- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Ouderdom
- Hits: 1706
Even stilstaan bij het stil verdriet
de zorgen die er zijn
vaak niemand die het lijden ziet
jouw angsten en jouw pijn
het afscheid van wat is geweest
steeds stapjes achteruit
verzwakking en verlies van geest
alweer een deur die sluit.
Even stilstaan bij de kwetsbaarheid
de onrust, het gedrag
verwarring en verlies van tijd
het wisselt soms per dag
de onmacht krijgt de overhand
dat machteloos gevoel
soms uitgeput en opgebrand
het vergt een heleboel.
Even stilstaan bij de tijd die komt
veel dingen onbekend
het leven raakt steeds meer vervormd
verlies dat nooit echt went
maar houd je aan de Vader vast
ook in jouw stil verdriet
zegt Hij: Ik ken jouw levenslast
en Ik verlaat jou niet.
Nu jij je oude maatje mist
-te midden van de storm-
het leven zwaar en moeilijk is
geef Ik de toekomst vorm.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Zomer
- Hits: 1807
meer naar de bergtop dan de diepe dalen,
we horen liefst veel vrolijke verhalen
en laten leed en lijden gaarne gaan.
Verheugende berichten trekken aan,
een vlam van vreugd verzacht vaak vele kwalen,
verwarmt, vertroost, verlicht, doet harten stralen,
vervangt met lach en lichtheid elke traan.
Zo is de zomer, klein en Groot, 't seizoen,
dat in Zijn zonlicht zorgenvrij doet zingen,
men kleedt zich licht in linnen en katoen,
beleeft de lichte luchtigheid der dingen.
Gewis is vreugde Gods gewone doen,
hiermee wil Hij van harte ons omringen.
Nehemia 8 :10 "....de vreugde van de Heere, dat is uw kracht."
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 1078
Kort voordat de zon opgaat, gaan de vogels zingen.
Als je goed luistert is te horen: anders dan in mei,
partners zoeken en jongen grootbrengen voorbij,
maar hun gekwinkeleer maakt ons nét zo blij.
Warme dagen wisselen met plots koele af,
hitte én regenbuien ervaren we als een straf.
De gang van de natuur laat zich niet verstoren.
Maar goed: flora en fauna kunnen ons niet horen,
want voor mensen lijkt niets naar hún zin geboren.
Gelukkig spreken velen over fijn buiten spelen,
over vakantieplannen, te ondernemen avonturen,
over van alles waarvan men al volop heeft genoten,
over seizoensvruchten eten, oogst vergaren in schuren,
straatfeesten, weer ontmoetend bijeenkomen met zovelen.
We hoeven geen struisvogelpolitiek te bedrijven,
we hebben veel moeilijkheden onder ogen te zien,
de een meer dan een ander, íets zeker wel allemaal.
Belangrijk: mensen die luisteren naar elkaars verhaal,
wezenlijk behorend tot lief en leed samen dragen, delen.
Zonder nieuws onder de zon brengt de zomerzon
mensen eerder en makkelijker echt tot elkaar,
ondanks alles denk ik dat toch nog elk jaar.
De ervaren praktijk kan weerbarstig zijn:
werkelijk delen wil toch groot en klein?
Als je met open ogen en gevend in het leven gaat staan,
zal je merken: er dienen zich daarvoor gelegenheden aan
die je eerst niet had bedacht, ook niemand van je verwacht.
Je zal de invloed onderschatten van een voor jou klein gebaar,
maar het zal je blijheid schenken; je gaat steeds meer bedenken.
Verwonderlijk: juist dikwijls in voor jou donkere nacht,
krijg je vliegensvlug een geschenk als van engelen terug.
Als je anderen gaat versterken, dan zal je echt gaan merken
dat je je eigen sores beter aankunt, daar je dat een ander gunt.
De natuur neemt rust in de nacht, wees daar wél op bedacht:
zorg voor jezelf in je leven, opdat jij je niet leeg gaat geven.
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 1057
om dat wat verloren is gegaan
bij mijn trouwe kameraad
kondigt zich dementie aan.
Iemand die weet wat dementie is
weet precies wat ik bedoel
de achteruitgang die plaats vindt
geeft je een machteloos gevoel
Hij is wat warrig, maar is ook oud
en na een zeer moeilijke tijd
bleek zijn verstand aangetast
ouderdom is waar hij aan lijdt.
