
mijn verschroeide handen
naar jouw doodsgezicht
gevangen in de kom van
mijn verschroeide handen
naar jouw doodsgezicht
Mijn zout water, waarmee
ik het leven wilde terugbrengen
mijn God.. vergeef me
jouw ogen bleven dicht
ik het leven wilde terugbrengen
mijn God.. vergeef me
jouw ogen bleven dicht
Over een kronkelend pad
vervolg ik het gedachteveld
van mijn herinnering
vervolg ik het gedachteveld
van mijn herinnering
welk leidt het zalvend spoor
naar de Gouden poort, voor eens
onze hereniging
naar de Gouden poort, voor eens
onze hereniging
mijn broertjelief..
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Verdriet
- Hits: 4393
het verleden nadert met rasse schreden
bij een mooie dag in morgendauw
de toekomst in het grauw vergleden
door twee vogels uit het hemelsblauw
kan men die dag een echo horen
van de vleugels in een nazomerwind
fluitend door die hemelshoge toren
nogmaals in het even kind
of zal men de stemmen kunnen vinden
in dat diep donker hellegat
welk de Zon voor eeuwig doet verblinden
alleen God weet, hoeveel zielen in het zwart
de regen zal die dag moeten stromen
om te verdrinken het verdriet
weg te spoelen die duistere dromen
de dag, toen het blauw ons leven verliet
bij een mooie dag in morgendauw
de toekomst in het grauw vergleden
door twee vogels uit het hemelsblauw
kan men die dag een echo horen
van de vleugels in een nazomerwind
fluitend door die hemelshoge toren
nogmaals in het even kind
of zal men de stemmen kunnen vinden
in dat diep donker hellegat
welk de Zon voor eeuwig doet verblinden
alleen God weet, hoeveel zielen in het zwart
de regen zal die dag moeten stromen
om te verdrinken het verdriet
weg te spoelen die duistere dromen
de dag, toen het blauw ons leven verliet
Richard M. du Prée
3 september 2002
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 3773
zij ontwaakt iedere morgen
in een wereld zonder kleur
flora zonder geur
een nevel over het zonlicht
het opstaan met een motoriek
van een hele oude vrouw
haren verworden tot asgrauw
het leven in verleden
soms schijnt dan toch de Zon
op een plaats vredig en stil
waar men eens horen kon
het ijselijk gegil
waar de Dood toen overwon
het overleven van menswil
in een wereld zonder kleur
flora zonder geur
een nevel over het zonlicht
het opstaan met een motoriek
van een hele oude vrouw
haren verworden tot asgrauw
het leven in verleden
soms schijnt dan toch de Zon
op een plaats vredig en stil
waar men eens horen kon
het ijselijk gegil
waar de Dood toen overwon
het overleven van menswil
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Verdriet
- Hits: 4632
in dat eeuwig ruisen
achter het gordijn
van verloren tranen
ligt een echo
de herinnering aan
die zwarte dag
het diepe snijden
in mijn zachte vlees
laat het nu maar
regenen op mij
verzorg mijn wonden
geef me de stilte
alleen nog water
in ons paradijs
achter het gordijn
van verloren tranen
ligt een echo
de herinnering aan
die zwarte dag
het diepe snijden
in mijn zachte vlees
laat het nu maar
regenen op mij
verzorg mijn wonden
geef me de stilte
alleen nog water
in ons paradijs
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2903
ik zie een echo
in het zwart van jouw ogen
en luister in trance
naar het beeld van zijn woorden
ik hoor de kleuren
verweven in jouw spiegelbeeld
en ontwaar in het licht
een schaduw van zijn wezen
en ik voel de stilte naderen
.
in het zwart van jouw ogen
en luister in trance
naar het beeld van zijn woorden
ik hoor de kleuren
verweven in jouw spiegelbeeld
en ontwaar in het licht
een schaduw van zijn wezen
en ik voel de stilte naderen
.
