- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4532
Als jij de weg bent kwijt geraakt,
dan kun je altijd terug.
Er is er een die 't mogelijk maakt,
want Jezus is de brug.
Die weer naar huis tot Vader leidt,
nadat je was verdwaald.
Hij is het die van angst bevrijdt,
je weer naar huis toe haalt.
Je hoeft niet door het donkere woud,
van stille eenzaamheid.
Niet door een landschap kil en koud,
in zijn oneindigheid.
Maar in Gods weiden groen en stil,
waar je eens blij vertoeft.
Daar zul je zijn om Jezus wil,
en 't levenswater proeft.
Weet, Jezus neemt je, bij de hand,
als jij er Hem om vraagt.
Die gaande met je hand in hand,
je voet weer richt en schraagt.
Hij wijst de weg die je moet gaan,
en gaat je daarop voor.
Weer op het huis van Vader aan,
je leidend in Zijn spoor.
Justus A van Tricht
24 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4345
Leg alles biddend voor Hem neer,
van wat er in je hart doet leven.
Spreek in de stilte tot de Heer,
die luistert en zal uitkomst geven.
Kom maar tot Hem met al je vragen,,
hij maakt wat donker is weer licht.
En laat dat voor je ogen dagen,
wat door Zijn hand wordt opgericht.
In 't biddend met de Heer verkeren,
ligt immers onze grootste vreugd.
Hoe Hij in wijsheid ons wil leren,
leidend tot levenslust en deugd.
Hij weet van zwakheid, ons beperken,
van onze zonden, en van schuld.
Maar Zijn vergeving doet bewerken,
dat vredesfeer harten omhult.
Dit leven is vaak biddend strijden,
door alle moeiten die er zijn.
Het lijden en de donkere tijden,
de eenzaamheid, de smart,de pijn.
De Heer laat steeds het licht weer stromen,
dat uit de hemel tot ons vloeit.
Wil zijn de schuilplaats,'t onderkomen,
de rustplaats, als ons druk vermoeit.
Justus A van Tricht
24 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5379
Ga getroost op 's Heren wegen,
wandel vrolijk in Zijn licht.
Hij bedauwt u met Zijn zegen,
houdt uw oog op Hem gericht.
's Heren trouw zal nimmer wijken,
waar uw weg ook heen mag gaan.
Aan de hemel zal steeds prijken,
't licht van sterren, zon en maan.
Ga getroost op 's Heren paden,
ga de weg die Hij u wijst.
Met Zijn liefde overladen,
en Zijn trouw die met u reist.
Ook al zal het pad soms kronk'len,
over bergen en door 't dal.
Steeds zal boven u weer fonk'len,
't licht waarin Hij leiden zal.
Ga getroost op 's Heren wegen,
wandel in Zijn licht verblijdt.
Weet dat in uw voor en tegen,
nooit Zijn liefde van u scheidt.
Laat u door Zijn woord steeds leiden,
dat Hij tot u spreken doet.
En uw hart er door verblijden,
als een lamp zijn voor uw voet.
Justus A. van Tricht
25 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Vrede
- Hits: 8035
Als Kerstmis 't feest van vrede is,
van warmte, vuur en licht.
Waarom is op de aarde dan,
geen vrede nog gesticht?
Als lichtjes in de kerstboom zijn,
meer, dan Gods levend licht.
Op wie heeft dan de mens op aard,
zijn hoop en heil gericht.
Als Christus die de vrede is,
ons maar terloops beroerd.
Hoe wordt de wereld en de mens
dan tot dit heil gevoerd.?
Als Bethlehem gedenken blijft,
van 't Kind en verder niet.
't Slechts vierend aan een rijke dis,
dan doen wij God verdriet.
Als 't STILLE NACHT de tophit is,
de must van 't kerkelijk jaar.
Hoe komt de mens dan voor zichzelf,
met VREDE OP AARDE klaar.
Als oorlog enkel met de Kerst,
in duur wordt opgeschort.
Dan rijst de vraag, O God wanneer,
het echt eens VREDE wordt.
Als Kerstmis nu eens werken wordt,
aan vrede overal.