Hij weet het zit in zijn hoofd
kan geen verhaal goed vertellen
weet ’s nachts niet waar hij is
probeert zichzelf gerust te stellen.
Oh ja ik ben in Enschede
in mijn eigen kamer en bed
niet in den Haag of Nijmegen
aan de foto’s en klok zie ik het.
We kunnen er samen over praten
maar ik moet heel voorzichtig zijn
met zijn vragen en mijn woorden
het geeft bij ons beiden pijn.
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 981
leve de
mensen varkens
in nood
zij denken
aan het
welzijn ook
vlak voor
hun angstige
dood
wat een
heldenmoed twintig
dagen in
deze dierenhel
rustig ogend
filmen van
binnen kokend
van woede
kommer en
kwel
dank u
allen voor
de melding
aangaande deze
slachterij vertoond
aan ons
in Nederland
bekend staande
zaken annuleren
de opdrachten
vinden dit
vast ook
mensen zonder
helder verstand
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Kerk
- Hits: 1618
Over en weer roem, beroep, in verwijt,
op goed gedrag, ware leer, dé waarheid.
Pas je niet in't stramien?
Men wil jou niet meer zien,
geeft je hard of zeer subliem
er niet bij te horen te verstaan,
je er best aan doet weg te gaan.
Je verneemt van de kansel,
dominee preekt over een brief*,
“God heeft onvoorwaardelijk lief.”
Zusters, broeders, luisteren geboeid en goed,
maar toen je de kerkzaal betrad en weer verliet,
heeft niemand, met zelfs geen klein, aardig knikje
je op jouw schuchter: “Goedemorgen” teruggegroet.
Je ziet hun blikken en hoort gefluister:
“We herkennen wandel in het duister,
we wisten het toch van meet af aan.”
Hoe kan je niet bij Jezus’ mensen horen?
Je hebt het ervaren: opnieuw geboren!
Zijn zij of ben jij dan in't geloven gek?
Je voelt je echt niet meer op je plek!
Er zit niks anders op, je scheidt,
mensen maken je opnieuw zo bang.
Weet dat je op drijfzand liep, ga je gang,
familie en vrienden stoten uit, raak je kwijt.
Niemand die jou ooit begreep,
je voelde jezelf altijd zo anders,
tot je zag dat Gód naar je omkeek.
God ziet je hart, tranen en smart:
“Ga met MIJ, ga in vrede heen,
met Mij loop je nooit alleen.”
De bitterheid die in je hart groeide,
door kieren en gaten heen loeide,
smolt als sneeuw voor de zon,
toen je aan een gebed begon.
“God, U schiep mensen als individu,
we blijven één, met, in en door U,
doorheen alle verscheidenheid
en pijnlijke verdeeldheid
in Uw Eeuwigheid.”
Joh. 17; Sam. 16:7b; 2 Kron. 6:30,31; *2 Cor. 10:7;Rom. 8:31; Fil. 1:6*;
- Details
- Geschreven door: Honkoop, Corrie
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1111
die eindelijk de wei in mag,
draven we na versoepelingen,
weer blindelings verder, elke dag.
Hoera, terug naar het ‘normaal’:
altijd gebrek aan tijd,
wél overvloed aan haast en stress,
maar de rust zijn we weer kwijt.
Is leven alleen de moeite waard
met vakanties, feest en kroeg?
Is dit alleen een zinvol leven,
met: geef, geef, geef, ’t is nooit genoeg?
We vullen onze dagen
met alles wat de wereld biedt;
het klatergoud, de schone schijn,
die al vergaat als je ’t geniet.
Het is al bezig weg te gaan
als het doel is bereikt;
van wens naar wens haasten we voort,
verkwanselen onze tijd.
Want ’s werelds ‘ruim genot’,
laat ons met lege handen staan,
we moeten alles achter laten,
als we de dood in gaan.
Klinkt dit misschien erg somber?
Zegt u: “we leven maar één keer.”
Maar juist daarom is het zo ernstig,
deze tijd krijgt u nooit meer!
Als Jezus hier ons Deel niet wordt
en we komen in de eeuwigheid,
hebben we geen bestaan bij God,
en zijn we de wereld ook nog kwijt…
Blijven we genoegen nemen
met wat de wereld geeft?
