- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1865
Zoveel woorden zijn gesproken, die mij van U vertelden, Heer,
maar mijn hart was als een rots, ik hoorde en luisterde niet meer.
De Heer is mijn herder, de eerste woorden die klónken, ik echt hóórde,
mij fluisterend in mijn nekvel grepen, al hoorde ik ze zo vaak voorheen,
vielen in de eerste spleet, schudden zo heftig dat fundament van steen
dat ik nóg plaats en tijd ervan weet, van mijn levensdagen niet vergeet!
U behield mij heel mijn leven, leidde mij door al het gevaar.
Waar ik ook ging, tot in diepste dalen, steeds was ook U daar
waar ik U niet vermoedde, niet zag, zelfs niet aanwezig wist:
in mijn vreugdes en extase, in diepste nood en grootste pijn.
In Uw hoogten, in mijn diepten heb ik me tenslotte niet vergist
toen ik het allemaal niet meer wist: “Laat me zien dat U bestaat,
God, als er een God is; wil, nu ik naar U zoek, toch met mij zijn.”
Langzaam leek mijn leven op stukjes hemel, die soms opengaat.
Ik wilde toch zo graag geloven dat U ergens was voor mij,
dat de Schepper, het Mysterie, God de Almacht heel nabij
als een vriend voor me wou wezen, me tot Vader zijn wou.
Dat de macht die me gevangen hield ooit eens breken zou.
Dat breken zou mijn verzet, mijn eigengereidheid en trots,
dat een heldere bron zou ontspringen uit mijn kale rots.
Dat ik U, God, Vader kon heten, Jezus de Christus weten,
Hem als vriend, broeder, als mijn Verlosser ontmoeten.
Rabbi, bij Uw open graf wilde ik U zo graag begroeten.
Rabbi, bij Uw open graf wilde ik U zo graag begroeten.
Sinds ik “De Heer is mijn Herder” op een poort zag staan,
ik Uw Hand als een kitten, gedragen door haar moeder, voelde,
U “Kijk eens achterom,” hoorde zeggen, “Ik ben altijd meegegaan!”
zijn mijn stal, mijn graf, mijn rots, mijn hart, ziel en verstand geopend
en ging ik met U op de weg die U bedoelde: kruipend, vallend, lopend.
zijn mijn stal, mijn graf, mijn rots, mijn hart, ziel en verstand geopend
en ging ik met U op de weg die U bedoelde: kruipend, vallend, lopend.
Geen weg is meer zo zwaar als eerst, ondanks ziekte, verlies, verdriet en pijn,
U kent als geen ander mijn omstandigheden, want ik mag, of ik waak of slaap,
Uw geliefde zwart, kreupel en lam schaap op Uw sterke herdersschouders zijn.
Er zijn zekerheden waarop ik bouwen en vertrouwen mag:
Kerst, Pinksteren en Pasen vallen op één en dezelfde dag.
2003
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1371
van Jozef van Arimathea,
de ogen waren door tranen dof
bij Maria Magdalena.
Vrouw, waarom weent ge, en Wie zoekt gij
dat vroeg Hij in de Hof aan haar,
in haar tranen antwoordde zij:
waar Hij gelegd is, zeg dat me maar.
Tegen haar zei Hij: Maria
Ik was, Ik ben, en zie Ik leef
Ik ben de Heer van Moria.
op Golgotha ben Ik gestorven,
voor hen die Ik ten leven inschreef
is Eden's Hof door Mij herworven.
bij Johannes 20 : 11 - 17
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1514
Vrijdag kleurt bloedrood,
Zaterdag ziet zwart van rouw,
Zondag straalt in wit,
't Licht geeft Pasen kleur, schijnt licht
op het kleurrijkst : het Leven !
- Details
- Geschreven door: Vlieland, Miranda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1023
Als we niet naar onze naaste omzien
Hem laten staan in de kou
Wat is een christen zijn
Als alles volgens regels moet
Maar kijkt God dan zo nauw?