En wij bezield met inzet gaan,
dan schenkt God kracht ons al'.
Als wij ons voegen naar Zijn Woord,
dan schenkt Hij ons Zijn Licht.
Misschien is dan wel volgend jaar,
meer vrede op aard gesticht.
Als God en mens, gaan hand in hand,
wordt vrede eens bereikt.
Zij daalt dan op de aarde neer,
zover als het oog reikt.
Als Kerstmis 't feest van vrede is,
maak dan vandaag 't begin.
Zijn Licht dat door het duister breekt,
geeft dan ons leven zin.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4161
Elk mens draagt in zich levenspijn,
heeft weet van breuken en van brokken.
Die in het hart verborgen zijn,
de tranenstroom die soms deed stokken.
Het hoge woord dat maar niet kwam,
't verdriet dat moeilijk zich kon uiten.
Verdoofd en aangeslagen,lam,
niet wist waartoe hij zou besluiten.
Maar Hij die God tot hulpe heeft,
mag gaan met pijn tot God de Vader.
Met al 't verdriet wat in hem leeft,
God treedt hem in Zijn liefde nader.
Hij heelt de breuken in ons hart.
en Hij geneest de diepe wonden.
Droogt tranen en stilt onze smart,
balsemt het hart door Hem verbonden.
Wat 't leven tekenend achterlaat.
zal door Gods liefd' niet langer schrijnen.
Het is die liefde die ons baat,
die scherpt van pijn ons laat verdwijnen.
De Heer schenkt adem, Hij schenkt lucht,
Hij laat ons nimmermeer verkwijnen.
Ja al wie tot de Vader vlucht,
ziet 't blijde licht rondom weer schijnen.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Kerst
- Hits: 12477
van de aard' hiervan benee.
Eentje van het kerstgebeuren,
van die kleine schamele stee.
'k Ben hem nu reeds aan het schrijven,
met het juiste adres erop.
Hemelplein met nummer zeven,
linksboven van die wolkentop.
Ik heb geen zegel om te plakken,
dus die moet 'k nog halen gaan.
Bij 't loket daar op het hoekje,
voor hij op de bus kan gaan.
'k Bedenk mij God plots bij het lezen,
van de kaart die 'k aan U stuur.
Dat de postman 't zou wat wezen,
U misschien niet kent als buur.
Zou mijn kerstkaart God U wel bereiken,
als hij zoekt naar Uw adres.
Of zou hem de moed ontzinken,
bij het huis op nummer zes.
Roepend net zoals zeer vele mensen,
God, o God, waar bent U nou.
'k Ben nog steeds 't adres aan 't zoeken,
en ik sta nog in de kou.
't Lijkt mij beter lieve God,
die beloofde weer op aarde neer te dalen.
Om Uw kerstkaart post restante,
zelf maar op te komen halen.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4018
Het eer zij God heeft weer geklonken
Hoe leit dit kindeke en 't Stille Nacht.
En aan de hemel deed weer stralen,
zoals vanouds de sterrenpracht.
Het Christuskind werd weer bezongen,
de kerken waren barstensvol.
Maar buiten in de harde wereld,
vraagt oorlog nog zijn bittere tol.
Hoe kunnen wij van vrede zingen,
zolang die nog niet is bereikt.
En kerstmis vieren rond een kerstboom,
die stil in onze kamers prijkt.
Ook in de kring van de vertrouwden,
weerklinkt nog vaak het woord dat splijt.
Ook daar blijkt vrede onder mensen,
een woord doet zijn uit vroeger tijd.
Een kerstbal brengt aan ons geen vrede,
ook 't licht van vele kaarsen niet.
Want vrede moet van boven komen,
door 't kind wat ons Gods vrede biedt.
Dit kind is reeds een man geworden,
en kerstmis een gedachtenis.
Om uitziend naar Zijn wederkomen,
't dan pas op aard' echt vrede is.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4044
Gevangenen zal Hij bevrijden,
'van uit hun donker grauw bestaan.
Hij zal de kerkers hen ontsluiten.
laat voor hen deuren open gaan.
Hij heft hen op uit hun beklagen,
door 't licht dat door hun muren breekt.
