- Details
- Geschreven door: Voet, Dian
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2095
praatprogramma`s, avond aan avond.
kranten vol, mening na mening.
Het virus, de onzichtbare vijand.
Niet meer weg te denken,
voor- en tegenstanders, wie luistert nog?
Leven in een nieuwe tijd.
Het virus, de onzichtbare vijand.
Niet meer weg te denken,
welke weg slaan we in?
Lockdown, of toch niet?
En nu, nu we het niet meer weten?
Het zeker weten komt tot staan.
Een zachte stem komt door.
leg je hand in Jezus' hand,
dwars door de angst naar zijn Licht.
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 790
heb ik niet tegen U gestreden
en deed ik, tegen beter weten in,
ontelbare keren mijn eigen zin.
Doch ‘s avonds in de duisternis
smeekte ik U om vergiffenis.
Ik voelde mij van U verlaten
dacht dat niets mij meer zou baten.
Ik werd het strijden zo vreselijk moe,
maar ging elke week naar de kerk toe,
als een strohalm die ik vast moest grijpen
wilde ik niet in het donker wegglijden.
Toen ik de moed haast op wilde geven
kwam U weer duidelijk in mijn leven.
Haast ongemerkt trok U mij omhoog
en plaatste mij weer oog in oog
met al Uw beloften en zekerheden,
die uw dienstknechten in het verleden
als getuigenissen hebben opgeschreven,
zodat wij Uw voorbeeld kunnen naleven.
Door de Heilige Geest voel ik mij geleid,
al voert satan nog steeds zijn strijd.
Nu kan ik in gebed met U verder gaan,
kan ik het ware leven weer aan.
Help mij daarom een getuige te zijn
voor andere mensen in hun moeite en pijn.
- Details
- Geschreven door: Heide, Ad
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 1215
tot zinnen aaneen geregen
in onze gedachten en monden
over het geloof ondervonden
vastgelegd in gedichten
door verworven inzichten
wordt Zijn liefde openbaar
met woorden naar elkaar
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 786
Ontsnapt uit een sprookjesboek
brengen late vlinders een goedendag
mag terugwuiven met mijn stofdoek
laat het onbewust een beetje sneeuwen
Ik verlucht mezelf met een adempauze
De dag geeft kennis aan de dag
de nacht geeft kennis aan de nacht
maar hun stem wordt niet gehoord
gooi je kopzorgen eens overboord
Lijkt daar een witte vlinder te zeggen
(psalm 19.3,4)
{jcomments off} 2020
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 1108
Ik draag mijn ongeboren kindje aan U op
Wilt U haar omringen met Goddelijke zegen
Mijn kindje, Uw paradijsbloem nog in de knop.
In mij groeit een geheel nieuw leven
Kleine paradijsbloem, eens zal je knop open gaan
Om dan in onze levenswind mee te mogen bewegen
Daar zul jij mijn lief bloempje, bloeiende eens staan.
In mij groeit een geheel nieuw leven
Heer, laat U ze bloeien tussen al die andere bloemen
Mag ze door Uw liefde en zoetheid geheel zijn omgeven
Zodat rond paradijsbloems geur, vele bijen mogen zoemen.
en rond haar heen zullen zweven.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 981
in goudgeel, roestbruin, lust en rust voor 't oog,
ik rust wat uit, de zon belooft: 't blijft droog,
ik kom op adem, alles toont zo mooi !
Een gouden glans van goddelijk allooi,
'genoot van toen genoot zò...', hoe 'k ook poog
de tranenstroom te stoppen, 'k hou 't niet droog,
of hij daar naast me zit, hoe zoet, hoe mooi !
Het kan een aanblik zijn, een melodie,
een woord her-innerd, al is het voor even,
natuurschoon is een schone therapie.
De Geest van God, met ons elkeen verweven,
zendt helend licht waar heerst melancholie,
verhoogt het hart met hoop en hoop doet léven...
- Details
- Geschreven door: Hoek, Klaas van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2872
Markant, irritant, geliefd, gedreven.
Hoe? Dat hangt af van in welk kader
ik hem bezie in zijn onrustige leven.
nu heb ik geen ouder meer.