Jezus weet wat de waarheid is
Waarom we bepaalde keuzes maken
Liefde van Hem door ons heen
Waarmee we andere mensen raken
Ga de weg met de Heere
Laat Hem jouw leven bepalen
Zie naar de verlorene om
Om hen ook thuis te halen
God is Hij die niet naar de wetten kijkt
Maar wat wij doen met Jezus Christus, Zijn Zoon
Hij wil dat wij onze naaste liefhebben
En terugbrengen; de verloren zoon
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1286
beschouwt men zijn eigen aard
vele voornemens snellen toe
maar
het aanvoelen van Gods wil
in 't vluchtige ogenblik
op welke plaats ook
is de krachtigste bede.
- Details
- Geschreven door: Vlieland, Miranda
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1527
Bedenk ik weer
Hoe fijn het is te leven
Met de Heere
Onze Verlosser leeft
En Hij vergeeft
Hij schenkt ons genade
En liefde die Hij heeft
Hij is in ons midden
In ons hart van binnen
En telkens mogen wij Hem aanbidden
Hij die ons nooit alleen laat gaan
Is voor ons aan het Kruis gegaan
Gestorven en weer opgestaan
Wij mogen van Hem getuigen
En nederig onze knieën buigen
Christus heeft het aan het Kruis volbracht
Een mooie toekomst wordt ons verwacht
Dat is het plan aan ons gegeven
Voor ons de weg naar eeuwig leven
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 1037
van vierduizend jaren terug
kenden geen geschriften
of vrome geschiedenis
maar aanvaardden met ruime geest
het bestaan van 't Opperwezen
en Diens heerschappij
aangezien zij zich niet
de kern der Schepping voelden
maar hun nietigheid
als mens beseften
een kleine vonk
die vluchtig door het heelal zweeft
spoedig in het duister verdwijnt
verrassende stralen nalaat.
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Pasen 40-dagentijd
- Hits: 1736
om in een land te moeten wonen
waar strenge regels gelden
niet leuk …
om landen te bewonen
waar vervolging heel gewoon is
te moeten leven
met bedreigingen
van dorpsgenoten
niet leuk …
als je moet vluchten
uit jouw land
vanwege hongersnood
of economische problemen
niet leuk …
als je per wankel bootje
met je gezin
een ruwe zee moet oversteken
om als ontheemde
je leven door te brengen
in een tentenkamp
zonder de mogelijkheid
van onderwijs
en andere echt leuke dingen
niet leuk …
en toch heb ik
een huis om in te wonen
met regendouche
en elke dag een aantal maaltijden
met bovendien
nog heel veel leuke dingen meer
niet leuk …
dat was toen Jezus
op de aarde kwam
om te vertellen
dat jouw Schepper
donders veel om je geeft
daarom de dingen deed
die nodig stonden te gebeuren
om Hem en mij
weer bondgenoot te maken
met God en met elk-ander
niet leuk …
was het te zien en horen
hoe Hij moest lijden
hoog aan een kruis gehesen
vastgespijkerd werd
bespuwd en uitgejouwd
verlaten door zijn leerlingen
en God
niet leuk …
hoe Hij moest sterven
voor hoe ik
in gedachten
doen en laten
mij misdragen heb
vervreemd ben
van mijn Schepper
niet leuk …
dat juist Hij
de dood moest vinden
voor mijn hereniging
met God
en met mijn medemens
en toch …
na de tragiek van goede vrijdag
stond Hij weer op
Hij overwon de dood
om jou en mij
met woord en daad
verlossing te bezorgen
mijn misse daden te vergeven
en elke vorm van slavernij
te doorbreken
het gaaf te maken
tussen God en medemens
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1512
in 't ochtendgloren van de derde dag,
toen in ontzag zij in Uw ogen zag,
Uw stem die zij op slag: "O Heer!" herkent.
Uw opstanding, dat ademloos fragment,
hoe wonderschoon, welk hart raakt niet van slag,
toen zij U geenszins dood doch léven zag,
hoe schitterend, opdat de mens erkent,
dat Eeuwigheid voor elk is weggelegd.
O hoe verheugend moest zijn deze tijding,
toen zij dit wonder hun had voorgelegd.
