- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 6805
Breekbaar en toch bruikbaar
als een aarden vat,
dat vanaf de aanvang
hemelwaarde had.
't Is slechts de omhulling
die tot stof vergaat,
maar wat werd verzameld
nooit de ziel verlaat.
Breekbaar en toch bruikbaar
heeft God ons gemaakt,
als de Pottenbakker
zachtjes aangeraakt.
Wie of wat wij waren
heeft Hem nooit belet,
dat Zijn gouden stempel
op ons werd gezet.
Breekbaar en toch bruikbaar,
nimmer hol en leeg,
omdat het de rijkdom
van God zelf verkreeg,
als een vat dat stromend
liefd' en vree verspreidt,
tonend nu reeds waarden
van de eeuwigheid!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Laat, Ans de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 6014
kostbaar,
als zuiver kristal
geslepen
met mijn eigen stem.
De stilte,
een tweestemmig lied
tussen God en mens.
Gouden noten,
verwarrend vol sentiment
diep uit mijn keel ontsproten.
Ik voel me
klein en kwetsbaar
in de bloei
van zijn gouden spoor.
Laat de stilte in mij groeien
leer mij de liefde
van het leven.
Open mijn hart,
laat me God,
met wijsheid mezelf zijn.
Ans de Laat
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 7490
die dikwijls door zorg zijn bedrukt,
waar een storm van wanhoop en twijfel
aan 't scheurende zeil heeft gerukt,
een vluchtplek voor mensen wiens scheepje
welhaast in de branding verdween,
dat is deze haven voor ieder
die uitroept: "God, waar moet ik heen?"
Zo'n schuilplaats is nergens te vinden,
dan daar waar Gods liefde regeert,
waar Hij de verslagene opbeurt,
die warmte en vreugd heeft ontbeerd.
Zo'n oord is voor Vaders beminden,
bedreigd door het ziedend geweld,
toen kolkende golfslagen beukten,
de zee hen met angst heeft gekweld.
Een veilige haven, een rustplaats,
heeft God voor de Zijnen bereid.
een vaderhuis voor zijn geliefden,
na dagen vol pijnen en strijd.
Het scheepje, vaak hevig gehavend,
gaat telkens vernieuwd weer naar zee
en niets kan zijn thuisvaart beletten,
want Jezus, de Bootsman, vaart mee!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5502
toen 'k in zijn winkel kwam
en veel van wat hij aanbood
vreemd bij mij overkwam.
"Waarmee kan ik u helpen?"
Ik zei:"Een onsje rust
en als het kan wat vrede
met nieuwe levenslust!"
De engel sprak nadenkend:
"Ik denk niet dat dit gaat.
Van alles wat u opnoemt
verkoop ik slechts het zaad."
"U zult het moeten planten,
besproeien elke dag,
zodat u op een morgen
die rijkdom oogsten mag!"
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Kruythof, Oeke
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3345
ik zou vervagen voorbij de
horizon van het bestaan
het duister zou mij overweldigen
Zo Gij niet bij mij waart -
de angst zou mij verlammen
verloren zou de toekomst zijn
een struikelen zonder opstaan
maar Gij zijt de Sterke
de Verrezene, voor immer
de Nabije
en daarom houd ik stand
vervolg ik de Weg
Oeke Kruythof
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4778
dat is iets van onschatbare waarde
al bij het eerste ochtendgloren
voel ik mij weer als herboren.
De wind hoor 'k in mijn oren zingen
en 'k zie nog zoveel mooie dingen
ik kan genieten van de zon
die net komt aan de horizon.
Een vogeltje dat tjilpend geniet
zingt ook hier zijn mooiste lied
ik voel dat de dag gaat leven
dat alles heeft God gegeven.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 6343
een kereltje van net vier jaar
zat naast me in de auto
had een ochtend vrij van school, vandaar.
Zijn wijze oogjes staan zo dromend
zijn verhaal zo plots gestaakt
waar zou hij nu aan denken
hij heeft jong al zoveel meegemaakt.
