- Details
- Geschreven door: Heesch, Jan van
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5828
Laat ons allen een ware en vruchtbare tak
aan uw wijnstok worden
door God in ons leven te verwelkomen
zoals Hij dat graag wil:
als de Waarheid - om uit te spreken
als het Leven - om te leven
als het Licht - om aan te steken
als de Liefde - om te beminnen
als de Weg - om te volgen
als de Vreugde - om te schenken
als de Vrede - om te verspreiden
als het Offer - om op te dragen
in ons gezin en met onze omgeving.
O God,
wij geloven dat U hier bij ons bent.
Wij aanbidden
en wij hebben U lief met hart en ziel,
omdat U al onze liefde meer dan waard bent.
Wij verlangen ernaar U net zo lief te hebben
als de Zaligen in de hemel.
Wij hebben eerbied voor alle tekenen
van uw goddelijke voorzienigheid
en schikken ons geheel naar uw wil.
Om uwentwil hebben wij ook
onze naasten lief als ons zelf.
Wij vergeven oprecht
iedereen die ons heeft gekwetst
en vragen vergiffenis aan allen
die wij gekwetst hebben.
Heer, help ons
om uw opdracht te verspreiden waar we ook gaan.
Beziel ons met uw geest en uw leven,
doordrenk en bezit ons hele wezen zo volkomen
dat ons leven een weerschijn van het Uwe mag zijn.
Doorschijn en vervul ons zodanig,
dat ieder mens met wie we in contact komen
uw aanwezigheid in ons aanvoelt.
Laat hen dan naar boven kijken
en niet langer ons zien,
maar slechts U, o Heer!
Blijf bij ons,
zodat wij net zo gaan stralen als U,
zozeer dat wij een licht voor anderen worden.
Dat licht, o Heer, zal alleen van U komen,
geen sprankje zal van ons zijn.
U zult het zijn, die door ons op anderen schijnt.
Laat ons U prijzen op de wijze die U het liefst is
door te schijnen op degenen om ons heen.
Laat ons van U spreken zonder te preken,
niet met woorden, maar door ons voorbeeld,
door de inspiratie
en de liefdevolle invloed van onze daden
en de zichtbare invloed aan liefde
die ons hart U toedraagt. Amen
Jan van Heesch
India, uit het gebedenboek van Moeder Teresa
- Details
- Geschreven door: Valmor Gurerreiro do Amaral
- Categorie: Ziekte
- Hits: 4100
Mijn God, waar bent U?
Waarom verbergt U Uw gezicht en sluit U Uw hand?
Zal Uw oordeel de liefde en het mededogen vervangen?
Hoe lang moet ik Uw afwezigheid verdragen?
Zij zien naar mij als naar een onterfde,
een wees van Uw genade.
Uw beloften zult Gij toch niet ontrouw zijn?
Neen! Nooit zult Gij leugenachtig zijn!
Ik ben beangst,
want de tijd van Uw handelen ken ik niet.
Mijn lichaam lijdt pijn,
ondraaglijke zwakheid neemt de overhand.
Daarom, o God, zie op mijn lijden
met mede-lijdend oog,
want, zo lang ik leef, zal ik vasthouden aan U
en strijden, zodat Gij Uw genezende hand
uitstrekt over mijn verzwakte lichaam.
Hoewel mijn ziekte tegen mij is,
is mijn hoop gevestigd op U, o God.
En in de stilte van de nacht
adem ik het briesje van Uw Geest,
die mij mijn liefde voor U doet verkondigen.
Al worden de pijnen heviger
en maken ziektes misbruik van mijn lichaam,
toch koester ik de hoop Uw wateren te drinken
en mij te voeden aan Uw levensboom.
Valmor Gurerreiro do Amaral (Braziliaanse student in de theologie, gestorven aan de gevolgen van aids in 1992 )
- Details
- Geschreven door: Betto, Frei
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3950
Heer, wanneer U kijkt naar degenen
die ons gevangen hebben gezet
en ons hebben laten folteren,
wanneer U de daden afweegt van onze beulen
en de zware vonnissen
van wie ons heeft veroordeeld,
Wanneer U het leven schat
van wie ons heeft vernederd
en het geweten van wie ons heeft vertrapt;
vergeet dan, Heer, het kwaad
dat ze toevallig bedreven hebben.