Hoe heerlijk reeds het feest in voorbereiding,
ons leven als een kruisweg afgelegd,
tot in Uw Licht er nooit meer zijn zal scheiding.
- Details
- Geschreven door: Honkoop, Corrie
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 1366
Hij, Die de hemelen niet kunnen bevatten,
hangt tussen aarde en hemel. De ruwhouten latten
van ‘t kruis, waarin de nagels door Zijn handen en voeten zijn geslagen,
zijn rood bevlekt van ‘t bloed dat uit de wonden stroomt.
Het lijden dat Hij ondergaat, is nauwelijks te dragen.
Hij, Die de aarde had als voetbank Zijner voeten,
is aan het kruis genageld, en spottend begroeten
voorbijgangers Hem, de Man van smarten.
“Verlos Uzelf van het kruis”, zo hoont men wreed.
Soldaten aan de voet van ‘t kruis, verdobbelen Zijn kleed.
Hij, Die speelde in de nabijheid van Zijn Vader,
is nu door Hem verlaten. Het Goddelijk recht komt nader
en treft Hem vol, het eist voldoening voor de schuld.
Hij ondergaat het zwijgend, rechtvaardigend de eis
van de verbroken wet, die Hij volmaakt vervult.
Hij, Die vrijwillig naar de aarde is gekomen,
Die alles wist wat over Hem zou komen;
Die ‘t eeuwige Verbond met vreugde heeft gesloten,
Hij heeft gezegd: “Ja Vader, zie, Ik kom,
Mijn hartenbloed wordt voor Mijn bruid vergoten.”
Hij, Die het Licht der wereld is, hangt in een nacht
die zwarter is dan zwart. De schepping wacht
in ademloze stilte. En in die nacht roept Hij,
verzonken in eeuwige verlatenheid, uit:
“Mijn God, Mijn God, waarom verlaat Gij Mij?”
Hij, Die als Hogepriester door de Vader is verkoren,
ligt nu op ‘t altaar, als het Lam dat voor verloren,
doodschuldigen, volkomen wordt verteerd in deze nacht.
Maar als de laatste vlam in ‘t Borgbloed is gedoofd,
legt Hij Zijn ziel in ‘s Vaders hand en buigt Zijn hoofd.
Het is volbracht ...
hangt tussen aarde en hemel. De ruwhouten latten
van ‘t kruis, waarin de nagels door Zijn handen en voeten zijn geslagen,
zijn rood bevlekt van ‘t bloed dat uit de wonden stroomt.
Het lijden dat Hij ondergaat, is nauwelijks te dragen.
Hij, Die de aarde had als voetbank Zijner voeten,
is aan het kruis genageld, en spottend begroeten
voorbijgangers Hem, de Man van smarten.
“Verlos Uzelf van het kruis”, zo hoont men wreed.
Soldaten aan de voet van ‘t kruis, verdobbelen Zijn kleed.
Hij, Die speelde in de nabijheid van Zijn Vader,
is nu door Hem verlaten. Het Goddelijk recht komt nader
en treft Hem vol, het eist voldoening voor de schuld.
Hij ondergaat het zwijgend, rechtvaardigend de eis
van de verbroken wet, die Hij volmaakt vervult.
Hij, Die vrijwillig naar de aarde is gekomen,
Die alles wist wat over Hem zou komen;
Die ‘t eeuwige Verbond met vreugde heeft gesloten,
Hij heeft gezegd: “Ja Vader, zie, Ik kom,
Mijn hartenbloed wordt voor Mijn bruid vergoten.”
Hij, Die het Licht der wereld is, hangt in een nacht
die zwarter is dan zwart. De schepping wacht
in ademloze stilte. En in die nacht roept Hij,
verzonken in eeuwige verlatenheid, uit:
“Mijn God, Mijn God, waarom verlaat Gij Mij?”
Hij, Die als Hogepriester door de Vader is verkoren,
ligt nu op ‘t altaar, als het Lam dat voor verloren,
doodschuldigen, volkomen wordt verteerd in deze nacht.
Maar als de laatste vlam in ‘t Borgbloed is gedoofd,
legt Hij Zijn ziel in ‘s Vaders hand en buigt Zijn hoofd.
