Details

Geschreven door: Welleveld, Pieter van

Categorie: Tijd

Gepubliceerd: 25 augustus 2007

Hits: 4221

De metten waren kort,
de lauden lang.
Godzijdank,
bij de completen
was hij de leugens
uit de nocturne
alweer vergeten.
Maar niet de vogelzang
die bij de prime
zo heerlijk had geklonken.
En ook de druppels dauw niet
die bij de terts
in 't prille zonlicht blonken.
Van sext en noon
klonk in zijn hart nog na
her ruisen van het koren
en van de vespers
het juichen van de Maagd
als nooit te voren.
Nu daalt de avond stil.
Hij buigt
in goed vertrouwen
het blije hoofd,
beveelt in 's Heren handen
dan zijn geest,
verbergt zijn handen
in de mouwen
en zegt zijn slotgebed:
het is een mooie dag geweest!

Pieter van Welleveld

Het koorgebed begint met de nachtelijk metten en lauden en sluit 's avonds met de completen. De tweede nocturne uit de lauden is meestal een korte maar "bloemrijke" hagiografie. Daarom luidt het gezegde: hij liegt als de tweede noctorne! In de vespers wordt altijd het magnificat (lofzang van Maria) gezongen.
 

Details

Geschreven door: Kruythof, Oeke

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 25 augustus 2007

Hits: 3620

soms is een verhaal je zo vertrouwd
dat je de woorden niet meer hoort
de beelden niet meer ziet -

in vloeiende lijnen
gegoten in brons
zo stond hij daar
de herder
in het park bij de kerk
op zijn schouders dragend
het vermiste honderdste schaap
hij lachte
de herder
voluit
innerlijk
uiterlijk
grenzeloos blij

plots wist ik het
dít is Evangelie
zó staat het er
zó brengt God ons thuis

zonder verwijten
zonder een klacht
of een vraag
puur om het vinden
doorzinderd van vreugde
zó brengt Hij ons
telkens weer thuis

soms
plots
worden oude woorden nieuw -

Oeke Kruythof

 

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Hiernamaals | Verwachting

Gepubliceerd: 25 augustus 2007

Hits: 5261

Ze sprak wat zacht en weinig zelfs,
haar zin werd niet zo stoeiend
met dure woorden neergelegd,
niet zo voornaam of vloeiend.
Je zocht wel eens de vreugde die
men niet zo snel bespeurde,
alsof God heel haar bloementuin
met weinig rozen kleurde.

Als ik haar trof, dan leek het of
haar ogen naar iets staarden,
dat buiten mijn gezichtsveld lag
en weinig openbaarde.
Alleen, toen zij ze op een dag
voorgoed had moeten sluiten,
leek het of ik ze stralen zag
met 'n glans niet meer te stuiten.

Nu hoord' ik hoe een kleinkind lief
haar bij haar rustplaats eerde,
zelfs toen die plek na zoveel jaar
door stof en wind verweerde.
Zij had haar stil geheim bewaard,
naar boven meegenomen,
als een bezit, een wond're kracht,
waar ik niet aan kan komen!

Frits Deubel

Details

Geschreven door: Ebing, Tineke

Categorie: Bekende personen

Gepubliceerd: 23 augustus 2007

Hits: 10039

De duif
vertegenwoordigt
de Geest.

Niemand leeft
zonder Zijn bezielende
inspiratie.

Carré
vertegenwoordigde
het Leven van Jos Brink
wat hij leefde.

Het mens Zijn
stond centraal.

Liefdevol, ondeugend
grappen rondstrooiend
over ons heen

probeerde hij
te imponeren
amuseren
liefst voor twee!


Nu is daar een einde
aan gekomen.

Het doek valt dicht
het Licht gaat uit.

Het feest van de Geest
is begonnen
in Liefde en Licht te Leven.

Het Licht omgeeft hem
van achteren en van voren.