Herinner U liever dat wij door ons lijden
dichterbij uw gekruisigde Zoon zijn gekomen.
Met onze folteringen hebben we zijn wonden ontvangen,
met de tralies de vrijheid van zijn Geest,
met de vonnissen de hoop op zijn Rijk,
door de vernedering de vreugde uw kinderen te zijn.
Herinner u, Heer, dat uit dit lijden
een vrucht in ons is opgebloeid,
als uit een zaadje, dat vertrapt, toch ontkiemt,
een vrucht van gerechtigheid en vrede,
van licht en liefde.
Frei Betto
(Geboeid kijk ik om me heen. Brieven van Frei Betto vanuit een Braziliaanse gevangenis )
- Details
- Geschreven door: Pronk-Waterlander, Anke
- Categorie: Bezinning
- Hits: 6367
Heer, wat had ik graag
in uw tijd willen leven.
Vol van geloof
had ik mijn hart aan U gegeven!
Elke dag uw stem kunnen horen!
Volgen in uw voetsporen
zonder te vrezen!
Of...
zou ik U toen hebben afgewezen?
Ik, die zó gauw
met een oordeel klaar sta!
Misschien had ik wel
op Golgotha
niet met verdriet
maar met voldoening
toe staan kijken...
O God!
Misschien was ik tóen
op mijn knieën gegaan
om de spijkers
aan te kunnen reiken...
Anke Pronk-Waterlander
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 8738
Je kunt van wond’ren lezen,
die God eens heeft gedaan,
het evangelie volgen,
discipelen zien staan,
lofprijzend samen zingen
een lang vervlogen lied
en toch welhaast verdrinken
in angsten en verdriet.
Je kunt van Simson lezen,
de kracht die hij bezat
of horen hoe een godsman
intens zijn Heer aanbad,
een Abraham bewond’ren,
hoe Job zich zeeg’nen liet
en toch welhaast verdrinken
in angsten en verdriet.
Maar als je zelf de vreugden
van zegeningen smaakt
en voor de Filistijnen
met kracht wordt aangeraakt,
de rode zee als eertijds
uiteengespleten ziet,
dan pas kun je bevrijd zijn
van angsten en verdriet!
Frits Deubel
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3952
met kost’lijke spijzen,
die het vakmanschap van
de meester bewijzen.
Niet flauw of zoetsappig,
maar kruidig en stevig
met ’n vleugje aroma,
een mespuntje hevig.
’t Moet kost zijn waar’k zeker
een week op kan teren
en in mijn omgeving
iets mee kan presteren.
Niet slechts van producten
die eeuwen bewaard zijn,
maar onlangs zorgvuldig
met aandacht vergaard zijn.
Geef mij maar zo’n kerkdienst
om echt van te smullen,
een maal waar’k tongstrelend
mijn hart mee kan vullen.
Het voorgerecht smaak’lijk,
het hoofdgerecht bondig
met heel veel genade
en minder van zondig!
Frits Deubel
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4504
dat is de deur van God.
Die deur wordt nooit gesloten,
en gaat ook nooit op slot.
Die open deur des Levens,
waar ieder door mag gaan.
Die zal God nimmer sluiten,
die laat Hij openstaan.
't Is niet als bij de mensen,
die sluiten deuren af.
En doen of zij niet thuis zijn,
of zwijgen als het graf.
Bij God is het net anders,
Hij houdt graag open huis.
Want hij roept al Zijn kind'ren,
genodigd bij Hem thuis.
Hij noodt hen aan Zijn tafel,
Hij schenkt hen brood en wijn.
En Hij wil voor Zijn kind'ren,
steeds bron van vreugde zijn.
Waar andere deuren dicht zijn,
of blijven op een kier.
Daar staat Gods deur steeds open,
met Jezus als portier.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: IJskes-Kooger, Enny (overl.7-09-2010)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 9910
mijn hele leven in Uw hand te leggen.
Waarom heb ik het zelf niet voor het zeggen,
ik voer tenslotte toch geen wanbeheer?