Het is volbracht ...
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Kerk
- Hits: 1150
en geestelijke groepen
zijn te zamen een oceaan
van voortrollende golven
met of zonder stormwind
hun trillende waterruggen
grijpen als spitse handen
verlangend te werpen
steeds meer op te vangen
het denkende schuim wil
hoog opspatten naar de wolken
valt vragend terug
onderzoekt voortdurend
in welke welvingen
het beste _ misschien
minder goed geloof schuilt
mogen de toppen zich krullen
kijken naar de oranje zon
terwijl ze langzaam neer daalt
op de vredig kleurende zee
daarbij de woorden zendt:
VOLMAAKT zijn alleen
Gods liefde en genade.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1243
tussen God en de mens,
niemand mocht daar achter komen
't voorhangsel was de grens!
Alleen de Hogepriester
mocht één keer in het jaar
verzoening doen voor zonden
als een genadevol gebaar.
Maar nooit konden wij
achter dat voorhangsel zijn,
de mens zó zondig en verloren
en God zó puur en rein!
Maar God zocht ons op
bleef niet achter 't gordijn,
Hij wilde met heel Zijn hart
bij ons op aarde zijn!
En toen Zijn geliefde Zoon
Gods toorn op Zich nam,
schudde de aarde ontzet
omdat zonde op Jezus kwam!
En in het Heilige der heilige
scheurde het dikke gordijn,
van boven naar beneden
God kon nú bij ons zijn!
Onze zonden gingen weg
door het vlekkeloze Lam,
God kon bij ons komen
omdat Jezus alles op Zich nam!
Het voorhang is niet meer
het Heilige ligt open,
wij kunnen bij de Vader komen
en als kinderen binnenlopen!
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1050
We liggen, zitten, lopen in tranen,
want Jezus, die ons de weg deed banen,
Hij die ons genezing en richting gaf,
rust, na lijden niet om aan te zien,
in een kil, potdicht gesloten graf.
Is er nog hoop, heel misschien?
Zal Hij als Lazarus uit de dood opstaan?
Hoe moeten wij zonder Hem verder gaan?
Van nu af aan beangstigt ons elk uur.
Hij sprak wel: “Het is van korte duur,”
wie zal er morgen voor ons zorgen?
Hoe gaan we naar het Vaderland
zonder Jezus’ beschermende Hand?
We zijn bevreesd, alleen, ontheemd.
Rabbi zei: “Waak, voordat je het weet
zijn jullie van jullie Maker vervreemd.”
Hoe zou dat ook anders kunnen zijn?
Er rest ons niets dan onnoemlijk leed
om Zijn en onze eigen zielenpijn.
We zijn er ons pijnlijk van bewust
dat onze Meester aan het kruishout ging,
daar hing in angst, verlatenheid, marteling
en eenzaamheid, omwille van onze zonden.
Lijden, sterven en dood Hem heeft gevonden.
Wij, die overtuigd in Zijn Zoonschap geloven,
komen dit vreselijk verlies niet te boven,
Hij echter ligt terneer in Sabbatsrust.
De nieuwe week, die eerste dag
en alle daarop volgende dagen,
hoe kan ik ze nog blij verdragen?
Wie maakt dat ik ooit ervaren mag:
“Ik beloof, de Trooster gaat met je mee.”
Er blijft mij rust, noch duur, noch vree,
wie kan ik daar in Godsnaam om vragen?
Van nu af aan beangstigt mij elk uur.
Jezus sprak wel: “Het is van korte duur,”
maar wie zal er morgen voor me zorgen?
Hij, meer dan Lazarus uit de dood opgestaan,
hoe toch zou ik zónder Hem verder kunnen gaan?
Ik lig, zit, loop steeds in tranen,
want Hij, die me de weg deed banen,
Hij, die mij genezing en richting gaf,
rust, na lijden niet om aan te zien,
in een kil, potdicht gesloten graf.
Is er troost, heel misschien?
