- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2752
Natuur en landschap liggen voor ons open,
de stad verrijst aan d' einder, aan de horizon,
de schepping doet ons op genade hopen:
dat in Gods stad het leven vrede won.
De tijd verstrijkt, wij jakkeren en jagen,
nooit is er stilte, nooit meer rust.
Daar, aan de horizon wil ik nog vragen
of in zijn stad, Hij mij de ziele kust.
Wij hopen, want Gods dag komt nader,
Hij brengt ons dichter bij zijn vergezicht,
de ziele luistert, hoopvol, niet verslagen.
Wij wachten, God en Hemels Vader,
Mijn hart wil wachten, al mijn levens dagen,
tot U ons voert in 't eeuwig licht.
Frans den Harder
- Details
- Geschreven door: Haze, Teunis (overl. 15-12-2020)
- Categorie: Kerst
- Hits: 6697
Was dit nu zijn aanstaande vrouw?
hij had haar zo lief, met heel zijn hart
zou zij dan toch? O, wat was dit hard!
Had zij een ander, was zij hem ontrouw?
Waarschijnlijk hoorde hij het pas
toen Maria terug kwam van Elisabeth
na drie maanden, ja toen pas, hoorde hij het
dat zijn geliefde, zwanger was…
Maria probeerde het hem uit te leggen
deze zwangerschap, kwam niet door een man
maar door Gods Geest, dit alles vertelt zij hem dan
Jozef gelooft het niet! Om het maar ronduit te zeggen.
Nu moet u weten, dat in die dagen
wanneer een ongehuwd meisje zwanger was
zoals ik in een Bijbelverklaring las:
Ze werd gestenigd,… gestenigd?...
zijn geliefde, dit kon hij niet verdragen!
Hij wilde haar heimelijk verlaten
er was geen andere keus, zoals hij dacht
maar dan, toen hij droomde, in een nacht
verscheen er een engel en begon te praten.
Zeggende: Jozef wees niet bevreesd
want het kindje wat in Maria leeft
is Jezus de Zaligmaker, die verlossing geeft
ontvangen uit de Heilige Geest.
Hetgeen voorzegd was, door de profeten.
Neem Maria gerust tot je vrouw
want zij is niet ontrouw, maar getrouw
Emmanuel, God met ons, zo zal Hij heten.
Toen Jozef dan uit zijn slaap was ontwaakt
luisterde hij, naar de opdracht des Heren
niets kon hem nu nog weren van de moeder
van Jezus die zijn volk,
voor eeuwig gelukkig maakt….
- Details
- Geschreven door: M'Cheyne, R.M.
- Categorie: Bezinning
- Hits: 7200
(Het wachtwoord der Hervormers)
Eens was ik een vreemd'ling voor God en mijn hart.
Ik kende geen schuld en 'k gevoelde geen smart.
Ik vroeg niet: "Mijn ziele, doorziet gij uw lot?
Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?"
Al sprak daar een stem uit de heilige blaân
van 't Lam, met de zonden der wereld belaân,
ik zocht bij de kruispaal geen veilige wijk,
'k stond blind en van verre, in mij zelven zo rijk.
Ik deed als Jeruzalems dochters weleer,
ik weend' om de pijn van mijn lijdende Heer,
maar dacht er niet aan, dat ik zelf door mijn schuld
Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker gevuld.
Maar toen mij God Geest aan mij zelf had ontdekt,
toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.
Toen voeld' ik wat eisen Gods heiligheid deed.
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed.
Toen vlucht' ik tot Jezus. Hij heeft mij gered!
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet!
Mijn heil en mijn vreugd' en mijn leven werd Hij.
Ik boog m', en geloofd', en mijn God sprak mij vrij!
Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf.
Nu neemt mij geen satan de zegekroon af.
Nu reis ik getroost onder 't heiligend kruis
naar 't erfgoed hierboven, naar 't Vaderlijk huis.
Mijn Jezus geleidt mij door d' aardse woestijn.
"Gestorven voor mij!" zal mijn zwanenzang zijn.
- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3361
Het leven is meer dan alleen maar vergeven;
het is de openhartigheid.
In al zijn vormen en wederkerigheid,
datgene zonder respijt.
In toevlucht tot gedane zaken is het opnieuw
in evenwicht te raken.
Zonder opzienbaren.
Van de ijver met Gods gebod
om opnieuw toevlucht te nemen
tot de slotsom van de taak,
is het dat de geest wel zal varen,
in de dingen van het meest om te bedaren
en de eenheid te bewaren.
Aan de vrucht van de boom,
herkent men het loon van de werken;
van Gods hand kunnen wij ons niet beperken.
In eenvoud zo al groot genoeg,
Zijn ware liefde in ons zal werken.
Sla dan de vleugels uit;
voor ieder mens een wijs besluit,
om Gods ware liefde en naam te eren,
en veel van onszelf te leren wie wij zijn.
In een woord prachtig, daadkrachtig en welbemind;
is dan als mens van vlees en bloed,
de geest wil goed,
het innerlijk kind.
