- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3083
in mijn gedachten misschien,
of in mijn hart en ziel,
groeit een jong, teer plantje.
Verwachtingsvol met
frisgroene blaadjes.
Dan komt de wind,
zachtjes en fris.
Langzaam wordt het een storm
Donkere wolken en
geen licht
geen windscherm te zien,
of toch...
Vanuit mijn hoofd
kijk ik naar binnen,
het lijkt een orkaan.
Met verwondering en
dankbaarheid zie ik
Gods Vaderhand die
Hij legt om het tere plantje.
Het is Zijn kostbare schat
die Hij beschermt
doet groeien ergens
diep binnenin mijn
hart en ziel
in mijn gedachten
misschien.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3817
ze zeiden dat het heerlijk was
U te kennen als
mijn Heer en Heiland
in de bijbel
Uw woord staat het
en
het is ook waar.
Heer,
maar tegelijk komt er
angst over mij voor
de ander, mezelf, de samenleving
waarvan ik deel ben
en soms ben ik een
vreemdeling in deze wereld
van hoge
verwachtingen en eisen.
Heer,
U weet wel waaraan
ik lijd
het gevoel niet begrepen te zijn
en worden, niet
geborgen.
Heer,
daarom als ik deze momenten
besef en weet
bid ik U om
ontferming en geborgenheid
Vader,
draag dan het angstig kind
in
Uw armen.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Kerst
- Hits: 4993
kleurt stil de tere blaadjes
de lichtbevroren nerven
met breekbaar- dunne draadjes.
Zo teer was ook het Kind
geschenk aan ons gegeven
de broosheid buigt Hij om
voor altijd eeuwig leven.
Cobie Verheij-de Peuter
- Details
- Geschreven door: Kruythof, Oeke
- Categorie: Kerst
- Hits: 5084
zij wordt oud
met een hart nog
boordevol verhalen
verhalen
die zij koestert
als haar grote schat
was het gisteren
of vandaag
die stem, dat licht
de engel
de woorden, die hij sprak
was het écht wel zolang terug
dit verhaal, dat nooit vervaagt?
mij geschiede naar Uw woord
ze buigt haar hoofd
net zoals toen
want nog altijd
leeft zij
in verwondering
zij
Maria
de begenadigde
en uitverkorene Gods
Oeke Kruythof
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2934
toch onbekend
loop je de
weg tot God
onzeker en vragend
In geloof en
ongeloof
ga je in stilte
tot je Heer
verdwaald in twijfel
Zoek je de
antwoorden
die God je geeft
maar je
vindt ze niet
dolend
In je hart
Heer, een plan
hebt U
met mijn leven?
Is nog verborgen
weet je niets van
Voorzichtig
vraag je
Abba, Vader
neem, mijn hand
en breng mij
dichtbij
Uw Vaderhart.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3572
als ik tot U bid,
nee lig ik niet geknield,
maar zit opgevouwen
op de grond,
het hoofd gebogen, leunend op
mijn gevouwen handen
die op mij knieën liggen.
Heer,
zo wacht ik een poosje tot het
stil wordt in mij.
Zachtjes vertel ik U waar ik
blij mee ben en
wat mij verdrietig maakt,
het is vertrouwd en veilig
zo met U te praten omdat
mijn leven
U interesseert
U luistert altijd.
Heer,
vragen om allerlei aardse dingen
wordt steeds minder,
U leert mij
zoek eerst Gods koninkrijk
daarom vraag ik U
steeds opnieuw
mijn hart rein te maken en
in mijn binnenste een
vaste geest te schenken.
Heer,
ik noem U de namen van
mijn zeer dierbaren,
van mensen die worstelen met U
of juist niet meer
omdat ze te moe zijn.
Namen van mensen die ziek zijn en
die niet meer genezen zullen,
van diegenen die eenzaam zijn
en teleurgesteld.
Heer,
waarom noem ik U de namen?
Nee, niet elke dag
vaak vergeet ik er menigeen.
U vraagt dit van mij
doe het elke dag weer
doe het tot
Mijn dag aanbreekt.
Heer,
zo zittend op de grond
eerbiedig en
klein opgevouwen
wacht ik tot het helemaal
stil in mij wordt
en rustig
zodat ik Uw stem kan horen.