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Verdriet
- Hits: 5430
omarm deze dag
opdat er geen morgen is
als een ééndagsvlinder
zonder toekomstplan
koester de morgendauw
alsof er geen tranen zijn
alleen vandaag
de dag die komen zou
vergeet de striemende regen
op een dag als nu
welke voor altijd
zou moeten duren
herinner de Zon
omdat het zo moest zijn
jouw verjaardag
zonder morgen
opdat er geen morgen is
als een ééndagsvlinder
zonder toekomstplan
koester de morgendauw
alsof er geen tranen zijn
alleen vandaag
de dag die komen zou
vergeet de striemende regen
op een dag als nu
welke voor altijd
zou moeten duren
herinner de Zon
omdat het zo moest zijn
jouw verjaardag
zonder morgen
Richard M. du Prée
3 juli 1998
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4462
Op een dag
als ook ik het spoor volg
naar de Gouden poort
als ook ik het spoor volg
naar de Gouden poort
Zullen wij leven als paarden
in de vrije wind
rennend als broers
vrijbuiters die we waren.. als kind
in de vrije wind
rennend als broers
vrijbuiters die we waren.. als kind
In galop door de dalen
over de heuvels
stromende rivieren
verlicht door zonnestralen
over de heuvels
stromende rivieren
verlicht door zonnestralen
Op een dag
zal jij op mij staan wachten
vrij als de wind
zoals wij waren
twee broers als kind
zal jij op mij staan wachten
vrij als de wind
zoals wij waren
twee broers als kind
gelijk wilde paarden
Richard M. du Prée
- Details
- Geschreven door: Pree, Richard M. du
- Categorie: Lijden
- Hits: 7355
in die schaduw
vergeten door het zonlicht
zie ik een gezicht
van pijn vertrokken schuw
een schreeuw beroert mij
gebroken ogen zonder geluid
tonen zijn verschroeide huid
de echo van voorbij
daar aan gene zijde
ligt mijn laatste droom
in een stille schreeuw
voel het eenzaam lijden
van die gouden stroom
bij zwarte sneeuw
vergeten door het zonlicht
zie ik een gezicht
van pijn vertrokken schuw
een schreeuw beroert mij
gebroken ogen zonder geluid
tonen zijn verschroeide huid
de echo van voorbij
daar aan gene zijde
ligt mijn laatste droom
in een stille schreeuw
voel het eenzaam lijden
van die gouden stroom
bij zwarte sneeuw
Richard M. du Prée
22 september 2002
- Details
- Geschreven door: Prins, Marike
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6541
God voelt en ziet het leven van ál zijn kinderen
Iedere seconde, elke dag, maand, jaar en eeuw
Hij voelt de dingen die hen verdriet doen en hinderen
Hij voelt hun geluk, pijn, strijd, hoort iedere stille schreeuw
Hoe graag zou Hij hen allen willen helpen
Hen bevrijden van al het kwade om hen heen
Al het zinloos vergoten bloed zou hij willen stelpen
Het kwade wenst Hij niet, het goede wil Hij voor elkeen
Voor God zijn al zijn schepselen eender
Gelijk is ook de lange weg die zij allen hebben te gaan
De één vindt de juiste weg wat sneller dan de ander
Het is de weg die Christus ons vóór is gegaan
Het doet God pijn wanneer een mens zichzelf verliest
Omdat hij weet dat de verdwaalde mens meer moet leiden
Niet omdat Hij, God van liefde, deze "zware straf" verkiest
De mensheid zélf heeft zich door het kwaad laten verleiden
Duizenden kansen tot goedmaken wil hij eenieder geven
Aan iedere ziel die een ander ooit tekort heeft gedaan
Alle moeilijke lessen te leren, ons gegeven in het leven
De diepere zin te leren kennen van ons aller bestaan
God voelt een alles omvattende warmte van binnen
Wanneer Hij ziet dat een ziel zijn lagere IK overwint
Hij weet hoe zwaar het is het kwade te overwinnen
Het is daarom dat hij zelfs de allerkleinste stap bemint
De Tien Geboden heeft God onze Vader ons gegeven
Om daarmee aan te tonen wat Goed is en wat Fout
Christus verduidelijkte ons ze en gaf daarbij zijn leven
Het is God' s wil dat eenieder zich aan zijn Geboden houdt
