- Details
- Geschreven door: Belt, Mieke
- Categorie: Bezinning
- Hits: 6083
bij het feit dat het leven
zoveel van je kan afnemen
dat het voelt als koud en kil
ik wil geen afscheid nemen van mensen
niet door de dood, maar ook niet bij leven
kan er niet tegen
heb wel goede wensen
ik wil zo graag gelukkig zijn
rust kennen
blij zijn
innerlijke vrede kennen
mezelf iets gunnen
me nuttig voelen
geen verdriet meer kennen
positief in het leven staan
zonder pijn te zijn
geen afstand doen van gezondheid
anderen gelukkig zien
anderen blij maken
beter communiceren met mijn medemens
soms wil ik helemaal niets
graag wil ik God leren kennen
en ook dat God mij leert kennen
een paradijs op aarde
het onmogelijke
het mogelijke
bij elkaar zijn
elkaar door het leven slepen
misverstanden uit de weg helpen
elkaar steunen
een hartelijk woord voor elkaar
excuses vragen voor mijn fouten en zonden
ervoor zorgen dat ik niemand kwets
mezelf niet laten kwetsen
geen slachtofferrol vervullen
stevig in het leven staan
een maatje
een betrouwbare relatie
geen oordeel over een ander uitspreken
mijn dochter terug
de hardheid in dit leven niet te voelen
dat mijn medemens niet hoeft te lijden
van deze wereld droom ik, waarin mijn stellingen waarheid worden
ik weet dat God liefde betekent en vind dit soms in andere mensen terug.
Mieke Belt
- Details
- Geschreven door: Emmerik - Koenekoop, Corry van (overl. 21-11-2011)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3253
valt een lichtstraal
die in kleuren
zichtbaar wordt
Op de druppel
zijn die kleuren
zichtbaar als de
regenboog
Op de druppel
staat het schepsel
dat slechts in water
zichtbaar is
Op de druppel
een belofte
van mijn God Die
onzichtbaar is
Corry van Emmerik-Koenekoop
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 2986
Als wij naderen voor Gods troon?
In de hemel, zo wonderschoon.
Waar geen strijd is en geen pijn.
Hoe zal het zijn, bij onze Heer
In vrede en volmaakte heerlijkheid.
Waar God ons een plaats heeft bereid.
Misschien zien wij elkaar daar weer.
Hoe zal het zijn, wie kan het weten?
Niemand die het zelfs vermoeden kan.
Eens zullen we het aanschouwen dan,
en zullen de pijn en strijd vergeten.
Laten we in vertrouwen op Gods woord.
Gelovend onze weg maar gaan.
Na dezen zullen we het verstaan.
Als we mogen ingaan door de hemelpoort.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Angst
- Hits: 4382
's Nachts, wanneer we graag willen slapen
En het dan niet lukt, als het blijft bij gapen
Wanneer we in bed liggen te woelen.
De nacht duurt dan soms zo lang
Het piekeren houdt maar aan
Gedachten komen en gaan
En dat blijf maar aan de gang.
Maar in de stilte van de nacht is de Heer
Hij blijft dag en nacht over ons waken
Hij kent ons, Hij weet wat wij doormaken
En ziet in Zijn grote liefde op ons terneer.
Wij zijn dan ook nooit helemaal alleen
Want ook in de aller donkerste nacht
Houdt God over ons allen de wacht
Een trouwe, veiliger wachter is er geen.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Weusten, Marleen
- Categorie: Pinksteren
- Hits: 6310
de oneindige en eeuwige Geest
waait waarheen hij wil ...
voorbij de vorm,
de richting en structuur,
voorbij cultuur en het geloof,
dat wij mensen
daaraan geven.
De Geest
waait waarheen hij wil,
oneindig en eeuwig
in z’n eigen richting
en bestemming ...
Marleen Weusten
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3917
wat je hart je wil geven
als je niet zeggen kan
wat je mooi vind in 't leven.
Dan heb je geen naam
en geen identiteit
een verduisterd raam
met ontoegankelijkheid.
Je hart blijft gesloten
en je mond is beplakt
je traan onvergoten
geslaagd noch gezakt.