Prachtige Engelenkoren
zingen het Lof als nooit tevoren.

Vreugde van ontmoeten
brengt Zoete Tonen
van gerechtigheid.

De strijd is gestreden,
de Cirkel is rond.

Het einde wordt een Nieuw Begin
in Kringloop van de tijd.

Tineke Ebing

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Bekende personen

Gepubliceerd: 23 augustus 2007

Hits: 6074

(In memoriam Jos Brink)

Hij was door velen zeer bemind,
door God begiftigd met veel gaven.
Vakman zoals men weinig vindt,
een witte duif tussen de raven.
Hij bleef als mens altijd zich zelf,
was humorist en serieuze.
Die nu in 't hemels gewelf,
plaats heeft gekregen naar Gods keuze.

Zijn plannen werden wreed verstoord.
de ziekte kanker deed hem vellen.
Ik heb het op nieuws gehoord,
waar men van 't sterven deed vertellen.
Verbijsterd hoorde ik het aan,
ik kon mijn oren haast niet geloven.
Jos Brink was van ons heen gegaan,
opweg naar 't vaderhuis hierboven.

Hij was een mens met kwaliteit,
gepassioneerd en zeer bewogen.
Wiens warme lach de mens bevrijdt,
met schitteringen in zijn ogen.
Met mensen bleek hij zeer begaan,
hij had geen vijanden slechts vrienden.
Zij zagen hem met weemoed gaan,
en velen waren er die grienden.

Als pastor was hij zeer geliefd,
hij kende niet de God der wrake.
Maar hij sprak altijd van de liefd'
en wist steeds ieders hart te raken.
Hij was nabij in vreugde en smart,
liet anderen in zijn wijsheid delen.
Een mens met een gevoelig hart,
die veler harten kon bespelen.

Zijn kwinkslagen zijn ons bekend,
hij kreeg de lachers op zijn handen.
Dat was men zo van hem gewend,
smedend met mensen hechte banden.
Wat wij nu voelen is 't gemis,
de tijd Jos Brink is nu verleden.
Maar ik weet zeker waar hij is,
bij God de hemel in getreden.

Daar is Jos Brink nu amuseur,
en mag hij ook de trap aflopen.
Om lachend door een open deur,
ook daar zijn grappen te verkopen.
Als entertainer op en top,
mag hij wie boven zijn vermaken.
Daar feest hij voortaan nu non stop,
nooit meer belast door aardse zaken.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie

Categorie: Huwelijk

Gepubliceerd: 21 augustus 2007

Hits: 19349

door Gods ogen
in liefde
gezien
vormt Hij ons
tot mens......
als man én vrouw
niet alleen
samen - één

opdat onze liefde
voor elkaar
in geloof en hoop
dwars door alles heen
steeds meer
gestalte
zal krijgen.....
als man en vrouw
niet alleen
samen - één.

Cobie Verheij - de Peuter
 

(te gebruiken als tekst op huwelijksliturgie)

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 21 augustus 2007

Hits: 3510

Naast een enorm vermogen
bezat hij menig schilderij,
een kostbare collectie
in 'n eeuwenoude kleurenrij.
Er tussenin het pronkstuk:
't gelaat van zijn gestorven kind.
Dat werd, gering van waarde,
het allermeest door hem bemind.

Toen hij was overleden
werd ieder stuk tentoongesteld.
De veilingmeester keek eens
hoeveel zich hadden aangemeld.
De stilte was zelfs hoorbaar
toen 't eerste schilderij verscheen
en ieder keek verwonderd,
zelfs niet begrijpend om zich heen.

Wellicht het minste kostbaar,
kwam 't beeld van de gestorven zoon.
"Ik bied het allerhoogste!"
riep iemand uit op luide toon.
De veilingmeester stopte,
het testament had klaar gezegd:
Hij, die de zoon zal nemen,
voor hem is alles weggelegd!

