- Details
- Geschreven door: Honkoop, Corrie
- Categorie: Eindtijd
- Hits: 1340
‘t Is zo anders, ‘t is zo stil.
Men blijft op anderhalve meter van elkaar
en niemand die nog knuffelen wil.
De nachtclubs en de horeca zijn dicht,
de winkels niet meer ‘s avonds open.
Steeds vaker kom je mensen tegen
die met mondkapjes lopen.
De sport, theaters, bioscopen,
geen mens te zien, het is zó abnormaal!
Er is geen vliegtuig in de lucht,
en scholen geven lessen digitaal.
En bijna niemand werkt meer op kantoor,
want als het kan, dan werk je thuis.
De kerkdeur is gesloten, elke dienst
volgen we via YouTube op de buis.
We konden nooit een stapje terug doen,
alles moest gaan zoals het was.
Want economisch moest het doorgaan:
goed voor onszelf en voor ‘s landskas.
En toen, ineens, was er een virus …
De ziekenhuizen liepen vol.
Duizenden mensen zijn gestorven,
verplegend personeel betaalt de tol.
Een heel klein virus legt de wereld lam,
niemand had hier ooit op gerekend.
Breekt nu de eindtijd aan, zoals
die in Gods woord staat opgetekend?
Is dan dit COVID-19
een laatste roepstem van de Heere?
Geeft Hij ons dan nog deze tijd,
opdat wij ons tot Hem bekeren?
Dat niemand dan die tijd verspilt,
maar Jezus zoekt, voordat Hij komt.
Want als die laatste bazuin zal klinken,
is ‘t aards geluid voorgóed verstomd.
Dan zullen in de hemel Psalmen
en lofgezang, de heerlijkheid
van Sions grote Koning prijzen,
die jubel blijft in eeuwigheid.
Ga met ons mee, blijft toch niet achter.
Nóg klopt de Heiland aan jouw deur.
Doe Hem dan open, want de wereld,
het is echt waar, stelt zó teleur!
Je staat aan ‘t eind met lege handen,
en dan pas zie je, tot je smart,
dat alles van deze ronde aarde
niet paste in een driehoekig hart.
Maar echte, blijvend-diepe vreugde,
die is bij Hem in overvloed.
En wat Híj geeft, houdt eeuwig waarde,
want God is zo oneindig goed!
April/mei 2020
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Tanka
- Hits: 1074
is in het daagse leven
en klein gebeuren,
nuchter, met bezonnen geest,
Gods wil gedenken en doen.
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Avondmaal
- Hits: 1699
Voorheen in de kerk en nu voor de buis
Het was een opdracht van de Heer:
‘Zo vergeten jullie nooit meer
Dat de zonde stierf, met Mij aan ’t kruis’.
Daar is door Hem de dood overwonnen
En onze eeuwigheid begonnen
Wat we ook meemaken hier op aarde:
Als we dit feit in ons hart aanvaarden
Vervliegen zelfs rampen als grote ballonnen.
- Details
- Geschreven door: Honkoop, Corrie
- Categorie: Kerst
- Hits: 2096
Kunnen we naar de kerk? Hoe zal het lopen?
Maar toch, al is alles anders dan we zijn gewend:
Zijn woord is trouw, ‘t blijft eeuwig vast.
Het is advent!
De boodschap dat het Kind óns is geboren,
mag die zijn weerklank vinden in ons hart?
Mogen we weten, persoonlijk, door Jezus te zijn gekend?
Dan mogen we tóch met blijdschap uitzien.
Het is advent!
Als in het nieuwe jaar, zowel jong en oud,
zich weer opnieuw naar school of werk begeeft,
en, als het ware opgejaagd, door het leven rent,
blijft dan Gods volk nog steeds haar Kind verwachten?
Het is advent!