Wijzelf zijn het immers die om de vrede smeken
Die verlangen naar een prachtig Paradijs op aarde
Daarvoor moeten we leren ons lagere IK af te breken
Te leven volgens de Geboden, naar norm en naar waarde
Iedere seconde, elke dag, maand, jaar en eeuw
Hij voelt de dingen die hen verdriet doen en hinderen
Hij voelt hun geluk, pijn, strijd, hoort iedere stille schreeuw
Hoe graag zou Hij hen allen willen helpen
Hen bevrijden van al het kwade om hen heen
Al het zinloos vergoten bloed zou hij willen stelpen
Het kwade wenst Hij niet, het goede wil Hij voor elkeen
Voor God zijn al zijn schepselen eender
Gelijk is ook de lange weg die zij allen hebben te gaan
De één vindt de juiste weg wat sneller dan de ander
Het is de weg die Christus ons vóór is gegaan
Het doet God pijn wanneer een mens zichzelf verliest
Omdat hij weet dat de verdwaalde mens meer moet leiden
Niet omdat Hij, God van liefde, deze "zware straf" verkiest
De mensheid zélf heeft zich door het kwaad laten verleiden
Duizenden kansen tot goedmaken wil hij eenieder geven
Aan iedere ziel die een ander ooit tekort heeft gedaan
Alle moeilijke lessen te leren, ons gegeven in het leven
De diepere zin te leren kennen van ons aller bestaan
God voelt een alles omvattende warmte van binnen
Wanneer Hij ziet dat een ziel zijn lagere IK overwint
Hij weet hoe zwaar het is het kwade te overwinnen
Het is daarom dat hij zelfs de allerkleinste stap bemint
De Tien Geboden heeft God onze Vader ons gegeven
Om daarmee aan te tonen wat Goed is en wat Fout
Christus verduidelijkte ons ze en gaf daarbij zijn leven
Het is God' s wil dat eenieder zich aan zijn Geboden houdt
Wijzelf zijn het immers die om de vrede smeken
Die verlangen naar een prachtig Paradijs op aarde
Daarvoor moeten we leren ons lagere IK af te breken
Te leven volgens de Geboden, naar norm en naar waarde
Marike Prins
- Details
- Geschreven door: Prins, Marike
- Categorie: Kerst
- Hits: 7206
Meer dan 2000 jaar geleden
werd in een land hier ver vandaan
een goddelijk kind geboren
Emanuël, dat was zijn naam
Als Christus is hij jong gestorven
afgeranseld, gemarteld en gekroond
als een hond behandeld
werd harteloos zijn liefdeswerk beloond
Aan een kruis geslagen met grote pinnen
scherpe doornen om zijn hoofd
werd omringd door diepe duisternis
hardhandig zijn aardse kleed geroofd
Voor alle zielen van de wereld
stierf hij moedig in God's naam
de lange weg naar onze Vader
is hij ons eenzaam vóór gegaan
Die lange moeilijke zware weg
die eenieder moet bewandelen
heeft hij voor ons verlicht en getoond
hóe in onze levens te handelen
Met kerstmis wordt zijn naam geëerd
bezongen wordt zijn leven
herdacht wordt alles wat Gods Zoon
de mensheid heeft gegeven
Het licht in onszelf, de verbintenis met God
wordt door iedereen gevoeld
zo heeft God, onze lieve Vader
het lijden van Christus ook bedoeld
Het licht te voelen in jezelf
hoe zwaar ook het kruis aan jou gegeven
het is naar kracht en is bedoeld
veel goed te kunnen maken in dit leven
Alle zielen, geliefd en gelukkig, ziek, eenzaam
tevreden, verdrietig, onbemind
voelen diep in hun ziel de warmte van het licht
ons gegeven door het Kind
Dat als ons voorbeeld werd geboren
in een kribbe in koude winternacht
en ons zoveel liefde, geluk, licht, vrede
ons tot goddelijk inzicht bracht
Beterschap wens ik alle zieken
een fijne partner voor wie eenzaam is
dat de gelukkigen gelukkig mogen blijven
een waardevol leven zonder gemis
Kracht, liefde, inzicht voor alle zielen
belast met zwaar kruis en moeilijk leven
dat onze lieve Vader ongetwijfeld
niet zonder reden heeft gegeven
Een zwaarder kruis voor hen
die de kracht reeds hebben vergaard
jongere zielen blijft al te groot leed
tot beter inzicht nog even bespaard
God wil niets liever
