- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4446
de stilte van hun staan
wachten op openbarsten
in bloesemvreugde
dat
vertellen ze mij
hun leven in licht
verteerbare zonneschijn
zweeft mij aan
hoe
begeesteren ze mij
lijf zijnde zoals zij
maar
geest zijnde zoals Hij
sta ik als een boom
met mijn takken
in Zijn Licht.
Lieve Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5176
(Opmerking : neem van elk woord , in volgorde, de eerste letter en je bekomt een verborgen boodschap)
V e r b o r g e n
Jeruzalem's edelen
zitten uitermate safe
in superieure handen
en ervaren rust
over verre einders
rennen aardse leugens
lallend en slalommend
westwaarts
alwaar titanen,
zegevierend in chaos,
heftig tekeergaan bij
avondlijke aanvaringen :
revoltes
eerlang navigeert
over naamloze zenits :
indalend charisma,
heilzame toerusting
boordevol animato
arendsvleugels rijzen
intussen
stil.
© L. Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2721
benevens de niet-aarde
blies Uw adem
de woeste wereld
nat van oervloed
doods in duisternis
tot aanzijn
in het aanschijn
van dit begin
vind ik U zwevend
aanwezig over water
Geest die spreekt
Licht daagde
duwde traag maar gestaag
donker naar het oord
dat Uw woord het toewees
in dag en nacht verrees tijd
naar Uw onderscheid
Ue hield niet op met
ademen en spreken
tot op heden
blaas in mij
Heer.
© L. Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2766
Je bent niet meer dan zaad, gevallen jij,
gestrooid in driedimensionaliteit,
gevangen binnen cijfers van de tijd
en winden waaien licht aan je voorbij.
In \'t duister diep van omgeploegde grond
lig jij te sterven aan die nieuwe plant
die uit je openbreekt naar hoger land,
zich voedt met alle sappen uit je wond.
De vraag is : draag je leven in je pit
of ben j\'als zaad niet meer dan poederstof
waar hoop noch droom, maar enkel dood in zit ?
De kern is : toen het jou en God betrof,
-die hogere dimensie- vond je dit
materie die de moeite waard is, of ... ?
© L. Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3677
over grenzen van onzichtbaar
spring ik met gesloten ogen
wimpers trillend want gebogen
over werelden vol zichtbaar
slechts één ademstoot verwijderd
één wilsbeschikking groot
ligt het leven na de dood
te wenken aan de steiger
over grenzen van 't gewisse
jump ik met geheven handen
tastend langs de vage wanden
van het grote ongewisse
één naam zal ik in groep scanderen
stoetend rond de muur van Jericho
bij 't juichen zal hij vallen evenzo
de grenzen van het redeneren
één naamwoord als een kus
breekt door dichtgedraaide deuren
tilt mij boven al 't gebeuren
uit en fluistert : Jezus.
© L. Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 6124
fluister mij Uw licht in \'t oor
kabbel mij Uw stroom
schuifel mij Uw wind naar voor
houd mijn ziel in toom
warm als vuur brandt Gij mijn hout
-sijpel mij Uw bloed-
arm van geest ontvang ik goud
kleur mijn appels zoet
tot geheimen in mij bloeien
-lispel mij Uw woord-
plots de rijmen uit mij vloeien
adem ik U voort
U, mijn oever van verlangen
-rijs als ochtend op-
U, die troont op lofgezangen
ik, zo iel als Job.
© L. Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Vrede
- Hits: 11390
gisteren lag witte hitte
met haar buik bloot
te zonnen op mijn schoot
vandaag voelt
blauwe koelte
zacht als een kattenvacht
terwijl het gras uitgeteld zwijgt
nu het de gelegenheid krijgt
luister
de kerselaar fluit mezenwijsjes
naar de koerende jongemeisjes
boven in de wilgentop
ik
vouw me knusjes op
in Gods baarmoeder waar stilte
oorlappen breit en 't zilte
vocht van Zijn placenta
mij eten bereidt
aan de binnenkant
van de baarmoederwand
blaas ik Zijn naam in een luchtbel
het bereikt Hem wel.
© L. Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Pinksteren
- Hits: 11714
De Heilige Geest
Daalt neer als een
Witte duif.
met Kracht zal hij
het Hart aanraken.
