- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Herdenking-Bevrijding
- Hits: 2009
voor al die duizenden die zijn gevallen.
Voor velen toch alleen maar de getallen
maar nooit genoeg voor wie 't is aangedaan.
Het zijn maar twee minuten in een jaar,
waarop men denkt aan wat er kon gebeuren.
Aan allen die al vele jaren treuren.
We komen er echt nooit mee klaar.
Maar jij stond niet bij hen die kwamen
en bloemen legden bij een stenen beeld.
Jij kende zelf zo vele Joodse namen
en wist van pijn die nooit meer heelt.
Jij zat dan eenzaam in je stille huis
en treurde om vernield familieleven.
Weggevoerd en nooit meer thuis.
Verdwenen de bescherming van je leven.
Het is maar twee minuten stilstaan.
De vogels zingen door, ze weten niet.
Maar jij moest verder, zo alleen gaan
met een heel leven vol verdriet.
Wat zijn nu twee minuten in een jaar.
Denk dan aan wie in stilte treuren.
Als is het voor ons twee minuten maar,
denk dan: Dit mag nooit meer gebeuren!
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 1632
had een bomgordel om gedaan,
wat hebben ze met je gedaan
dat je koos deze weg te gaan.
Je bent nog zo jong en hoort
te genieten van je leven,
en wil jij nu al
hiervoor je leven geven.
In wat voor wereld ben
jij toch opgegroeid,
een land waar veel haat
tussen de mensen bloeit.
Jongen, had je deze keuze
nu echt zelf gemaakt,
of moest je dit doen
voor iemand uit wraak.
- Details
- Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1361
Licht is Mijn last; zacht Mijn juk
als je tot Mij komt, geef Ik je "geluk"!
Waarom zou je niet komen tot Mij?
Ik, Jezus ben het, die dit tot je zei,
om je vermoeide ziel rust te geven,
die het door de last dreigt te begeven.
Licht is Mijn last; zacht Mijn juk
als je tot Mij komt, geef Ik je "geluk"!
Zo mag je Mijn juk op je nemen,
om dan ook in te leven;
dat Ik echt jouw problemen
ter harte neem en je rust wil geven!
Licht is Mijn last; zacht Mijn juk!
(Dit mag je een rondeau noemen als ik goed ben ingelicht)
als je tot Mij komt, geef Ik je "geluk"!
Waarom zou je niet komen tot Mij?
Ik, Jezus ben het, die dit tot je zei,
om je vermoeide ziel rust te geven,
die het door de last dreigt te begeven.
Licht is Mijn last; zacht Mijn juk
als je tot Mij komt, geef Ik je "geluk"!
Zo mag je Mijn juk op je nemen,
om dan ook in te leven;
dat Ik echt jouw problemen
ter harte neem en je rust wil geven!
Licht is Mijn last; zacht Mijn juk!
(Dit mag je een rondeau noemen als ik goed ben ingelicht)
- Details
- Geschreven door: Ravenna, Rudolf van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1804
Vanuit het diepste diep
schrijnt onhoudbaar
reikhalzend verlangen
naar hoger land,
waar vaste voet
blijmoedig voortgaat,
vanuit het diepste ik
komt leven
tot de daad
van horen, voelen, zien
en omgekeerd,
vanuit de diepten
roept eenzaamheid
om antwoord,
het hart herkent
opeens een ander hart,
dat hunkerend
de roep beantwoordt
in twee-zaamheid,
liefde wordt sterker
dan de dood
en vergeet zichzelf,
de ander doorboort
d'angstvallige muur
rondom het hart
dat ruimte krijgt
om vrij te slaan,
vanuit de diepte
reik ik je
mijn open hand,
gevoelens worden zichtbaar
onder tranen
en tedere herkenning,
er is geen compromis:
liefde tot de dood
ons scheidt Deo Volente,
twee sporen in
het zand
naar d'oneindige zee,
waarboven onze dromen opklimmen
langs een trap
van steen en wolken.
*Profundis betekent vanuit de diepte
- Details
- Geschreven door: Tack, Walter
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 1768
bij de vlaggegroet
omdat het moet
aan een onbekend graf.
Hij die geen oorlog kende
en voor zijn leven rende
zomaar stierf van ellende.
Geen groet, geen graf
zelfs de vlag is er veraf.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 1395
Jeruzalem, blijf mij als Heer verwachten.