dan dat al zijn kinderen gelukkig zijn
als alle lessen zijn geleerd volgt de beloning
voor alle geleden smart en pijn
werd in een land hier ver vandaan
een goddelijk kind geboren
Emanuël, dat was zijn naam
Als Christus is hij jong gestorven
afgeranseld, gemarteld en gekroond
als een hond behandeld
werd harteloos zijn liefdeswerk beloond
Aan een kruis geslagen met grote pinnen
scherpe doornen om zijn hoofd
werd omringd door diepe duisternis
hardhandig zijn aardse kleed geroofd
Voor alle zielen van de wereld
stierf hij moedig in God's naam
de lange weg naar onze Vader
is hij ons eenzaam vóór gegaan
Die lange moeilijke zware weg
die eenieder moet bewandelen
heeft hij voor ons verlicht en getoond
hóe in onze levens te handelen
Met kerstmis wordt zijn naam geëerd
bezongen wordt zijn leven
herdacht wordt alles wat Gods Zoon
de mensheid heeft gegeven
Het licht in onszelf, de verbintenis met God
wordt door iedereen gevoeld
zo heeft God, onze lieve Vader
het lijden van Christus ook bedoeld
Het licht te voelen in jezelf
hoe zwaar ook het kruis aan jou gegeven
het is naar kracht en is bedoeld
veel goed te kunnen maken in dit leven
Alle zielen, geliefd en gelukkig, ziek, eenzaam
tevreden, verdrietig, onbemind
voelen diep in hun ziel de warmte van het licht
ons gegeven door het Kind
Dat als ons voorbeeld werd geboren
in een kribbe in koude winternacht
en ons zoveel liefde, geluk, licht, vrede
ons tot goddelijk inzicht bracht
Beterschap wens ik alle zieken
een fijne partner voor wie eenzaam is
dat de gelukkigen gelukkig mogen blijven
een waardevol leven zonder gemis
Kracht, liefde, inzicht voor alle zielen
belast met zwaar kruis en moeilijk leven
dat onze lieve Vader ongetwijfeld
niet zonder reden heeft gegeven
Een zwaarder kruis voor hen
die de kracht reeds hebben vergaard
jongere zielen blijft al te groot leed
tot beter inzicht nog even bespaard
God wil niets liever
dan dat al zijn kinderen gelukkig zijn
als alle lessen zijn geleerd volgt de beloning
voor alle geleden smart en pijn
Marike Prins
- Details
- Geschreven door: Prins, Marike
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4840
Hiernamaals
Voor iedere ziel op aarde komt onherroepelijk het moment dat hij deze moet verlaten
En daarbij veel familie, vrienden, kennissen en dierbaren in groot verdriet moet achterlaten
Hoe jong of oud ook op dat moment, voor hen die achterblijven is het altijd veel te vroeg
Juist van degene van wie we het allermeeste houden krijgen we immers nooit genoeg
Altijd zullen er dingen zijn die we eigenlijk nog zo graag hadden willen doen of zeggen
Het simpele "ik hou van jou" of onbegrepen misverstanden die je nog uit had willen leggen
Vaak worden we getroost wanneer degene die "heengaat" daarmee uit het lijden wordt verlost
Ontroostbaar, vol van onbegrip, als "iets" een jonge bruisende ziel onverwachts het leven kost
Op welk moment of op welke manier ook, een ziel naar de Schepper teruggeroepen wordt
Het is altijd op tijd, nooit te vroeg of te laat, het leven was niet te moeilijk of veel te kort
God roept al zijn kinderen terug na volbrenging van het voor hen voorbestemde leven
Op het juiste moment en nooit heeft hij hen een te zwaar of ondraaglijk kruis meegegeven
God' s wegen zijn voor ons zielen misschien vaak moeilijk te bevatten en niet te doorgronden
Ze zijn altijd rechtvaardig en zeker niet bedoeld om ons of onze kwetsbare ziel mee te verwonden
Voor degene die over mag gaan betekend dat verdere opgang, ontwikkeling, een nieuw begin
Zij die achterblijven lijden het meest en zien de schoonheid en het geluk daarvan vaak niet in
Weet dan dat deze geliefde altijd bij je zal zijn en ook je niet uitgesproken woorden kan horen