Mijn plannen liggen allemaal al klaar,
U hoeft ze nog alleen maar goed te keuren.
Ik weet precies hoe alles moet gebeuren.
'k Heb alles, tot het eind toe voor elkaar.
Maar op het onverwachtst verschijnt U op mijn pad,
en laat mij voor Uw rode stoplicht wachten.
Want Uw gedachten zijn niet mijn gedachten,
en nimmer gaat U met mij in debat.
Ik heb geen inspraak en geen zeggenschap.
Ik moet het alles aan U overlaten.
En lang niet altijd zie ik resultaten,
zodat ik niets meer van Uw daden snap.
Dan ben ik als een kind, dat dwingt en zeurt,
omdat het Vader maar niet kan begrijpen.
Dan zie ik niet dat Gij Uw kind'ren keurt
en als juwelen voor Uw kroon wilt slijpen.
Vergeef mij Vader als ik mij verweer,
als ik mij bij Uw wil niet neer kan leggen.
Leer mij, al is het aarzelend, tôch zeggen:
Neem heel mijn leven, in Uw handen Heer!
(Opgenomen in de bundel: Een fluit van riet)
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4418
het water waarmede je eens bent gedoopt.
Het teken 't verbond van Zijn grote liefde,
waarmee je als mens door dit leven loopt.
Een zoen van God is een kus op je oren,
die Hij heeft geopend, opdat jij het hoort.
Dat Jezus voor mensen als jij is geboren,
opdat je verstaan moogt Zijn liefdevol woord.
Een zoen van God is een kus op je ogen,
die maakt dat je blik naar buiten verruimt.
Te zien naar de noden en vragen van d' ander,
behulpzaam te zijn waar een ander verzuimt.
Een zoen van God is een kus op je lippen,
Zijn woorden van liefde gesproken uit 't hart.
Die jij in je leven steeds uit mag spreken,
aan mensen die zijn door de twijfel verward.
Een zoen van God is een kus op je handen,
die Hij wil stellen in dienst van Zijn Rijk.
En Zijn grote Naam tot in 't uiterst der landen,
daardoor wordt ontvangen, meer binnen bereik.
Een zoen van God is een kus op je voeten,
die Hij wil richten op wegen van recht.
Te gaan op die weg, die leidt tot en zegen.
getrouw Zijn beloften aan jou reeds voorzegd.
Een zoen van God is een kus op je hart,
de plaats die mag kloppen vol warmte en leven.
Om aan mensen die jij in het leven ontmoet,
iets van Gods liefde zult door mogen geven.
Een zoen van God is het grootste geschenk,
dat geldt als vergeving voor al je zonden.
Als blijk van Zijn liefde, die Hij je toedraagt,
heeft hij zich met jou voor immer verbonden.
Een zoen van God is de wens steeds mijn bede,
van Hem de Bewaarder van jouw levenslot.
Die steeds met je gaat en reist met je mede.
Ik wens je een leven vol zoenen van God.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4469
zijn naam was Jozef Jacobszoon.
Een droom waarin God deed beloven,
dat hij zou heersen op de troon.
Ook anderen schonk God in dromen,
het toekomstbeeld van Zijn beleid.
De weg die men moest gaan, zou komen,
zoals door Hem was voorbereid.
De bakker en de schenker zagen,
hun levenslot in droom bepaald.
Aan beiden werd er in hun dagen,
de zin ervan aan hen verhaald.
Zelfs Farao in macht gezeten,
kreeg dromen in de donk're nacht.
Hij wilde van zijn raadslien weten,
wat men van deze dromen dacht.
Aan jozef was het voorbehouden,
verklarend sprekend in Gods Naam.
De inhoud die zij dragen zouden,
door God geleid, tot zien bekwaam.
Nebukadnezar, grote koning,
ook hij kreeg dromen in de nacht.
Tot Daniel hem in zijn woning,
door God geleid het antwoord bracht.
Ook Jozef, hij uit Galilea,
zag in zijn dromen Gods bestel.
En handelde naar 't woord der engel,
die tot hem sprak op Gods bevel.
Johannes zag in visioenen,
de toekomst van de Heer, nabij.