Frits Deubel

(een prachtig verhaal dat ik hoorde.)

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 21 augustus 2007

Hits: 2945

De inhoud staat op 't etiket
heel duidelijk vermeld.
Het is een kostelijke wijn,
die als de duurste geldt.
De oorsprong van het vorst'lijk nat-
een land ver over zee-
draagt in een prachtig letterschrift
een waarborg met zich mee.

Maar als je eens de fles ontkurkt,
behoeftig naar een glas,
bemerk je dat de laatste drup
helaas genuttigd was.
Wat kostbaar door zijn afkomst werd
is reeds lang opgegaan.
't Is slechts de naam die in het goud
op 't etiket bleef staan!

Ik hoop maar dat mijn inhoud is
gelijk aan 't etiket,
dat met de naam: "Een kind van God"
er vroeger opgezet,
nog steeds bevestigt wat reeds toen
een frisse dronk kon zijn,
en dat men zegt na d' eerste slok:
"Dit is een goede wijn!"

Frits Deubel

Details

Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie

Categorie: Huwelijk

Gepubliceerd: 20 augustus 2007

Hits: 14307

In de oorsprong van het leven
waait de liefde op de wind
door de schepper ons gegeven
opdat je dé liefde vindt
die kan groeien en kan bloeien
als een roos die nooit verdort
en het vuur zal altijd gloeien
door Zijn Zegen uitgestort.

(te gebruiken als tekst op huwelijksliturgie)

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 18 augustus 2007

Hits: 2812

Hij sprak met verve over God,
bezield en zeer bewogen
en met een stralend, blij gelaat
keek hij recht naar den hoge.
Je voelde uit elk zinvol woord
zijn diepe overtuiging
en al zijn woorden kromden zich
tot een devote buiging.

De ander keek hem eens stil aan.
Hoe moest hij dit verklaren?
Verkrijg je zo'n doorploegd geloof
alleen maar met de jaren?
Hij voelde in zichzelve niets
van kracht en godsvertrouwen
en kon hij ooit de almacht Gods
in werk'lijkheid aanschouwen?

Hij zocht naar woorden om toch iets
bijzonders neer te leggen.
Wat moest hij in zijn ongeloof
en hulpeloosheid zeggen?
Toen sprak hij: "Als u soms vandaag
God nog eens zult ontmoeten,
doe Hem dan even hartelijk
als 't kan van mij de groeten!"

Frits Deubel

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 14 augustus 2007

Hits: 2953

Meneer, sprak de patiënt tot d'ander,
die vorst'lijk voor het venster lag,
u boft maar met zo'n prachtig plaatsje.
Ik wilde dat ik ook iets zag.
Ja, zei de ander, ik zie bomen,
een park, een moeder met haar kind,
een jeugdig paartje dat hartstocht'lijk
en vrolijk deze dag begint.

Zo regen dagen zich tezamen,
de een zag niets dan 'n lange rij,
van zieke mensen, moeizaam lopend,
Het maakte hem beslist niet blij.
Totdat hij op een vroege morgen
het bed van d'ander leeg zag staan.
Ja, zei de zuster, 't is niet anders,
vannacht is hij plots heengegaan.

Toen hij het plaatsje had gekregen,
waar eerst meneer zo vorst'lijk lag,
kon hij slechts 'n blinde muur ontdekken.
't Was alles wat hij buiten zag!
Kijk, zei de zuster, 't is begrijp'lijk,
dat u beslist geen bomen vindt.
Meneer had 'n rijkdom diep van binnen,
ook hij zag niets, want hij was blind!


 

Frits Deubel

(Naar een verhaal dat ik hoorde.)

Details

Geschreven door: Cieremans, Hans

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 13 augustus 2007

Hits: 4661

"Welkom", zei de Goede Herder,
"Het is het einde van uw reis.
Rust maar uit, u hoeft niet verder.
U bent in het paradijs.