Onze gedachten en diepste gevoelens gaan ook voor hen die "over" zijn gegaan nooit verloren
Dat is één van de vele genades die de Schepper aan de gehele mensheid heeft gegeven
Om ons te helpen en te begeleiden op ons moeizame, zware pad naar het licht en eeuwig leven
En daarbij veel familie, vrienden, kennissen en dierbaren in groot verdriet moet achterlaten
Hoe jong of oud ook op dat moment, voor hen die achterblijven is het altijd veel te vroeg
Juist van degene van wie we het allermeeste houden krijgen we immers nooit genoeg
Altijd zullen er dingen zijn die we eigenlijk nog zo graag hadden willen doen of zeggen
Het simpele "ik hou van jou" of onbegrepen misverstanden die je nog uit had willen leggen
Vaak worden we getroost wanneer degene die "heengaat" daarmee uit het lijden wordt verlost
Ontroostbaar, vol van onbegrip, als "iets" een jonge bruisende ziel onverwachts het leven kost
Op welk moment of op welke manier ook, een ziel naar de Schepper teruggeroepen wordt
Het is altijd op tijd, nooit te vroeg of te laat, het leven was niet te moeilijk of veel te kort
God roept al zijn kinderen terug na volbrenging van het voor hen voorbestemde leven
Op het juiste moment en nooit heeft hij hen een te zwaar of ondraaglijk kruis meegegeven
God' s wegen zijn voor ons zielen misschien vaak moeilijk te bevatten en niet te doorgronden
Ze zijn altijd rechtvaardig en zeker niet bedoeld om ons of onze kwetsbare ziel mee te verwonden
Voor degene die over mag gaan betekend dat verdere opgang, ontwikkeling, een nieuw begin
Zij die achterblijven lijden het meest en zien de schoonheid en het geluk daarvan vaak niet in
Weet dan dat deze geliefde altijd bij je zal zijn en ook je niet uitgesproken woorden kan horen
Onze gedachten en diepste gevoelens gaan ook voor hen die "over" zijn gegaan nooit verloren
Dat is één van de vele genades die de Schepper aan de gehele mensheid heeft gegeven
Om ons te helpen en te begeleiden op ons moeizame, zware pad naar het licht en eeuwig leven
Marike Prins
- Details
- Geschreven door: Prins, Marike
- Categorie: Kerst
- Hits: 7248
De Sint Jan, de deuren wijd geopend,
geur van wierook, gedrang om de levende stal.
Honderden kaarsjes in devotie ontstoken,
een dakloze zijn krantjes slijtend in de hal.
Overvolle winkelstraten, uitnodigende etalages,
poppen stijlvol gekleed in kersttuniek.
Haastige menigte, de laatste inkopen,
een vrouw slapend onder kranten in een portiek.
Varkenshaasjes, biefstuk, exquise hapjes,
kreeft, bouillabaisse, wat men maar wenst.
Alleenstaande moeder, uitkeringstrekker,
gehakt, aardappelen, sla, de laatste eurocent.
Thuis, cadeaus onder de versierde boom,
op tafel kaarsen en chocolaatjes op een schaal.
Over "kerstvierende" soldaten in den vreemde",
aanslagen, zinloos geweld, verteld ons het journaal.
Tevreden moeders, geploeter in de keuken
gezinnen, families herenigd voor de goede vree.
Gezelligheid, warmte, saamhorigheid, spelletjes,
weduwe, voor 't eerst dit keer, alléén voor de Teevee.
Uitnodigend klokkengelui, meerstemmig gezang,
preek van de pastoor tijdens de jaarlijkse mis.
Geen zitplaats, dan maar staan, verkleumde voeten,
't bekende evangelie verteld dat het weer kerstmis is.
Kerstmis, een kindje geboren in een stal
een kort dienend leven, in volledige opoffering.
Zijn lessen over liefde, respect, normen en waarden
is waar het nú om draait en waar het destijds over ging.
geur van wierook, gedrang om de levende stal.
Honderden kaarsjes in devotie ontstoken,
een dakloze zijn krantjes slijtend in de hal.
Overvolle winkelstraten, uitnodigende etalages,
poppen stijlvol gekleed in kersttuniek.
Haastige menigte, de laatste inkopen,
een vrouw slapend onder kranten in een portiek.
Varkenshaasjes, biefstuk, exquise hapjes,
kreeft, bouillabaisse, wat men maar wenst.