Of nemen we Gods aanbod aan;
Hij zegt: “zoekt Mij en leef.”
Prediker 1:3-11, 2:18-26, 5:14 | Openbaring.14:13 | Luk.10:40-42
Aanvulling op mijn blog.
- Details
- Geschreven door: Klaauw, Aad van der
- Categorie: Vakantie
- Hits: 2273
Laten we het even anders doen.
Wat meer naar elkaar kijken
Samen andere dagen uitpakken.
De wind horen fluisteren:
“Ga reizen door een andere tijd,
op zoek naar rust.
Maak ruimte in je hoofd.
De zon kun je ook anders zien.
Het werk kan wel even wachten.
Je huis blijft wel.
Kijk eens in een andere spiegel.
Zet de dagelijkse werkelijkheid op losse schroeven.
Ga op weg, de rugzakken vol verwachting.
Verberg je niet achter bergen.
Wees niet bang,
Kijk maar om.
God is de schaduw aan je rechterhand.
De zon zal je niet steken en
‘s nachts zal de maan je geen kwaad doen.
Pak je glimlach op en geef het door.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 1191
Thuis en op school
waren er regels,
wat je wel en wat je
niet kan zeggen,
maar als ik naar personen
in de tweede kamer kijk,
hoe valt dit dan
nog uit te leggen.
Wat ze allemaal
durven te zeggen,
en dat noemen ze
dan debatteren,
misschien wordt het
voor een aantal nu tijd,
om zich op te geven voor
een cursus communiceren.
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 741
van krachtig lover en verfijnde plant.
Wil dit het denken aan vriend of verwant,
reeds gegaan, maken tot verzacht treuren?
Wilde bijen zoemen lustig, keuren
bloemen, bovenal de aarden lavendelwand,
waar de waterlelie rood en geel brandt:
vijver vol libelles liefdesgebeuren.
Het alom kleine krioelende leven
geeft zang aan oude en jonge graven,
die verstilde geschiedenis omgeven.
Denken en doen kunnen door elkaar draven;
druk bestaan en rust mogen zich geven
aan de reis naar onbekende haven.
- Details
- Geschreven door: Vlieland, Miranda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 951
Als je zonder Jezus leeft
Wat is je hart van steen, wat is je hart verhard
Als je niet weet dat Hij al je schuld vergeeft
Wat zouden wij zijn hier in deze koude wereld
Als we niet zouden leven met de Heere
Hoe moet je dan in je leven vooruit gaan komen
Als je je niet telkens weer tot Hem keert
Hij is jouw Heiland, is jouw Bevrijder
Brengt je genezing op Zijn tijd
Hij weet ook voor jou wat het beste is
Hij zorgt dat je hart wordt verblijd
Vertrouw maar op Hem voor de rest van je leven
Want Hij is er altijd al voor jou geweest
Je zult herstellen en genezing beleven
Van je lichaam en ook van je geest
Dus geef je leven maar aan Hem over
Hij zal je door je zwaarste strijd leiden
Hij zal je redden bovenal
En je uiteindelijk bevrijden
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 821
Hij wil je helpen deze dag,
je bent bekleed met gunstbewijzen
met autoriteit en met gezag!
Hij heeft je gekroond met glorie
en haast aan engelen gelijk,
Hij laat je heersen en regeren
over heel Zijn Koninkrijk!
Alles ligt onder jouw voeten
God gaf je een sterk fundament,
omwille van de tegenstanders
zodat zij weten wie jij bent!
Je bent een kostbaar Koningskind
God verheugt Zich over jou
en in Zijn Zoon de Geliefde
toont Hij jou Zijn grote trouw!
Dát is jouw positie
Goddelijk Koningskind,
niets kan je scheiden van de Vader
want jij bent door Hem bemind!
Psalm 8:3,6-7
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 853
Wij blijven trouw bidden tot U
Zijn er onenigheden continu ?
Wij zijn in de vrede van U
Wordt ons de gewelddadigheid te cru ?
Wij blijven in de kracht van U
Beperkt men het recht van 't individu ?
Wij zijn vrij in de Geest van U
Gaat men gebukt onder het juk van nu ?
Wij blijven in blijheid met U
Wacht ons nog een somber toekomstmenu ?
Wij zullen licht zijn dankzij U
Wij zullen blijven één van U !