Heer,
dank U wel
dat U er altijd bent.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3360
Drieluik - Deel 3
De verloren zoon - Deel 1De oudste zoon - Deel 2
De vader - Deel 3
DE VADER
"Vader luister, moet je horen
ben ik hiervoor soms geboren?
Elke dag is weer gelijk
Geef mij geld, u bent toch rijk?"
Mijn zoon kon niet wachten op mijn dood,
de verleiding was voor hem te groot.
Zijn hart was al bij mij vandaan
uit liefde moest 'k hem laten gaan.
Mijn oudste zoon draagt plichtsgetrouw,
zorg over wat 'k hem toevertrouw.
'k Schep vreugd' in wat hij voor mij doet
samen delend hebben wij het goed.
Toch is mijn vreugde niet compleet
zolang 'k niets van mijn jongste weet.
Iedere dag blijf ik stil hopen
dat 'k hem aan zie komen lopen.
Eind'lijk breekt die dag toch aan
dat 'k hem tegemoet kan gaan.
De tranen laat ik vrijelijk stromen,
mijn jongste zoon is thuis gekomen!
Mijn oudste zoon voelt zich gegriefd,
denkt dat hij minder is geliefd.
Van beiden houd ik evenveel
maar toon dat individueel.
Ik geef je deze zekerheid:
mijn liefde raak je nooit meer kwijt!
Het zoonschap is om door te geven,
ook hij moet eens als vader leven.
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3220
Drieluik - Deel 2
De verloren zoon - Deel 1De oudste zoon - Deel 2
De vader - Deel 3
DE OUDSTE ZOON
Mijn broer, de verpatser is weer thuis.
Met zijn erfenis verliet hij het huis,
verspilde 't geld met vrienden en vrouwen.
Zo iemand is toch niet te vertrouwen?
Hij is weer terug, de lapzwans.
Buiten hoor ik al muziek en dans.
't Gemeste kalf is zelfs voor hem geslacht
heeft mijn vader ooit aan mij gedacht?
Ik kan dit niet verkroppen, ben heel boos.
Mijn goede werken waren dus zinloos?
Kijk, daar komt mijn vader aangelopen,
wil graag dat ik kom, dat mocht hij hopen!
"Kind, jij bent steeds bij mij geweest,
kom binnen nu, wij vieren feest.
Je broer heeft zijn plaats hervonden,
zich bekeerd van al zijn zonden."
"Alles wat Ik heb, is toch van jou?
Daaraan zie je toch mijn grote trouw?"
Maar al te vaak, 'k zeg het gewoon,
voel ik mij als de oudste zoon.
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3547
Drieluik - Deel 1
De verloren zoon - Deel 1De oudste zoon - Deel 2
De vader - Deel 3
DE VERLOREN ZOON
Ik blijf niet hier, ik ben het zat!
Met mijn erfenis ga ik op pad.
Vertier is overal te vinden:
Feest met vrouwen, drank met vrinden.
Het leven zo bevalt mij wel,
't geld slinkt echter wel heel snel.
Mijn vrienden zijn opeens verdwenen,
ik kan ook geen geld meer lenen.
Dit zou je toch nooit vermoeden:
'k moet nu zelfs de varkens hoeden.
Mijn honger zou ik willen stillen,
door het eten van hun schillen.
Bij vader was 't nog niet zo slecht
kijk naar 't leven van zijn knecht.
Wat doe ik hier nog? 'k Wil naar huis,
bij vader, daar was ik pas thuis!
Dit is wat ik zal gaan zeggen:
"Mijn zonde is niet te weerleggen.
Het spijt mij wat ik heb gedaan,
Neem mij toch als dienstknecht aan".
Gehavend ga ik en zo vuil.
In de verte hoor ik al gehuil:
vader rent met uitgestoken armen
om mij vol liefde te omarmen.
" 'k Ben niet waard uw zoon te heten".
Vader wil hier niets van weten!
Zijn liefde is oneindig groot,
hij redde mij zelfs van de dood.
Ik word opnieuw in eer hersteld
en als zijn zoon weer aangesteld.
Het is niet te geloven,
't gaat mijn verstand te boven.
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 3027
Het is mijn lieve man, die er niet meer is
En die ik nu al die jaren nog altijd zo mis
Maar ik weet, hij is veilig bij Vader thuis.