Wiens hart gebroken en verslagen,
de hoop de kracht het zicht ontbreekt.
Hun ziel gepijnigd door verlangen,
de worm die in hun binnenst knaagt.
Door bittere pijn en angst bevangen,
door hun gedachten aangeklaagd.
Voor hen doet Hij het licht ontsteken,
wil helen wonden, het gemis.
Voor hen laat Hij de dag aanbreken,
bevrijding uit benauwenis.
Hij breekt de kluisters die omknellen,
'met liefdewoorden balsemt Hij.
Hij zal hen in de ruimte stellen,
verbreekt de duist're heerschappij.
Neemt hen behoedzaam bij de handen,
leidt hen op wegen naar herstel.
Zijn levend licht doorsnijdt hun banden,
Hij zegent hen en doet hen wel.
Hij laat hun ogen helder stralen,
in daglicht dat hen wereld wijd.
Opnieuw bevrijdt laat ademhalen,
licht dat zich over hen verspreid.
Hij laat hen jubelen en juichen,
schenkt vrede die hun hart vervult.
Hij doet Zijn liefde hen betuigen,
waarmee Hij rijkelijk hen omhult.
Hij roept hen op tot Hem te komen,
wiens hart vermoeid, beladen zucht.
Hij biedt hen dak en onderkomen,
wie met zijn noden tot Hem vlucht.
Hij neemt de lasten van hun schouders,
waaronder zij zo zwaar gebukt.
Daarvan bevrijdt niet hoeven dragen,
't gewicht dat hen ternederdrukt
Hij wil verlichten onze lasten,
de zorg, de druk van ons bestaan.
Wij mogen als genode gasten,
met Hem, verblijdt aan tafel gaan.
Hij schenkt ons brood en wijn tot spijze,
Zijn teek'nen van verbondenheid.
Wij zullen dank en eer bewijzen,
Hem die ons heil heeft toebereid.
De tekst is door de auteur getoonzet en op verzoek verkrijgbaar
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4674
Als op een troon gezeten,
begint hij zijn proloog.
En galmt breed uitgemeten,
een loflied van omhoog.
Hij laat de stemmen zingen
en mengt met held're klank.
Laat 't orgel ons omringen,
aan God gewijde dank.
Trakterend de klavieren,
gesteund door het pedaal.
Uit hemels vertieren,
weerklinkt trompetsignaal.
Zo schildert hij in kleuren,
elk lied met zijn palet.
En worden hartedeuren,
voor 't woord opengezet.
Dan juicht hij met de scharen,
en stuwt ten hemeltop.
In zangen die verklaren,
God lof naar Sion op.
Tussen hemel en d' aarde,
brengt hij een band tot stand.
En schenkt elk lied die waarde,
met zicht op 't Morgenland.
Prestanten en mixturen,
vermengd met quint en fluit.
Legt hemelse figuren,
in mensenharten uit.
Zijn evangeliseren,
is Gode dienstbaar zijn.
Om in 't preludieren,
steeds dienaar weer te zijn.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3902
De engel had tot haar gesproken,
aan haar het woord van God gemeld.
Dat zij door Hem was uitverkoren,
in 't heilsplan door Hem opgesteld.
Zij zou de moeder zijn en dragen,
de zoon van God die door Zijn Geest.
In haar het zaad, de vrucht zou planten,
van Hem die komt en ons geneest.
God zou in haar het heil doen groeien,
zoals Hij dat had uitgedacht.
Maria zou het kindje baren,
naar 't woord door Gabriel gebracht.
Haar schoot werd door de Heer gezegend,
haar hart verwonderd en verblijdt.
Zij heeft de Schepper lofgezongen,
en Hem haar loflied toegewijd.
Verwachting wordt uit haar geboren,
belofte wordt in haar vervult.
God zal het grote licht doen schijnen,
wat mens en wereld blij omhult.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3656
Zij had het blijde bericht doen horen,
dat d' engel Gabriel haar bracht.
Maria, zij was uitverkoren,
voor 't plan dat God had uitgedacht.
Zij maagd, zou de Verlosser baren,
't kind door Gods Geest in haar geplant.