Zie de karakters van de mensen,
die weerslag vinden in zijn vele wensen;
bouw dan mee aan een klimaat,
die de adem heeft van het kwadraat;
het is Gods kosmische waarheid die dan baat,
en die ons geestelijke rijkdom geeft waar het om gaat.
Lees dan niet alleen in de vorm,
maar om Gods liefde als de norm
en als weldaad van Zijn rijke geestelijke leven.
Het is om het evenwicht en om het geven.
Dus voor ons mensen de beste daad, en het beleven.
Zaterdag 4 Mei 2002 Michael C. M. Jepkes
- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Kerst
- Hits: 4093
Oefening baart kunst is een alom bekend gezegde.
Kunnen wij de taal leren van Gods Hart?
Het innerlijke begrijpen,
wat ons wordt toebedeeld,
zonder spijt of smart.
God is als Tegenwicht,
Ons Evenwicht en toeverlaat;
het is de gang des mensen,
Zijn tijd in Eeuwigheid doorgaat
en ons geven dat baat,
God als Onze Ouder steeds naast ons gaat.
Geest en lichaam willen groeien,
wat ons hart dan wil gevoelen?
Van het offer in ons leven,
Christus kwam om te vergeven,
en meer dan Zijn leven te geven.
In eenvoud Zijn Tempel op te richten,
zonder schade aan te richten,
om innerlijk en uiterlijk vrede te stichten.
De mens staat op en gaat zijn gang,
veel van beslissen een leven lang.
Gaat een ieder soms verloren?
Neen, Onze Hoop is toch geboren?!
En met de stem van ons geweten,
die doet volgen zo wij willen weten,
van Zijn taak en Zijn bevinden,
vergeten wij te leven wat ons doet binden?!
Het is de Kerstnacht, dan zo opgelicht;
ons aangezicht wil toekomstgericht datgene leren,
Zijn waarheid en ware liefde niet te ontberen;
positief in taal en teken,
Zijn Licht dat ons wordt doorgegeven.
Innerlijk zowel als uiterlijk,
Gods vreugde en vrede voor ons zo ruiterlijk.
Zullen wij dan met Zijn genade overleven?!
Worden wij aldus met Zijn stralende Licht omgeven.
Zondag 13 Oktober 2002 Michael C. M. Jepkes
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 33757
Waarom men vijftig huwelijksjaren
verbindt aan ’t stoffelijke goud
is iets om over na te denken
als men zo lang is getrouwd
Gedolven uit het diepst der aarde
soms ook uit wateren gezeefd
dat wat zeldzaam wordt gevonden
daar wordt vreugde aan beleefd
Goud zo glanzend, zacht en zuiver
nooit verkleurd, verweerd geweest
staat symbool voor het spirituele
voor de zon en voor de geest
Goud is een van de geschenken
voor het pasgeboren kind
opdat het zijn eigenwaarde
kostbaarheid en rijkdom vindt
Als de tand des tijds doorstaan werd
en men is nog steeds getrouwd
dan heeft dat dezelfde waarde
als dat schaars gevonden goud
Een lang huwelijk is ook rijkdom
kostbaar en niet algemeen
hoe het intens glanzend voortduurt
zelfs door woeste tijden heen
Zacht en zuiver, nooit verwerend
door de jaren niet verkleurd
opgebouwd met eigenwaarde
zoals ’t zeldzaam nog gebeurt
Zoveel jaren al tezamen
is een Godsgeschenk geweest
met een niet te schatten waarde
van ’t begin tot aan dit feest
Het is bijna toch een wonder
al een halve eeuw getrouwd
het is daarom dat dit huwelijk
wordt getooid met kostbaar goud
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3379
Mensen, kijk eens goed naar mij
want ook ik ben een schepsel van God.
Velen weten niet wat ik voor de mensheid
in zijn algemeenheid beteken en
helemaal niet wat ik op deze aarde doe.
Zoals ik al zei, ben ik een schepsel van God
ook ben ik een sieraad in het landschap,
zorg ik er voor dat jullie kunnen ademen.
Verder leef ik ook mee in jullie huis
want veel dingen in huis komen
van mij af en dat vind ik niet erg
zo lang het maar verantwoord gebeurt.
Denk aan je meubelen, speelgoed,
deuren, kozijnen en ga zo maar door.
Ik ben uitermate muzikaal,
luister maar eens naar een
viool, fluit, cello, piano, harp
en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ik heb respect voor de mens
het enige wat ik vraag is dat
de mens ook respect heeft voor mij,
want ook ben eens door God geschapen
en plant de mens mij in de aarde
God zorgt er voor dat ik ga groeien
net als alle andere schepsels hier op aarde.
De natuur heeft respect voor elkaar
nu de mens nog, dan is de aarde gereed
om te leven voor en met elkaar.
Dat is het enige wat ik vraag
samenleven met elkaar.
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Kerst
- Hits: 5704
Een moeder
net als wij,
ontving Jezus
uit genade
voor ons.