Toch kan ik hem nog steeds niet vergeten
We waren zo lang gelukkig met elkaar
Het alleen-zijn valt mij bijzonder zwaar
Men begrijpt dit niet, kunnen het niet weten.
"De tijd heelt alle wonden" wordt gezegd
Maar toch, voor mij, blijft het gemis
Ik zie dan naar de foto, zijn beeltenis
Wij waren zo enorm aan elkaar gehecht.
God, wil mij weer lust en kracht geven
Om toch maar verder te kunnen gaan
Zodat ik mijn verdriet kan doorstaan
En ook nog wat vreugde mag beleven.
Dank U Heer, dat U alle dingen weet
U kent mijn eenzaamheid en stille pijn
O, God, wil voor mij een trooster zijn
En het geloof, dat U mij nooit vergeet.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Tijd
- Hits: 4823
Het lukt haast niet het dicht te slaan.
Er zijn als ik bewogen rondkijk
veel beelden om bij stil te staan.
Zowel de zorgen als de vreugden
gaan als een filmband langs mijn oog.
'k Zie naast voorbije wolkenvelden
een lichtstraal aan de hemelboog.
Kijk, op een maanden oude foto
lacht een beminde mij nog toe.
't Is een herinnering aan vreugde
en toch maakt het mij droef en moe.
Hier staat een groet van alle kind'ren
met een vakantiekiek erbij
en verderop zie ik een versje.
Als ik het zing dan troost het mij.
Ik lees een kaart met enk'le regels,
een kostbare verjaardagswens
en op de pagina erachter
groet mij een lief en dierbaar mens.
Een foto laat mij weer genieten
van dagen lang voorbij gegaan.
Wat kunnen mensen je verwarmen
wanneer ze heel dicht naast je staan.
'k Verdeel de pagina's nog eenmaal
in wat ik kreeg en wat ik mis,
mijn winsten links, rechts mijn verliezen,
alsof dit ook mijn kasboek is.
Dan breng ik al die tere beelden
naar binnen of iets meer omhoog.
Misschien dat soms verdriet zal blijken
een lichtstraal aan de hemelboog.
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 5481
in zilv'ren sterrennachten,
bij Jezus staan, waar wij reeds vaak
Hem onze lofzang brachten.
De wijzen, ons vooruitgegaan,
zien wij rondom de kribbe
en samen met het eng'lenkoor
wij 't Kindeke aanbidden.
Het duurt misschien een enk'le maand.
dan komen and're dagen
die, druk en haastig als we zijn,
weer onze aandacht vragen.
De ster, de herders en het Kind,
ze worden weggeschoven.
We kijken links, we kijken rechts,
maar nauw'lijks nog naar boven!
Toch komt de Heiland daar vandaan,
om velen te ontmoeten.
Aan ons de vraag: staan wij gereed
Hem hart'lijk te begroeten?
Laat ons verwachtend en bereid
doen zoals eens de wijzen
en met geschenken in ons hart
reeds nu naar boven reizen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3530
wat al vergeten was
loopt het kleine kind.
Haar hand stevig
in de grote.
Haar ogen naar
de hemel gericht,
ziet ze een pracht
aan sterrenlicht.
In onvoorwaardelijk
kinderlijk vertrouwen,
weet ze daarboven
woont de hemelse Vader
daar is God.
Kijk naar de sterren.
In een ver verleden
wat al vergeten was,
een kinderlijk verlangen,
zo vers nu als
dauwdruppels in de ochtend.
In een ver verleden
wat al vergeten was
staat de deur open
naar een nieuwe
toekomst.
Kijk naar de sterren.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3169
wees welkom in het
huis van mijn gedachten
Er zijn vele kamers
sommigen hebben een
naambordje, anderen niet.
Heer,
U wandelt rustig door
mijn gedachten huis en
opent alle deuren,
elke ruimte en elk hoekje
is U bekend.
Heer,
wat voor de ander verborgen is
en blijft
weet U van.
Het is vertrouwd en goed
te weten dat U
in mijn gedachtenhuis aanwezig bent.
Heer
het geeft me een
stille rust
als ik de onrust voel komen,
met U in mijn gedachtenhuis weet
ik mij veilig en geborgen
ook al duurt het soms even
voordat ik U toesta
alle deuren weer te openen.
