- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Storm
- Hits: 3873
We vallen stil,
verdriet vult
hart en ogen,
zo machteloos,
verslagen,
biddend, vragend,
heen en weer geslingerd
tussen vrees en hoop.
Dit kind van U,
ze heeft zo veel geleden,
het is zo moeilijk
om haar te zien gaan.
Hoe kan een mens
anders dan in een bede
zo’n zware storm
van leed doorstaan?
Alleen in overgave
aan U in stil gebed
hopende op Uw kracht,
Uw medeleven,
vertrouwend wachtend
op wat U dit kind
om wie U zoveel geeft
na deze storm zult geven.
- Details
- Geschreven door: Bos, Ina
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2602
zoon van mijn zorgen
kind van mijn gebeden
veel vragen voor morgen
leven bij het heden
terwijl ik wacht op dagelijks brood
werpt God mij, zomaar, vreugde in de schoot
mijn jongen heeft vandaag beleden:
ik weet mij bij de Heer geborgen.
'dit gaat niet over mijn eigen kind'
Jezus in
een stormwind
daar is
Hij niet
wel schenkt
Hij heilige
troost als
jij een
dierbare verliest
aan die
woeste zee
een intens
verdriet
het ene
mens wordt
een behouden
thuisvaart geschonken
dank U
lieve Heer
je gaf
jouw geliefde
een hartelijke
kus maar
door een
noodlottig ongeval
in die
vresleijke storm
keert hij/zij
niet weer
Jezus stuurt
de storm
op Zijn
tijd neemt
Hij neemt
het weg
wanneer Hij
dit ook
wil Zijn
heilig besluit
jij vindt
Hem in
een zachte
lieflijke wind
ga lieveling
rust eeuwig
uit
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Storm
- Hits: 2749
Flitsend licht op hete aarde.
De adem wordt weer uitgeblazen
bij het frisse regenrazen.
Even was het niet te harden.
Maar de bui scheurt alle doem in flarden.
Benauwdheid verandert nu in lucht.
Ik ben verwonderd en ik zucht.
Uw Geest werkt soms door donderslagen.
Uw schichten lichten in mijn vragen.
En de koele wind is als medicijn
na de broeierige zonneschijn.
Donderbuien van genade
doen mij verlangen naar de Vader.
Het is alsof ik dan na de stort
weer opnieuw geboren word.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2339
kiert door de deur
en schuifelt
voorzichtig
naar binnen.
Licht op de hielen,
volgt elke stap
om de grond
onder voeten
te ontginnen.
Licht van Zijn Boek
opent harten
Zijn Woord
geeft leven
nieuwe zinnen.
de woeste golven
en stormwind
dreigen te vergaan
en wij met
lege handen staan,
hoeveel komt er
dan op ons aan
en waar komt dan
in vredesnaam
reddende hulp
voor ons vandaan,
er klinkt een stem,
blijf kalm, ook in
een zee van razernij
dragen de golven Mij,
wie op Mij ziet
keer Ik het tij
en maak Ik
vrij van angst
wie slechts
gelooft in Mij.
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Storm
- Hits: 2977
en golven van angst mij overspoelen
ik mij bang en hopeloos ga voelen
kijkt de Here Jezus mij aan
Hij kijkt met vragende ogen
waar is jouw geloofsvertrouwen?
in jouw machteloosheid en onvermogen
kun jij volledig op Mij vertrouwen
Ik help jou in elke noodtoestand
ook als jij geen uitweg ziet
Grijp Mijn reddende hand
Ik verlaat jou niet
Ik ben de Heer van storm en leven
naar Mijn woord en naar Mijn wil
zal Ik jou rust en vrede geven
wordt het in jouw hart windstil
ook in jouw onstuimig leven
met woeste storm en noodweer
wil Ik volkomen uitkomst geven
jouw Redder de opgestane Heer
- Details
- Geschreven door: Roelofsen, Wim
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1724
zal Hij je dragen.
Als de gang wank’lend wordt,
zal Hij je schragen.
Als het zicht verduisterd wordt,
geeft Hij je licht.
Zo blijft het zicht
Alleen door Hem,
gericht
op ’t nieuw Jeruzalem.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Storm
- Hits: 2851
het heeft je hart doorkliefd
je trekt rechtop ten strijde
de God van Israël geliefd
-de tomeloze dreiging met de dood-
het raakt je levensdrang
je vlucht naar de woestijn
jij onverschrokkene bent bang
-het eindeloze lege zand-
het lokt je neer te leggen
al wat je had bezield
‘genoeg’ kun je nog zeggen
-de engel van de HERE-
hij raakt je tweemaal aan
je wordt gevoed bemoedigd
en kunt weer verder gaan
-wat doet u hier Elia?-
de stem klinkt door de grot
na veertig dagen reizen
verschijnt je machtig God
-een wind een beving vuur-
nu zal zich openbaren
de kracht en het geweld
God zal zichzelf verklaren
-maar ’t is de zachte stilte-
suizende aanwezigheid
opnieuw word je verrast
toegerust en voortgeleid
-wat hoor ik U nu spreken?-
in mijn heldhaftigheid
leg ik mijn wapens neer
hoor dan toegewijd
-door Mijn Geest zal het geschieden-
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 2069
af,
gesneden
pijn.