Wil je zo'n leven
of kies je voor meer
wil je niets geven
of waag je een keer.
Verbreek dan de wetjes
door de mens opgelegd
wat heb je aan netjes
alleen verstandelijk gezegd?
Geniet van het leven
en luister naar Hem
die jou heeft gegeven
een oor voor Zijn stem!
Annemarie Verdoes
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 4109
je ziet niet eens waar land en lucht zich scheiden
een dikke mist ontneemt je zicht
en in het dichte donker verlang je naar wat licht.
Je dagelijks leven kan die mist wel zijn
je donkere, dichte blikveld is zo veel te klein
je hapt naar lucht en mist de ruimte in je hart
je voeten blijven steken aan de start.
En dan, temidden van je vage land
is daar een licht van hogerhand
het breekt erdoor, je ziet weer hoe je wereld was
je ziet de schapen rustig grazend in hun groene gras.
Vertrouw op God, al zit je in de mist gevangen
Hij kent je zorgen en al je weggestopt verlangen
En op Zijn tijd geeft Hij je helder licht
Hou daarom steeds je oog naar boven toe gericht.
Annemarie Verdoes
- Details
- Geschreven door: Kruythof, Oeke
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 7828
U kent mijn zorgen
van
gisteren
vandaag
en morgen
Heer
laat mij nooit vergeten
laat mij bewaren
in een zeker weten:
ik was
en ben
en blijf
met mijn zorgen
van
gisteren
vandaag
en
morgen
veilig bij U geborgen
Oeke Kruythof
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2437
want de dag heeft gebracht
waar ik mij op verheugde.
God heeft aan mij gedacht.
Ik zat op een bankje in het park
en zag in de verte een boom,
hoorde het geluid van een hark
viel in slaap en kreeg een droom.
Daar in werd ik opnieuw geboren,
ook werd ik in de kerk gedoopt.
Nu ga ik opnieuw bij Hem horen
dat is waar ik op had gehoopt.
Iemand stootte tegen mij aan
en ik keek in een vrolijk gezicht.
Blij ben ik toen naar huis gegaan
er was voor mij een wonder verricht.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Angst
- Hits: 3758
dat dagje uit
ik zag de zee
ik zag mijn mooie meisjes
ik zag het mooie wel
maar toch ook weer gevaar.
Ze liepen op de randjes op de keien
ik zei opnieuw: 'kijk uit straks val je nog!'
'zeg mama', zei mijn oudste:
'heb je bangtevrees misschien?'
ik lachte, maar mijn angst week niet.
En toen dat tunneltje, dat kwam
wat mooi toch om daarin te rennen
en hup daar ging ze
ze rende weg
mijn kleine, blijde vlinder.
Ik voelde het
er dreigde groot gevaar
als in een film begon ik toen te rennen
ik zag nog net daar boven op dat trapje
haar krullenbol..
Totdat die klap kwam.
ik rende, riep, maar net als in een droom
kon ik niet redden wat ik zo graag wilde redden
het was te laat
en toen was het al stil.
In een seconde had ik haar getild
alleen een kreun
en toen werd ze zo stil
zo slap.
ik schreeuwde
sloeg haar in verwarring in 't gezicht
ik blies
ik riep: 'blijf hier!'
maar alles was veranderd
vijandig, koud
en ik verdronk erin.
Daar komt de ziekenwagen
met sirene
mijn meisje bleek en stil verdwijnt erin
verdwaasd ga ik mee,
als in een droom
die maar niet stoppen wil.
Er volgen onderzoeken
en soms gaan haar oogjes open
ik klem me vast aan elke
oogopslag
maar ze is veel te moe.
De nacht die komt
ik zie de witte lakens
en haar gezichtje, net zo wit
ik zie de monitor
hij tikt haar hartslag weg.
Ik blijf maar sms- en naar mijn vrienden:
'bid toch voor haar
dat het weer goed mag gaan'
en toen om drie uur in die nacht
wist ik opeens dat God haar wilde helen
ik voelde rust en kracht.