Alleenstaande moeder, uitkeringstrekker,
gehakt, aardappelen, sla, de laatste eurocent.
Thuis, cadeaus onder de versierde boom,
op tafel kaarsen en chocolaatjes op een schaal.
Over "kerstvierende" soldaten in den vreemde",
aanslagen, zinloos geweld, verteld ons het journaal.
Tevreden moeders, geploeter in de keuken
gezinnen, families herenigd voor de goede vree.
Gezelligheid, warmte, saamhorigheid, spelletjes,
weduwe, voor 't eerst dit keer, alléén voor de Teevee.
Uitnodigend klokkengelui, meerstemmig gezang,
preek van de pastoor tijdens de jaarlijkse mis.
Geen zitplaats, dan maar staan, verkleumde voeten,
't bekende evangelie verteld dat het weer kerstmis is.
Kerstmis, een kindje geboren in een stal
een kort dienend leven, in volledige opoffering.
Zijn lessen over liefde, respect, normen en waarden
is waar het nú om draait en waar het destijds over ging.
Marike Prins
- Details
- Geschreven door: Pronk-Waterlander, Anke
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5331
Heer, eigenlijk dacht ik
dat mijn remmen nog best goed waren.
Totdat ik de klap voelde
waarmee ik tegen Uw vangrail botste...
En zelfs tóen had ik nog niet door
hoe gebroken ik was.
Totdat ik merkte
hoe lang U nodig had
om mijn stukken
weer aan elkaar te lijmen.
En ik heb nooit geweten, Heer
dat ik zo'n honger had.
Totdat ik Uw gedekte tafel zag.
En ik besefte niet dat ik dorst had
totdat U een glas voor me inschonk.
Heer, ik heb U vaak
voor de voeten gelopen.
Maar niet één keer
heeft U op mijn hielen getrapt.
En nu ik vlak achter U loop
en dus niet langer
recht vooruit kan kijken,
nu pas zie ik
hoe mooi het links en rechts is.
En ik durf eindelijk weer
met losse handen te fietsen.
Want ik heb begrepen, Heer,
dat de bochten
veel minder scherp zijn
als U de rijrichting bepaalt!
dat mijn remmen nog best goed waren.
Totdat ik de klap voelde
waarmee ik tegen Uw vangrail botste...
En zelfs tóen had ik nog niet door
hoe gebroken ik was.
Totdat ik merkte
hoe lang U nodig had
om mijn stukken
weer aan elkaar te lijmen.
En ik heb nooit geweten, Heer
dat ik zo'n honger had.
Totdat ik Uw gedekte tafel zag.
En ik besefte niet dat ik dorst had
totdat U een glas voor me inschonk.
Heer, ik heb U vaak
voor de voeten gelopen.
Maar niet één keer
heeft U op mijn hielen getrapt.
En nu ik vlak achter U loop
en dus niet langer
recht vooruit kan kijken,
nu pas zie ik
hoe mooi het links en rechts is.
En ik durf eindelijk weer
met losse handen te fietsen.
Want ik heb begrepen, Heer,
dat de bochten
veel minder scherp zijn
als U de rijrichting bepaalt!
Anke Pronk-Waterlander
Ingezonden 8 april 2005
- Details
- Geschreven door: Reynders, Leo
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4303
Alleen het ruisen van de wind door de hoge boom
Alleen het constante getik van de reiswekker
Alleen in een gastencel, drie bij vier
Alleen de rust in de kapel
Alleen de stilte bij het ontbijt
Alleen de vrijheid van mijn gedachten
Alleen de vrijheid van het zoeken naar mijn eigen zijn
Alleen het wezenlijke zijn
Aleen het zoeken naar mijn innerlijke rust
Alleen op weg
Alleen op drift
Alleen verlangen
ALLEEN met U
Alleen het constante getik van de reiswekker
Alleen in een gastencel, drie bij vier
Alleen de rust in de kapel
Alleen de stilte bij het ontbijt
Alleen de vrijheid van mijn gedachten
Alleen de vrijheid van het zoeken naar mijn eigen zijn
Alleen het wezenlijke zijn
Aleen het zoeken naar mijn innerlijke rust
Alleen op weg
Alleen op drift
Alleen verlangen
ALLEEN met U
Leo Reynders
- Details
- Geschreven door: Lisa Gedichtensite.nl
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 5060
Ziet en bedenk die dag zal werkelijk komen
zo vol hitte, brandende als een oven gelijk
waar een ieder alsdan zal moeten omkomen
die op aard’ niets deed met zijn genadetijd.