Mijn moeder, ooit mijn levensader,
verblijft al langer bij mijn Heer.
Dit jaar verloor ik mijn vader.
Soms hoor of zie ik hem, in flarden.
Herinneringen die als ik ze vergader,
me afwisselend verheugden of verwarden.
Hoe worstelde hij soms met zijn lot,
hoe meer ik hem in gedachten benader,
hoe meer ik besef: U bleef zijn Vader, God.
En al voelde de afstand bij tijden groot,
hij kwam als mens me meer nader
bij het naderen van de dood.
Dit jaar verloor ik mijn vader.
Niet aan zijn dementie, maar aan de kanker.
In zijn verval bleef de Bijbel zijn oplader,
Jezus zijn redder en levensanker.
Al had hij zijn werk en zijn vrouw verloren,
toch prees hij zijn milde Zegenader:
"Uw liefde heeft ook mij verkoren."
Toen hij stierf, was uw genade meer dan genoeg.
Al voelde hij zich soms een loser, een verrader,
hij zei: "Geloofd zij God, die mij steeds droeg."
Want, Vader, uw liefde bleek sterker dan de dood.
Al verloor Jezus zijn leven door onze zonden,
Hij leeft! Uw liefde is onuitblusbaar groot!
(Geschreven na het overlijden van mijn vader in 2019,
geplaatst op de geboortedag van mijn moeder.)
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1199
weer mijn geboortedag,
ik dank U voor het leven
dat U mijn ouders gaf
en zij mij op een dag
van U hebben gekregen,
dank dat U elk jaar met ons viert
wat U ons hebt gegeven.
U bent opnieuw de Eregast,
die met ons is verweven.
Dat wij met wie bij U al zijn
hier mogen zingen in refrein.
- Details
- Geschreven door: Hengstman-van Olst, Els
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 761
kijk en let goed op,
als de vijand nadert
roep: in Jezus naam stop!
Strijd samen met de Geest
op de muren van de Koning,
daarbinnen ben je veilig
in Gods eigen woning.
En in de naam van Jezus
moeten machten wijken,
strijd de goede strijd
de boze zál bezwijken!
Gods engelen staan naast je
geen onheil zal je raken,
trouwe wachter op de muren
God zal jou bewaken!
Blijf dapper op je wachtpost staan
en wil de vijand jou belagen
één beweging van Gods hand
en hij wordt totaal verslagen!
(Dit zijn degene die voorbede doen)
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 1344
Je hebt geen idee hoe enorm
die voor een ander kan zijn,
denkt: “Doet dát nou pijn?”
Er zijn van die kleine pijntjes
die iedereen wel eens kent,
ongewoon, niet gewend,
als toch groot gevoeld.
Die vallen in het niet bij de levenslange pijn
waarover juist mensen die déze ervaren
niet zo heel dikwijls aan de praat zijn.
Voor wat later in je leven optreedt
aan hinder, die is bepaald niet minder,
bestaat nogal eens geen enkel medicijn.
Als pijn jouw hele leven totaal verlamt
is er Eén waar je jezelf aan vastklampt.
Je zegt Hem dan, tot en met laatste snik:
“God, help, draag en leid" én: "Hier bén ik!”
Toenemend met klimmen der jaren
kan hartzeer, naast lijfelijke pijn,
zo onnoemlijk veel erger zijn:
God zal het je niet besparen.
Alle hartzeer valt onder de noemer rouw:
er was afwijzing of verlies voor jou,
een geliefde ontviel je, of je werk,
je raakte teleurgesteld in je kerk.
Het leven maakte je soms zo diep gewond
dat je nog nergens meer een uitweg vond.
Hoeveel erger het is, psychisch geraakt,
weet alleen wie het heeft meegemaakt.
Echt hartzeer, leegte voelen als lijfelijke pijn,
ten einde raad en psychisch als dood zijn,
daartegen bestaat het beste medicijn:
maak je aan Jezus’ voeten klein.
Er is maar één waarheid die echt werkt,
het meest wel als je het niet bemerkt:
last wordt kleiner, vreugde meer,
in de Handen van de Heer.