En toen de morgen kwam
en de zon weer scheen
kwam er een warrig koppie
een stemmetje:
'he, ben jij hier ook
o, om dat te horen
zo wonderlijk, zo heerlijk!
mijn meisje leeft
God heeft gehoord
Zijn engelen zijn haar nabij geweest.
Nu is zij alweer vlinder
en ze zingt alweer.
ze speelt weer en ze
lacht het leven toe
ik lach weer mee
de angst nog in mijn hart
maar zie Gods engel
naast mijn meisjes staan
ze zijn toch veilig in de Vaders armen.
Een kleine week nog
en dan wordt mijn vlinder drie
nog nooit heb ik zo uitgekeken
om het te mogen vieren
een groter feest dit jaar
het had zo anders kunnen zijn..
O God draagt U mijn kindjes
in Uw armen
mijn moeder hart is zo bezwaard
maar toch verbonden
met Uw liefde
die eeuwig zeker
eeuwig veilig is!
O GODDANK
Annamarie Verdoes
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 5085
heeft Hij in mijn kind gelegd
zodat haar eigen mama,
kan horen wat God door haar zegt.
Als ik zenuwachtig zeg dat ik niet durf
om in de kerk mijn woord te doen
dan zegt ze met verbazing in haar ogen:
'weet je dan niet mam, dat de Here God
je helpen zal?'
en beschaamd kijk ik omhoog
en zie Uw glimlach
weerspiegelen in de ogen
van een kind
van mijn kind.
Als ik soms twijfel of ik wel zo geliefd ben
bij de Vader
omdat ik zwak, zo wankelbaar
blijk te zijn
dan hoor ik weer haar heldere kinderstem:
'o mam, ik ben zo blij
ik hou zoveel van Hem
ik mag voor altijd bij Hem komen.
hoe zal het in de hemel zijn ?'
En als we iemand zien
die spoedig naar U toe zal gaan
en ik zie zo die afbraak van het lichaam
dat sterven hier,die pijn.
dan hoor ik haar van boven zeggen:
'wat fijn hè dat hij naar de hemel gaat
misschien al snel
ik vind het jammer mam
maar voor hem is het zo fijn!'
O God, ik vroeg om ogen van een kind
en U gaf mijn kind die ogen
ik vroeg om kinderlijk geloof
U gaf haar dat vermogen
ik vroeg U kinderlijk vertrouwen
en U gaf mijn kind geborgenheid
zodat ik zien mocht wie U bent
door de ogen van mijn kind
Uw eigen kind.
Annamarie Verdoes
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Verdriet
- Hits: 5575
een beetje mollig, net dat iets te rond
ze ziet zichzelf weer zitten in die klas
vaak hield ze voor de zekerheid haar mond.
Want als ze antwoord gaf op de gestelde vragen
dan klonk er 'monkey, monkey' achter haar
en het gevoel van onbehagen
dat broeide en dat groeide maar
Ze ziet zichzelf weer op het schoolplein staan
en hoort die grote jongen komen
met een grote stok ging hij haar slaan
bezorgde hij haar enge, boze dromen.
Daar stond 'die bolle' op het plein
en angstig zocht ze naar wat hulp
met al die wrede humor en venijn
trok ze angstig in haar schulp.
En om haar heen in veel te grote kringen
daar kwam hun wreed gezang
ze bleven "bolle, bolle" zingen
wat is een kinderlied dan lang..
En alle woorden sloot ze in haar hart
geloofde wat de kinderen steeds zongen
na al die jaren is daar nog die smart
die in haar wankele zelfbeeld was gedrongen.
Ja, langzaam aan leert ze geloven
dat ze wel een pareltje mag zijn
dat nieuw 'gevoel'komt van haar Vader boven
en dat is veilig, dat is warm en fijn.
Annemarie Verdoes
- Details
- Geschreven door: Welleveld, Pieter van
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5357
ze sterven in licht.
Tussen die fasen razen uren
in een wervelwind van zorgen,
snijden groeven diep in het gezicht.
Wie strijkt ze glad
en kust de wonden tot gave huid?
Wie koost de zieken tot gezonden?
Hij die de regen stort
op het verschroeide land,
de bomen laaft met milde hand.