De Heer verkoos uit millioenen,
hem sprekende tot u en mij.
Zo laat de Heer aan groot en kleinen,
Zijn werkelijkheid in dromen zien.
Als Hij hun dromen laat verschijnen,
waarin Zijn Waarheid wordt gezien.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4245
Kijk niet om maar steeds vooruit,
achter je valt niets te zoeken.
Door in donk're zielehoeken,
te luist'ren naar voorbij geluid.
De muziek van het verleden,
is verklonken, en voorgoed!
Maar de klanken van het heden zeggen,
dat je voorwaarts moet!
Soms kan het verheld'rend wezen,
toch te luist'ren, maar niet lang.
't Leven zelf heeft steeds bewezen,
dat het voortgaat in zijn gang.
Ook vandaag weerklinken klanken,
liefde, vreugde, dood en pijn.
Men mag plukken van de ranken,
die vandaag het erfdeel zijn.
Iedere dag kent zijn sonaten,
met daarin dat sprankje licht.
Klanken die ons zetten laten,
naar een toekomst die verlicht.
Want de toekomst die ligt open,
als een hele nieuwe weg.
Op die toekomst mag men hopen,
gaand' langs 's levens struik en heg.
Maar ook morgen kent zijn zorgen,
met de vreugden en 't verdriet.
Maar de mens in God geborgen,
telt de vreugden die hij ziet.
Hij die met de "Goede Herder",
kijkt door 's hemels spiegelruit.
Die durft aan Zijn hand steeds verder,
Kijkt niet om, maar ziet vooruit!
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4319
Visserman, visserman, gooi je netten uit,
en zie wat God je geeft als buit.
Mensenvanger door het Woord,telkenmale aangespoord.
Gooi je netten, gooi je netten, gooi je netten overboord.
Visserman, visserman, haal je netten binnen,
de vangst is groot, het oogsten kan beginnen.
Mensenvanger door het Woord,telkenmale aangespoord.
Haal je netten, haal je netten, haal je netten binnenboord.
Visserman, visserman, je boot dreigt haast te zinken,
je vangst is rijker dan je dacht, doordat Gods woorden klinken.
Mensenvanger door het Woord,telkenmale aangespoord.
God vult netten, God vult netten, God vult netten ongehoord.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5692
Spreek nooit te vlug uw oordeel uit,
het zou u immers kunnen schaden.
Zwijg, luister liever en besluit
en laat u door de wijsheid raden.
Onthoud de maat waarmee u meet,
daarmede wordt u ook gemeten.
Opdat u 't nimmermeer vergeet,
er naar zult handelen door het weten.
De splinter in uw broeders oog,
die u daarin doet zien, ontwaren,
Wijst naar de balk in eigen oog,
die 't helder zien u doet bezwaren.
Verwijder die dan eerst daaruit,
voor naar de splinter wordt gekeken.
Zorg dat u eerst maar eens besluit,
de balk uit eigen oog te breken.
Verstrooi uw goede gaven niet,
geef 't heilige niet aan de honden.
En werp dus ook uw paarlen niet,
de zwijnen voor, want dat is zonde.
Opdat u niet door hun geweld,
kan overkomen en gebeuren.
Dat u door hen wordt neergeveld,
vertrappende, u doen verscheuren.
Naar Matteus 7:1-6
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5323
In het Rijk dat God zal stichten,
zullen enkel kind'ren zijn.
Met hun helderblauwe ogen,
open blikken klaar en fijn.
Want om 't Godsrijk te betreden,
moet men worden als een kind.
Simpel, met een vast vertrouwen,
zoals men bij kind'ren vindt.
God houdt niet van grote mensen,
Hij verafschuwt hun gedrag.
Want Hij zou hun d' ogen wensen,
zoals Hij bij kind'ren zag.
Opgewekt en vol vertrouwen,
niet bereek'nend koud en kil.
Ogen waarop Hij kan bouwen,
die zoekt God, dat is Zijn wil.
't Mogen oude mensen wezen,
maar met blikken van een kind.
Ogen waarin God zal lezen,
liefde die de ander mint.
Zo wil God Zijn toekomst maken,
voor wie worden als een kind.