Hij is door lichamelijk en geestelijk lijden heengegaan,
zal, als beste Vriend, door dik en dun altijd aan je zijde staan.
(Augustus 2020, o.a. door mijn stil hartinfarct in juli dit jaar) {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Hoop
- Hits: 1944
Woorden aan mij gegeven
raken mij diep van binnen aan
Soms ben ik wanhopig
raakt de situatie een gevoelige snaar
Berichten stromen keer op keer
mijn hart steeds binnen
en ik, ik heb geen verweer
Ik verlang naar
berichten van hoop
op een verbetering
voor ieder mens
bevrijding mag geschieden
geheel en intens
Ik hoor ze niet of toch wel?
Wie schreeuwt er het hardst
vraag ik me keer op keer af,
is het de negativiteit die wint
of is er nog hoop op herstel
Ik klamp me keer op keer vast
aan mijn Heer en mijn held
vraag de engelen om hulp
en ben dankbaar gestemd
als ik lucht krijg van binnen
mijn hart rustig wordt
Er is toch een God
die mij hoort,
ik voel het steeds weer
Zijn Heilige Geest
raakt mij aan
ik voel me gekend
Wij moeten de rust bewaren
en bidden om kracht
ons niet blind staren
op die negatieve kracht
die zijn best doet
ons onrustig te maken
Heer ontferm U
is mijn terugkerend gebed
Moe leg ik mijn hoofd op het bed.
En voel langzaam de rust
in mijn hart terug komen
en val in een diepe slaap
een slaap zonder dromen.
En dankbaar ontwaak ik weer
deze morgen en ga naar de kerk
voel me beter en ben ontroerd
dat ik weer samen kan komen
met de mensen waar ik bij mag horen
God roept ons zusters tot de daad
hebben wij gezongen,
ook mannen hoor werd er even bijgezegd
er werden vrouwen in het ambt bevestigd
en ik mag daar aan mee doen
en voel mij gezien als een kleine schakel
in het grote geheel als wijkbezoeker
Samen het hoofd te bieden
in moeilijke tijden
met gepaste afstand elkaar even verblijden
het zijn de kleine dingen die het doen.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 929
Hoe ligt toch de mens
zonder Gods Licht
in duister ter neer?
Hoe ligt toch de mens
die nog van God weet,
echter niets meer
van het Licht van de Heer?
De G van God
is velen welbekend,
maar er is geen mens
die Hem echt kent
zolang deze niet als waarheid,
weg te leven, levend brood,
de CH van Christus,
Licht der wereld, erkent.
Hoe ligt toch de mens
totdat deze met heel zijn wezen
het Licht der wereld verwelkomt
als antwoord op kreet in nood,
vervulde hartenwens?
Christus, Verlosser,
overwon donker en dood,
Hij, Licht der wereld,
verlicht de zwartste nacht.
Hij is de Enige
die mensenkinderen
tot hun Vader bracht,
ze verlost en bevrijdt
van zondemacht.
Hoe ligt toch de mens
als deze zich niet vastklampt
aan de T van het kruis,
opgericht liefdelicht
ter verlossing
van zonde en dood?
Vader, hoe groot,
vol liefde, erbarmen,
heeft U zich getoond,
doordat Uw Zoon, Jezus,
de macht heeft onttroond
die met zoetgevooisd gefluister
steeds weer lokt naar het duister.
Hoe verlamd is de mens
als deze niet wordt opgericht
tot rechtopgaand wezen,
lerende mens te zijn
door Jezus' Licht?
God, U bent Vader,
Uw Zoon bracht ons thuis.
We buigen voor Christus,
Licht der wereld,
Verlosser aan het kruis.
Lucas 5:17-26
2002-2020 {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 818
Het waait enorm, de herfststorm
heeft heel wat schade aangericht.
De tuinkabouter ligt gekapseisd
om hulp te kreunen, ik hoor
zijn bang piepstemmetje: “help help.”
Ik plaats hem steevast waar hij hoort.
Fezel hem poedersuiker toe op zijn hoofd,
als de takken niet meer bladeren zwiepen.
En beloof dat tegen Kerst, de hemel op
bezielde kaboutermensen zal zakken.