Hij die de nacht
als deken om mijn schouders legt
en mij een woordeloos welterusten zegt.
Pieter van Welleveld
- Details
- Geschreven door: Bruin, Christi de
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 4328
toen ik U zo nodig had.
Waarom kon ik niet met U praten
als ik 's avonds tot U bad.
God, waarom wilde U mij niet horen
waar heb ik dit toch aan verdiend
een dierbaar iemand was ik al verloren
U was toch mijn grote vriend?
God, ik kan het niet begrijpen
heb nog veel verdriet en pijn
God, ik zou U willen vragen
mag ik toch U kind weer zijn.
God, ik voel me zo door U verlaten
soms heeft mijn leven echt geen zin
God, leer me weer met U praten
zoals heel in het begin.
Christi de Bruin
- Details
- Geschreven door: Redactie Gedichtensite
- Categorie: Hoofdcat
- Hits: 44102
Reacties kunnen alleen door auteurs geschreven en gelezen worden na het inloggen op de gedichtensite. Auteurs kunnen de reacties onder hun gedichten zelf verwijderen. Mocht u een reactie niet passend vinden dan kunt u inloggen op de site en met behulp van het rode kruisje een ongewenste reactie weghalen. Het is voor de redactie niet mogelijk om bij elke reactie in te schatten of een auteur zich hier goed bij voelt. De redactie laat de strenge controle die er was los en laten het aan uzelf over of u reacties wilt ontvangen en of u bepaalde reacties zelf wilt verwijderen. Wij doen dit alleen nog als dit echt noodzakelijk is, zie de regels hieronder. Wanneer u op een gedicht geen reacties wenst te krijgen, kunt u bij het inleveren of het bewerken van het betreffende gedicht, onderaan het tekstveld op de knop “Jcomments off” drukken of onder het gedicht {jcomments off} typen. Omdat we het belangrijk vinden dat auteurs zich prettig voelen op de site willen wij hen erop wijzen dat deze optie er is en gebruikt kan worden.
—————
REGELS:
Om van elkaar te leren en elkaar aan te sporen tot het schrijven van inhoudelijk en taalkundig goede gedichten mag er op de gedichten gereageerd worden met inachtneming van de volgende regels:
1 Een reactie mag niet beledigend zijn
2 Een reactie dient opbouwend te zijn
3 Theologische discussies zijn niet toegestaan, dit is niet relevant voor de stijl en opbouw van een gedicht.
4. Het is toegestaan om bij een autobiografisch gedicht over verdriet, verlies, rouw etc. bemoedigende woorden aan de auteur te schrijven. U moet zich wel realiseren dat dit soort reacties bij verdriet, verlies, rouw niet altijd autobiografisch is en als u een dichter bemoedigende woorden wilt schrijven, u wel zeker moet weten dat het gedicht ook over de dichter gaat.
5. Wilt u er op letten dat uw reactie gaat over de manier waarop het gedicht geschreven is of om de auteur iets te vragen over het gedicht, een bemoediging te geven, een compliment.
6. Een in te dienen reactie dient u te controleren op schrijffouten. Het maken van schrijffouten geeft een slordige indruk op de site.
7. In een reactie kunnen 350 tekens getypt worden. Per gedicht kunnen er niet meer dan 10 reacties gegeven worden.
.
8. Reacties die niet voldoen aan bovengenoemde regels worden verwijderd.
9. Plaats s.v.p. in reacties op een gedicht geen opmerking over een taalfout, dit kunt u ook aan de dichter zelf of aan de correctrice doorgeven.
10. Wilt u geen reactie op een ingezonden gedicht, dan kunt u bij het inleveren van uw gedicht op de knop JComments Off onderaan het formulier klikken of u kunt boven- of onderaan in het gedicht intypwn:
{jcomments off}
Ook kunt u reacties die u niet wilt, na het inloggen verwijderen.
REACTIES TOT EN MET 2010 WORDEN VERWIJDERD1
De reacties staan al meer dan 20 jaar op de site, sommige auteurs zijn overleden,
andere auteurs of hun familieleden willen niet zo lang geconfronteerd blijven met oude reacties en opmerkingen.
