- Details
- Geschreven door: Kijzer, Annet
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 988
mijn thuiskomen
Zijn verlies
mijn winst
Zijn neergang
mijn opstanding
Zijn heengaan
mijn worteling
Zijn terugkomst
mijn toekomst
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 989
weerkaatst de sneeuw
het gouden zonlicht
van de vroege morgen
onderstrepend
de grootsheid
van de natuur rondom
in ongekende stilte
fluisterend
de naam van
de Schepper
in alle toonaarden
schrijvend
in zijn handschrift
van ragfijne sneeuw
op boom en struik
vertellend
van zijn grootsheid
en eindeloze liefde
waarin Hij naar je kijkt
buitenaardse boodschap
begrijpelijk gemaakt
in sneeuw en ijs
zichtbaar en voelbaar
uiting van zijn liefde
fluisterend jouw naam
Ik heb je lief
meer dan je denkt
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Saamhorigheid
- Hits: 994
schitterende
straling,
skiën,
sleeën,
zwieren,
zwaaien,
schaatsen,
samen
sporten,
speuren,
signaleren,
zielsgelukkig.
zo
samen
Scheppings
zovele schatten
zodanig waarderen
dat we God in al die
ijspret alleen maar eren.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 804
Winterwitte
poedersneeuw,
gevallen in nacht.
Overdag, het
vriest dat het kraakt;
desondanks maakte zon
met kracht allerlei sneeuwvrij.
met kracht allerlei sneeuwvrij.
Weer avond.
Afstekend tegen
een witte ondergrond
kenmerkende hobbelgang:
konijn, opgaand in reep gras,
sappig ontdooid, waardoor hem
een verse diepvriesmaaltijd wacht.
Opnieuw nacht met
verwaterd bleekgezicht,
de maan, aan het plafond.
Vloer alsof er licht uit komt.
Nachtelijk grauw wordt hemelsblauw,
een nieuwe dag vol witte wonder.
Mensen binden ijzers onder,
hun lopen wordt zwieren,
voortgaan in een dans.
Nieuwe dag en nieuwe kans.
Gods engelenschaar deint,
als een witte wolkenzee,
op hun heilige klanken
in onophoudelijke
lofzang mee.
2014
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Sonnet
- Hits: 968
binnen de school der hoge wetenschappen.
vol sissend sop glijden natte lappen
om zich somtijds luidruchtig te roeren.
De schoonmaakster wil haar gedachten voeren
met diepe ernst én luidruchtige grappen:
"Wat zou Onze Lieve Heer mij boodschappen?
Laat de toekomst uitdagend op je loeren?"
Voldaan blijft de professor bij haar staan.
Zijn schoenen hebben voorzichtige ogen,
zien het lichte gespat. Hij geeft te verstaan:
"Jouw handen, door God gezegend, mogen
krachtig reinigend door dit gebouw gaan,
de glans van kunde en vernuft verhogen."
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 967
van een sneeuwland in de zon,
daar schieten woorden voor te kort
'k wou dat ik het beschrijven kon!
Het knispert onder je voeten
en het glinstert als diamant,
het lijkt wel op een sprookje
maar 't is gemaakt door een Meesterhand!
Want de hand die ons ooit maakte
en ons met liefde schiep,
vormde elke kleine sneeuwvlok
die Hij tot aanzijn riep.
De zuivere witte kleur
van een sneeuwtapijt
wijst op Jezus' offer
tot het uiterste bereid.
Onze zonden als scharlaken
worden bedekt door Jezus' bloed,
wij zijn witter dan de sneeuw
dát is wat Hij voor ons doet!
Alles wijst ons naar Gods grootheid
naar Zijn majesteit en kracht,
in het schitterende sneeuwland
met zijn schoonheid en zijn pracht!
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1017
Blauw is de hemel, wit het land,
geen vuiltje aan de lucht....
de zon straalt als een diamant,
zuivere sneeuw, ik zucht...
van weemoed en verlangen,
van hoop, toekomstgericht....
dat mensen onbevangen,
zich hechten aan het Licht....
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1036
van schitterende schoonheid, 's lands habijt
in wit, waarin bevroren schijnt de tijd
en zwart verdwenen is van het toneel.
De geest bevrijd van onvree, gekrakeel,
als vluchtend in iets vluchtigs wat verblijdt,
voor even wegdromend naar Eeuwigheid,
waar stralend wit eens worden zal ons deel.
Serene sfeer, door kinders uitgelaten,
gehinderd, tòch, is blijdschap van een kind
niet prachtig, krachtig, om zorg los te laten ?
Zei Hij niet: "Wie niet zijn kan zo een kind, *
komt 't Koninkrijk van God niet in", dus laten
wij, zorgenvrij, naar Hem gaan..., als een kind.