Hen alleen wil Hij doen smaken,
vreugde, wie Hem zoekt, ook vindt!
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5310
Komt laten wij dansen en juichen voor God,
de Schepper van hemel en aarde.
Komt laten wij zingen en spelen voor Hem,
die ons leven behoed en bewaarde.
Komt brengen wij dank voor wat Hij ons bereid,
geluk en het eeuwige leven.
Die ons van de schuld en de zonde bevrijdt,
al wat fout was aan ons wil vergeven.
Komt spelen wij cither en luit voor de Heer,
en laat de cymbalen rink'len.
Het hart naar omhoog, breng Hem glorie en eer,
laat de vreugd' uit uw ogen twink'len.
Met tromels en fluiten en trompet geschal,
de lied'ren verenigd in koren.
Prijst de Heer met uw zangen en roemt overal,
die naar mensen wil omzien en horen.
Komt handklapt en zingt voor de Heer onze God,
en wil Hem met dankzegging loven.
Die redding ons bracht en een keer in ons lot,
overladen met zegen van boven.
't Halleuja weerklinkt als refrein op ons lied,
de schepping zij moet Hem wel prijzen.
Dankt de Vader, de Zoon en de Geest die ons ziet,
laat voor eeuwig de lofzangen rijzen.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4916
leg ik voor U neer mijn hart.
Heel mijn leven, al mijn dagen.
met hun vreugden en hun smart.
Heer ik weet U kent de bladzij's,
weinig wit, de meeste zwart.
Soms gevlekte grijze bladen,
bladerende door mijn hart.
Pagina's met schuld en zonde,
pagina's die wit en rein.
Worden er niet in gevonden,
omdat ze er gewoon niet zijn.
Wat mij steeds weer doet verwond'ren,
als ik alles U vertel.
Gij mij schenkt een nieuwe bladzij,
mij weer schenkt een heel schoon vel.
Op dat vel nog onbeschreven,
schrijft U 't woord vergiffenis.
En wat eerder stond geschreven,
voorgoed uit Uw gedachten is!
Wat een dag Heer, wat een leven!
Schenkt U liefdevol aan mij.
Als 'k bevrijd van al die bladzij's,
weer mag leven, frank en vrij!
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 8656
Hier staan wij dan met hen vereend,
in 't uur dat 't hart zijn vreugd verleent.
en ons een lied laat zingen.
U lof en grote Naam ter eer,
die hen en ons als Herder, Heer,
met trouw steeds wil omringen.
Strek Gij Uw hand tot zegen uit,
zij die als bruidegom en bruid,
elkaar gaan trouw beloven.
En knielend voor Uw aangezicht,
hun ogen steeds op U gericht,
het heil verwacht van boven.
Als straks het "ja" klinkt uit hun mond,
bevestigend hun liefd'verbond,
wilt Gij hun leven dragen.
O God in voorspoed en in leed,
in vreugd' en lijden zo Gij weet,
zij telkens naar U vragen.
Wees Heer hen dagelijks nabij,
sta met Uw liefde hen terzij,
in goede en kwade dagen.
Opdat zij steeds de vaste grond,
verankerd in Uw trouw verbond,
wetend dat Gij zult schragen.
Nu is het hoge woord er uit,
en kust de bruidegom zijn bruid,
het woord van trouw gegeven.
Totdat de dood hun band verbreekt,
geef dat hun liefde niet verbleekt,
hoe lang of kort zij leven.
Want boven 't menselijk gewoel,
hebt Gij met elk van ons een doel,
ons eens naar huis te halen.
Jeruzalem de gouden stad,
daarheen zijn wij met U op pad,
werpt hier alreeds haar stralen.
Wij bidden hen Gods zegen toe,
Hij laat niet af Hij wordt niet moe,
Zijn liefde te betonen.
Ontdek met God dan in elkaar,
Zijn hand, Zijn hart, in elk gebaar,
dat Hij bij ons wil wonen.
Wat ook de toekomst brengen moog',
blijf telkens zien Gods regenboog,
al mogen stormen woeden.
In twijfelingen angst en zorg,
blijft God de Heer de mens tot borg,
Hij zal uw ziel behoeden.