God liet haar hart de vreugd ervaren,
zij bleek de dienstmaagd naar Gods hand.
In haar had God de vrouw gevonden,
die dragen zou het Goddelijk Kind.
Het Licht der Wereld dat de zonde,
wegdraagt, de mens met God verbindt.
Maria heeft haar lied gezongen,
het grote loflied op de Heer.
Van vreugd gehuppeld en gesprongen,
en God gedankt voor deze eer.
Zij heeft haar blijdschap mogen delen,
Elizabeth haar bloedverwant.
Ook daar deed 't woord van God bevelen,
nieuw leven scheppend door Zijn hand.
Zie hoe de Heer door wonderdaden,
Zijn heil, de toekomst veilig stelt.
En door genade overladen,
de weg van licht en vrede meldt.
Maria's kind zal Jezus heten,
Johannes heet Elizabeths kind.
Want gaande weg wordt niet vergeten,
hoe God hun wegen samenbindt.
Johannes wordt de wegbereider,
voorloper van Immanuel.
Doen wijzen op de grote leider,
in 's kemelsharen ruige vel.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3341
Hij zal het zijn die ons verlost,
Hij is 't die wij verwachten.
Hij die genoemd wordt Vredevorst,
uit Davids nageslachten.
Hij zal ons tot een koning zijn,
met heerlijkheid bekleed.
Zijn majesteit, zijn licht, zijn schijn,
omspant ons hemelsbreed.
Nu nog een kind, maar eens een man,
behorend tot de sterken.
Gods Zoon de Mens die alles kan,
en dat zonder beperken.
Wiens woord geroemd dat wonderen doet,
dat liefde proclameert.
Die mensen open steeds ontmoet,
vergeeft wie zich bekeert.
Dit kind dat zieken helen zal,
en doden laat verrijzen.
Ligt hier geboren in een stal,
Zoon van Gods gunstbewijzen.
Hij draagt eens 't kwaad de wereld uit.
aan 't kruishout wat Hem wacht.
Daarmee vervult Hij Gods besluit,
en wordt Gods wil volbracht.
Hij zal het zijn die ons verlost,
Hij is 't die wij verwachten.
Hij die genoemd wordt Vredevorst,
uit Davids nageslachten.
Hij zal ons tot een koning zijn,
met heerlijkheid bekleed.
Zijn majesteit, zijn licht, zijn schijn,
omspant ons hemelsbreed.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3610
Het licht schrijdt in etappes voort,
door 't duister tot het vol kan gloren.
Als straks in Beth'lem naar Gods woord,
het Christuskindje wordt geboren.
Van dag tot dag komt naderbij,
het komend heil wat wij verwachten.
De Vredevorst die komt, ja Hij
die pijn en leed ons komt verzachten.
Een prins een koningskind is Hij,
die uit de hemelse gewesten.
De brede wolkenzoom voorbij,
ons hart op woord en daad komt testen.
Hij wil voor elk de losser zijn,
de grote Meester, de Genezer.
Erkend door groten en door klein,
voor hen de Enige, de Wezer.
Het licht groeit verder met elk uur,
komend van alle vier de streken.
Om straks te worden tot een vuur,
dat onuitblusbaar is gebleken.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3923
en kwamen uit een heel ver land.
Die ster sprak van geboortetijden,
een koningskind stond in zijn stand.
Op drie kamelen trokken wijzen,
door de woestijn en 't mulle zand.
Om 't koningskind eer te bewijzen,
geboren in 't gezochte land.
Niet in Herodes huis geboren,
niet in de stad Jeruzalem.
Maar schriftgeleerden lieten horen,
het kind dat komt uit Bethlehem.
Daar werd door wijzen 't kind gevonden,
z' offerden wierook, mirre en goud.
Dit kind vergevend 's werelds zonden,
dat kwam op aard voor elks behoud.
Verheugd om wat hun ogen zagen,
heeft dit verandert hun bestaan.
Ook in hun hart deden zij dragen,
de heerlijkheid van Jezus naam.
Zij keerden terug langs andere wegen,
omdat een engel 't hun beval.
Herodes hart was immers tegen,
een kind dat koning wezen zal.