- Details
- Geschreven door: Honkoop, Corrie
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1142
nóg groter als we horen,
dat God van ons moet zeggen:
“De mens kan Mij niet meer bekoren.
Er is niemand die rechtvaardig is,
die Mij zoekt - of Mijn woord -
hun keel is een geopend graf,
hun hart brengt niets dan zonden voort.
Hun lippen spreken slechts bedrog,
hun tong is vol venijn,
hun mond loopt over van geweld;
van hen geldt slechts: onrein.
’t Is niet alleen de buitenkant,
hoewel dat soms nog aardig lijkt,
maar de bron vanbinnen is verrot;
de stank van ’t dodenrijk!”
Hoe is het dan toch mogelijk,
dat Jezus wilde komen
in die pestwalm van de zonden,
en zelfs in ons wil wonen?
Volgens wetmatigheid,
vermengt edelmetaal
zich nooit met extern vuil,
’t blijft zuiver materiaal.
Daarom heeft God het goud
van Jezus, door Zijn Geest,
in het onreine hart gelegd
van ieder die Hem vreest.
Het goud wordt wél beproefd,
de smeltkroes zal de echtheid tonen,
waarvan Job heeft betuigd:
“Als zuiver goud zal ik uitkomen.”
Hoe zalig: op de jongste dag
wordt al het vuil van het goud gespoeld,
dan zal de Kerk weer schitteren,
zoals God had bedoeld.
Dan heeft God Zijn mens, het pronkstuk van Zijn schepping, weer terug.
“Gelijk een duif, door ’t zilverwit, en ’t goud dat op haar veed’ren zit, bij ’t licht der zonnestralen;
ver boven andere voog’len pronkt, zult gij, door ’t Goddelijk oog belonkt, weer met uw schoonheid pralen…” Ps.68:7 berijmd (1773)
Rom.3:10-16 | Jes.35:2 | Zach.13:9 | Job 23:10
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Pelgrim
- Hits: 742
Waarom wil ik zo graag naar Sion gaan:
omdat ik daar mijn Heere zal ontmoeten
Die ook voor mij de dood is doorgegaan,
en om ’t gezelschap dat mij zal begroeten.
Wij zullen daar dan voor de Heere staan
voorgoed van vrees en vijandschap ontheven,
tranen en dood kunnen daar niet bestaan
bij onze Heer in het eeuwig leven.
Zie, daar zijn ook zij die mij verwachten,
zij zullen mij ontvangen in hun midden:
om God’s wegen met ons, hoog te achten
en Hem Die ons zocht en vond, te aanbidden.
Lof zij Hem, Die de last van de zonden
en ziekten, waar ik niet meer mee kon leven,
heeft weggedaan, Hij heeft ons gevonden
om aan ons de behoudenis te geven.
Ik zal niet en nooit meer overlijden
maar leven in Zijn zalige nabijheid,
met gelovigen uit alle tijden
onze Heer verheerlijken in eeuwigheid.
Daarom wil ik zo graag naar Sion gaan:
omdat ik daar mijn Heere zal ontmoeten
Die ook voor mij de dood is doorgegaan,
en om ’t gezelschap dat mij zal begroeten.
vrij naar John Bunyan.
- Details
- Geschreven door: Vlieland, Miranda
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 917
Ben je bereid, ben je klaar?
Onze Heer wil jou begroeten
Zijn liefde voor jou is waar
Moet er een opruiming plaatsvinden
Voordat je naar Hem toe kunt gaan
God is jouw Vader, je bent Zijn beminde
Zorg dat je zuiver voor Hem kunt staan
Hij wil er zijn in jouw leven
Betrokken bij jou, elke dag
Naar Zijn liefde mag je streven
Maak je keus voor Hem en heb ontzag
Hij wil je helpen
Alles op orde te brengen
Hij staat je bij
Altijd weer
Hij wil over jou regeren
Hij houdt van jou
Verlaat je nimmermeer
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Ziekte
- Hits: 945
Allerwegen hoort men jubel in ons toch zo geweldig Nederland,
men wil ons doen geloven: “Met corona is nog weinig aan de hand.
Velen zijn door het te overleven minstens voor een half jaar beschermd.”
Ook met al ruim genoeg groepsimmuniteit door vaccinaties wordt geschermd.