“Nog zolang wachten?” vraagt hij daarna.
Over dat laatste zinnetje, denk ik heel diep na.
2020 (fotootje op blog)
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Ouderdom
- Hits: 1493
kwam je mijn leven binnen.
Nu na zoveel goede jaren
moeten we leven met herinneringen.
Aan de vele verre reizen
kwam een einde door gebrek
aan energie en flexibiliteit.
Hiermee sloot je het eerste hek.
In de jaren die toen volgden
werd menig hek dichtgedaan.
Op het laatst werd de boot verkocht.
Dat trok jij je het meeste aan.
Varen zit je in het bloed.
Nu rest YouTube met zijn beelden.
Gelukkig geniet je daar nu van
maar kan de neergang niet verhelen.
De herinneringen worden minder
niet zo scherp meer als voorheen.
De krachten nemen zeer snel af
je houdt je nauwelijks op de been.
Met een rollator loop je rond
door het huis en soms daar buiten.
Want ook dat wordt hard minder.
Weer een hoofdstuk om te sluiten.
Gelukkig zie jij dingen niet
die je als partner opmerkt.
Toch is dit het trieste niet.
Wel jouw leven is tot de aarde beperkt.
Geen God en geen reddingsplan.
Alles is door mensen bedacht.
Het is de keuze die jij maakt.
Je zegt geen nieuwe dag, maar altijd nacht.
Het is moeilijk te accepteren
de weg die jij koos te gaan.
Ik kan enkel voor je bidden
en bied je leven bij God aan.
- Details
- Geschreven door: Lingen, Aagje
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 887
ligt vast in Jezus' werk,
Hij zal mij niet begeven
al is stroming sterk
Mijn ankerlicht blijft branden,
in golven hevig, wild,
'k ben veilig in Zijn handen,
Hij, die zelfs stormen stilt.
Hebreeën 6:19 - Johannes 8:12 - Markus 4:39
Een ankerlicht schijnt rondom als een schip voor anker ligt.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 931
Een ander spint wol, waarmee die dan breit.
Spinnen geeft een poes aan bij kroelende aai.
Een spin is een wending, een heel snelle draai.
zijn alleen bedoeld om op te eten.
Hersenspinsels zijn webben in je geest.
Als ik ergens op spin, heb ik een verlangen.
Een spin is een dier, dat meestal leeft in een web.
Voor spinnen ben ik niet bevreesd, wél voor slangen,
maar velen vinden de spin een angstaanjagend beest.
Sommigen hebben op het ziekelijke af grootste pech,
ze lopen bij het kleinste spinnetje zien gillend weg.
Sommigen vinden spinnen zo fascinerend mooi,
dat ze die houden in een bak of soort van kooi.
Er bestaan hele kleine, die je haast niet ontwaart,
er bestaan nogal grote, in mensenhandformaat.
Er zijn er met webben, er zijn er ook die jagen,
er zijn er die slechts 'n donker plekje vragen.
Er zijn er met gifkaken en er zijn erbij
die zelfs een mens dodelijk kunnen raken.
Er zijn er met minstens toch 'n pijnlijke beet,
of zó aandoenlijk dat je zegt: "Wat een scheet".
Hoe je een spin ook ervaart, van prachtig en nodig
tot om angstig te vrezen: zoals elk levend wezen
is des spins belangrijke zaak vastgestelde taak.
Bekijk de spin in de omgeving waarin hij leeft,
ontdek dan eens wat voor belang hij heeft.
Ook spinnen bestaan door Gods gesproken Woord.
Al die spinnen, in zo'n schier oneindige variatie:
je moet je wel verwonderen over deze creatie.
Denk dus even na vóórdat je een spin doodt:
ergens is dat eigenlijk een vorm van moord.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 1157
maakt oppassen, aanpassen menigeen hoteldebotel.
Je weet in Nederland toch van geen kant op de ene dag
wat je op de volgende nog zeggen, zelfs nog dénken mag?
Er wordt geleerd: "Wat je gisteren zei, is vandaag verkeerd."