Jongen, denk je soms aan je papa
die aan 't werk is in de kas
die strakjes pas weer thuis komt
daarom ik vanmorgen op je pas?
Jongen, denk je soms aan je mama
die je 't weekend pas weer ziet
die niet meer bij je thuis woont
waarom, dat begrijp je nu nog niet.
Jongen, waarheen gaan jouw gedachten
stil bekijk 'k je van opzij
wat gaat in dat koppie om
ben je bang, boos, verdrietig of blij...
Zijn zachte stem doordringt de stilte
dromend kijkt hij ineens mij aan
Ik zou zo graag eens klimmen
even in de hemel kijken gaan.
Met zijn hoofd tegen mij aan zegt hij
bij Jezus is het mooi en fijn
Ontroerd geef ik een knuffel
dat vertrouwen van een kind zo klein!
Zomaar een gewone woensdagmorgen
een kereltje van net vier jaar
zat daar naast me in de auto
had een ochtend vrij van school, vandaar.
Lineke Huisman
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5083
de struiken wiegen heen en weer.
De vlokken sneeuw, het is een lust,
zweven zachtjes hier in stilte neer.
De warme stralen van de zon,
stralen liefdevol op aarde neer.
De sneeuw verdwijnt, de warmte won,
het van het kille weer.
De aarde komt opnieuw tot leven,
de vogels zingen bovenal.
De koude winter is verdreven,
de vlinders zweven overal.
Hoor het lied van het ruisen der bomen,
O, mocht ik maar samen met hen zingen.
Met de bomen, de vogels zij komen,
in 't voorjaar, als de knoppen gaan springen.
Bij het ruisen der bomen,
bij de knoppen die springen,
Bij de vogels die komen,
met hen wil ik zingen.
Jan van der Veen
Uit: Licht en Hoop - De roep van het verlangen.
januari 1994
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4346
Vaak hulp'loos in zijn handen lag
Voelde vaak zijn onvermogen
Te rechten, 't onrecht wat hij zag
Onverzettelijk en krachtig
Waar mens of dier zijn nood aangaf
Zijn lieve handen dan vaak machtig
Als een roeping, tot aan 't graf
De vogel weer te stimuleren
Zijn eigen vleugels uit te slaan
Waarna hij haast niet kon verteren
In vrijheid hem te laten gaan
Want overal loerde 't gevaar
Dat wat hem lief was, zo kon haten
Juist daarom viel het hem zo zwaar
Om ook zijn kind'ren los te laten
Vermoeid door al die zware zorgen
Door liefd' en plicht teweeggebracht
Vloog zijn ziel die vroege morgen
Vrij naar zijn Vader, 't was volbracht
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 13250
Een onbeschreven, blanco blad
Klaar om te zien en om te horen
Wat voorbestemd is op zijn pad
Lief en leed zijn hem gegeven
Het liefst een beetje in balans
Zijn leven in God's hand geschreven
Met elke dag een nieuwe kans
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4751
Zo diep door die hem vreest gehaat
Met zijn greep op ons zo machtig
Die ons slechts kwelling achterlaat
Die dood heeft weer eens toegeslagen
Een geliefde weggehaald
Een mens dood, niet te verdragen
En elders schudt de Richterschaal
Duizenden zijn weggevaagd
Haast op datzelfde schokmoment
Waarop in wanhoop werd gevraagd
Of God dit moegestreden mens ook kent
Een mens waarvan veel werd gehouden
En heel veel met zo'n zelfde lot
Waarvoor veel tranen vloeien zouden
Elk van hen, een kind van God
De dood die mag niet overwinnen
In zijn duistere gewaad
Haalt hij slechts diegenen binnen
Die reeds geboren zijn in haat
Ons rest als levenden te hopen
Op de onsterfelijke ziel
Het mysterie dat zich opent
Waar zelfs de kille dood voor viel
Marian van der Veen-Niemeijer
6 februari 2001
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 23975
Het neemt en geeft, vaak naar believen
Zonder naar voorkeur te gerieven
Het kan verblijden en bezeren
Het kan je raken in je ziel
Wanneer je kind het daglicht ziet
En als het neemt, troost het je niet
Toch was er steeds Eén, als je viel
Nu heet dat vaak de lotsbeschikking
Maar jullie weten beiden beter
Je bent je Vader nooit vergeten
Spreekt liever over Godsbeschikking
Want bij verdriet en eenzaamheid
Vertrouwde je steeds weer op Hem
Hij gaf je richting, moed en stem
Een nieuwe richting in geleid
Hij heeft je op het pad gebracht
Van een nieuwe kans in 't leven
Je had nog zo veel weg te geven
Zoveel élan, plezier en kracht
Samen verder, in vertrouwen
Dat Hij ook steeds met jullie gaat
Je nooit aan 't toeval overlaat
Je mag opnieuw van iemand houden!