Melodie: Psalm 68 L.v.d.K
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 7274
Als wij de Heer om zegen vragen,
dan is ons geloof dikwijls zo klein.
Want wat wij vragen om te vullen,
blijkt vaak een vingerhoed te zijn.
Maar Hij wil ons veel meer doen geven,
als 'd inhoud van een vingerhoed.
Zelfs als wij om een emmer vragen,
die Hij rijk overlopen doet.
De Heer meet met heel andere maten,
dan die wij kennen, ons bekend.
Veel ruimer zijn, Zijn milde gaven,
waar onze Vader mee verwent.
Wij mogen immers alles vragen,
in 't geloof zonder bescheidenheid,
Hij zal ons dan het goede geven,
waarmede Hij ons hart verblijdt.
Vaak te bescheiden, zijn de wensen,
en wordt 't verlangen niet vervuld.
De mate waarop Hij wil geven,
wordt altijd rijkelijk onthult.
Want als wij gelovig biddend vragen,
om liefde, wijsheid en om kracht.
Vervult Hij ook de andere noden,
die voor Zijn troon worden gebracht.
Weet, wie de Heer om bijstand vragen,
zij krijgen antwoord naar hun geloof.
Hij zal vervullen doen hun wensen,
houdt zich voor 't smeekgebed nooit doof.
Want zij die 't van de Heer verwachten,
ontvangen steeds met ruime maat.
Zijn goede gaven in hun handen,
die Hij rijk overlopen laat.
Meer dan een vingerhoed, een emmer,
maar als de wijdsheids van de zee.
Zijn uit Gods hand Zijn milde gaven,
die deelt Hij uit, geeft Hij ons mee.
Vader wil met Zijn zegeningen,
Zijn kinderen, steeds weer verblijd.
Met 't goede dagelijks omringen,
met liefde en goedgunstigheid.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3342
Heer vaak is 't op de rotsen ploegen,
als liefde maar geen weerklank vindt.
Men zich naar Uw woord niet doet voegen,
met d' oren doof en d' ogen blind.
Vaak blijkt het zaad dat U doet zaaien,
zelfs als het in de akker valt,
Na d' opgroei enkel af te maaien,
omdat de vrucht U niet bevalt.
Al heeft het nog zo hard geregend,
en scheen de zon bij tijden fel.
Dan blijken d' aren niet gezegend,
en zijn de korrels niet in tel.
Dan is voor U de oogst verloren,
en kunt U er ook weinig mee.
Want U hoopt op een veld vol koren,
waar 't wit doet golven als de zee.
Want op de rotsen tussen dorens,
groeit wat U zaait geheel niet op.
Verdroogd, versttikt door scherpe horens,
daar komt 't gezaaide nimmer op.
Daar worden korrels weggepikt.
waarop de vogels fel doen azen.
En wat in dorens wordt verstikt,
dat zal zelfs U niet doen verbazen.
Heer laat ons hart toch niet zo wezen,
een akker met onvruchtb're grond.
Niet als de dorens, rotsen wezen,
waarop niets voedingsbodem vond.
Maar maak in ons de liefde wakker,
waar 't strooizaaid rijk in groeien kan.
Om bloeiend zijnde op die akker,
U daarvan vruchten oogsten kan.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 9619
Ik heb je bij je naam geroepen,
en die geschreven in Mijn hand.
Jij kind uit moeders schoot geboren,
Ik schep met jou Mijn hechte band.
Je mag nu gaande door het water,
het teken van Mijn trouwverbond.
Vanaf vandaag, en morgen, later,
de woorden horen uit Mijn mond.
Met liefde zal Ik je omringen,
Mijn trouw gedurig met je zijn.
En uit Mijn hand schenk Ik Mijn gaven,
het doopsel maakt van zonden rein.
Je wordt met liefde opgenomen,
in het gezin en wijde kring.
Waar al Mijn kinderen samenkomen,
die 't teken van Mijn trouw ontving.
In naam van de Drie-eenheid samen,
ben je van nu aan ingelijfd.
En klinken de gekozen namen,
wat heel je leven bij je blijft.