Fijn, u hebt de weg gevonden.
De weg die tot 't leven leidt.
Aardse lasten, aardse zonden
kunt u hier nu bij Mij kwijt.

Treur niet om uw aardse leven,
waar uw taak nu is volbracht.
'k Zal u rust en vrede geven.
Kom, de graaz'ge weide wacht."

Ik liet me door de Herder leiden,
naar de wateren der rust.
Ik zag ook de beloofde weiden
en kreeg alles wat mij lust.

Vandaar keek ik naar de aarde.
Zag geliefden treurend staan,
die daar naar mijn lichaam staarden,
waar mijn geest was weggegaan.

'k Wou het schreeuwen van de daken:
" 't Is hier mooi, treur niet om mij."
Toen ik langzaam ging ontwaken
en mijn droom die was voorbij.

'k Zal die droom steeds bij me dragen.
Deze droom was prachtig toch?
En wat ik mij af blijf vragen:
"Is een droom altijd bedrog?"

Hans Cieremans

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Bewogenheid

Gepubliceerd: 12 augustus 2007

Hits: 3875

Laat het oordeel verre zijn.
't Is vaak anders dan we horen.
Kijk niet op je naasten neer
vanuit een ivoren toren.
Wees maar mild en ruim van geest
met een hart vol mededogen.
Met zo'n koninklijk gebaar
gooi je zeker hoge ogen.

Laat het oordeel verre zijn.
Sta eens stil bij de mislukten,
die voor een verwoede strijd
menigmaal wanhopig bukten,
schenk ze recht vanuit je hart
't beste wat je hebt te geven
en toon, door Gods hand geleid,
anderen je dienstbaar leven.

Strijk de rimpels naadloos glad,
van misdeelden en ontspoorden
die, geslagen door het lot,
nooit een woord van liefde hoorden.
Laat het oordeel verre zijn,
alles heeft beslist twee zijden.
Help slechts hen die zijn verdwaald,
uit hun doolhof te bevrijden!

Frits Deubel

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 12 augustus 2007

Hits: 3048

Elke dag brak er een stukje
van zijn blij vertrouwen af.
Heel veel werd aanzienlijk minder
van wat God hem eenmaal gaf,
tot hij haast berooid van alles
weinig dierbaars over had.
Het geloof in eigen kunnen
was zijn allerlaatste schat.

Hij beredeneerde dingen
die hij altijd had geloofd,
voordat satan met zijn slimheid
't mooiste van hem had geroofd.
Profetieën vond hij niets meer,
bijbelboeken zelfs onecht
en het woord van meen'ge godsknecht
was niet voor hem weggelegd.

Zo bleef op het laatst niets over,
slechts zijn eigen ik was echt.
Wat voor juist gold bleek een fabel
en wat krom is zag hij recht.
Heus, ik denk dat hij zich danig
met veel zaken heeft vergist.
Die geen wond'ren kan aanvaarden
is beslist geen realist!

Frits Deubel

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Vrede

Gepubliceerd: 08 augustus 2007

Hits: 5306

De grootheid van de majoor,
wat heerlijk daarvan te lezen.
Geen hel of het vagevuur,
noch d' eeuwige nacht te vrezen.
De dood was voor haar een plaats
waar hemelse rust zou wachten,
iets dat ze uitdroeg met vreugd
en duizend milde gedachten. 

Men zegt: "Zo moet je wel zijn!"
Maar als wij vandaag beginnen
om meer ieder medemens
met 'n vriend'lijk hart te beminnen,
dan straalt ook uit ons de kracht,
die zij metterdaad bedoelde,
dan groeit de deernis in ons
die zij met anderen voelde.

De grootheid van de majoor
is dit slechts: jezelf te blijven,
en met een simpele taal
in kille harten te schrijven.
Zo blijft wat zij heeft gebracht
bewaard voor laat're geslachten.
Een hart dat liefdevol klopt,
waar velen hunk'rend op wachten!