Het is de vader die mij straks begroet
en wacht. Ik zal spoedig ''t gemis verzachten.
Ik geef juliie nu mijn laatste zegen mee,
voordat ik afscheid neem, voorgoed.
Tot de voleinding breng ik heil en vree.
Ik geef mijn Geest, houd goede moed.
Ik blijf er bij en zal er altijd zijn.
Al kent de tijd zijn donkere paden.
Ik ken de weg van angst en pijn.
Het pad van goeden en van kwaden.'
Elk die hem liefhad staarde in verwarring
nog naar de hemel, maar de wolk verhief.
Ze stonden daar als in verstarring,
hun meester weg, ze hadden hem zo lief.
Een engel sprak: 'Blijf nu Zijn trouw beminnen
die Hij volbracht heeft in Jeruzalem.
Met Zijn Geest zal er een nieuwe tijd beginnen.
Wees maar niet bang, maar wacht op Hem.
Eens zal een nieuwe dag gaan gloren
van vrede voor Gods land, Zijn stad.
En heel de wereld mag hem toe behoren.
Hij heeft oneindig ons steeds liefgehad.
Jeruzalm, o mooie stad van ons verwachten.
De koning komt voor wie in Hem gelooft.
Na zware tijden en soms bange nachten
komt Hij terug, het is ons echt beloofd.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Herdenking-Bevrijding
- Hits: 2108
doden die vielen
Velen gestorven
die ons ontvielen.
Zo wreed geslagen
gemarteld, gehoond
God zoveel vragen
hoor toch het klagen.
Vijf mei gedenken
de vrede gekomen
Nog altijd oorlog
mensen omkomen.
Veel haat en geweld
mensen die vluchten
door kommer gekweld
Heer hoor hun zuchten.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Herdenking-Bevrijding
- Hits: 2183
vliegt in de blauwe lucht
boven ons land van vrede
neemt hij zijn eigen vlucht
De tralies zijn gebroken
De oorlog is voorbij
De toekomst staat nog open
Door offers zijn wij vrij
één vleugel hangt nog slapjes
vliegt niet in evenwicht
oneerlijkheid op aarde
veel levens zonder zicht
Zolang er vluchtelingen
nog zoeken naar een plaats
en oorlogen nog woeden
is vrede ondermaats
Welk offer kan ik geven
voor jou, mijn medemens
mijn land, mijn huis, mijn leven,
vrijheid van grens naar grens
Dan zal de vogel vliegen
met vleugels ongedeerd,
een ieder accepteren
dàt is wat vrede leert.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Herdenking-Bevrijding
- Hits: 2436
voor hen die 't leven lieten.
Vergast zijn onder vreemd gezag
met moord en bloed vergieten.
Ook hing men vele mensen op
die men de dood in jaagde.
Het kostte menigeen de kop
en men met dood belaagde.
Verschrikkingen zij zijn bekend
d'afschuw die de aanblik biedt.
Van het geweld zo ongekend
die men vaak op beelden ziet.
De daden zijn een duivelsgril
zo harteloos en koud.
Hierbij vallen de monden stil
er bleek geen lijfsbehoud.
Verdrukkingen door machtsmisbruik
daarmee werd men beloond.
Vloeiden als gif vanuit hun kruik
zij zijn aan ons vertoond.
Vijf mei werd de bevrijdingsdag
waar men lang op moest wachten.
Die begon met een vreugdelach
van juichende geslachten.
Al jarenlang wordt het gevierd
men mag het nooit vergeten.
Dat op die dag met vlag gesierd
wij van bevrijding weten.
Laat dit voor ons het teken zijn
en koesteren de vrede
verkondigen aan groot en klein
dat wij aan oorlog leden.
De rauwe oorlog is voorbij
maar die mag nooit vergeten.
Want vier en vijf mei allebei
die laten 't ons steeds weten!
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 1568
met een waaier van groen en bloesemregen
de kleuren en zoete aromen zijn een zegen
waarvan mens en dier kunnen genieten voluit
hoe pittig heeft de bruid haar kroon gekruid
met tijm en meidoorn door elkaar geregen
meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit
met een waaier van groen en bloesemregen
hoor ! hoog in de linden klinkt een nieuw gefluit
merels en lijsters hebben nestjongen gekregen
en beschutten hun warm nestje zorgzaam tegen
nachtelijke kapers die nog loeren op hun buit
meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit
- Details
- Geschreven door: Drie-van Ravenhorst, Gea van
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 3359
'Je ergert je aan wat Ik zeg,
je bent veel liever vrij.'