Want eens in d' hemel aangekomen,
aan 't einde van je aardse reis.
Staan in Mijn boeken opgenomen,
die ook in 't hemelsparadijs.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 3865
God wil ons in de vrijheid stellen,
verbreken doen de slavernij.
Ontdaan van banden die ons knellen,
van slagen en van dwingelandij.
Geen vorst,geen koning die zal heersen,
slechts Hij die onze koning is.
Geen aardse macht zal overheersen,
die aan Hem niet gehoorzaam is.
Geen mens mag ooit een mens verdrukken,
hem stellend onder zijn gezag.
Waaronder lijdend Hij moet bukken,
en eisen, zeggen wat niet mag.
Geen mens heeft recht een mens te kwellen,
te kwetsen met zijn tong, zijn woord.
Door elke zweepslag laat vertellen,
te zijn geketend aan zijn koord.
Een leider hoort zijn plaats te weten,
en recht te doen zoals het hoort.
Te handelen naar zijn geweten,
en sprekend het betrouwbaar woord..
God laat geen Farao's regeren,
die slavernij in 't vaandel voert.
En hen die tegen hem zich keren,
met wapenen de monden snoert.
Ook deze tijd kent zulke heren,
wiens macht nog steeds de mens misbruikt.
Die hele volkeren koeieneren,
en van wiens handen 't bloed afdruipt.
Maar God zal dan het tij ook keren,
stoot zulke heersers van hun troon.
Hij zal de volkeren vrijheid leren,
en schenken hun verdiende loon.
Maar ook in menselijke kringen.
waar slavernij gebezigd wordt.
Zal Hij de kleine koning dwingen,
dat slavernij tot vrijheid wordt.
Hij leidt verdrukten door de zee.
gaat voor naar 't land van Zijn belofte.
En aan Zijn hand voert Hij hen mee,
naar 't land van vrijheid, Zijn gelofte.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4033
Laat ons wordend zijn als halmen,
en tot aren goud gerijpt.
Op de akker van het leven,
en door morgendauw berijpt.
Laat ons rijke vruchten dragen,
door Uw oog Heer blij aanschouwd.
En de korrels rijk voldragen,
zullen zijn in honderdvoud.
Als U blij de oogst zult maaien,
en tot schoven bindt bijeen.
In Uw schuren zult verzaam'len,
en hen tellend een voor een.
Laat die dan tot vreugde wezen,
tot Uw lof en tot Uw eer.
Die 't tot goud gerijpte koren,
gedorst in zakken zet terneer.
Laat ons als gerijpte korrels,
vloeiend door Uw handen gaan.
En Uw hart tevreden wezen,
om de vrucht die U ziet staan.
Laat de opbrengst van de akker,
blijde zijn wat U verwacht.
Door Uw woord dat in ons wakker,
goede vrucht heeft voortgebracht.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4729
vereend in zinnen tot gedicht.
Zij willen spreken van het leven,
en steeds weer wijzen naar het licht.
Want zin voor zin zijn zij doorstreden.
de som vaak van een zwaar gevecht.
Soms neergeschreven als gebeden,
tot God gezonden, voorgelegd.
Laat dan die woorden die tot zinnen,
zorgvuldig zijn bijeen vergaard.
U raken doen van Gods beminnen,
en houdt hen in uw hart bewaard.
Zij zullen van Zijn liefd' getuigen,
en daarvan ook een teken zijn.
Wiens hart zich naar u toe wil buigen,
wiens woord tot kracht en steun wil zijn.
Laat in uw hart elk woord bezinken,
wat lezend tot uw ziel doorklinkt.
Wil uit de bron des levens drinken,
waarvan de waterstroom nooit slinkt.
Elk woord dat uit mijn hart gekomen,
de gave mij door God verleend.
Is immers uit die bron gekomen,
dat ieder woord tot zin vereend.
Zo hoop ik dat elk woord de zinnen,
u zullen wijzen naar het licht.
En waardoor uitklinkt Gods beminnen,
in iedere zin, tot u gericht.
Dat is mijn roeping om te spreken,
in woord en daad Zijn dienaar zijn.
Al ben ik in Gods oog gebleken,
een mensenkind, zo nietig klein.