* Marcus 10:15, Lucas 18:17
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1003
beste
Verrekenner
de verte
zal wel zijn
gedempt. slechts
wanneer je de wereld
voort beweegt, tijd geleidt,
druk je daar jouw stempel in
het witte dek. je merkt je weg,
zegt het je ten voeten uit. waarom
voelt het welkom, dit betreden moment?
alsof zonder jouw tred het ongerepte nietig
niemand riep. met niets wat er echt toe doet.
wat vereffent het reliëf? de voortzetting ervan?
vormt het ook jou om, gewenste mens, treft het
ontzag voor wat je in het voorbij gaan komen
zo waar hebt genomen aan? betrekt het je?
in een aangewaaid gezaaid werkelijk
zijn bestemd? als een lichtgericht
reeds bloesemend vertoeven
om naartoe te bewegen? je
behoeden te beheren. stil
maar als het zelf zacht
een inmiddels leger
hemel ontvallen
is, geeft het
met je mee
tot ergens
verre weg
dan van
ja wees
ik ben
je zal
zijn.
Wender
- Details
- Geschreven door: Lingen, Aagje
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 1410
wat vuil, besmeurd is en bevlekt,
zo is het met ons leven.
In alles schieten wij tekort,
we weten goed waaraan het schort,
ten dode opgeschreven.
In onze plaats droeg Hij de straf,
die door Zijn dood ons 't leven gaf,
en alles kon vergeven.
Hij wast ons smetteloos en rein,
wij mogen altijd bij Hem zijn,
van straf geheel ontheven.
Door Hem wordt alles mooier mooi,
als witte sneeuw is onze tooi,
omkleed, met Hem omgeven.
Psalm 51:4,9 - Jesaja 1:18
1 Johannes 1:7
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 1001
In
tijd
van
winter
licht
en
in nachtelijk
kil avonduur
in duisternisgevallen wit,
koude grond,
sneeuwtapijt.
sneeuwtapijt.
Bezie het avontuur
dat zon aangaat
met wat in wit
en licht gehuld
mensenharten
met blijdschap,
vreugde, vervult.
In kou en donker in jouw leven
wil God je Zijn vrede en vreugde geven.
17 januari 2016
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Bezinning
- Hits: 865
want ik wilde mijn eigen wegen gaan;
maar ik heb daarbij niet nagelaten
om te vragen, en daar ook op te staan,
om een deel van ’t familievermogen
mee te krijgen en ook mee te nemen,
en daarmee ben ik weggetogen
want al dat geld wilde ik wel claimen
ik ging het leven in voor ’t eigen ik,
ik ging mijn eigen wegen, maar ’t liep mis:
het geld ging op, zo zag ik tot mijn schrik,
geen feesten meer, maar wel bekommernis:
vroegere vrienden gaven niet meer thuis,
uit armoe werd het varkens hoeden,
zo maakte ik mijn leven tot een kruis,
er was niks om mij er mee te voeden
toen kwam ik tot mijzelf, daar, in dat land,
en ik kon zeggen: ’t is mijn eigen schuld,
het ging niet goed, het deugde van geen kant,
en in dit land word ik niet meer geduld;
mijn vermogen, dat heb ik zelf verspild,
tot werken zal het wel niet meer komen,
eigenlijk heeft men mij hier nooit gewild,
‘k ben niet meer welkom, dat heb ‘k vernomen
ik heb waarlijk niets meer in te brengen,
ik kan mijzelf hier niet rechtvaardigen,
en heb ook niets om mijn schuld te verengen,
ook behoor ‘k geenszins tot de eerwaardigen;
aanspraak op iets kan ik niet meer maken,
zou men mij afwijzen, dat is terecht;
zo ligt het, voor wie van De Weg af raken,
het staat duidelijk in de Schrift gezegd
als ik kies om eigen wegen te gaan,
andere dan de paden van de Heer,
zal ik bedrogen uit komen te staan,
waar ik de behoudenis zelf royeer;
het ligt niet aan God, ‘t ligt aan mij alleen:
Hij zegt: komt naar Mij en wordt behouden,
maar mijn hart lijkt wel van louter steen,
aan Zijn Woord heb ik me niet gehouden
dat zie ik nu in, mij blijft niets over,
nu ik zie hoe mis ik zelf ben gegaan,
dat ‘k mezelf niet langer betover
maar het Woord van de Heere ga verstaan:
om naar Hem te gaan, gratie te vragen,
moge Hij mij de scepter toereiken:
de Heer handelt naar Zijn welbehagen,
Heer, wil dat ook aan mij doen blijken
bij Lukas 15 : 12 – 21
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 978
dag
hoog
vlakker
de bomen
in hun heen
en weer ontberen,
op winden in ‘t oosters
tintel temperament hedendaags
in deze streken toch al een weinig
ongekend, werden snel op desolaat appèl
deerlijk ontdaan van ‘s heerlijk op ‘t hemelse
af dracht kaal geraamt. maar die meer wingerds
beraamd hier dichter voor het vensterscherm
kameraards tophoog terps vergaard
fijnbesnaard minder wilde trillers
te zingen vingen, bleven aan
gekleed als buitenom
binnen betoonde
bruid.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1062
Heer, schijn met Uw verlichtend licht
in elk hart, dat 't weer gaat stralen,
want angst heeft veel harten ontwricht,
Heer ! Schijn met Uw verlichtend licht,
opdat hun geest zich op Ù richt,
Uw troost in hen zal neerdalen.