Wanneer die dag aanbreekt is het Mijn tijd
waarin niemand Mij alsdan zal doen beletten
om allen in hoogmoed en zij vol goddeloosheid
eeuwiglijk op dien dag in brand te doen zetten.
Doch voor ulieden die Mijn Naam wel vrezen
zal Ik de Zon der Gerechtigheid doen opgaan
dan zult gij met Mij in ‘t eeuwig paradijs wezen
alwaar Ik ulieden nimmermeer zal doen vergaan.
Doe dan wat Ik door den profeet u heb gezegd:
“dat gij naarstiglijk aan Mozes’ wet zult werken,
zodat gij uzelve door deez’ inzettingen en recht
in ‘t ware geloof zoud wapenen en versterken”.
Waakt toch en bidt en zijt dan niet verstomd
als Ik op die eeuwige, grote dag daar zal staan.
Waakt toch en bidt eerdat die grote dag komt
en Ik niet kome om ook u met den ban te slaan.
zo vol hitte, brandende als een oven gelijk
waar een ieder alsdan zal moeten omkomen
die op aard’ niets deed met zijn genadetijd.
Wanneer die dag aanbreekt is het Mijn tijd
waarin niemand Mij alsdan zal doen beletten
om allen in hoogmoed en zij vol goddeloosheid
eeuwiglijk op dien dag in brand te doen zetten.
Doch voor ulieden die Mijn Naam wel vrezen
zal Ik de Zon der Gerechtigheid doen opgaan
dan zult gij met Mij in ‘t eeuwig paradijs wezen
alwaar Ik ulieden nimmermeer zal doen vergaan.
Doe dan wat Ik door den profeet u heb gezegd:
“dat gij naarstiglijk aan Mozes’ wet zult werken,
zodat gij uzelve door deez’ inzettingen en recht
in ‘t ware geloof zoud wapenen en versterken”.
Waakt toch en bidt en zijt dan niet verstomd
als Ik op die eeuwige, grote dag daar zal staan.
Waakt toch en bidt eerdat die grote dag komt
en Ik niet kome om ook u met den ban te slaan.
Herinnering:
15 december 2002
Lisa
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3729
Waar zijn wij nog veilig, vandaag de dag,
het grote gevaar loert aan alle kanten.
Men heeft geen respect meer voor het gezag.
Veel misdaden vermelden de kranten.
het grote gevaar loert aan alle kanten.
Men heeft geen respect meer voor het gezag.
Veel misdaden vermelden de kranten.
Men voelt zich soms niet veilig op straat,
is bang voor aanslagen en geweld.
Kijkt goed uit waar men staat of gaat,
en is bijzonder op veiligheid gesteld.
is bang voor aanslagen en geweld.
Kijkt goed uit waar men staat of gaat,
en is bijzonder op veiligheid gesteld.
In wat voor vreemde wereld leven wij,
de mens heeft toch recht op veiligheid ?
moet toch kunnen leven frank en vrij ?
zonder angsten, zonder haat en nijd..
de mens heeft toch recht op veiligheid ?
moet toch kunnen leven frank en vrij ?
zonder angsten, zonder haat en nijd..
Mogen we nog op veiliger tijden hopen,
zonder aanslagen, terreur en narigheid,
zodat wij overal rustig kunnen lopen ,
zonder bekommernissen over veiligheid ?
zonder aanslagen, terreur en narigheid,
zodat wij overal rustig kunnen lopen ,
zonder bekommernissen over veiligheid ?
Naar een betere en veiliger samenleving,
streeft het huidige kabinet Balkenende.
Voor allemaal en niet voor een enkeling.
Er moet een einde komen aan de ellende
streeft het huidige kabinet Balkenende.
Voor allemaal en niet voor een enkeling.
Er moet een einde komen aan de ellende
In deze wereld zal het moeilijk blijven,
om voor vrede en recht te strijden,
om beroving en misdaad te verdrijven,
om ons van het kwaad te bevrijden.
om voor vrede en recht te strijden,
om beroving en misdaad te verdrijven,
om ons van het kwaad te bevrijden.