Schaam-
rood,
vernederd
zijn.
Dood-
op,
geronseld
graf.
Drie-
daags,
in windsels
lag.
Dood-
stil,
een engel
waakt.
Roep-
stem,
verlangen
raakt.
Drink-
kom,
zie wat Ik
geef.
Sta
op,
Hosanna
leef!
- Details
- Geschreven door: Oostindiƫn-Guichelaar, M.M.
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1836
Zo moe ..
van mensen die graag over je praten.
Zo moe ..
van mensen die continue gaan voor een eigen 'ik'.
Telkens moe ..
van al die onbegrepen, afkeurende, betweterige en afwijkende blikken.
Just 'Moe' ..
Toch blijven stralen,
blijven 'sprankelen',
dat kan ..
beslist ..
dóór zo'n intense kracht van hoop en vertrouwen.
Niet meer 'moe' hoeven te sjouwen.
Door zulke momenten, in dagen en vragen.
Just
Sprankeling
ziet glinstering
Verlicht
Ongeacht ..
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Kerk
- Hits: 2449
dit doen wij als het goed is als kerk,
samen zingen, bidden en luisteren,
horen van Gods grote werk.
Jij geloofde, zij geloofden,
maar dat is nu verleden tijd,
hoe men in de kerk met elkaar omging,
zij raakten hun geloof kwijt.
Laten we als kerk de liefde uitstralen,
laten we een helder baken zijn,
dat men hulp bij ons kan vinden,
een oase in de grote woestijn.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Storm
- Hits: 2482
mijmeringen dolen in hem rond
zoekend in al zijn wedervaren
naar de bries die hem ooit vond
haar gezicht waait hem als het ware
vannacht naar de morgenstond.
Plots voelt hij weer de tegenwind
door heel zijn lijf en leden gaan
wie het waagt te worden bemind
tot op het bot van zijn bestaan
ervaart ook het zwaar bewind
van machten die hem willen slaan.
Een storm van vragen voert hem mee
verwoestingen maakten veel kapot
moet hij zich inhouden en gedwee
zich schikken in zijn aardse lot
of zijn orkanen op de levenszee
als woorden van zijn machtig God?
De Geest blaast stillend in zijn hart
hij zal oprecht zich uit gaan spreken
vindt langs zijn wegen vol met smart
voor al zijn kou een warme deken
al zijn de vragen niet ontward
God liet Zijn eigen wind opsteken.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2392
gebed zinloos kan zijn,
wat heeft het voor nut,
dit probleem is zo klein.
Of bidden heeft dit op
moment totaal geen zin,
het is alleen maar verdriet en
ellende, zit er middenin.
Al lijkt de hemel een
grote koperen plaat,
waar het gebed nooit
doorheen gaat.
Ik weet het zeker er is een God
die luistert naar ons gebed,
heb het mogen ervaren
en Hij heeft het zelf gezegd.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5284
Doof nooit het licht in iemands ogen
door scherpe woorden of geweld.
Maar zorg er voor dat ogen stralen
en dat hun blik geluk vermeldt.
Laat door uw stem geen tranen vloeien
maar wees altijd tot vreugd bereid.
Dat is de opdracht u gegeven
u heeft niet ’t recht dat iemand lijdt.
Het draait in het bestaan om liefde
en niet om botte hatelijkheid
De liefde hoort te prevaleren
zij zorgt voor vrede en vrolijkheid.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Storm
- Hits: 2551
De sneeuw bleef onophoudelijk vallen
Een stormwind gierde langs zijn oren
Koude natte vlokken bij duizendtallen
Wat voelde hij zich nietig en verloren
Hij kon echt geen hand voor ogen zien
Hoelang was hij inmiddels onderweg
Was het al ver in de nacht misschien
O, die ijzige kou, thuis leek zo ver weg !
Hij raakte nu verkleumd tot op het bot
Zijn hart voelde aan als één klomp ijs
Zelden had hij willen denken aan God
Wie in Hem wou geloven was niet wijs
Sinds lang was hij van de weg afgeraakt
Waar moest hij dan hulp vandaan halen
Diep in hem had hij 't gevecht gestaakt
Dat sneeuwgordijn dat bleef neerdalen...