Heer, schijn met Uw verlichtend licht
in elk hart. Dat 't weer gaat stralen !
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Hoop
- Hits: 1585
want zie de sneeuw die zachtjes daalt.
Het witte kleed wordt voor ons uitgespreid
en het zonlicht dat ons tegenstraalt.
Het zal niet altijd eenzaam lijken;
Een vogel zingt al zacht een lied.
Hij zal trots met zijn veren prijken
omdat hij al iets van de lente ziet.
Het kan niet altijd donker voor ons zijn,
de maan geeft 's nachts ook licht.
En overdag steeds langer zonneschijn
als goud op ieder droef gezicht.
Het licht zal altijd overwinnen
door kleur en klank en lentelied.
We mogen elke dag opnieuw beginnen
door 's Heren trouw die alles ziet.
Steeds weer een glimlach in ons leven.
Soms als je het echt niet verwacht.
Het zal ons moed en krachten geven;
Gods licht schijnt dag en nacht.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1167
volmaakt en zonder falen,
als kroon op heel Zijn schepping
zodat wij zouden stralen.
Ja, Hij schiep ons zó volkomen
haast aan engelen gelijk,
zuiver, puur en heilig
dát lag binnen ons bereik.
Maar wij ruilden onze kronen
voor boosaardigheid en kwaad
en de schittering verdween
maar toen was het te laat.
Niets bleef over van de pracht
en van een stralend leven,
wij kozen voor een eigen wil
de kroon werd weggegegeven!
Tóch had God een beter plan
en een volmaakte kroon,
Jezus zondeloos Lam van God
ontving Hem als Dé Zoon!
En opnieuw in Jezus
zijn wij door Hem gekroond,
als een koninklijk priesterschap
als bruid aan God getoond.
Alleen door het volmaakte offer
van Jezus onze Heer,
leggen wij nu voor Zijn troon
dankbaar onze kronen neer!
Openbaring 4:10
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 734
krijgt langzaam zijn goede aard,
wachtend in het vat...
Mocht men vaak hieraan denken
bij menselijk streven!
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1697
ben heel blij met zoveel dingen
Mijn hart kan huilen van droefenis
maar kan ook van vreugde zingen
Ondanks veel ellende en verdriet
dat duurde al mijn levensjaren
Weet ik o Heer dat U alles ziet
en mij in Uw genade spaarde.
Ik leef, mag leven tot Uw eer
zie steeds Uw zonlicht schijnen
Help anderen mee zodat ook zij
niet moedeloos weg kwijnen.
Ik ben een sterretje in hun nacht
zodat zij tot Uw eer leven mogen
Al is er ook die boze macht die
het goede beslist niet kan gedogen.
Ik blink niet uit, maar U wil toch
dat ik mijn talenten niet verstop
En als U terug komt Jezus en mij
vraagt, waar is dat talent gebleven?
- Details
- Geschreven door: Vlieland, Miranda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 866
Ook voor deze keer
Want ik ben in zonde gevallen
En dat gebeurt steeds weer
U bent zo Heilig
En ik ben zo onrein
Maar ik moet bij U
Voor vergeving zijn
Het kwade dat trekt
En ik voel me bevlekt
Maar ik wil niet langer
Aan de zonde zijn verbonden
Daarom kom ik tot U
Wilt U mij weer reiningen nu
Zodat ik weer schoon ben van binnen
Met U wil ik weer verder
Want U bent mijn Herder
En met U zal ik overwinnen
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1000
na de geloofsbelijdenis,
de dominee vraagt wat er is.
Zo mooi, hapert haar stem,
dat ik, dat wij, ze snikt,
ze ziet het, haar verrijzenis,
het nieuwe lichaam dat ze krijgt,
het maakt dat ze intens verblijd
haar vreugdetranen plengt.
Ik ben ontroerd door wat zij zegt,
het raakt mij en het sterkt,
het blijft me nu al jaren bij,
wat zegt het woord beperkt?