Maar veilig kunnen we ons toch voelen,
wanneer wij zien op Jezus, onze Heiland.
Hij houdt ons vast en weet wat wij bedoelen,
Hij wil ons veilig leiden aan Zijn hand.
wanneer wij zien op Jezus, onze Heiland.
Hij houdt ons vast en weet wat wij bedoelen,
Hij wil ons veilig leiden aan Zijn hand.
Altijd kunnen we op God vertrouwen.
Met Hem kunnen we veilig leven.
Op Hem mogen en kunnen we bouwen,
Hij kent ons en wil ons Zijn liefde geven.
Met Hem kunnen we veilig leven.
Op Hem mogen en kunnen we bouwen,
Hij kent ons en wil ons Zijn liefde geven.
- Details
- Geschreven door: Pronk-Waterlander, Anke
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3522
Heer, U schiep de kosmos
en het was volmaakt, het was áf!
De aarde was een juweel
toen U ons haar lot in handen gaf.
En nu, Heer, aan het eind der tijd
vraag ik me af: kreeg U nooit spijt?
In plaats van haar waardig
te hebben bestuurd,
hebben we Uw schepping
verziekt en verzuurd!
Haar paradijselijke pracht
vakkundig afgeslacht!
Haar maagdelijkheid voor geld verruild!
Zowat elke meter
bevochten en bevuild!
Het wonder van het leven
heeft voor ons zo weinig waarde.
De mens gedraagt zich
als een beest hier op aarde!
Onvoorstelbaar is het leed
op deze bedrogen, blauwe planeet!
U schonk ons een wereld van weelde,
maar we konden het niet aan.
We hebben het door de eeuwen heen
smerig op z'n beloop laten gaan.
En geen excuus dat ooit
onze lippen bewoog.
Slechts onze stank
stijgt naar U omhoog......
en het was volmaakt, het was áf!
De aarde was een juweel
toen U ons haar lot in handen gaf.
En nu, Heer, aan het eind der tijd
vraag ik me af: kreeg U nooit spijt?
In plaats van haar waardig
te hebben bestuurd,
hebben we Uw schepping
verziekt en verzuurd!
Haar paradijselijke pracht
vakkundig afgeslacht!
Haar maagdelijkheid voor geld verruild!
Zowat elke meter
bevochten en bevuild!
Het wonder van het leven
heeft voor ons zo weinig waarde.
De mens gedraagt zich
als een beest hier op aarde!
Onvoorstelbaar is het leed
op deze bedrogen, blauwe planeet!
U schonk ons een wereld van weelde,
maar we konden het niet aan.
We hebben het door de eeuwen heen
smerig op z'n beloop laten gaan.
En geen excuus dat ooit
onze lippen bewoog.
Slechts onze stank
stijgt naar U omhoog......
Anke Pronk-Waterlander
Ingezonden 18 mei 2005
- Details
- Geschreven door: Haanstra, Karin
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 4238
De dromen van een kind
vervlogen met de wind
verhalend zijn avontuur
zijn stralende ogen vol vuur
gedoofd door een ongelijke strijd
Verdriet en boosheid strijden om recht
in een eindeloos gevecht
dat niet is te overwinnen
een stortvloed van zinnen
waarom is het laatste woord
vervlogen met de wind
verhalend zijn avontuur
zijn stralende ogen vol vuur
gedoofd door een ongelijke strijd
Verdriet en boosheid strijden om recht
in een eindeloos gevecht
dat niet is te overwinnen
een stortvloed van zinnen
waarom is het laatste woord
Karin Haanstra
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Afscheid
- Hits: 20735
Wij gaan van hier,
Ieder zijn weg.
Nooit meer zal ons lot
De dood zijn.
"Kies dan het leven"!
Leef met God,
Leef voor elkaar
En voor jezelf
Met liefde
In je ogen
In je handen
In je hart.
"Kies dan het leven"
tot over de grens
tot God.
Ieder zijn weg.
Nooit meer zal ons lot
De dood zijn.
"Kies dan het leven"!
Leef met God,
Leef voor elkaar
En voor jezelf
Met liefde
In je ogen
In je handen
In je hart.
"Kies dan het leven"
tot over de grens
tot God.