Daarom heeft de redactie het volgende besloten: De reacties t/m het jaar 2010 èn de anonieme reacties worden verwijderd en ieder jaar nieuw jaar worden de reacties van het oudste jaar ook verwijderd.
andere auteurs of hun familieleden willen niet zo lang geconfronteerd blijven met oude reacties en opmerkingen.
Daarom heeft de redactie het volgende besloten: De reacties t/m het jaar 2010 èn de anonieme reacties worden verwijderd en ieder jaar nieuw jaar worden de reacties van het oudste jaar ook verwijderd.
Reacties die u zelf wilt bewaren, zult u dan ook zelf moeten opschrijven of via een printscreen moeten bewaren.
Ten overvloede: na het inloggen heeft u ook zelf de mogelijkheid om uw reacties te verwijderen.
———
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4176
Dat God mij helemaal kent
En bij mij is, ieder moment
Het is haast niet te geloven.
Het is haast niet te geloven
Dat God mijn hele leven leidt
En dat Hij mij overal begeleidt
Het is haast niet te geloven.
Het is haast niet te geloven
Dat God mij altijd ziet
In blijdschap en verdriet
Het is haast niet te geloven.
Maar toch mag ik het geloven
En rekenen op Gods leiding
En op Zijn grote toewijding
Wat een troost, dit te geloven.
Uit Psalm 139
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Welleveld, Pieter van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3059
de volstrekte klaarheid binnen ging,
begreep ik dat er einde gekomen was
aan al wat schijn veroorzaakt.
Ik overzag mijn bestaan,
vanaf het prille begin
gedompeld in liefde
die volstrekt belangeloos,
vrijheid,
verantwoordelijkheid
en inzicht gunt.
Toen ontwaakte ook kennis van liefde,
waar ik,
zoals ik bij mijn dood begon te begrijpen,
een eeuwigheid voor nodig zal hebben
om de omvang ervan te vermoeden.
Pieter van Welleveld
- Details
- Geschreven door: Smits, Danielle
- Categorie: Hemelvaart
- Hits: 4513
op een mooie, stralende dag.
Licht en zacht als een veder,
wekt het een ieder zijn ontzag.
Verdrijft alle duisternis,
het licht opent onze ogen.
Schonk Hij ons vergiffenis,
De Heer heeft ons hart bewogen.
Uit liefde voor ons gedaan,
eens dan zal Hij wederkeren.
Gezegend is ons bestaan,
dit is echt de dag des Heeren.
Ten hemel opgevaren,
vanwaar Hij weer zal regeren.
Ons beoordelen, sparen,
totdat Hij terug zal keren.
Met geheven hoofd naar Hem,
mogen wij nu verder leven.
En luisterend naar zijn stem,
zal Hij ons het leven geven.
Daniëlle Buurman
- Details
- Geschreven door: Pelgrims, Roger
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2596
toen U werd gereinigd in de tempel,
en aan God gewijd.
Simon en Hanna
eerden U als Zoon van God.
Jong was U nog Heer,
toen U in Jeruzalem, tijdens het pesachfeest,
uw moeder en vader achterliet,
om te leren in de tempel.
Het land doorkruisend Heer,
straalde de wijsheid van Uw gelaat.
Uw alomvattende liefde
genas zieken, en wekte doden tot leven.
Maar ook het kwade werkte onverdroten,
en leverde U tenslotte over aan menselijke zwakte.
Vreugdevol aanvaardde U Heer,
het ultieme offer, tot ons aller Heil.
Opgestaan bent U uit de doden, Heer,
eeuwig zult U leven,
en ons bewaren.
Amen.
Roger Pelgrims
- Details
- Geschreven door: Mei, Miranda
- Categorie: Pinksteren
- Hits: 6641
hij wond zich als twee slangen
om mijn oren, in het harenwier
ik was het veren offerdier
het vuur kon op mij gloeien
daaruit zou een duifje groeien
een weerloze symbiose
van geest en goddeloze.
Miranda Mei
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Lijden
- Hits: 4590
waart eenzaam door de rijen heen.
Hij ziet de machtelozen
en hoort hun grenzeloos geween.