“Het deel van de bevolking dat er nog op wacht, of prikken en testen juist veracht,
is al zo klein dat er geen zorgen, ook niet door vakantie, festivals, bijeenkomsten zijn.”
Ook met al ruim genoeg groepsimmuniteit door vaccinaties wordt geschermd.
“Het deel van de bevolking dat er nog op wacht, of prikken en testen juist veracht,
is al zo klein dat er geen zorgen, ook niet door vakantie, festivals, bijeenkomsten zijn.”
Beter dan niks, van wat ook een derde deel,
maar als het aandeel ruim driekwart moet zijn,
dan is iets meer dan dertig procent echt niet veel.
Die vermaledijde mondkapjes kunnen ineens ook af:
ze dragen was voor velen een straf en vaak stond het maf.
We kunnen elkaars gelaat weer in volle lengte en breedte zien,
dat scheelt bij de te houden afstand, nog een decimeter of vijftien.
Voor wie geen regeringsleiders zijn blijft handen schudden verboden,
maar naar buitenlanden reizen kan weer, dat heeft het volk zó van node.
In wandelgangen rond het Binnenhof, binnen adviesraden, wordt gefluisterd:
“Willen de mensen in het gareel blijven en naar vaccinatie- en testlocaties gaan,
er zit niets anders op: sussend geven we weinig nieuws over varianten die ontstaan.
We dekken ons in door te spreken over onzekerheden, leerden niks van het verleden,
wat voorspeld is, beloofd en als worst voorgehouden: er is geen actieve herinnering aan.
Bied het volk brood en spelen, juist in een crisistijd hebben leiders echt geen andere keus.
In tegenstelling tot het gepeupel studeerden we allemaal en leerden in Latijn die wijze leus.
We weten toch allen wél tevoren dat er alleen aardig goed naar goed nieuws wordt geluisterd?”
Rijk zijn degenen die in God geloven, alleen op Hém vertrouwen.
Wat er ook gebeurt, ons leven geven we in Zijn Hand, op hem bouwen
is onze enige viruswaarheid: alleen Gods aanwezigheid is de werkelijkheid.
Op geen mens, evenmin onszelf, kunnen we aan, wél op God, in eeuwigheid.
We willen, ten allen tijde, niets dat maar naar "nepnieuws" zweemt verspreiden,
maar in plaats van naar brood en spelen mensen naar Het Goede Nieuws leiden.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Bezinning
- Hits: 955
Het virus is in ons klein landje, zegt men,
wel zo goed als helemaal verdwenen.
Zover ik een aantal gegevens ken,
nam het echt nog niet de benen.
Veel te snel, denk ik, staat het meeste weer op “normaal”;
nogal velen gaan met laatste maatregelen aan de haal.
Is het niet sussend dat wie dan ook ons ging beloven:
“Het aller-, allerergste zijn we nu echt wel te boven.”
Men gaat voluit volop voor zichzelf leven
en geld aan buitenlandse vakanties uitgeven.
Nieuwe kleding? "Ja, omdat ik coronakilo’s ken.
Consuminderen? Hoog tijd toch dat ik me verwen?"
Daardoor ging ik me serieus afvragen
waarheen onze benen zich gaan dragen.
Richten we ons weer volop op ons plezier,
bezig met horeca-, winkelbezoek, ter vertier?
Zijn we tot wereldse genoegens weergekeerd?
Hebben we in anderhalf jaar tijd niks geleerd?
Velen hebben zich smekend tot God gewend,
zelfs degenen die Hem niet hebben erkend.
Wordt wandelen, fietsen, sporten in Zijn natuur,
spellen doen in de gezinnen, écht samenzijn,
aandacht voor zieken en eenzame mensen,
iets van voorbijgegane tijd en korte duur?
Hij heeft troost, moed, kracht, volharding gegeven.
Is er nu óók nog plaats voor Hem in ons leven?
Naast verdriet is er reden tot dankbaarheid.
Nemen we wel dagelijks voor Hém de tijd?
Velen raakten in grote nood,
smeken zelfs om dagelijks brood;
anderen die bij de crisis garen sponnen,
zijn met winsten delen niet eens begónnen!
Ziet God onze klungelende zelfzucht met lede ogen aan?
Hij gaf zoveel kansen de boodschap van Zijn Zoon
handen en voeten te geven, echt te verstaan
én daadwerkelijk te naderen tot Zijn troon.