Heer,
dank U wel dat
U altijd maar weer opnieuw
wilt wonen en wandelen
in mijn
gedachtenhuis
met zijn vele kamers.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Kerst
- Hits: 4911
Gebalde vuisten timmeren
op Vaders hart.
Boosheid, angst moet worden gezien,
verlangen en liefde
moet worden gevoeld
in een ongekende dorst
naar geborgenheid.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
De tomeloze smeekbede
vermengd met wierook,
gezuiverd tot een
aangenaam reukwerk,
gezonden tot de Vader.
Het stille schreeuwen wordt
in de hemel gehoord.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
Antwoord door
Vader zelf gegeven.
Een lied, een droom,
een sprekend, speciaal bijbelwoord,
doen de luidruchtige vuisten
verstommen, smelten
langzaam laagjes angst.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
Gebalde vuisten worden
lege, open handen,
rustend, slapend
aan Vaders hart,
gebrogen in Zijn armen.
Strijd is gestreden
op Golgotha
en
overwonnen.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3053
toch zijn ze er altijd,
de eng'len van hierboven,
tot heil'ge dienst bereid.
Je moet alleen goed kijken,
in 't donker kunnen zien,
je ogen wijd geopend.
Dan zie je ze misschien.
Of als het stil is luist'ren,
bedacht op elk geluid.
Misschien dat er één engel
ineens een deur ontsluit
en zachtjes naast je neerknielt,
zijn vleug'len wijd gespreid.
Een bron van troost alleen al
door zijn aanwezendheid.
Ik zou je willen vragen,
kijk maar eens om je heen,
als 't licht niet meer wil schijnen
zoals het gist'ren scheen.
Al zie je dan geen engel,
die weer zijn vleug'len spreidt,
God zal het wonder geven
dat iemand je verblijdt!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3523
wil ik langs de stranden gaan,
waar de palmen zachtjes wuiven,
als verstilde wachters staan.
Ik wil dromen van de verten,
uitzien naar wat ik verwacht,
om het wonder aan te raken
van een morgen zonder nacht.
Samen met U, lieve Vader,
hand in hand naar Uw paleis,
de vervulling van mijn heimwee
en het einddoel van de reis.
Reeds hoor ik de eng'lenkoren
in de golfslag van de zee
en ze nemen, als op vleug'len,
mij naar 't rijk der liefde mee.
Samen met U, lieve Vader,
tot het gouden zonlicht wenkt
en U met bewogen handen
mij de kroon des levens schenkt.
Met U vrees ik zelfs geen branding,
noch het woeste stormgedruis.
Aan de and're kant gekomen
wacht mij het beloofde thuis!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Kerst
- Hits: 1598
Maria, vrouw in de knop
bloeiend als een roos
mocht zij het mooiste geven:
Zijn Kind,
leven van ons leven.
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3402
tegen stormen in te roeien.
't Zijn de dingen die rond mij
als de sterkste winden loeien.
Als ik denk links af te slaan,
wil mijn boot naar rechts afdrijven
en het kost mij dikwijls kracht
om nog overeind te blijven.
Pessimisme om me heen,
't negatieve, de miskenning
wordt, als ik niet waakzaam blijf,
eigenlijk een soort gewenning.
Maar die woeste golfslag laat
mij niet van mijn koers afwijken.
Ik wil met mijn levensschip
slechts de overkant bereiken!
God, vaart U maar met me mee
en als waat’ren ziedend woeden,
wil mij dan voor schipbreuk en
'n trieste ondergang behoeden.
Zo ga ik gerust mijn tocht,
"Thuisvaart" op de boeg geschreven
en hoog in mijn vaandel staat:
"Ik wil leven, eeuwig leven!"
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 5928
Een os, een ezel, een stal
en in doeken gewonden
de Koning van het heelal.
Je verwacht paleizen
en bedienden bij de vleet,
maar onze God werkt anders,
opdat je nimmer vergeet:
't Zijn de eenvoudigen,
zij, die Zijn wond'ren verstaan,
die met godd'lijke rijkdom
Zijn Koninkrijk binnengaan!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 4626
hoor ik een macht'loze kreet.
Waar ik mijn blik ook heen wend,
ik zie slechts angsten en leed.
Ouders missen hun kind'ren,
kinderen lopen verdwaald.