Je hebt tegenwoordig echt al snel iets niet correct gezegd,
meestal onbewust, ongeweten, niet bedoeld ter kwetsing.
Omdat steeds meer gaandeweg verandering onderging
wordt allerlei, alsmaar sneller, opgevat als belediging.
Beseffen degenen, terecht uit op onze verandering:
respect voor óns is eveneens een belangrijk ding?
Men is wit, niet meer blank, overigen noem je nu "mensen van kleur",
dat is sindsdien het "zwarten" werd; eerder kwam veel meer gezeur.
Uiteraard, dat aftelrijmpje met de kleine negertjes of nikkertjes
kan met 10 kleine kikkertjes ook, dan vermijd je dát gespook,
maar het wordt je wél verweten als je negerzoenen wil eten.
Eerder verdiepte men zich een tijdlang in Jodenkoeken,
concludeerde: "Dát is spijkers op laag water zoeken."
Ouden van dagen, bejaarden, werden beledigende woorden,
er kwam dus dat je met 65-plus tot de senioren behoorde.
Grijze golf, ook babyboomers, lijkt aardiger te klinken,
daardoor gingen we wéér nieuwe termen indrinken.
Weet trouwens wél, indien je een beperking hebt,
ben je heus niet meer invalide of gehandicapt,
je hebt weliswaar recht op een invalidentoilet.
Etiketten in de psychiatrie en voor dementie:
we passen de namen van stoornissen aan.
Wat baat die wijziging van woorden?
Het komt niet aan op atonie of agressie,
het gaat om melodie, symfonie, harmonie,
welluidende zang en instrumentale akkoorden.
We zullen, als we op de bekende voet doorgaan,
elkaar alsmaar minder goed begrijpen en verstaan
in échte communicatie, bedoeld met goede intentie.
Beseft men nog dat christenen er prijs op stellen
dat je grove vloeken het best achterwege laat?
Degenen die, schreeuwend en uit op rellen,
de samenleving wel eens zullen vertellen
waar het volgens hen allemaal op staat,
zitten geheel, of toch deels, verkeerd,
want ze zijn amper geïnteresseerd
in wat ze aanrichten aan kwaad.
Wat je ook doet, laat iedereen in zijn waarde,
dan voeren allen tezamen de strijd op aarde
tegen onrechtvaardigheid en ongelijkheid.
Het is ieders eigen verantwoordelijkheid
mee te werken aan wat moet gebeuren,
daarover willen we heus niet zeuren,
maar als je ons hoteldebotel maakt,
dan zijn we daartoe niet in staat.
27.08.2020 {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 722
{jcomments off}
Verzonnen
gesponnen
een kunstwerk
ragfijn
Geschetst
geëtst
bedauwd
parelmoeren filigrein
Voor haar prooi
letterlijk
te mooi om
waar te zijn
Adembenemend
omgewonden
een lijk in
een herfstrijk decor
2013
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1326
Geel en rood of in donkere tinten gehuld
Nog even vast aan hun zo vertrouwde tak
En als de najaarsstorm zwijgt en niet brult
Dwarrelen ze later zacht op het bosoppervlak
De paddenstoel.
Slaperig schijnt de zon in de vroege morgennevel
Een paddenstoeltje steekt boven het gevallen blad
Onder haar prachtige rode dak een mooie witte voorgevel
Ze pronkt dapper en uitbundig in het bos kronkelende pad
Mist en spinnen.
Spinnenwebben pronken het werk van hun meester
Miljoenen kleine druppeltjes maken het web nat en grijs
Hun kunstwerk geweven in boom, plant, hei en heester
De spin betiteld als eng, de mist toont hem als super wijs
Gods herfst
Herfst, je zou haast denken, het bos verliest al het moois wat zij had
Een weg die ze in stilheid gaat, God bestuurt haar gezette getijden
Ook de mens kent een levensherfst, verliest eens alles wat zij bezat
Maar die gelooft, daar zal God een eeuwig voorjaar voor toebereiden.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 918
voor onszelf en voor de anderen,
toch lijkt het erop telkens weer,
dat er nooit iets zal veranderen.
Wij hopen 't goede keer op keer
en bidden dagelijks om geluk,
toch toont het nieuws ons eens temeer,
al wat we zien is slechts ongeluk.