Is God, zoals ikzelf ben, teleurgesteld,
nu we ons weer wenden tot goed en geld?
We keken vooral triest naar wat werd gemist.
Het léék beter te worden: ik heb me zó vergist!
Eén ding is wel zeker: ík ben niet vervuld
van Gods liefdevol, oneindig groot geduld!
Rom. 14:7
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 712
want de eerste dingen waren voorbij gegaan;
ik zag de heilige stad, het nieuw Jerusalem
het daalde uit de hemel neer, bij God vandaan.
Zo schoon als een bruid op de dag van haar huwelijk,
met een heerlijkheid zoals God die geven kan
met de glans van een kristalheldere diamant
en met muren en poorten, daar zijn er twaalf van.
Ik hoorde een luide stem van de troon, Die zei
zie, nu zal het huis van God zijn bij de mensen,
Hij zal bij hen wonen, zij zullen Zijn volken zijn
Hij zal bij hen zijn, dat zijn de diepste wensen.
Hij zal alle tranen van de ogen afwissen,
de dood zal er niet meer zijn, noch geklaag, noch rouw,
dat alles aan aardse moeiten zal er niet meer zijn
de eerste dingen zijn voorbij,zie, en aanschouw.
En Hij Die op de troon gezeten is, Hij zeide:
schrijf dit op, want zie, nieuw maak Ik alle dingen,
deze Mijn Woorden, ze zijn getrouw en waarachtig
ze gelden eeuwig, ze zullen u omringen.
De eerste dingen zijn nu voorbij, ze zijn geschied;
en zie, Ik ben de Alfa en de Omega
van hemel en aarde ben Ik begin en einde,
Ik ben Koning der Koningen te Moria
Hier in Eden’s Hof, zal Ik u Mijn vrede geven,
zie, Ik geef u het water des levens om niet,
ook zal Ik u al deze dingen doen beërven,
Ik zal uw God zijn, Die u eeuwig leven biedt.
bij Openbaring 21 : 1 - 8, en 10 - 12.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 779
Er komt een dag van heerlijkheid
en wat een dag zal dat gaan wezen:
dan zal de Heere Koning zijn,
zoals wij in de Schriften lezen;
Zijn hofstad is Jerusalem
die is op Moria gelegen,
dat bergland is door Hem begeerd
want daarheen leiden al God’s wegen.
en wat een dag zal dat gaan wezen:
dan zal de Heere Koning zijn,
zoals wij in de Schriften lezen;
Zijn hofstad is Jerusalem
die is op Moria gelegen,
dat bergland is door Hem begeerd
want daarheen leiden al God’s wegen.
Daar heeft de Zoon het waargemaakt
wat vóór de schepping was besloten:
dat hij het Lam van God zou zijn
waarbij Zijn bloed dan wordt vergoten;
zo ging het in Zijn aardse tijd,
die is door eeuwigheid omsloten
zoals het door God is bepaald,
want zo is het door Hem besloten.
wat vóór de schepping was besloten:
dat hij het Lam van God zou zijn
waarbij Zijn bloed dan wordt vergoten;
zo ging het in Zijn aardse tijd,
die is door eeuwigheid omsloten
zoals het door God is bepaald,
want zo is het door Hem besloten.
Hij, de Heere der heerscharen
zal ons een feestmaal gaan bereiden
op de bergen van Moria;
naar wijn en spijs zal Hij ons leiden,
daar zal Hij de sluier wegdoen
die naties en volken nog bedekt:
Hij zal daar wegdoen, voor eeuwig
al wat Zijn schepping heeft bevlekt.
zal ons een feestmaal gaan bereiden
op de bergen van Moria;
naar wijn en spijs zal Hij ons leiden,
daar zal Hij de sluier wegdoen
die naties en volken nog bedekt:
Hij zal daar wegdoen, voor eeuwig
al wat Zijn schepping heeft bevlekt.
Hij zal de dood vernietigen,
Hij zal alle tranen afwissen
en die smaad van Zijn volk wegdoen;
wij zullen ons dat vergewissen
en juichen: Hij is onze God
wij hoopten op verlossing door Hem,
Hij zal eeuwig ons verblijden
in ’t Vaderhuis, in Jerusalem.