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 1059
en werd Methusalem’s vader;
en voor wie telt en er op let
komen deze cijfers nader:
driehonderd vijf en zestig jaar
was Henoch op deze aarde,
Adam leefde toen ook nog daar;
bij God telt een and’re waarde
want Henoch wandelde met God,
ook in alle aardse dingen
vroeg hij Zijn raad en Zijn gebod
en bij wat hem kon omringen
hij getuigde hier op aarde
dat hij in de Heer geloofde,
Henoch was voor God van waarde:
hij leefd’ uit wat God beloofde
hij sprak de mensen er op aan
dat de Heere weer zou komen
om dan vóór God komen te staan,
zo wordt uit de Schrift vernomen
hij sprak over wat zij deden:
dat zij zonder God wandelden
in hun dagen, in dat heden,
en hoe God dan zou gaan hand’len
toen Henoch wandelde met Hem
heeft de Heer hem weggenomen:
zo mocht hij naar Jerusalem
hij mocht daar gaan binnenkomen
om, zonder de dood te proeven,
daar God’s heerlijkheid in te gaan,
wat al God’s kind’ren behoeven:
lofzingend bij de Heer te staan
eeuwig bij de Heer te wezen,
daar, in Zijn Stad Jerusalem,
en Hem dienen zonder vrezen:
met grote vreugd klinkt Henoch’s stem
laten wij onze levensdagen
gelijk aan Henoch handelen,
dat is naar God’s welbehagen:
Hij wil dat wij met Hem wand’len
bij Genesis 5 : 21 – 24;
Hebreeën 11: 5; Judas 14 en 15
- Details
- Geschreven door: Honkoop, Corrie
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1214
die al het vuil bedekt,
zover het oog zich strekt
over de landerijen,
glinsterend in de zon,
tot aan de verre horizon.
De ijzers van de schaatsers glijden
zacht knarsend over het ijs.
De wakken kleuren grijs,
de kinderstemmen juichen,
en suizend schiet de slee
de witte berg af naar beneê.
Voetstappen klinkend knerpend
op die witte pracht.
Een zware vracht
valt smeltend van de daken,
en in die diepe kuil
zie ik alweer het eerste vuil.
Maar witter dan de sneeuw
is de boodschap in mijn hand:
de Bijbel is als een heerlijk land,
waarin een kleed wordt aangeprezen,
dat eeuw na eeuw
veel witter is en blijft dan sneeuw.
Dat kleed, op Golgotha geweven,
geverfd in Jezus bloed,
is het allerhoogste goed;
’t zal tijd en eeuwigheid verduren.
Welzalig is de mens, die in dat smetteloos wit,
voor eeuwig aan Zijn voeten zit!
- Details
- Geschreven door: Honkoop, Corrie
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1906
De Schepper van hemel en aarde
werd een hulpeloos, machteloos Kind,
toen de maagd Maria Hem baarde.
Hij ging door het land, vol ontferming.
De Schepper van hemel en aarde
heeft met eigen ogen gezien,
hoe de zonden ons leven verzwaarden.
Hij kroop in de hof, in een worstelend lijden.
De Schepper van hemel en aarde,
Zijn zweet werd als bloed en droop van Zijn hoofd,
‘t viel neer en doorweekte de aarde.
Hij hing aan het kruis als een schuldenaar.
De Schepper van hemel en aarde,
niet de brandende zon, maar ‘t gemis van Zijn Vader,
was wat Zijn lijden verzwaarde.
De dood triomfeerde, Hij lag in het graf.
De Schepper van hemel en aarde
heeft de prijs betaald en is opgestaan,
daar Zijn almacht Zijn lichaam bewaarde.
Hij zat op het zand aan de oever der zee.
De Schepper van hemel en aarde
zat op Zijn schepping en at met Zijn schepsel,
voor Hem van onschatbare waarde.
Hij komt op de wolken, elks oog zal Hem zien.
De Schepper van hemel en aarde
komt als de Rechter, maar ook als het Lam,
dat Zijn Kerk, door Zijn bloed, Zijn liefde verklaarde.
- Details
- Geschreven door: Klaauw, Aad van der
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 1593
In het zicht van Pasen,
opnieuw op weg gaan.
We zijn vaak zwak.
Toch kunnen we ook sterk zijn.