De engel liet Maria vluchten,
met Jozef en het kleine kind.
Voor 't kwade dat het had te duchten,
door 's konings woede zo verblind.
Die sprak als wrede vorst de woorden,
voor zijn soldaten luidde uit.
Gij zult te Bethlehem vermoorden,
elk jongste kind naar mijn besluit.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3634
heeft bloed en tranen rijk doen vloeien.
In Bethlehem ter dood gebracht,
kind'ren die niet meer op doen groeien.
Hij wilde hierdoor zeker zijn,
om 't koningskind te kunnen doden.
Ja al de baby's die nog klein,
dat had zijn wrede hart geboden.
Geschreeuw en kermen werd gehoord,
maar niemend deed de mensen helpen.
De moeders van wiens kind vermoord,
voor wie 't verdriet niet is te stelpen.
Hier worden tranen niet gestild,
hier blijven wonden altijd open.
Hier echo' t na wat uitgegild,
niet op geluk meer heeft te hopen.
Ik vroeg mij af toen God dit zag,
Hoe Hij dit alles heeft gevonden.
En Hij niet ingreep in 't gedrag,
wat Bethlehem heeft ondervonden.
Want God heeft wel Zijn Zoon beschermd,
die naar Egypteland doen sturen.
Maar Bethlehem werd niet ontfermd,
dat kreeg de slagen te verduren.
Is dit het voetspoor van het heil,
met bloed beginnend en besluitend.
Is dit de Goddelijke stijl.
die zich op deze wijze uitend?
Laat wat in Bethlehem begon,
voor ons het duidelijk teken wezen.
Door 't kruis wat Christus overwon,
elk van zijn pijn eens wordt genezen!
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4896
Gabriel bracht aan haar het bericht,
Dat zij door God was uitverkoren.
Zij werd verrassend ingelicht,
Dat Zijn Zoon uit haar wordt geboren.
Bezwangerd door de Heil’ge Geest,
zou zij het kind in haar schoot dragen.
Gods woord was steeds haar kracht geweest,
God liet haar van Zijn wens gewagen.
Hij koos haar voor het moederschap,
waarmede Hij haar deed gedenken.
Daarvoor nam God die grote stap,
die ons ’t verlossend kind zou schenken.
Maria heeft Gods woord gehoord,
Zijn woorden in haar hart gesloten.
En ging weer met haar arbeid voort,
gedenkend wat God had besloten.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5168
Heb jij de boodschap al gehoord,
van 't kind dat is geboren,
Van 't licht dat in de wereld gloort,
en 't duister doet doorboren.
Ben jij al in de stal geweest,
Waar je dit kind kunt vinden.
Dat al je pijn je smart geneest,
En jou aan zich wil binden.
Heb jij al voor dit kind geknield,
Die Vredevorst zal heten.
Zijn scepter in zijn handen hield,
en van Gods plan laat weten.
Wat 't Christuskind van jou verwacht?
Dat jij je aan Hem zult geven!
Dan geeft Hij je Zijn liefde en kracht,
en draagt je door het leven.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3531
't Is deze wereld die vergaat.
aan oorlog, strijd en bittere haat.
Maar waaraan God Zijn uitkomst biedt,
met nieuwe toekomst in 't verschiet.
Een nieuwe wereld schept de Heer,
vol liefde en met vredesfeer.
Dat is de toekomst die ons wacht,
na 't einde van de laatste nacht.
Zie reeds Gods morgenstond genaakt,
waarop eens alles nieuw gemaakt.
Gods eeuw'ge vreugd' is ons gemeld,
die ons voor ogen wordt gesteld.
Laat ons dan trekkend door de nacht,
blij uitziend naar die dag die wacht.
Uit al ons lijden opgetild,
en door God ons verdriet gestild.
Justus A. van Tricht
- Details
- Geschreven door: Verheij, de Peuter
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2205
in wezen
is de ziel een ziel
zoals het wezen moet,
Het NBG vond
dit niet goed,
zij heeft de ziel
herschreven
nu moet het
"wezen" wezen.
* nbg is het Nederlands Bijbel Genootschap. In de Nieuwe Bijbelvertaling is "ziel" gewijzigd in "wezen", jammer.