Frits Deubel

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 05 augustus 2007

Hits: 4362

Even bij Vader op schoot,
wat valt er nu nog te zeggen.
Zonder veel woorden mijn hand
stil in Zijn vaderhand leggen.
Hij kijkt naar mij, ik naar Hem,
beiden dezelfde gedachten.
Kan er iets inniger zijn
dan zo mijn pijn te verzachten? 

Even bij Vader op schoot.
Ik hoef maar weinig te spreken
als ik met 'n vragende blik
stil in Zijn hart heb gekeken.
Hij houdt van mij, ik van Hem,
beiden in liefde verbonden.
Kan er iets heerlijker zijn
Hem zo te hebben gevonden?

Even bij Vader op schoot,
rustend na al de gevaren.
Wat kan die veilige plaats
op deze aard evenaren?
Hij lacht naar mij, ik naar Hem.
Mij zo geborgen te weten
en alles wat mij bedreigt
dicht aan Zijn hart te vergeten!

Frits Deubel

Details

Geschreven door: Boers, Henda

Categorie: Muziek

Gepubliceerd: 01 augustus 2007

Hits: 5343

The show must go on
zo is het leven vaak.
Reclame maakt de ster,
je prijst je zelf maar aan
Maar achter al die schijn
daar schuilt de werkelijkheid
en blijkt opeens de mens
zo menselijk te zijn.

Ach, zou men duizend levens leven
ons oordeel zou veel milder zijn.
Elkaars verdriet en pijn beleven
de naaste zou meer naast je zijn.

Geruchten gaan er rond,
over elk privé
Ergens staat een bord
wacht u voor uw mond.

Balk en splinter zijn
toch van het zelfde hout.
Als men dat nog ziet 
die Story is al oud.

Ach, zou men duizend levens leven,
ons oordeel zou veel milder zijn.
Elkaars verdriet en pijn beleven
de naaste zou meer naast je zijn

Henda Boers

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Tijd

Gepubliceerd: 01 augustus 2007

Hits: 3927

Geplaagd door een woedende kracht
van regen en gierende winden,
de gaarden als daklozen zijn
en waar is bescherming te vinden?
De ranken staan bevend aaneen,
alsof zij elkander omarmen,
verlangend naar 't licht van de zon,
die hen als een kloek zal verwarmen.

En toch rijpt gestadig de vrucht,
niet ondanks, maar dankzij de stormen,
die druiven door louteringspijn
tot kostbare kleinoden vormen
en elke verzengende straal
schept trossen vol diepblauwe prachten,
weerspiegelend wat is geweest
aan kille en troostloze nachten.

Zo gaat ook ons leven voorbij
met zonlicht, met striemende regen
en alles werkt mee dat de vrucht
zich vormt tot een parel van zegen.
Wees stil slechts, wuif zacht in de wind,
laat willig je ranken besnijden,
om eens Gods hemelse tuin met
een zoetrijpe vrucht te verblijden.

Frits Deubel

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 30 juli 2007

Hits: 5876

Misschien wel ongezien
een enk'le traan gewist,
de kus gegeven aan
het kind dat liefde mist,
een lied geneuried met
zo'n hoopje stil verdriet,
de aai over het hoofd,
die haar zacht wenen liet?

Het was een klein gebaar,
dat blij het zonlicht schonk,
wellicht de beker fris die
ze eind'lijk gulzig dronk,
het onverwachte woord,
dat zomaar uit je kwam,
toen jij die kleine schat
bewogen bij je nam.

't Is als een bloementuin
met zaadjes uit jouw hand,
die eenmaal rozen zijn
in 't nog verborgen land,
want wat je liefdevol
aan kind'ren hebt gedaan,
zal als een rijk boeket
in Vaders tuinen staan!

Frits Deubel

Voor iemand die lange tijd 
met gehandicapte kinderen werkte.