Wij schreien schor onze kelen,
wilt toch zuiveren dit wereldzeer,
hoort U de roep van de velen
of wilt U dat wij zijn met veel méér ?
Wij zijn lang van U geweken,
doch verwachten alles van Ù, Heer,
zijn blind en doof voor elk teken,
verwacht U lang ònze ommekeer ?
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Kerst
- Hits: 1475
naar een sneeuwwitte Kerst.
Eigenlijk moet je wens uitgaan
naar een hemelsblauwe Kerst.
Jezus’ eerste komst gedenken wij.
Maar in de 21ste eeuw
zou Advent centraal moeten staan
niet een kerstfeest met veel sneeuw.
Bij Zijn eerste komst was Hij een kind.
Maar Jezus heeft hier Zijn taak volbracht.
Waar wij nu nog op zitten te wachten
is eeuwig Licht na de donkere nacht.
Denk daarom in deze dagen
vooral om wat nog komen gaat.
De hemel die eens blauw gaat worden.
Staan wij allen dan wel paraat?
Juichen wij straks met onze geliefden
als Hij aan een hemelsblauwe baan
terugkomt om ons op te halen?
Wilt u dan graag daar bij staan?
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Kerst
- Hits: 2230
een tot jezelf komen in de donkerheid.
Kaarslicht, warmte; al is het voor even
in deze jachtige, rumoerige tijd.
Kerst dat is een stil verlangen
naar die Grote Geborgenheid
en steun zoeken bij die Ander,
een vleugje van de eeuwigheid.
Kerst dat is gezang van mensen,
dennengeur, een kindje in de stal.
Je zal dan haast willen wensen,
dat het nooit Nieuwjaar worden zal.
Maar na Kerst komt Pasen, God zij dank,
Hemelvaart en Pinksteren horen daar bij.
Want straks bij het bazuingeschal
zijn wij door dit Kerstkind eindelijk vrij.
- Details
- Geschreven door: Lokker, Anton
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2880
Met een onuitwisbare inkt
Op de wanden van mijn hart
Altoos zal je bij me blijven
Jouw naam nimmer uitgevinkt
Jouw liefde, is gehuld in mijn smart
Een kus of omarmen is voorbij
Je tedere stem is nu stil gezwegen
Je beeld mam, vormt zich in mijn ogen
Ik mis je, zoveel tranen die ik om je schrei,
gebroken onze intieme levenswegen
MAMA,…ik heb jou zo…intens gemogen
Als weeskind lees ik uw Woord
Hopende Heer dat U mij troost
Mijn eenzame geest is tot U gekeerd
Plots…..
Uw milde handen, beide diep doorboord
Mama!.. juicht mijn hart, het huilt het bloost,
'k zie jouw naam.. in DIE handpalmen gegraveerd!
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Stress
- Hits: 1056
Ik zoek de stilte en verwacht
ik dool door een ravijn
ik zie veel bergen, het is nacht
er zal toch redding zijn?
Ik dool door een ravijn
ik raak ontmoedigd en ook bang
er zal toch redding zijn?
Wat duurt het wachten lang.
Ik raak ontmoedigd en ook bang
ik proef mijn zilte tranen
wat duurt het wachten lang
zal God mijn weg niet banen?
Ik proef mijn zilte tranen
ik smeek om nieuwe moed
zal God mijn weg niet banen?
Gods stem zegt: Het komt goed.
Ik smeek om nieuwe moed
ik zie veel bergen, het is nacht
Gods stem zegt: Het komt goed
ik zoek de stilte en verwacht!
Pantoum
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 774
herfstlucht
fruitboompjes kaalgeplukt
oerdiepe tastbare zucht
we voelen het allemaal
intens
één
verbonden zielen
steunen elkaar ondergronds
ze vertrekken geen spier
binnensmonds
blozend
de eerstelingen
we verorberen ze
schillen hun zonnige huid
liefkozend
danken
denken aan
het werelds leed
de aarde die opwarmt
slikken
Naar Romeinen 11:16 Zijn de eerstelingen heilig ...
2020