Verandering
wordt Zichtbaar
gemaakt in je Leven.
Durf jij je over te geven
en je te laten leiden
door de Bron?
Kostbare momenten van
Bezinning komen aan
In je hart.
Herken je dit Nieuwe Weten?
Het is een al oude vorm
van Geestelijk Leven.
Ver weg geraakt van wat
Bezieling is,
ga je nu opnieuw vinden
wat je Wezen voeden zal.
Kom Schepper Heilige Geest
beroer mijn Hart
en zet mij in vuur en vlam.
Die Goddelijke bron stuurt
je aan, wil richting geven
aan je Leven.
Volg je hart, dan krijg je
een mooi leven.
Intens gelukkig
zal Hij je maken.
Zo veel meer Kracht
zal er te vinden zijn
in jouw daden.
Geluk vinden is
schat zoeken
In je hart ,
Je verbinden
met die kern
laat je Alles Weten.
Vraag maar om inzicht,
God Weet het,
Nu jij nog!!!
Tineke Ebing
19 april 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3413
Ik flits haar blitsend blauw
zoals zij mij flauwwit flitst
nu de zon de wolken openritst,
het licht uiteensplitst tot
zilv'ren visjes laverend
in het glittergrauw
van haar négligé.
Ik brul haar bulder-lied
zoals zij mij schier murw brult
nu ze zich in golven hult,
haar kattenrug opkrult tot
wulpse bergen, neerstortend
in het vunzig diep
van haar décolleté.
Toen God's voet haar betrad
was ze onbeschijflijk glad
en plat, de zee.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4367
bossen klotsen
een riviertje over rotsen
ontvouwen hout en lommer
waar echo's op stilten botsen
in kruinen
schuilen schaduwen
fluisteren schrikverhalen
van wezens die klaarte schuwen
het is alsof
bij het tijdloos verblijven
onder een hemel van bladeren
wolven sluipend thrillers schrijven
in een mantel van fluitekruid
digitalis en karwij
loop ik de boomtunnels uit
leef - vrij
leef diep
verbonden met Wie
van vogels fluitende wouden
schiep.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3929
hoe bekaaid staan ze daar
ontmereld en ontkraaid
ontroofd van hun bladerhoofd
met hun vingerknoken
afgebroken
reikend naar boven
hoe staan ze daar
te hoesten in de hoven
- de woeste knoesten
van bomen -
te dromen
hoe staan ze daar
lijk diepgevallen engelen
te jengelen en te hengelen
naar levensstromen
de rouwende bomen.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5438
in de mantel van de nacht krekelt
het zwijgen van de wereld
de wijdte van het firmament brengt
mij, U zo nabij
U ademt in mij
ademt
in
mij
in een stroom van vrede rimpelt
Uw eeuwige spreken en
maakt dit tot een sacrament van
innig samenzijn
als goede wijn
goede
wijn
in mijn papieren bootje zeil ik
naar U, over de oceaan van tijd
U, die de oever bent
van mijn groot verlangen
wil mij ontvangen
mij
ontvangen
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2684
glashelder licht
brak
de donkere roerselen
door de nacht gewrocht
plooide haar bruidstoilet
pijnlijk wit en zuiver, uit
stak
met vlammend lemmet
een duister gedrocht
dat ijlings vluchtte in 't zwart
waaraan het was verknocht
recht door 't hart
en deinde verder uit
tot een
plas heldere wereld.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4659
vingers knepen ze dicht
scheurden, krasten
schimmen steelden het licht
wolken plasten
maar lesten geen dorst
droge moeder, lege borst
kroontjes krijsten van pijn
bleekten, beefden
hoofden veinsden te fijn
harten leefden
amper : wie het langst
met kille liefde, koude angst
zo verkrankte 't kind
geplukt, gepluist
slechts ten dele bemind
te vaak verguisd
in elke mens schuilt
-verrafeld - een bloem die huilt
toen leegde Liefde haar leven
lijdend, lokkend
wil graag genezing geven
aan wie daar mokkend
verstopt zit in de mens :
dat kind - verslenst.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3527
in mijn denkspiralen
tekenen weiden
groen en mals
waar zal ik kracht uit halen
als water mij niet dronken
voert van zilver
en vrede
die Uj mij hebt geschonken ?