-
Veel meer dan een lieve blik
Hebben jullie niet meer nodig
Een woordenstroom is overbodig
Je levenslot is al beschikt
Want vanaf dat groots moment
Besloot je ook ervoor te gaan
Een gezamenlijk bestaan
Elkaar daarin ten diepst gekend
Alles eerlijk meegenomen
Wat je voelt en wat je raakt
Het heeft je nog meer één gemaakt
Je bent nòg dichterbij gekomen
Bij de kern van lief en leven
En waar die haar oorsprong vindt
Bij een God die ons bemint
Die ons leert hoe wij liefde geven
En daarom ook vraag je de zegen
Over je verbintenis
Over wat er was en is
En wat je vindt op al je wegen
De basis heb je al gelegd
Je liefde aan elkaar beloofd
Een vuur dat na vandaag niet dooft
Heel open, eerlijk en oprecht
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Vliet, Cor van
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 4264
springlevend
in onze diepste gedachten
vreselijke flitsen
lachende beelden
door elkaar verward
alsof we je opnieuw
verwachten
je verjaardag
het alles en het niets
van ons denken
want juist die dag
blijft ons diepe
verwarring schenken
maar o zo dubbel
lieve jongen
we houden ons
op de been
vechten ons kapot
zoeken en krijgen steun
vrienden met tranen
bloemen en God
maar jij lieve jongen
sleept ons ook
dit jaar er
weer doorheen
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5109
Zoals de wolken langs het zwerk
Van werkweek naar de zondagskerk
Alles volgens plan en duur
Geen ruimte meer voor zomaar even
Elkaar ontmoeten zoals 't komt
Elk spontaan gesprek verstomd
Elk vrij moment is al vergeven
Totdat het lot je halt toeroept
Je dwingt je even te bezinnen
Tot stoppen en opnieuw beginnen
Tijd van je leven afgesnoept
Misschien is het geen lotsbeschikking
Die je even stil doet staan
Wandelend met Hem doet gaan
Het is wellicht een Godsbeschikking
Wie zal het zeggen, 't doet er niet toe
Wat telt is dat je samen gaat
Weet dat je er niet alleen voor staat
Dat te doorzien, maakt alles goed!
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Hoop
- Hits: 4597
wij moeten zelf de inhoud geven.
Wij kennen goed en kwaad,
er is afgunst, er is medeleven.
Ook worden goede mensen,
getroffen door het kwaad.
Mensen hier op aarde,
hebben kennis, van de liefde en de haat.
Goede en kwade mensen,
treffen vaak hetzelfde lot.
Wij leven samen hier op aarde,
wij hebben allemaal dezelfde God.
Als er geen angst en zorgen zijn,
geen vrees in 't dagelijks leven.
Dan kennen wij geen goed en kwaad,
door de Schepper ons gegeven.
Het kwade in ons leven,
maakt wat recht is krom.
Worden wij door 't kwade achtervolgd,
doe goed, maar zie niet achterom.
Ook al is het duister in ons leven
en worden wij geplaagd door zorgen.