Als we willen.
Het gaat niet om spierkracht,
maar om wilskracht.
We mogen onszelf weer iets kleiner maken,
kleiner, om meer omhoog te kunnen kijken.
Onze blikken gericht op die paarse kleur.
Het paars van passie, inspiratie en spiritualiteit.
Wij zetten onze harten open
en kijken om ons heen,
bereiden ons voor.
Bidden in het verborgene,
buigen onze hoofden.
Gaan misschien even kopje onder.
We bedenken even …
Het gaat niet om brood alleen.
Niet om lonken naar aardse zaken.
Als onze ogen, onze harten maar helder zijn.
Als wij maar vertrouwen op Hem.
Hem volgen.
Niet alleen veertig dagen lang.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 926
de zon komt op, en ’s avonds gaat die onder,
en na elke avond volgt een morgenstond;
dat verheugt ons, we zien het als een wonder
wanneer de zon weer opgaat, met haar gouden sfeer:
zie wat psalm vijf en zestig er over zegt:
waar de morgen gloort en de avond daalt, weer
brengt Gij gejuich; en zo hebt Gij ’t vastgelegd
als dat zo is, hoe zal ’t dan op Uw morgen zijn!
als Gij verschijnt met macht en heerlijkheid:
o morgen van verblijden, wat een festijn,
dan zien wij U, de Zon der Gerechtigheid
wat zal dat een blijde ontmoeting wezen!
zorg en rouw en verdriet, die zijn verdwenen,
dan komen wij naar U toe zonder vrezen;
Uw ster is in Bethlehem verschenen
nu straalt Ge als de Zon Die is gekomen,
als Hoofd van de hemelse legermachten,
U hebt de schepping weer tot U genomen:
dat is het, Heer, waarop Uw kind’ren wachten
wij mogen alle zorgen achter laten,
U betaalde alles in Jerusalem,
dat deed Ge, toen Gij ging door Sion’s straten
naar Moria: ‘t is volbracht, zo klonk Uw stem
Uw dag heeft een morgen, en geen avond:
Uw Zon gaat op, en Die gaat nooit meer onder,
U geeft aan ons een eeuwige morgenstond
bij U in Sion, Heer, dank voor dat wonder
bij Psalm 65 : 9; Maleachi 4 : 1 -2;
Mattheüs 24 : 30; Romeinen 8 : 9 -21;
Johannes 19 : 30
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Genade
- Hits: 1011
de naam is Thebe, en het ligt aan zee,
een stad die grote voorspoed heeft gehad,
een kleine stad, maar ze had alles mee:
ze werd begunstigd door de Vorst van ’t land,
en zijn regels brachten allen voordeel;
’t bestuur der stad had plaats met sterke hand,
en eigenlijk was Thebe een juweel
dat had de vijand van de Vorst gezien,
en hij wilde die stad veroveren:
zal mij dat, en hoe, gaan lukken? misschien
kan ‘k ze verleiden en betoveren;
zo ging Thebe toen als stad verloren,
zo heeft de vijand die stad genomen,
en die is aan hem gaan toebehoren;
’t is aan de Vorst ter ore gekomen
Hij heeft Zijn legers bijeengeroepen:
Hij is naar Thebe ten strijde gegaan
Hij ging Zelf aan het hoofd der troepen
en Zijn leger droeg trots des Konings vaan;
Hij, de Vorst, heeft de stad ingenomen,
de vijand heeft daar zijn macht verloren,
’t stadsbestuur moest bij de Vorst gaan komen
en zich verantwoorden naar behoren:
gij hebt uw eed aan Mij niet gehouden,
maar de stad aan de vijand gegeven
in plaats van die voor Mij te behouden;
ge staat vóór Mij, Heer van dood en leven:
wat verwacht ge nu, hoe het verder gaat
en welk vonnis komt over uw leven?
het stadsbestuur ziet en erkent hun kwaad:
wat kan ’t anders dan de dood doen geven
hebt ge daar nog iets tegen te zeggen?