Ze schreeuwen naar de hemel
waar 't wonder van Zijn grootheid blijft
en langzaamaan de wanhoop
hen allen naar de afgrond drijft.
De grote Onbekende,
Hij zwijgt in de benauwde nacht
en schril klinkt door het duister
hun diepe langgerekte klacht.
Hoe lang moet men nog lijden,
voordat het bang geweld verstomt
en er weer naastenliefde
op deze kille aarde komt?
De grote Onbekende
is schijnbaar ver bij ons vandaan.
Wie kan Zijn medelijden
en Zijn betrokkenheid verstaan?
Het voorbeeld dat Hij eenmaal
aan heel het zuchtend schepsel gaf,
ligt volgens veel geleerden
verbleekt in 't nooit ontdekte graf.
De grote Onbekende
waart eenzaam door de rijen heen.
Laat Hem toch in Zijn lijden
en al Zijn smarten niet alleen!
Wij kunnen eeuwen hopen
op 't wonder voor des mensen pijn,
maar God vraagt aan een ieder
zelf 't wonder in Zijn hand te zijn!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Kruythof, Oeke
- Categorie: Bezinning
- Hits: 6744
is elke dag
diep verborgen
achter traan en lach
dit
mag ik echter
zeker weten:
U komt mij tegemoet
want Uw beloven
gaat altijd
mijn geloven
ver te boven
Oeke Kruythof
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4023
Geloven is niet meer in
en velen vragen vertwijfeld:
wat is van alles de zin?
Is er soms iets na dit leven,
wacht ons een hemelse stad
of hebben we na het sterven
beslist wel alles gehad?
't Zichtbare slechts is belangrijk.
Wat je niet ziet is er niet.
Je kunt het beste genieten
van wat het leven je biedt.
Er is geen mens ooit verschenen
uit hoog're sferen vandaan.
Wie zal dus nog kunnen zeggen
dat alles verder zal gaan?
De aarde trilt in haar voegen,
maar ik volhard in de strijd,
omdat ik vast blijf geloven
dat God mijn levensweg leidt.
Hij die met mij is begonnen,
blijft tot mijn einde nabij,
Dat houdt mij sterk en standvastig,
mijn hart gelukkig en blij!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Verdriet
- Hits: 5409
Soms komt 't wolkendek omlaag,
zie ik elke nieuwe dag weer
als één grote, bange vraag.
Echt, ik voel me niet gelukkig
en heb er toch reden toe.
Maar ik weet niet wat me dwars zit,
ik ben doorgedraaid en moe.
Er is zoveel dat me pijnigt
en niets gaat zoals ik wil.
Maak mij, God, in hemelsnaam toch
binnenin een beetje stil.
Laat me alles op een rijtje
met veel wijsheid overzien,
waarom ik zoveel moet slikken
en die ander niet misschien.
Til me, Vader, in de hoogte,
zo hoog dat ik U aanschouw.
Geef me dan vandaag het wonder,
dat ik vast op U vertrouw.
Laat me in de kleine dingen
doen wat mij gelukkig maakt,
zodat ik blij kan ervaren
dat U mij hebt aangeraakt!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3116
er vroeger hebben uitgezien?
Men vraagt het zich al eeuwen af:
was Hij heel groot of klein misschien
en was Hij vriendelijk of nors,
zei Hij wel eens: 't Is lekker weer!
En klonk Zijn stem soms hard en schel
of sprak Hij liefdevol en teer?
Hoe hield de Man uit Nazareth
de slechte dingen van zich af
en weende Hij ook wel eens zacht,
als niets Hem meer voldoening gaf
en viel Hij 's nachts meteen in slaap
of piekerde Hij urenlang
en als Hij aan de toekomst dacht,
was Hij dan opgewekt of bang?
Hoe komt de Man uit Nazareth
in mijn benemen openbaar,
zodat ik wat ik and'ren zeg,
als woorden van Hemzelf ervaar?
Dat is de vraag die mij bezielt,
mijn opstaan en mijn slapengaan:
Een glanslicht van Zijn beeld te zijn,
daar komt het elke dag op aan!