'Waarom blijf jij nog wel
en volg je Mij als Heer?
Is er nog liefde in het spel
of blijf je om de sfeer?'
De vraag had ik verstaan.
Nu moest ik antwoord geven.
'Heer, naar wie anders zou ik gaan?
U bent de weg ten leven.'
'U kennen geeft het leven glans
en biedt mij perspectief
van elke dag een nieuwe kans:
ik heb het Leven lief!'
- Details
- Geschreven door: Lingen, Aagje
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2233
vijf zware jaren lang,
vol angsten en vermissing,
wat waren we vaak bang.
Zo trokken onze mensen
op pad in groot verzet,
bewust van onze wensen,
verzeld door ons gebed.
Zij gaven al hun vrijheid,
hun leven en geluk,
hún ideaal en arbeid,
‘t werd al aan hen ontrukt.
Gewaagd, gedurfd, heldhaftig
vaak weg van huis en haard,
wij zijn hun moed gedachtig,
’t herdenken méér dan waard.
We denken ook aan allen
die vielen, hier en daar.
Ontelbare getallen,
miljoenen bij elkaar.
We roepen luid om vrede
O God, maak ons toch vrij,
verhoor toch onze bede,
op deze vierde mei.
Dodenherdenking 2017
- Details
- Geschreven door: Ravenna, Rudolf van
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1880
Als traag de dagen zijn gekomen
van onbestemde grauwigheid,
als steeds weer, meer en meer
de dageraad zich hult in nevelingen,
als zij die uit de hoge vensters zien
bespeuren de trieste gang van
ó zo menig blad,
als wind en regen zelfingenomen
samenspannen tegen een
zieltogende natuur,
dan eist een ontnuchterende
wetmatigheid weer volop zijn tol.
Toen nog een hoge lucht vervuld was
van diep gebruinde stemmen en
niet aflatend motorengeronk,
van het ruisende koren en
speels opwaaiende zomerjurken,
toen geduldig papier zo menig blik
verruimde tot aan vreemde horizon,
en het water droeg de zware last
van talloos imposante zeilen,
toen zelfs een kind begreep
dat dit niet zo kon blijven.
Laag striemt de regen nu de straat
die geplaveid is met geelbruine
stervelingen,
voor wie geen hoop meer is op
voortbestaan
zij moeten dus tot stof vergaan,
langs versteende huizen en door
houterige bomen blaast zelfverzekerd
een gure wind zijn hoogste lied:
de tijd werkt in zijn voordeel,
in de middagscheem'ring verricht
een verdwaalde gemeentearbeider
kleumend zijn ijdele plicht,
hij schudt het hoofd en zucht
het werk moet afgemaakt
totdat het zich herhaalt.
Het duister spreidt zich uit
over d'ontluisterde natuur
reeds slaperig van een lange dood,
een jagersschot van vér
schrikt haar nog even op,
in't flonkerende maanlicht heerst
zelfs op de dodenakker
een serene sfeer van
verstild verlangen,
naar continuïteit van loop der dingen
van die voorbijgaan en
opnieuw beginnen,
als aanstonds een witte deken
wordt gelegd op hen die
eens zullen ontwaken,
dan is de kringloop rond:
het leven rust voor later.
* Annunciatio betekent Aankondiging
- Details
- Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 2327
Daar gaan ze, de twee vrienden;
die terugziende
op het gebeuren met Jezus
onderweg zijn naar Emmaüs.
Blijkbaar is dat hun woonplaats.
Hebben ze nu voor het laatst,
hun Meester gezien?
Voor hun is dat niet misschien!
Ze hadden zo verwacht
-zo werd overdacht-
dat Hij het zou zijn:
de "Verlosser", maar nee en dat doet pijn!
Ze zijn bedroefd;
maar er voegt zich een "Vreemdeling"
bij hun aan en dan worden ze beproefd
-Ze zijn immers "Zijn" leerling-
Weten jullie dan niet,
dat al deze dingen moesten gebeuren?
En ziet,
nu is het gebeurd en jullie treuren!