nee Heere, dat vonnis is rechtvaardig;
hebt ge de wapens willen neerleggen?
nee, de vijand maakte ons strijdvaardig
om ons tegen U te gaan verzetten;
wij zien dat nu, hoe ’t kwam en is geweest:
Gij maakt met die vijand korte metten,
zo ligt ’t voor ons en ieder die dit leest
toen nam de Vorst een document ter hand
en zei tot hen die daar stonden te beven:
de Vader geeft Mij volmacht in dit land
om, wie inkeert, zonden te vergeven,
krachtens die volmacht doe Ik dat heden:
Thebe, zo heb Ik u van schuld bevrijd,
ook voor u heb Ik de pers getreden:
Ik ga voor uw behoud in eeuwigheid
bij Genesis 4 : 7; Psalm 69 : 6, en 103 : 8 – 14;
Mattheüs 9 : 6; Markus 2: 10; Lukas 5 : 24
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 913
Als lentegroen te vroeg ontwaakt,
door warme zonnestralen aangeraakt,
dan zien we verheugd voorjaarsboden,
maar wees voorzichtig, schijn bedriegt,
als een enkel sneeuwklokje zich wiegt
waar zon sneeuw en ijs weg wies,
op warme plek, op stille bries.
Soms wél, soms géén winterweer,
sneeuw, ijs, kille wind gaan tekeer,
het lijkt geen naderend voorjaar meer.
De meeste lentebloemen zijn verstandig,
ze verbergen zich in beschutting van knopjes,
bolletjes en knolletjes en wachten op ontwaken
in het zachte roepen van warmer, veilig zonnelicht.
Ze laten zich in popelend verbeiden
van het ware Licht niet mis- noch verleiden
door enkele dagen méér zicht, vol van luister,
met minder moeite in mist, regen en duister.
Ook ondergronds klinkt het stil gefluister
in hoopvol gespannen verwachting
onder dieren, tussen het blad
en in hun holen verscholen.
Ze weten instinctief:
“Echte lentezon kómt,
die heeft ons zo lief!
Al duurt het nog even,
dan mogen we volop leven.
Hier in het donker wachtend,
naar Licht en warmte smachtend:
hetzij binnenkort, of over een tijdlang,
waarachtig Licht kòmt, we zijn niet bang!”
Februari 2010 (Mat. 24:5-7;11-14;23-27;32,33)
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Pasen 40-dagentijd
- Hits: 1546
as
teken
af taster
de dag komt
door nog voor
de losje gesloten
gordijnen, golvingen
om binnen te verdwijnen,
mijn daaglijkse aah dit is het dus
blik naar buiten geworpen ontsluiten.
is dit het dan wat er zal worden van mij?
leemtes lijmend luister licht haalt mij reeds
met schemers schuivende schimmen in zich.
ginder wast as grauw rauw dauwers koude
wat halsstarrige grasjes grondig af. ach,
wat wacht jou wanneer ik mij verdicht
weer op je richt? ons aangezichten
aan de donkere droom ontstoken,
heeft het mij alleen ontloken?
als je zal je er zijn dan daar
ik was om jouw wende
kom je mij voor.
ten
leste
letter
lasser
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 744
De winter loopt
weer richting lente,
langzaam, zoetjesaan.
Wie ogen de kost geeft ziet
reeds lang gevormde knoppen
opzwellend naar hun ontluiken gaan.
Wonderlijk wit tapijt sierde afgelopen tijd
meermaals bossen, velden, daken en dreven.
weldadige, dempende stilte toegevoegd
weldadige, dempende stilte toegevoegd
aan witte wereld, ons gegeven,
Terwijl voor mij gladheid, kou, blubber niet hoeft,
doet het toch deugd om in mijn herinnering
verplaatst te worden naar mijn jeugd.
31.01.'10 (na een strenge winter in de natuur én in mijn leven)
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1018
bedolven door verdriet en smart,
waar je zelf niet uit kunt komen
met een noodkreet in je hart,
worstel je in diepe wanhoop
en wat je ook maar doet,
je zakt steeds verder weg
en je verliest de moed.