Elke poging tot vrede
triest en erbarmelijk faalt.
'Vrede op aarde' klinkt straks
over de slagvelden heen,
maar in bange vertwijf'ling
huilen gewonden alleen.
Kan er dan niemand schreeuwen,
zodat een ieder het hoort:
"God, ziet U niet hoeveel er
vandaag weer worden vermoord!"
Als ik vermoeid in slaap val,
komt er een hemels gezicht
en ik word in mijn dromen
boven het aardse gelicht.
Ik roep luid:"Lieve Vader,
laat toch dat Kindeke klein,
als Verlosser van velen
zelf deze kerstnacht er zijn!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 4387
waar is uw vrede gebleven,
in Bethlehem ons gebracht,
om weer eendrachtig te leven?
Gaat niet door zoveel geweld
't erfgoed van Jezus verloren
op plaatsen vol van lawaai,
waar men Zijn stem niet wil horen?
Hulpeloos Kind, heilig Kind,
was niet Uw zending doordrongen
van ware vrede op aard
zoals de engelen zongen?
Moest U voor niets slechts voor ons
Uw aardse rijkdom ontzeggen?
Was het vergeefs dat God U
in stro en in doeken liet leggen?
Stille nacht, heil'ge nacht!
God Zijn belofte ververvulde
hier, aan een mensdom vol nood
en diep verloren in schulden.
Laat ons toch gaan naar de stal
en zoals eenmaal de wijzen
met sieraden uit ons hart
het Koningskind eer bewijzen!
Zingend bij Hem, onze Heer:
"Amen, amen, Gode zij d'eer"
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 4033
reeds in de kiem gesmoord.
Het lijkt wel of je daag'lijks
die trieste dingen hoort.
Een kind dat ongewenst is
ziet zelfs geen levensdag,
waarin het moederhanden
beschermd ervaren mag.
Soms wordt het jonge leven
met bruut geweld vernield.
Mijn lieve God, was is het
waardoor men wordt bezield?
Er sterven daag'lijks schatten
aan oorlog, hongersnood.
Wat gruw'lijk dat de wereld
hun nergens kansen bood!
En boven komen zij dan,
soms onvolgroeid zelfs, aan.
God, laat ze toch geborgen
Uw woning binnengaan.
Wij dragen ze vol liefde
tot voor Uw hemeltroon.
Ook voor die lieve kleinen
kwam eenmaal toch Uw Zoon!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Boers, Henda
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2940
Door te minderen, word je meer
Door los te laten, komt bevrijding
Door het is genoeg, geniet je weer.
Door klein te zijn, toon jij je grootheid
Door kwetsbaar te zijn, word je sterk
Door de minste te zijn, ben je de meeste
Door minder ik, word je veel meer wij.
Door de zwakte, ervaar je weer de kracht
Door gebrokenheid, ontstaat er heelheid
Door de duisternis, straalt juist het licht
Door de eenvoud, ontdek je de schoonheid.
Wonderlijk o God, het omgekeerde leven
leert ons wat de essentie van Uw boodschap is
door zo samen in en uit Uw liefde te leven
verkrijgt het leven zijn werkelijke betekenis.
Henda Boers
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2487
zoekend naar de drenkelingen!
Zullen wij eens met elkaar
aan die zware tocht beginnen?
Hoor, er klinkt een hulpgeroep,
er zijn veel verwrongen handen,
en een hellend schip vergaat
als wat wrakhout voor de stranden.
Zo verschijnen elke dag
de problemen van zovelen,
die door schipbreuk overspoeld
al hun angsten willen delen.
Hulpeloos ligt er een mens,
voelend zich door God vergeten.
Even verder loopt een kind,
dat van niemand iets wil weten.
Ouders gaan bedroefd voorbij.
Zijn hun liefste schat verloren.
Je kunt hun onstuimig leed
reeds vanaf een afstand horen.
Er staat iemand roerloos stil,
vragend met betraande wangen
of ik voor hem bidden wil
om Gods liefde te ontvangen.
Met de reddingsboot op zee,
zoekend naar de zwaar beproefden,
naar het SOS-signaal
van verzochten en bedroefden.
Brengen wij één drenkeling
deze dag weer naar de vrijheid,
smaken wij tezelfdertijd
ook de vreugd van God nabijheid!