Met verlangen in hun hart;
luisteren zij en het verlicht hun smart.
Ze zijn bijna thuisgekomen
en vragen "Hem" mee te komen.
Daar bij het eten van het "avondmaal",
zal "Hij" in gebed voorgaan.
Het brood wordt door "Hem" gebroken,
maar nu wordt er iets niet uitgesproken,
want ze zien de tekenen in "Zijn" handen.
Nu "zien" ze de banden,
die hen aan Hem verbinden
en opeens....is Hij niet meer te vinden;
horen ze niet meer Zijn stem,
maar gaan ze gehaast naar Jeruzalem
om hun blijdschap te delen,
met de anderen, (waren het er velen?)
die Hem ook lief kregen.
Wat een zegen,
Hem te kennen
Zijn genade te omklemmen!
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Herdenking-Bevrijding
- Hits: 2666
gepropt in een wagon,
tuffend over het lange spoor
van verroeste rails,
op weg naar een land zonder hoop,
knerpende remmen - kloppend hart,
wanhoop in ogen,
einde in zicht
Mijn pen is slechts een komma
om achter de zin van haar leven
geen punt te zetten, maar door te gaan
opdat wij niet vergeten
,
---------
n.a.v. Het meisje met de hoofddoek: Settela Steinbach
- Details
- Geschreven door: Vos, Eddie
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2178
Rivieren luisteren naar mijn gebod
Vuur zal u niets aanrichten
Het zal je slechts verlichten.
Heb geen angst ik zal bij je zijn
Ik ben de Heer en hij is mijn.
Buiten mij is er niemand die redt
We vinden rust in het gebed
- Details
- Geschreven door: Ravenna, Rudolf van
- Categorie: Herdenking-Bevrijding
- Hits: 2065
tussen A en B,
Steeds vertrekkend op een dinsdagmorgen
om dan zeven dagen later weer aan te komen
op dinsdagmorgen,
Niets schijnt hem ooit te kunnen keren
van zijn duist're missie,
Ofschoon het regent, hagelt, sneeuwt
of stormt,
De trein vertrekt en komt steeds pünktlich aan
zo luid 't bevel van hogerhand.
Nog zesenzestig malen zal hij rijden
tussen dierb're liefelijke landouwen
en grauwe vlakten achter dreigende horizon,
De appélplaats is vol van geluiden
dergenen die slechts kunnen gissen
naar wat de dag van morgen brengt
of hoe 't daarginds zal zijn,
Een gelaarsde stem beveelt op harde toon
dat men de telling zal beginnen,
In meedogenloos schijnwerperlicht
staan ze daar in rijen en in rotten,
verstijfd, verkrampt en denkend aan morgen
de morgen, ach wanneer?
Nog drieëndertig malen zal hij rijden
tussen begin- en eindstation van
een gedoodverfd leven,
Een commandostem snauwt 'Mützen ab'
over de honderden ontheemden
die de inspectie gelaten ondergaan,
Dan worden de namen afgeroepen van hen
die ditmaal met de trein meegaan,
Met duisternis in 't hart horen zij hun namen aan:
'Asscher, Cohen, Herzberg, Minco'
zo volgt er nog een hele lijst,
Dan stokt plots 't monotoon gedreun:
de naam van hem die naar het schijnt
vandaag op de vlucht is neergeschoten
moet worden aangevuld,
Er wordt gewikt, gewogen
want het aantal moet gehaald
dat deze keer wordt verlangd,
Nog vóór de onschuldige is aangewezen
biedt een grijsaard zijn leven aan,
hij heeft toch niemand meer
om voor te sterven,
De goden hebben nu hun getal
en dan: ' melde gehorsamst 666 '
het getal van een mens.
Nog éénmaal zal hij rijden
tussen frisse boslucht en
verstikkend gas,
Briesend als een toomloos paard
rolt om vier uur de trein weer binnen
en kan het inladen beginnen,
Snerpende commando's, blaffende honden
en huilende kinderen,
Daar gaan ze dan met zware gang
een Asscher, Cohen, Herzberg en Minco,
Bij 't afscheid klinkt nog hoop door in
'hou je goed, ik schrijf je nog',
Dan gaan de deuren dicht
en glijdt de trein voor 't laatst
het zonlicht tegemoet.