Niemand is er die wil helpen
jouw verdriet dat zit zó diep,
alleen de Schepper van jouw leven
Die jou met liefde schiep,
staat naast je met Zijn raad
en graaft je uit jouw smart,
trekt je met kracht omhoog
tot aan Zijn Vaderhart!
De puinhoop van jouw leven
is nu verleden tijd,
Hij plaatst je op Zijn Rots
een plek van heerlijkheid!
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1045
rijst omhoog, mag de Hemel bereiken,
wil de menselijke geest verrijken,
met sterk geloof en voornemens schragen.
De gebeden kunnen schijnbaar vervagen,
blijven bij God en Diens engel prijken
als damp, die steeds bestaat, nooit zal wijken
tijdens het aardse loven of klagen.
Woorden, bewaard in Hemelse gewesten,
zullen wellicht na lange tijd neerdalen,
gelijk blije vogels naar hun nesten.
Wat kan men biddend brengen en halen?
Ziet, de voldane zon schildert het Westen
om hoop en liefde eeuwig te vertalen.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 964
en wat hij zei was moeilijk te verstaan,
zijn gade daarentegen bleef maar gaan,
een ware waterval van klankakkoorden."
Wanneer spreekt men te veel, te weinig woorden ?
Communiceren prijst men heden aan,
debat, gesprek, gebruik uw spraakorgaan,
maar laat 'zij zeiden meer dan dat zij hoorden'
doen streven naar balans, meer evenwicht.
Goed horen is een kunst en zwijgen goud,
een 'Man van ware woorden' was het Licht
en (s)preken deed Hij als de Beste*. Houd
in 't oog de goudschaal, woorden wegen licht
als jij, als Hij, de beste overhoudt.
* Matteus: 5 t/m 7
- Details
- Geschreven door: Vlieland, Miranda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 933
Dat is wat ik behoor te doen
In Hem de rust gaan vinden
Niet in paniek raken net als toen
Ik richt mij op de omstandigheden
En dat is helemaal verkeerd
Ik moet een ommeswitch gaan maken
Anders doen dan dat ik heb geleerd
Het is zo makkelijk gesproken
Maar nu nog in de praktijk
Richten op wat van God is
En het kwade is wat ik ontwijk
Maar nu gaan leren in het leven
Het onderscheid te gaan zien
Het is Jezus die met mij mee gaat
En mij helpt bovendien
Met vallen en opstaan
Zal ik door het leven gaan
De Heere is mijn Leidsman
Hij is de Rots waar ik op mag staan
- Details
- Geschreven door: Werven-Tempelman, Gerda van
- Categorie: Lijden
- Hits: 1020
Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Hij heeft mij toch in de moederschoot geweven
gevormd tot mens om op deze aarde te leven?
Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Ik heb toch niet gevraagd om mijn bestaan,
dat zou ik kunnen zeggen, maar dat heb ik nu niet gedaan.
Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Juist op momenten als ik Gods wegen niet meer begrijp,
en ik bij mezelf denk waarom zoveel pijn en strijd.
Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Zou het dan Gods goedheid en genade zijn
die mij zegt ik doe jou geen verdriet en pijn.
Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Dit komt doordat ik door al het lijden heen,
Gods kracht en liefde voel in merg en been.
Daarom word ik niet boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
God is goed en Hij blijft eeuwig trouw,
Hij is de rots waarop ik bouw.
Hij zond Zijn Zoon, als Lam geslacht,
Hij riep het uit “Het is volbracht”.
Daarom word ik niet boos op God,
Hij houdt mij vast en loopt samen met mij op.
- Details
- Geschreven door: Werven-Tempelman, Gerda van
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 1026
{jcomments off}
Het is alsof de duivel ermee speelt,
en hij zich op het moment stierlijk verveelt.
Hij zwerft over deze aarde rond,
en zoekt de kinderen van het verbond.
Hij kan niet uitstaan dat zij ver weg van hem blijven,
maar Jezus blijven zoeken in hun lijden.