in mijn woelig voelen
trekken paden
een veilig spoor
waar moet ik sterkte op stoelen
als een bries niet, bij mijn raam
verlangend zucht
en prevelt
de heerlijke klank van Uw naam ?
in mijn rotsig dal van leven
tikt een staf
Uw hartslag na
waarom voor het duister beven :
Uw stok drijft mij gestadig voort
langs nacht
en roept
ritmisch Uw bemoedigend woord
in de beker van mijn ziel
vloeien golven
bruisende branding
over romerranden van beryl
zal ik aan tafel gaan met Jou
voor de ogen
van mijn vijand
en eten van wat ik altijd eten wou ?
in de lengten van mijn dagen
openen handen
mij Uw huis
stil van jagen en van vragen
vind ik daar de weiden weer
het zilver water
en het pad
en het geluk dat ik begeer.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5853
wandel west
waar wolken -rode wonden-
wachten op de avond, moe
en bloedend lijk papaver
wandel west
waar drukte -woeste honden-
wegebt in vergeten hoe
gedaver wurgend werkt
nest is best
nu 't noorden ijzig nadert
moordend in z'n ijz'ren greep
geklauwd : het einde van de dag
nest is best
en woorden van mijn Vader
trekken -goud- een laatste streep
onder ginds, waar ik het westen zag.
Lieve Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2642
Schaduw van Onzichtbaar (sonnet)
De Schaduw van Onzichtbaar zweeft Zijn vlucht
omheen gedachtentorens in mijn hoofd
blijft hangen, nu mijn vlam is uitgedoofd,
met arendsvleugels wiegend in de lucht.
Hij dompelt mij in veiligheid en zucht
Zijn adem in mijn oor, ik heb geloofd
en nooit wordt deze vrede mij ontroofd.
Al blijft Zijn nest onvindbaar in 't gerucht
van werelden vervuld van rep en spoed
al wordt zijn vlerkslag tuitend overstemd
ik vind mijn schuilplaats bij Zijn arendvoet.
In Hem wordt duister denken afgeremd,
waait wiekend aan, een nieuw ideeëngoed.
Dus, Schaduw, blijf op mij, heel vast beklemd.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5369
grote Rivier, aan Uw oever strandt mijn denken
- glazen libel met vliesvleugels aan -
ik duikel in Uw buik op Uw wenken
vooraleer de dag is dichtgegaan
grote Rivier, in Uw water zwemt mijn weten
- papieren blaadje van een vlinderbloem -
U zal ik zijn, in U wil ik heten
een nieuwe naam nooit eerder genoemd
in mij kabbelt Gij Uw klaterend lied
- snaterend spel van klanken -
in mij woont Gij in verborgen gebied
en biedt mij Uw grazige flanken
stroom,wees water en houd niet op met zijn
- bolle zeilen van mijn schip -
drijf mij,was mij,spoel mij zuiver rein
wees Leven boven alle begrip.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3175
m'n Liefste, m'n Liefste
een regen van sterren zond mij Uw stem
uit een nacht zwart van stilte
en kilte vertelde me vergeten verhalen
over U en mij, over hoe U mij schiep
over hoe ik wegliep
om te verdwalen in het woeste tij
maar toen U mij riep en zei :
m'n liefste , m'n liefste, wist ik
een regen van sterren zond mij Uw stem
uit een nacht zwart van stilte
en ik wilde, mijn Geliefde, ik wilde.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2582
de donder wondert
de wolken koper
en bliksem blitst hem
wit : de late lucht
windekind
verzint een lint van liedjes
wiegend op een wilgentak
die proper gewassen wordt
met water dat geducht
neerwaarts gutst en drupt
- een kluts verdrietjes
daar barst het krakend hart
van 't onweer los
zijn koude knoken knarsen
breken stuk
boven 't somber lover
van de bomen
zingt ginds de kleine Wannes :
'ego flos'
ik ben een bloem
en waai op goed geluk
met mijn Vriend
door stormen en door stromen.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 4130
wiebelt wind
in de namiddagbomen
van mijn zonnige zondagtuin,
wilt U dan
voorbij mijn blaadjes komen
langswaar ik in alleen-zijn struin ?
wiegelt wee
op lange-stelen-bloemen
het verdoken zijn van een vriend,
zal U dan
de felle kleuren noemen
die U voor mij hebt uitgekiend ?