Gaf de dag van gisteren geen hoop,
dan verlang ik naar de dag van morgen.
Er is vaak tweestrijd in ons leven.
Maar als wij het beste geven,
dan is het kwade ver,
en 't goede ons nabij gebleven.
Jan van der Veen
Uit: Licht en Hoop - De roep van het verlangen.januari 1994.
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6087
Is zij zachtjes weggegleden
Twee oude handen slechts, gevouwen
Verbinden haar nog met ons heden
Handen die van zorgen wisten
Van zorgen voor haar nageslacht
Voor hen was zij een onbetwiste
Bron van bescherming en van kracht
In blind vertrouwen op haar Vader
Bracht zij ook haar kind'ren groot
Haar ouderdom bracht haar steeds nader
Tot Hij haar bij Zich heeft genood
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 15739
Komt de dood als donderslag
Eerst in de moederschoot gegeven
Nu weggenomen in zijn kracht
Een kind met zoveel liefd' omgeven
Zo gewoon zijn weg gegaan
Liet zo plotseling het leven
Laat mensen achter, zo ontdaan
Ouders die hem zo beminden
Een gezin, dat nooit meer heelt
Dat zijn heil probeert te vinden
Bij Hem, die 't kind terugbeveelt
't Was zo vroeg, je krijgt geen antwoord
Op al je huilend vragen
't Is toch niet zoals het hoort
Om zo'n jong mens naar 't graf te dragen
Laat de Schepper van het leven
Die 't kind terugriep naar Zijn stede
In God's naam ook vertroosting geven
En luisteren naar onze bede
Laat Hem werken door de mensen
Die trachten uw verdriet te delen
Stamelend hun goede wensen
Wetend, niets te kunnen helen
Weet, door uw tranen van verdriet
Uw kind is thuis nu, bij zijn Vader
Waar het uw leed om hem beziet
En treedt zijn Schepper vragend nader
"Heer, leg Uw hand toch op de schouders,
Van hen die zo verdrietig zijn
Mijn lieve en getrouwe ouders
Die 'k achterliet in zoveel pijn"
Laat hen door hun leed heen weten
Dat U nabij bent, dag en nacht
Dat U hen echt niet bent vergeten
Misschien dat dat het leed verzacht.
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5009
Waarom lopen veel kerken leeg ?
Hoe en wat brengt dit teweeg
Bestaan de kerken straks nog ?
Vroeger zaten de kerken vol
God was heel belangrijk
En men gaf hiervan blijk
De kerk speelde een grote rol.
Vooral direct na de oorlog
Ging men veel naar de kerk
Het kerkelijk leven was sterk
Gelukkig is de kerk er nog.
God houdt Zijn kerk in stand
Hoewel velen de kerk verlaten
En lege banken achterlaten
Blijft Gods woord gestand,
Op God kunnen we vertrouwen
In alle voor- en tegenspoed
God is het die de kerk behoedt
Op Hem mogen we bouwen.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 4470
buig ik deemoedig
mijn hoofd
woorden zoeken
vanuit mijn hart
een weg naar boven
ik voel de wind
door mij heen gaan
zie de horizon openen
voel de spetters
van de golven
op mijn lichaam
God heeft mij gehoord.
De wind streelt
mijn lichaam
laat mijn huid
tintelen
mijn hart
wordt geleegd
ik open mijn ogen
God heeft mij gehoord.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3730
de zon schuift blozend naar de horizon.
De aarde, omringd door kilte,
komt tot leven door de warme ochtendzon.
De dieren komen traag tot leven,
de zon wekt iedereen.
De morgenrust is hem gegeven,
de zon, zij mist er geen.
De merel eert de zonnestralen,
met een lied zo zuiver schoon.
In bergen en in dalen,
zingen alle vogels nu op luide toon.
Het concert van alle koren,
weergalmt de hemel rond.
De onbekende Meester laat ons horen,
de stemmen van een zuivere mond.