Naar slotkoor Matteüspassie, J.S. Bach (Luc.23:48;24:12;38; Joh.16:5-11;20:9;11a;19)
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 1299
Gij troont op de lofzangen van Israël
Gij zijt de Eeuwige
onze vaders vertrouwden op Uw bestel,
U verhoorde ’t gebed
zij riepen U aan, U deed hen ontkomen
en U hebt hen gered,
maar hebt U Mijn jammerklacht niet vernomen?
O Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten,
ver van mijn verlossing
ben Ik een smaad voor mensen die Mij haten,
zie ook Mijn bespotting:
indien God een welgevallen aan Hem heeft
laat Die Hem verlossen
Hij noemde God Zijn Vader Die eeuwig leeft
gaat Die het inlossen?
De honden hebben mij omringd
Ik ben omsingeld door buffels van Basan,
zie toch hoe hun haat open springt:
een verscheurende leeuw, daar spreekt de Schrift van,
zie, zij hebben bij Mij doorboord
Mijn beide handen en Mijn beide voeten,
hebt Gij Mijn stem dan niet gehoord?
moet Ik dan zo voor de anderen boeten?
Zij kijken toe, zien met leedvermaak naar Mij
Mijn beenderen kan Ik tellen
Mijn kleding en Mijn gewaad verdelen zij;
zonder U kan Ik ’t niet stellen
haast U Mij ter hulp, wees niet ver, o Heere
red Mij eenzame van het zwaard
en van de muil van de leeuw, U ter ere
Uw genade is alles waard.
In brandoffers hebt Gij geen behagen
toen zei Ik: zie Ik kom, Ik zal Mij geven
en Uw wet vervullen al Mijn dagen
zo heeft Uw boekrol over Mij geschreven,
nu zal Ik de pers alleen gaan treden
en Uw tempel in de hemel binnen gaan
Mij aan U off'ren in 't eeuwig heden
dan heb Ik aan al Uw recht, o God, voldaan.
Ik zal Uw Naam alom lofzingen
in de gemeente Uw grote Naam prijzen
eer zij U, de Heer van alle dingen
met instrument en stem op alle wijzen;
Gij hebt mij gehoord, toen ik tot U riep
wie de Heere vindt, die zullen Hem loven
U Die voor ons de behoudenis schiep:
wij gaan U lof zingen, in Uw voorhoven.
bij Psalm 22 : 1 - 26; en 40 : 7 - 11
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1335
In diep verdriet zijn er slechts tranen
het wassend water van de ziel,
zaad gezaaid in zwarte aarde,
ontwaakte toen er licht op viel
- Details
- Geschreven door: Klaauw, Aad van der
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1577
Ik zal mijn hele leven bidden.
Ik was bang, doodsbang.
Ik had pijn.
Tot ik bad en God, ja God, om hulp vroeg.
God is eerlijk en vol vergeving.
Een God die medelijden heeft,
een God die wil helpen.
Hij zorgt voor de eenvoudige mensen.
Ik kon niets meer, Gód redde mij.
Ik zei tegen mezelf:
Word weer rustig van binnen. God heeft je geholpen.
Ja God, U heeft mijn leven gered,
mijn tranen gedroogd.
ervoor gezorgd dat ik niet meer de verkeerde keuzes maak.
Ik mag er zijn, God ziet mij.
Ik bleef God vertrouwen ook al was ik diep ongelukkig.
Te snel dacht ik dat alle mensen bedriegers waren.
Hoe kan ik God bedanken voor alles?
Ik zal laten zien dat ik God wil danken.
Zijn naam noemen.
Wat ik God heb beloofd zal ik ook doen, iedere gelovige moet het zien.
Het doet God pijn als Zijn trouwe mensen sterven.
Ach God, ik ben Uw arbeider, Uw arbeider. De zoon van een moeder die U ook trouw is.
U heeft mij vrij gemaakt.
U wil ik danken.
God zal ik om hulp vragen.
En wat ik heb beloofd zal ik ook doen, iedere gelovige moet het zien.
Daar waar David de Ark van het verbond heeft geplaatst, middenin Jeruzalem.
Halleluja!