- Details
- Geschreven door: Pelgrims, Roger
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3042
Als een boek van het goddelijke,
zo leest de kosmos rondom ons.
Waar men gaat of staat,
overal wordt het onthuld.
In groot of klein,
alom vervult het zijn taak.
Wordt onze ziel vervuld
van deze heilige geest,
tot schoonheid groeit hij uit,
de zoete vlam der Liefde Gods.
Roger Pelgrims
27 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Bos-Zantingh, Monique
- Categorie: Overlijden
- Hits: 16143
De beelden stil blijven staan
Als de verwarring verstilt
En het geluid verstomt
Dan lijkt het voorbij
Dan is het nacht
Maar niets is minder waar
Want juist in het donker van de nacht
Verschijnen de Engelen
Is het kleinste vonkje een helder licht
Juist door de duisternis heen
Begint het nieuwe leven
Aan beide kanten van de grens
Hier bij ons
En daar bij hen
Anders
Maar het is goed
Monique Bos-Zantingh
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3378
Eén
Wel honderd handen heffen hoog de schaal
gevuld met wierookdampen, minnevuur,
bewegen heen en weer met harten, puur
gewassen in het Bloed van 't oud verhaal
of 't nieuw zo je verkiest, zo menigmaal
herhaald en weer herhaald tot op de duur
de woorden niet meer aarden in het zuur
van 's werelds honger naar een heilloos maal.
Toch blijft dat Bloed en honderd stemmen saam
-op 't rappe ritme van een basgitaar-
beroeren snaren, voeren hoog Uw naam
op toetsen, drumstel, klarinet tot waar
de zielen zich verenen : Uw lichaam
dat wordt bij tromgeroffel openbaar.
© L. Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 6139
staan
in de glans van Uw naam
een brandend riet
meer niet
elk welklinkend woord
stoort
slechts zijn
een ziel voor Uw aanschijn
hout
dat z'n handen vouwt
en brandt
aan de binnenkant
want
U bent de zon, ik de plant
U, de Bron, ik dorstig land
U overwon, ik sta in brand
U bent, en ik
ik aanbid.
© L. Steenberghs
28 mei 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Pinksteren
- Hits: 4919
Geest (sonnet + vrije versie)
Geest borrelt klanken door mijn gedachten
hij vloeit leven in dode gronden
zingt liefde door beken van roeste zonden
klotst stromen door ruige ravijnen, schachten
vol kolkend geklater, watert grachten
blaast zalvend adem door oude wonden
gorgelt tonen op uit droge monden
ontmantelt met zwier de weeë klachten
Geest buitelt kaskades van krachtwoorden
spettert fraaie fonteinen uit mijn stem
een triomftocht van blije akkoorden
Geest tongt in talen gebeden tot Hem
breekt zich een weg naar heilige oorden
tot hoog in het Nieuwe Jeruzalem.
-----
Geest
klankt door gedachten
leeft in dode gronden
zingt liefde waar zonden-
stroomt door schachten
Geest
kolkt, watert grachten
zalft oude wonden
gorgelt uit monden
ontmantelt klachten
Geest
kaskades van woorden
fonteinen uit mijn stem
blije akkoorden
Geest
tongt talen tot Hem
naar heilige oorden
het nieuwe Jeruzalem.
© L. Steenberghs
1 juni 2006
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2776
Graan en druiven (sonnet)
Als ik je niet met voeten stamp en plet
tot in de perskuip barst je gladde huid
en 't sappig vlees uit buiken opentuit
dan wordt je nooit in wijnsap omgezet.
Als ik je korrels in de molentred
niet ongenadig maal tot meel waaruit
de bakker brood en koeken bakt dan sluit
je leven uit en sterf je onverlet.
Je moet geperst, m'n kind, gestampt tot wijn,
geplukt, vermalen en tot bloem gezeefd.
Je mag niet eeuwig graan en druiven zijn.
Ontledigd van jezelf, genoeg geleefd !
Ik maai je schoonheid weg en in die pijn
wordt jij herboren tot wat vreugde geeft.
© L. Steenberghs
28 mei 2006