Daar waar de mens zich rustig houdt,
en waar je 't mooist concert kunt horen,
daar glanst het morgengoud,
van de grote Meester aller koren.
Jan van der Veen
Uit: Licht en Hoop - De roep van het verlangen.januari 1994.
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2810
uw werken, dag en nacht.
Maar gaarne zou ik weten
wat u van ons verwacht.
Bij het ouder worden,
en in uw grijze dagen.
Toen dacht ik er niet aan,
om het u te vragen.
Ik zal het niet meer kunnen vragen,
Geen stem die opstijgt uit uw graf.
Er heerst hier volmaakte stilte.
Uw leven was het dat mij antwoord gaf.
Uw leven ging aan mij voorbij.
Een leven vol van vreugde en zorgen.
U stond altijd klaar voor ons,
bij dag en nacht en vroege morgen.
U stond klaar voor mens en dier,
voor ieder leven.
U die nooit iets nam,
't was altijd geven.
Toen ik peinsde bij uw graf,
ging aan mij voorbij uw leven.
Het antwoord wat ik zag
was: LOUTER GEVEN.
Jan van der Veen
Uit: Licht en Hoop - De roep van het verlangen.
januari 1994.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2707
het hart vol met vragen
alles wat ik nu beleef
zijn open levensdagen.
God, zal ooit mijn hart
voor U helemaal opengaan
voor een nieuwe start
of laat ik U buiten staan?
U bent er elk moment
waar ik mij ook bevindt
U bent er elke levensdag
want ik blijf altijd Uw kind.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Lie, Eddy
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4084
zo hoog
zo betoverend
als de cherubijnen
als de mensen
zo aards en verleidelijk
al was ik
zo rijk als een oliesjeik
en zo wijs als Salomo
maar het hart was versluierd
al kon ik reizen
naar witte stranden
naar baaien en valleien
de bergen zien
verrassende vergezichten
woestijngebieden en palmbomen
watervallen en schitterende bloemen
maar de liefde
was afwezig
zinloos was mijn leven
laat de geurige reuk van olie
een aanraking van een vreemde
de gulle lach van een kind
mij raken
dat ik mag worden
als een kind
Eddy Lie (uit de bundel'Ontmoeting')
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5218
zal ook voor de avond zorgen.
De nacht die komen gaat,
zorgt voor een nieuwe morgen.
Een mens door overvloed geplaagd,
of gebukt door zware zorgen.
Zal in zijn diepste denken vragen,
wat brengt mij toch de nieuwe morgen.
Het prille leven van een kind,
zal ook voor de avond staan.
Daar zal een nacht op volgen,
en in een nieuwe morgen overgaan.
Die nieuwe morgen,
is niet in woorden te omschrijven.
Een helder licht, geen nacht, geen zorgen,
volmaakte rust, in Hemelse verblijven.
Ik vroeg in 't diepste van mijn hart,
waar zijn die Hemelse verblijven?
De Geest die in mij was, die zei:
"Er is geen pen die 't kan beschrijven".
"De Schepper, die 't geschapen heeft,
zal onuitwisbaar schrijven,
in het diepste van je hart,
de weg naar Hemelse verblijven".
Jan van der Veen
Uit: Licht en Hoop - De roep van het verlangen.
januari 1994.
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3572
Laat mij eens alleen,
zodat ik mijzelf kan zijn
zonder mensen om mij heen.
Ik zoek de rust,
om God te kunnen vinden.
Geen ellenlange preken,
die mijn tijd verslinden.
Ik wil mijn tijd wel delen,
maar nieti n zinloos aards vertier.
Dat mijn leven gaat verarmen,
in een wereld van plezier.
Zie ik de golven van de zee,
en de mooie witte stranden.
Dan zie ik de schepping,
de werken van Gods handen.
Dan kom ik tot rust,
en hoor ik Gods stem.
Dan kan ik verder leven,
dan vind ik rust, in Hem.
Jan van der Veen
Uit: Licht en Hoop - De roep van het verlangen.
januari 1994.