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Algemeen Liefde
- Hits: 1226
dank u
allen geliefde
paddenredders heel
veelal
gered
zoniet overgereden
PET
eenmaal per
jaar zijn
de paddencharmeurs
klaar om
te paren
langzaam kruipend
naar de
spannende overkant
wij mogen
hen nooit
vergeten deze
dierenredders hoera
wat zijn
zij toch
charmant
- Details
- Geschreven door: Vlieland, Miranda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1237
In al mijn pijn en verdriet
Zo zichtbaar, maar soms zo onzichtbaar
Enkel U Heer, die het ziet
U weet alle moeite
U kent de hele strijd
Bij U is er vertroosting
Voor een ieder die zo lijdt
Wanneer Heer, komt de zon weer op
Wanneer schittert die over mij
Is het einde al in zicht
Is de verlossing nabij
U bent mijn Bevrijder
Mijn Verlosser van alle pijn
U omarmt mij met Uw liefde
Bij U wil ik voor altijd zijn
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1335
Zwaait met haar vlagen in het rond.
Verjaagt onze stilte, de dromen
en kust in 't voorbijgaan de grond.
De wolken zijn vliegende vlagen.
Ze gaan waar de wind hen naar drijft.
Hopende op zonnige windstille dagen
waarop de dichter de stilte beschrijft.
Maar morgen verwaaien de wolken.
De wind wordt gedwongen te gaan.
En door de landen en roerige volken
breekt nu de vredige stilte weer aan.
't is weer voorbij, de zon heeft gewonnen.
De storm heeft haar onmacht gehoord.
Er is weer een windvrije dag blij begonnen,
Heeft God in de storm onze bede verhoord?
Dan zullen de woorden in ons bezinnen.
Wat leert ons de storm en de woelige wind?
Is het om steeds weer opnieuw te beginnen?
En dan te geloven, geloven als een kind?
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 1687
tijdens lijden
van mensen
kan ons leren
anders te wensen
dan gedacht
elke dag
mogen wij leren
dat verpakt
in pijn en lijden
echte parels
zich bevinden
tussen helpers
van het eerste uur
onbarmhartig
mag dat klinken
maar geluk zit
soms in kleine dingen
die omarmen
en verwarmen
eenzame zielen
tot en met
tussen pasen
en hemelvaart
bevindt zich
ruimte voor
bezinning
het zijn de kleine dingen
die het doen
daarom leer maar
van die ander
dan komt de verandering
als vanzelf op gang.
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 1055
waar U aan het einde zou staan?
Wat heb ik mij ernstig vergist
toen ik naar binnen moest gaan.
Het deel waarvan ik zeker wist
dat U aanwezig zou zijn
bleek een extra handicap
voelde ik eenzaamheid en pijn.
Toch verzamelde ik hier
verborgen schatten uit de grond.
Levenslessen waren het
waardoor ik het einde vond.
Ondanks beademing en medicijnen
drong U door tot mijn brein
U hoorde mijn stil gebed
samen met U kon ik rustig zijn.
U begeleidt mij nu verder
helpt mij bij mijn levenstaak
van U mag ik steeds getuigen
hoe U over Uw kinderen waakt.
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 871
zijn gele spitsjes vol verborgen strijdlust,
die nietig blijft, ofschoon trots en bewust,
koude zuchten of harde hagel stuit.
Onder kale beuken, op de modderkluit,
glanst opwekkend wit, vaak door wijn gekust:
bosanemonen geven grondkevers rust,
dekken teder de dorre bladerhuid.
De tooi van deze bescheiden bloemen
komt steeds weer als broze, vluchtige pracht,
mag zich de reine jonge Schepping noemen.
Wanneer het Einde der wereld eens wacht,
zullen mensen de kleine bloeiers roemen
om hun zuiv're, nimmer vergane macht.
- Details
- Geschreven door: Haaften, Elly van
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1609
U bent voor altijd erbij.
Al zou U ver weg zijn, U kent al mijn gedachten,
U weet waar ik ben en wat U van mij kan verwachten.
U bent voor mij, achter mij en om mij heen,
U heeft Uw Hand op mij en laat mij niet alleen.
Nog voor ik wil spreken weet U wat ik zeg.
U kent mijn wandel mijn levensweg.