Hij geeft niet op en zal blijven slaan
in de hoop dat wij ten onder gaan.
Maar de satan mag dan listig zijn en sluw
echt waar, zijn ideeën en verzinsels zijn niet nieuw.
De satan kan alleen maar liegen, bedriegen en imiteren
lees trouw Gods Woord dan ga je ook satans wegen herkennen en leren.
Ik spreek geen loze woorden en strooi maar wat in het rond,
ik ben een kind van God en een kind van het verbond.
De duivel wil wel dat ik Jezus en zijn verbond verlaat,
maar ik verzeker je, dat hem dat niet lukken gaat.
Ik ben een kind van God, ik houd vast aan Zijn onfeilbaar Woord,
dan weet ik zeker, ik val nooit over boord.
Al woeden stormen in mijn leven om mij heen,
ik vind mijn rust en vrede bij Jezus alleen.
De ziekte kanker komt telkens weer terug,
Nu bij mijn geliefde kind, onzekerheid en weer het besef, het leven is een zucht.
Wij zijn als bloemen op het veld, het leven is in Gods Hand,
maar ik hou vast aan Hem, zo blijf ik staande en hou toch stand.
Dat maakt niet dat ik niet bang ben of erg ongerust,
en dat mijn hart niet zwaar is en vaak diep, diep zucht.
Maar ik weet mij geborgen bij de grote Heer,
Hij helpt mij dag aan dag telkens weer.
En wat de toekomst, hoe onzeker ook, brengen mag,
er is Eén die het weet en het al vermag.
Ik leg het leven van mijn kinderen in zijn Hand,
vertrouwend, hopend, biddend, Zijn liefde houdt voor eeuwig stand.
01-02-2021
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 1110
vol deskundigheid
van zaken klein en groot
schrander of niet
kan nooit bevatten
Gods almacht en zijn luister
in woorden
nauwelijks te omschrijven
te wonderbaarlijk
maar dagelijks zichtbaar
als filmbeelden die mij
multi-dimensionaal omgeven
van invloed
op seizoenen
van het jaar
en menselijk leven
ja alles
wat voorbijtrekt
aan mijn oog en oor
mijn hart
uitsluit of binnenlaat
op trektocht
door het landschap
van woestijn en bergen
in mijn leven
ja elk facet van U
hoe klein of groot
passeert mijn leven
indrukwekkend groots
met een bescheiden
klop op de deur
van een hectisch leven
fluistert een stem
zacht noemende mijn naam
uitnodigend
voor een diepgaande relatie
met U
Job 28,Psalm 111, Spreuken 2;1-5
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 922
tinten
binder
toch
weer eens
even mogen wij
van boven verhoord
Scheppers ongerepte
prille wit verwoorden mee
beleven. in verscheidenheid
kan het zich weids uiteen spreiden.
heel de hogerop regenboog van ‘t ooit
verbond met mens en dier, met iedere
ziel, met alle kleuren evenwichtig
doorgelicht zij aan zij, aan ons
‘s werelds wonderlijk bont
gebeuren, o mocht dat
maar even beeldig
als het spreken
wezen, eens,
komt er uit
voort.
tintel
vinder
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 963
en wil vooral onzichtbaar zijn;
we waren er eens, met ons vijven,
we wilden het volle domein:
ik was op de berg der goden
bekleed met heerlijkheid en macht,
dat terrein is mij nu verboden
er is een oordeel dat mij wacht
maar tot die tijd toe zal ik strijden,
daartoe voer ik mijn legers aan:
Zijn schepping zal ik laten lijden
en niets zal mij opzij doen gaan ,
Eva heb ik kunnen verleiden,
zoals ik wou is ’t niet gegaan:
’t werd voor hen niet het eind der tijden,
wél moesten ze die Hof uit gaan
“ ge zult als God zijn “, was mijn lokaas;
dat lukte toen, het lukt nog steeds:
en zo misleid ik nog steeds massa's,
in Eden’s Hof werkte dat reeds;
en dan kan ik ze aan gaan klagen,
dat doe ik bij mijn vijand, God,
dan heeft Hij leed op alle dagen,
ik vraag de dood voor hen als lot
verleiden, aanklagen; nu verder:
‘k laat ze hun eigen wegen gaan
en zo verlaten ze hun herder
en raken ver van Hem vandaan,
en wie daarvan terug zou keren:
hen schilder ik God als despoot
Die omgaand hen de les zal leren
en hen verwijzen zal ter dood.