Hij zal alle tranen afwissen
en die smaad van Zijn volk wegdoen;
wij zullen ons dat vergewissen
en juichen: Hij is onze God
wij hoopten op verlossing door Hem,
Hij zal eeuwig ons verblijden
in ’t Vaderhuis, in Jerusalem.
bij Jesaja 24 : 23; 25 : 6 - 10.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 1053
aan vreugde, aardse goederen,
oogst, vruchten en talenten
waarvan ik gebruik mag maken
en uitdelen, vervul dat
- in Uw handen gegeven -
met Uw zegen, rabbi Jezus,
zoals op de bruiloft van Kana
water tot wijn werd,
door Uw aanwezigheid
en gehoorzaamde leiding.
2005 (Joh. 2:9 en Mat. 10:8)
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 795
broden en vissen, voedsel
op doortocht in mijn leven,
geef ik U, Jezus, mijn koning,
opdat U ze vermeerderen zult,
zodat ze velen zullen versterken.
2005, naar Joh. 6:9: die ene jongen, die álles wat hij had in Jezus' handen gaf.
(Mat. 14:13-21; 15:29-39; Marc. 6:30-44; 8:1-10; Luc. 9:10-17; Joh. 6:1-15)
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 918
ondersteboven wordt gekeerd
ben je blij met de opvoeding
die je zelfbeheersing heeft geleerd.
Want door deze gemaakte fouten,
mijn man ging wel geestelijk achteruit,
kwam hij eerder in het verpleeghuis
heeft zijn flat voor een kamer verruild.
Mij trof de corona extra hard,
volkomen uitgeput door de verzorging
van man met corona en delire,
de dood was mijn grote bedreiging.
Gelukkig heeft God mij gespaard
velen hebben voor mij gebeden.
Hem ben ik oneindig dankbaar
voor mij is het leed geleden.
Mijn man hoewel erg tevreden
heeft moeite met gescheiden zijn
hij is nu op hulp aangewezen
van anderen dat is niet altijd fijn.
Toch proberen wij ons leven
zo goed mogelijk in te delen
te kijken wat we nog wel hebben en
genieten van gezamenlijke dagdelen.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 738
De woestijn en het dorre land,
zij zullen zich verblijden;
de steppe zal blij juichen, met
narcissen op haar weiden,
heerlijkheid is haar gegeven
zoals bij de Libanon
met de luister van de Karmel
en de schoonheid van Saron.
Zij zullen zien de heerlijkheid
van onze God, de Heere;
weest dan sterk, en vreest niet, want Hij
zal komen, en met ere
zal Hij ons geheel verlossen:
Hij opent blinde ogen
en Hij doet doven weer horen,
Hij troost met alvermogen.
Water ontspringt in de woestijn
en zie, daar zijn ook beken,
het gloeiend zand dat daar toen was
is voor een meer geweken;
waar de jakhalzen legerden
en waar zij toen verbleven:
daar zal 't nu riet met biezen zijn
en gras voor dieren geven.
Daar zal een gebaande weg zijn,
men zal die heilig noemen;
die weg zal worden betreden
door wie de Heere roemen;
wie daar reist, zal niet verdwalen,
en een leeuw zal daar niet zijn:
een roofdier uit aardse dalen:
is er niet in God's domein.
De verlosten wandelen daar,
vrijgekocht door de Heere;
zo zullen zij wederkeren
naar Sion, en met ere
en blij jubelend komen
bij Hem in Salem, God’s Stad;
blijdschap, vreugde, zal bij hen zijn:
eeuwig, naar God beloofd had.
bij Jesaja 35.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Zomer
- Hits: 1628
De zomer is, als vorig jaar, de tijd,
dat 't virus als bij toverslag verdwijnt,
terrassen stromen vol, de zon die schijnt,
de drang naar strand, naar park, zoals altijd.
Gewoon genieten hoort bij zomertijd,
gelach en vrolijkheid, de spleen verdwijnt,
voordat in 't najaar een variant verschijnt,
de zoveelste, als aanbreekt 'regentijd'.
Wel is een prik of test vereist voor reizen,
naast extra last wordt 't budget aangetast,
voor velen dus geen verre paradijzen.
"Zoals het klokje thuis tikt...", men kent 't vast,
tikt 't nergens schoner dan wat God wil wijzen:
dat Zìjn klok Thuis tikt voor elkeen gepast.