Dit te weten vind ik een wonder,
Dat U mij zo goed kent vind ik bijzonder.
Uw denken is te wonderlijk ik kan het niet bevatten,
Al zou ik voor U vluchten, Uw Hand zal mij vatten.
Al zou ik zijn in de duisternis,
U ziet alles dat is wat zeker is.
Wonderlijk heeft U mij gemaakt,
Uw werk heeft mijn ziel geraakt.
U heeft mij in moeders buik gevormd en geweven.
En dit alles over mij in Uw boek beschreven.
Uw gedachten zijn net te groot om te snappen.
Teveel ontelbaar kan ze niet bevatten.
Onderzoek mijn gedachten en mijn hart,
Of er iets is wat U tart .
Zie of ik me op een schadelijke weg bevind,
Leid mij op een eeuwige weg die mij met U verbindt.
- Details
- Geschreven door: Haaften, Elly van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1445
voor de dag van morgen.
Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad,
doorleef de dag zoals die komt en weer gaat.
Zorgen geven een ellendig gevoel,
Zinloze gedachten zonder doel.
Een belemmering in het functioneren,
stilstand, achteruitgang gaat regeren.
Hou je hart en hoofd gericht,
Op Het Woord, Hij is het Licht.
Kijk naar de vogels in de lucht,
Ze krijgen zaad ze hebben vrucht,
Kijk naar de bloeiende lelies in het veld,
Opdat het je hart iets moois vertelt.
Over de God van gisteren vandaag en morgen,
Die Zijn Schepping omkleedt met Zijn liefde en Zijn zorgen.
Hij die het zaad doet ontkiemen en groeien,
Het mag tot Zijn eer en glorie bloeien.
God spreekt door alle tijden heen.
In Jezus worden aard en hemel één.
Voor de morgen heeft Hij iets moois voorbereid.
Herstelde hemel en aarde, leven met Hem in eeuwigheid.
Tel dagelijks elke zegen,
Die je hebt gekregen.
Dank voor al het goede wat in het leven is gedaan.
Dankbaar puttend in de kracht en wetenschap dat we naar morgen gaan.
Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid.
Hebreeën 13:8 HSV
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Bezinning
- Hits: 861
Als we afgelopen dagen de verantwoordelijkheid
namen tot gebruik maken van ons democratisch recht,
dan hopen we dat wat we voor ogen hadden bij die daad,
in de nieuwe regeringsperiode beter dan het eerst was gaat.
Als de uitslagen van de verkiezingen binnen zijn,
dan zijn we verheugd als partijen waarop we stemden
zullen bepalen met wat en hoe ons land verder zal gaan
om op medemenselijke wijze handen aan de ploeg te slaan.
Als we ons realiseren dat macht, roem, aanzien, aandacht,
vanuit God, maar ook diens tegenstander kunnen komen,
dan rest ons rust en stilte voor gebed, naar woord, daad
Gods Koninkrijk zoeken, zolang ons leven verder gaat.
Als we op medemensen en op onszelf bouwen
dan zal ons eigenmachtig handelen niet vertrouwen
op wat de Vader al in het hier en nu in Jezus’ Koninkrijk
naar Zijn Wil middels Zijn zegen in levens laat geschieden.
Als we naar bezwaren en onmogelijkheden kijken,
verstrikt in zorgen, vol doelen, plannen voor morgen,
dan is er geen ruimte om leiding van Gods Geest te horen,
gaan we dood in lucht en leegte, hoewel vernieuwd geboren.
Als we niet putten uit Gods Heilig Woord,
dan zijn we slechts in staat tot broedermoord.
Als we niet voor Gods Almacht buigen en bukken,
dan zal geen goed werk, geen goede daad ons lukken.
Als we niet in Jezus’ Naam bidden voor de overheid,
dan raken we met alle goede bedoelingen slechts kwijt
wat gewis van hoogste en enige waarde voor de aarde is.
We vragen om Gods geduld en dat Hij mensenharten vult
met Zijn Liefde, door Jezus’ leven en sterven ons gegeven.
Mat. 6:9-13; 31-34; Luc. 4:5-8; 1 Joh. 2:7-11; 4:7-21