Naar adem snakkend viel hij uitgeput neer
Had bidden tot 'n onzichtbare God baat ?
Hoe ging het Onze Vader ook al weer ?
"Sta me bij, God, als U werkelijk bestaat !"
Vaag zag hij opeens een lichtje branden
Hoorde toen stemmen klinken naderbij
Hij voelde zich gepakt door warme handen
"Wilt U mij vergeven, Heer", stamelde hij...
- Details
- Geschreven door: Wesselius, Hans
- Categorie: Storm
- Hits: 4011
soms hard, soms zacht, soms vrijwel stil.
Dat is zo in wat je fysiek ervaart,
maar ook in al wat je leven verzwaart.
Ja, ieder mens beseft op een dag
de soms bovenmenselijke kracht
van de storm die in het leven woedt,
alleen te stillen door Jezus' bloed.
Maar als je dan ook op Hem vertrouwt,
dan wéét je dat Hij je ook daardoor bouwt.
Immers, als jij de storm doorstaat,
besef je nog meer dat Hij bestaat.
God wil Zijn kinderen steeds bijstaan,
als zij door de levensstormen gaan.
Een depressie in de lucht, of levensecht?
Zoek Hem! Dan brengt Hij je weer terecht...
- Details
- Geschreven door: Hansen, Ettina J.
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 3218
herfst
bladeren
in herinneringen
- Details
- Geschreven door: Roelofsen, Wim
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1558
tussen de doornen lijkt te gaan:
Hij houdt me op het smalle pad,
geen mens heeft me dit aangedaan.
Bedenk, als je bent overmand
door verdriet of zielepijn:
neem het snoeituig dan ter hand
die in Gods beloften zijn.
Bedenk als het o zo donker is
en het pad lijkt dood te lopen:
de door’nenkroon droeg Hij gewis
ook voor mij, de poort is open.
Bedenk:
In het dal,
tussen de doornen,
bloeit de lelie.
- Details
- Geschreven door: Frederieke
- Categorie: Storm
- Hits: 3455
bloed raast door mijn aderen
mijn adem giert door mijn keel
Ik vecht om overeind te blijven
ik worstel om vooruit te komen
ik voer een strijd tegen mijzelf
Uitgeput leun ik voorover -
de storm behoedt mij voor vallen!
ik leun tegen de sterke wind
Ik ervaar
dat vechten niet hoeft
dat leunen mag
De storm in mijn hart luwt
diep haal ik adem
wat een verademing
Wat een rust
de storm niet als vijand
maar als grote Vriend
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1780
geboetseerd
in alle lagen,
beeldvormend
geschapen
door mensenhanden.
Herschapen, opgewekt
door een zuchtje
van Zijn adem,
onlosmakelijk
verbonden
met hemel en aarde.
(proza: niet door vers en rijm beheerste taal)
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Kerst
- Hits: 2394
ster vol Licht
schijn op mensen
geef hen zicht
Schijn op leven
en op dood
schijn op iedereen
in nood
Schijn dichtbij
en schijn heel ver
schijn op mij
o, Morgenster.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Storm
- Hits: 2739
en wist mijn vragen en geworstel.
Hij is nabij en ondersteunde mij,
liet mijn vragen niet onbeantwoord.
Hij is nabij, in pijnen en in moeiten,
Hij is nabij, toen ik `t niet meer wist.
Want onrecht kan Hij niet gedogen,
mijn bitt`re tranen heeft Hij uitgewist.
Hij is nabij, de ziel die tot Hem vlucht,
laat niet varen wat Zijn hand is begonnen.
Al gaat het soms door diepe dalen heen,
met Hem heb ik de storm overwonnen.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 3723
Ze was een sterke vrouw,
verzorgde trouw
tot aan hun dood
haar ouders.
Nu is ze zwak en oud,
nimmer getrouwd
en wordt verzorgd
door ouders.
Wat heeft ze veel gemist
denk ik,
wat lijkt ze op
mijn moeder.
Dan weet ik
dat Híj bij haar is,
ik zie hen
als een paar.
Heel even voel ik me
een kind
dat bij haar ouders is.
Zal ik het eens verwoorden
voor haar
in een gedicht?
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1909
vragen wat zo duister leek
in mijn kort aards bestaan
waardoor zoveel vreugde week.
Heer, zal ik dan vragen,
waarom zoveel verdriet en pijn
dat ik nauwelijks kon verdragen
een trouw kind van U te zijn.
‘k Wed dat Hij zal glimlachen
om mijn menselijke onwetendheid
en vriendelijk zal lachen
om mijn verholen opstandigheid.
Mijn kind omdat je Mij wilde volgen
ging je over het pad van Mijn zoon
wees daarom niet verbolgen
dit eeuwige leven is nu je loon.