Er rijdt géén trein meer
tussen A en B,
De rails zijn thans verlegd
naar 't Leven,
De dood staat op
doodspoor.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 2236
op een dag was een tante daar,
zij mocht mee naar een boerderij,
en kreeg er broers en zussen bij.
Zij was een nichtje en kwam uit de stad,
wist niet dat ze familie op het platteland had,
maar wat voelde zij zich hier snel thuis,
en na korte tijd voelde het als haar huis.
Ze leefde daar al die oorlogsjaren,
en mocht daar echte liefde ervaren,
‘lieve ouders’ die om haar geven,
wat was dit een mooi leven.
Oorlog voorbij, er klopten mensen aan,
zij is snel dichtbij ‘haar moeder’ gaan staan,
toen werd haar iets nieuws verteld,
en werden als haar ouders voorgesteld.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Pinksteren
- Hits: 1692
het was een vlaag met kracht,
het kwam direct vanuit Gods troon,
men had dit zo niet verwacht.
Overal verschenen vlammetjes,
als tongetjes van vuur,
het voelde zó bijzonder,
zó heilig en zó puur!
Opeens spraken heel gewone mensen,
talen nooit door hen geleerd,
klanken, woorden en ook liederen,
waardoor de Vader wordt geëerd.
En iedereen kon elkaar begrijpen,
Gods Woord klonk door in elke taal,
ieder ontving een unieke gave
en Gods Geest deed dit allemaal!
Vol van kracht en vol van liefde,
onder leiding van de Geest,
geeft Gods windvlaag nieuwe dingen,
zoals 't nooit eerder is geweest!
- Details
- Geschreven door: Doorn, Huub van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1692
steen leggen
bij het nieuwe graf
Toen ik afgemat
arriveerde
bleek het graf leeg
De grote grafsteen
weggerold
En ik gooide mijn
steentje de heuvel af
Zo bleef ik achter
en deed mijn
schoenen uit
Ledigde mezelf
om vol te worden
als mijn steentje te rollen
naar de stad
die Hem nog niet kende
De weggerolde steen
vond ik terug
bij de tempelpoort
Ik nam hem op
en liep ermee naar
binnen
- Details
- Geschreven door: Brunelli, Els
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 2079
wijs worden
als hij het recht niet
kent
hoe kan men recht doen
als men God niet erkent
Hem weerstaat en zijn
wetten vervloekt
men moet zich bekeren
en God zijn gelaat toekeren
dan zal God u het
recht wel leren
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 2631
om er iets mee te doen
Dat veel mij werd ontnomen is mij niet overkomen
omdat God dat wilde, toen.
Het maakte mij juist sterk, het gaf me stiekem werk.
Ik moest erover schrijven, er mee bezig blijven.
Niet van de maatschappij,
daar vond ik niet de woorden die Hem correct bekoorden.
Er was zo weinig bij
wat lief was voor het leven. Hij heeft ze mij gegeven.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Pinksteren
- Hits: 1849
Verlicht het duister op aard
Heeft angst en twijfel gebroken
De hoop en liefde bewaard
Nu gaat dat licht over de aarde
Verwarmt een ieders hart
Dat Zijn gena aanvaarde
Die de dood heeft getart
Hij draagt het vuur van het geloof
En elk mens die Hem nooit griefde
Maar bij Hem aan de maaltijd schoof
Schenkt Hij de kracht der liefde.
Er is een fakkel ontstoken
Met zacht en helder licht
Hij heeft de duisternis doorbroken
Op aard weer vrede gesticht
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Bekende personen
- Hits: 4421
heb je een stap genomen,
waar we het komende jaar
veel over gaan horen.
Die stellingen die je op
de kerkdeur had geslagen,
vele mensen kwamen
toen met vele vragen.
Maarten, besefte je wat hier
de gevolgen van konden wezen,
hierdoor keken de mensen
toen en nu anders naar het leven.
Maarten, bedankt dat je dit
toen voor ons hebt gedaan,
velen leerden zo hun weg
tot de Heere Jezus te gaan.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Verdriet
- Hits: 1846
Hij zijn vader wezen,
maar hij moet zonder
hem verder leven.
De Heere riep vader
om Thuis te komen,
en hij mag nu
bij Hem wonen.
Iedere dag voelt hij
de verdriet en pijn,
dat hij niet meer
bij hem mag zijn.