Bij Hem blijven zij dan wel vandaan,
daar is mijn streven op gericht,
maar ik wil daarbij veel verder gaan:
God houdt voor mij de deuren dicht,
'k wil die voor mij open hebben staan!
ik wil Sion gaan betreden,
niet Zijn Zoon wil ik daarheen zien gaan:
ik wil ‘r zijn, in eeuwigheden
ik wil zijn op de berg der goden,
bekleed met heerlijkheid en macht,
dan geef ik regels en geboden;
ik wil Zijn dag, Hem zij Mijn nacht;
'k wil hen Jerusalem afnemen,
mijn legers komen er al aan
ik wil de hoogste plaats innemen
al moet ik strijdend ondergaan.
bij 2 Corinthe 2 : 11; Ezechiël 28 : 12 – 16;
Openbaring 12 : 10, en 20 : 8 en 9
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Algemeen Vieringen
- Hits: 1305
Vandaag ben je jarig,
dat weten we allemaal
maar dat je .. wordt
is toch wel speciaal,
al is het nog geen kroonjaar
noem het een mijlenpaal.
Van harte wens ik jou geluk
in je eigen moedertaal.
Het is weer bijna lente,
de bomen zijn nog kaal,
toch zingen vele vogels,
hoor je die Wielewaal?
Hij zingt voor jou een lentelied
in Koninklijke taal:
Jij bent niet enkel Koningskind,
je wordt ooit Prins gemaal!
- Details
- Geschreven door: Kijzer, Annet
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 971
geloof verflauwd
liefde verlept
mens verschrompeld
GOD verdreven
(h)eden
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 848
de jongste zoon was weggegaan,
die wilde thuis niet langer wonen
hij wilde daar juist ver vandaan;
dat had vader wel verdriet gedaan:
zou ’t met hem dan wel goedkomen?
want ook hij komt straks voor God te staan,
dan houdt ’t op met eigen dromen
maar als hij alles heeft verloren
en dan hier, voor mij, komt te staan
en vraagt of hij weer thuis mag komen:
laat ik hem dan verloren gaan?
vader ging toen op de uitkijk staan
of zijn zoon terug zou komen,
om toch weer de weg met God te gaan
als hij Zijn stem had vernomen
de vader zag zijn zoon aankomen,
en de vader liep hem tegemoet;
dat had de zoon niet durven dromen:
een kus van vader was diens groet;
ik ben niet waard uw zoon te heten,
dat zei de zoon, wat waarheid is,
daar wilde vader niet van weten
want hij gaf hem vergiffenis
geef hem een ring, doe hem ’t feestkleed aan,
want God wist zijn hart te raken;
hij die dood was, mag hier levend staan,
laten wij een feestmaal maken;
hij was verloren, is gevonden,
dat zei vader toentertijd;
de zoon was aan zijn hart gebonden,
en hij was hem niet langer kwijt
maar zo wil ook De Vader wezen,
Hij, Die in de hemelen is;
zo staat het in de Schrift te lezen:
Hij gaat voor de behoudenis,
met ontferming is Hij bewogen,
Hij wacht op ons, ziet Hem daar staan:
open armen, vol mededogen;
komt, laten wij naar Hem toegaan
Ik zal Mijn gratie aan u geven,
want Ik zoek wat verloren is;
wie tot Mij komt, krijgt eeuwig leven,
bij Mij is uw behoudenis:
komt dan tot Mij, Ik zal u dragen
en brengen naar Jerusalem,
u zult bij Mij zijn, alle dagen,
dat is waartoe Ik u bestem
bij Lukas 15 : 20 – 24