hoor het Woord
op kuise kousevoeten
binnenschuifelen in mijn huis
doet U mij
Uw overluchtse groeten
en haalt U zo Uw slag weer thuis ?
nader nauw
met blauwe vliezenvleugels
bange binnenkant van mijn bos
kom me nu
bevruchten op de heuvels
en laat mijn takken nooit meer los.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 4305
Zitten op de trap
Laten we nog wat
zitten op de trap, Geliefde
genietend van een klad zonlicht
en een glas ochtendfriste
laten we wat
praten met elkaar over U
: - al ware het dat ik met de tongen
der mensen en der engelen sprak -
m'n Liefste, zullen we
ons zacht en lieftallig
beminnen op de treden in de zon
en wijn drinken uit Uw Bron ?
laat mij mezelf vergeten
en geheel U zijn
: - maar de liefde niet had -
om U draait 't heelal
waait de wind spreekt van U
overal
: - ik ware schallend koper
of een rinkelend cimbaal -
laten we dus, m'n Geliefde
nog wat zitten op de trap
met die klad zon als gezelschap
en ontledig U in mij
: - want nu zien wij nog
door een spiegel, in raadselen
maar straks
van aangezicht tot aangezicht -
© L. Steenberghs
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2666
koeien sproeiden hun schijt
van schrik tussen schaap en geit
duiven dweilden koerend de vloer
een zweep zwetste en kletste het geld van tafel
wisselaars gristen en hielden gewis hun wafel
gehoede boeren gedroegen zich stoer
maar hun stieren zwierden hun staart
in de bedremmelde gezichten, bebaard
of niet, onheil lag op de loer
nu de timmermanszoon uit Nazaret
zijn voet op het tempelplein had gezet
en met woede door de menigte voer.
'Jullie maken van godsdienst een markthal
met romige rituelen een koeiestal
maar de essentie interesseert jullie geen moer.'
riep Hij.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Peter, Stevens
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3563
Mee met de meeuwen
en mee met de zon,
geef ik mijn dromen,
aan de verre horizon
ver over zee,
al mijn verlangen,
geef ik ze mee.
Mee met verlangen,
verdwijnt ook de pijn,
nooit meer gevangen,
in hulpeloos zijn.
Maar kan ik dan zonder
die harstocht bestaan,
zonder jou liefde,
en ver hier vandaan.
Loop ik door straten,
waar jij ooit nooit was,
hoor ik je praten,
herken ik je pas.
Ruik jouw zachte haren,
proef je warme mond,
niet meer te bedaren,
dwaal ik doelloos rond.
Maar in mijn droom gaf God mij vleugels,
die ik uit kon slaan.
Heb je zachtjes meegenomen,
heel ver hiervandaan,
naar een land zonder een morgen,
een morgen kil en koud.
Enkel maar een heden,
waar jij zielsveel van me houdt.
O lieve God stuur haar mijn dromen,
dat ik van haar hou,
Zeg haar dat ik al mijn dromen,
aan haar schenken wou.
Tekstauteur : Stevens Peter
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Peter, Stevens
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3087
stil verlangend naar een eb en vloed.
Voel ik mij sinds die dag,
dat ik genoot van je lach,
met de pijn van wat missen ooit doet.
Heb gesmeekt tot God,
stop nu een later,
waar een leven wacht zonder haar.
Met beseffen voortaan,
leven zonder bestaan,
met enkel hoop om ooit mee te gaan.
Op de vleugels van jou,
zwevend in je dromen,
daal ik zachtjes neer,
naar het land van ooit.
Zoek het huis van je trouw,
blijf er zachtjes wonen,
op de vleugels, de vleugels van jou.
In het sterven van de pijn om haar,
bracht jij hoop, met elk klein gebaar,
iedere traan die ik liet, elk moment stil verdriet,
werd voor jou ook een deel van bestaan.
In het hart van je ziel,
midden al je dromen,
mocht ik met je mee,
over land en zee,
naar de overkant,
waar de sprookjes wonen,
op de vleugels, de vleugels van jou.
Naar het dromenland
Waar de sprookjes wonen
Op de vleugels, de vleugels van jou, van jou.
Tekstauteur : Stevens Peter
1 juni 2006