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1388
weer op naar het licht
enkel mogelijk door Hem
die mijn leven verlicht.
Hij ging samen met mij
langs de rand van de dood
geeft mij weer kracht tot leven
voedt mij met hemels brood!
Grote dank aan God en allen die voor mij gebeden hebben!
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 936
in een dorp, daar, in Galilea,
daar ligt het Kinnereth, met weinig strand,
niet zo ver daarvan vandaan ligt Kana;
hij heet Nathanaël, zo is zijn naam
en hij heette ook Bartholomeüs,
hij had een vriend, ze waren vaak tesaam,
uit Bethsaïda, dat was Filippus
wij hebben de Messias gevonden,
zo zei hij, Jezus uit Nazareth,
je kan ’t op ‘t woord van Mozes gronden
die schreef er immers over in de wet;
maar, kan uit Nazareth iets goeds komen
zo vroeg Nathanaël; Filippus zei:
kom en zie, en hij werd meegenomen
naar daar waar Jezus is voor u en mij
zie, een Israëliet zonder bedrog,
dat zei Jezus toen tot Nathanaël;
van waar kent Gij mij, ’t klonk aarzelend nog;
Jezus zei: Ik ken u, Ik weet heel wel
dat u onder de vijgenboom God bad
om vrede in uw hart te vinden,
God hoorde, Hij zette u op Mijn pad,
want Hij rekent u tot Zijn beminden
Nathanaël ‘s hart ging overlopen:
Gij zijt de Zoon van God, onze Koning,
Gij zijt het, op Wie wij allen hopen:
De Messias, Sion is Uw woning;
wij bidden: laat de hemel opengaan,
wil in glorie naar ons wederkomen,
om met Nathanaël vóór U te staan
in Sion, de Stad van onze dromen
bij Johannes 1 : 44 - 52
- Details
- Geschreven door: Zandbergen-Meinardi, Linda
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 1209
Naar psalm 27:7, e.v.
Mijn Heer, mijn God, o spreek toch nu mijn stem
hard hoorbaar is en smeekt bij U te zijn
mijn hart verlangt nabijheid ja, van Hem
want Hij is liefdevol nu ik verkwijn
U wijst mij zelf de weg, een effen pad
en houdt mij af van vijand en geweer
bescherming, veiligheid, terwijl ik bad
Zijn goedheid zoveel groter, telkens meer
Ik wacht op Hem, vertrouw de Heer, houd moed
en ieder met mij, komend tot die God
de Heer die echt ontfermt want Hij is goed
gelooft in Hem, Hij redt en keert ons lot
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 792
dat in het boek der Psalmen staat,
en zie dan wat hij aan ons doorgaf
en hoe het daar beschreven staat:
dat wij ontmoeten in het leven
al wat voor ons is weggelegd,
en wat de Eeuw’ge ons wil geven,
zo wordt het in de Schrift gezegd
waarlijk, God is goed voor Israël
en voor hen die rein van hart zijn,
zegt de Schrift, wij weten dat zeer wel;
soms lijkt die waarheid ons maar schijn:
wanneer wij rondzien in het leven
zien wij velen zonder zorgen,
en dat is niet aan ons gegeven,
wél bestraffing, elke morgen
voor hen is de trots een halssieraad,
hun hart loopt over van geweld,
hun tong roert zich hier zonder maat,
zo wordt het in het Woord vermeld;
heb ik vergeefs mij rein gehouden,
is er geen wetenschap bij Hem,
hoe gaat het dan met Zijn vertrouwden?
o Heere, hoor toch naar mijn stem
mijn hart was verbitterd, vol verdriet,
ik was als een redeloos beest,
totdat de Heere aan mij zien liet
hoe dat hun einde is geweest;
maar ik zal gedurig bij U zijn:
Gij hebt mijn rechterhand gevat,
daar zijn geen zorgen en geen pijn,
bij U, Die mij hebt lief gehad
Heer, Gij zult mij leiden door Uw raad
en mij daarna in heerlijkheid
opnemen, bij U, Die vóór mij gaat:
Die was, Die is, in eeuwigheid;
al zou mijn vlees en hart bezwijken,
Gij zijt mijn erfdeel, rots en kracht;
voor U moet alles bij mij wijken,
Gij zijt het, Heer, Die ik verwacht
ik zal niet sterven, maar zal leven,
naast U begeer ik niets op aard’
dan aan Uw Naam de eer te geven,
want Gij zijt onze liefde waard;
’t is mij goed, nabij God te wezen:
‘k mag U tot mijn toevlucht stellen,
en ik zal, voor nu en voor na dezen,
Uw werken alom vertellen
bij Psalm 73, en Psalm 118 : 17
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Haiku
- Hits: 1119
Gods Schepping verkleurt _ met rust
van de eeuwigheid.