De woorden die ik heb geschreven,
zijn aan het leven steeds ontleend.
Mij in het hart de mond gegeven,
door vreugd' en tranen eens geweend.
Ik ken de wereld en haar zorgen,
ik weet van moeiten pijn en druk.
Maar ook mij in Gods hand geborgen,
Hij wisselt tranen, voor geluk!
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4186
Word je door twijfel overmand,
vol vragen in je hart doorstreden.
Die hevig op je lippen brandt,
waarop God 't aantwoord heeft vermeden.
Dan wordt je geloof in Hem beproefd,
of je daarin op Hem blijft bouwen.
Want God Hij weet wat jij behoeft.
Hij laat ons d' uitkomst, 't antwoord schouwen.
Geloof brengt vaak twijfel met zich mee,
knagend aan onze zekerheden.
In tijd van moeiten, ach en wee.
aan zorg en het verdriet geleden.
En wat dan opkomt is de vraag,
waarom was dat niet te vermijden.
Waartoe dit kruis Heer dat ik draag,
waarom Heer laat U mij zo lijden?
Dan steekt de twijfel fel weer op,
dan schudt en wankelt het vertrouwen.
Dan rijst d' onzekerheid ten top,
met wat is 't nut op God te bouwen.
Zal Hij mijn roepstem wel verstaan,
doet Hij mijn nood, mijn vragen horen?
Ziet Hij de druk van mijn bestaan,
laat Hij het licht voor mij weer gloren?
Weet dat bij 't geloof de twijfel hoort,
om daardoor steeds opnieuw t' ontdekken.
Dat God steeds met Zijn liefdewoord,
Zijn trouwe hand naar je doet strekken.
Dan krijg je antwoord op de vraag,
die weer versterkt je Godsvertrouwen.
Misschien pas morgen, of vandaag,
blijf ondanks twijfel op Hem bouwen!
Door twijfel heen laat God je zien,
hoe zwak en klein ook 't geloof doet wezen.
Hij is geen God van het misschien,
maar zal van twijfel je genezen.
Bouw niet je geloof op 't losse zand.
maar op de rots die God wil wezen.
Hij is je sterkte, vat Zijn hand,
tot hulp, dan heb je niets te vrezen!
Gods woord is immers 't fundament,
waar jij je leven op kunt bouwen.
Zo maakt hij zich aan jou bekend,
blijf dus maar gelovig Hem vertrouwen.
Door alle levensstormen heen,
zal Hij, de Heer, je veilig leiden,
Hij maakt dat twijfel weer verdween,
Hij is de God van het bevrijden.
Justus. A van Tricht
21 april 2006
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 4876
tot God hun vrolijk lied.
Dat spreekt van alle dingen,
die Hij Zijn schepping biedt.
Hun stemmen doen vertolken,
met vreugd aan Hem hun dank.
In bomen, boven wolken,
weerklinkt hun stem hun klank.
God heeft een stem gegeven,
adem aan al wat leeft,
Hij schepper van het leven,
schoonheid die ons omgeeft.
Zijn hand schildert de kleuren,
met Goddelijk evenwicht.
Uit 's hemels open deuren,
komt tot ons 't hemels licht.
Hij laat de aarde stralen,
en zijn in hemelsblauw.
Zijn woord doet ons verhalen,
aan elk, Ik houd van jou.
Ik zal als een Vader wezen,
voor al wie leeft op aard'.
Hen in Mijn hand geborgen,
gezegend, welbewaard.
't Is God die ons verenigt,
bijeenbrengt in Zijn huis.
Die onze noden lenigt,
Hij biedt aan ons een thuis.
Ons leven wordt omgeven,
door liefde die ons draagt.
Wordt tot het licht geheven,
wat voor onz' ogen daagt.
Wij zullen Gode zingen,
lof, dankend wat Hij biedt.
Voor al Zijn zegeningen,
de Heer vergeet ons niet.
Hij laat ons steeds ervaren,
Zijn goedheid en Zijn trouw.
God, Hij zal ons bewaren,
in eeuwigheid getrouw.
De auteur heeft deze tekst getoonzet
deze is op aanvraag verkrijgbaar.