Een moeder
eenvoudig en stil
naar binnen gericht,
ontvangt en verwerkt
in stilte het bericht
van Jezus aanstaande
geboorte.
Voorbeeld voor velen
inspiratie van eeuwen
lange wegen komen samen.
In het diepste geheim
prijs gegeven aan de wereld
ze was er eindelijk klaar voor.
Jezus geboorte
een grootse daad
van Liefde voor
de mensheid
een lange weg
had Hij afgelegd
Zijn komst
was voorzegd
Nu was het tijd
om in het Licht
te gaan staan
en zo te laten zien
Hij was een mens,
net als wij.
Ook wij mogen
aan het Licht komen,
Jezus weg volgen.
De Christus in ons zelf
mag geboren worden
en zich uitbreiden
tot in elke vezel
van onze ziel,
Onze kracht zal
in Liefde toenemen,
in alle glorie
aan het Licht komen
Liefdevol,
mededogen en goed
Nieuw Licht
Straalt uit onze ogen
elke vezel van ons lijf
tintelt van nieuw leven
Ten diepste gezocht
en gevonden
ontbonden de angst
de windsels afgelegd
het verleden verdwijnt
Nieuw Zicht
straalt over alles heen,
de weg naar omhoog
naar mystieke wegen
opent zich als
een nieuwe deur.
Een andere dimensie
stappen wij in,
wat blijft is geloof
in een God die LIEFDE IS
Alles in Allen
Overal en nergens
Nergens en overal
Tineke Ebing
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2859
kom volg mij vreemdeling,
ik neem je mee aan mijn hand
en leid jou naar je laatste rustplaats.
kom tot mij vreemdeling
en toon mij je ware aangezicht,
de dood is uiteindelijk gekomen
en heeft jou tot zich genomen.
laat je vermoeide ziel nu los,
jouw lichaam heeft zich ontbonden
van het aardse bestaan
kom,geef je over aan de hemelse kracht.
kom naast mij staan vreemdeling
en wees niet bevreesd,
jij hebt het leven doorleefd
de doodstrijd is ten einde.
ik ben de engel met de gouden toorts,
volg mij naar de hemeltrap,
over een stralend geplaveid pad,
vertrouw op mij vreemdeling,
jouw nieuwe hemelhuis wacht
in volle glorie en in alle pracht.
Alice Lanting
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2386
hij is de hoeder van het licht,
die ons weg zal leiden uit de duisternis.
hij is de goede rechtschapen herder,
die ons meeleidt naar een herbeschaving.
hij is de oprechte bezorgde vader,
die zijn warme barmhartige hart laat spreken.
hij is het begin van alle beschaving
en het einde van een troosteloos bestaan.
hij is de onbevooroordeelde verlosser
en heelt ons van smart en zielspijn.
hij is het bloedende hart van het geloof
en laat ons zien dat de waarheid onsterfelijk is.
hij is de verwezenlijking van de zon en de maan
en hij brengt hoop en liefde in ons bestaan.
Alice Lanting
- Details
- Geschreven door: Jong, Hans de
- Categorie: Tijd
- Hits: 5288
“Waarom” is wat we nu vaak horen
Een onophoudelijk geklaag.
We weten nooit iets van te voren
Het is een veel gevraagde vraag.
Waarom lawaaierige buren
Niet willen horen naar mijn klacht?
Waarom toch zulke dunne muren
Met doffe dreunen in de nacht?
Waarom kan ik maar niet besluiten
In welke rij ik moet gaan staan?
Die and’re mensen zijn al buiten
En mijn rij doet weer langzaam aan.
Soms zou ik wel eens willen wensen
Dat men niet achter mij gaat staan
Dan zouden al die goede mensen
Veel vlugger langs de kassa gaan.
Waarom moest ’t mij nu overkomen
Toen ik weer eens gewinkeld had
En bij de kassa stond te dromen
Mijn geld en pas in d’auto zat?
Waarom was ’t eerst zo’n leuke jongen?
Waarom liep hij bij mij vandaan?
Geen liefdes liedjes meer gezongen
Vervolgens ook nog vreemd gegaan.
Waarom mijn partner nu vervelend
Terwijl hij / zij zo aardig leek?
Gevoel en liefde zachtjes strelend
Is nu een onderwater steek.
Waarom is hij toen weggebleven
Die jongen die mijn hart in nam?
Nog veel meer had ik willen geven
Maar goed dat hij niet weder kwam.
Waarom is ’t meisje van mijn dromen
Die vrolijk was en die zo fraai
In leuke jurkjes aan kon komen
Nu stilletjes en vrees’lijk saai?
Waarom zo is er steeds te horen?
Waarom vernietigend geweld?
Waarom altijd mijn rust verstoren?
Verbolgen wordt die vraag gesteld.
Ze gaan gewoon om uitleg eisen
Met vuisten naar de hemel toe
En overslaande stem te krijsen:
’t Moet uit zijn met dit kwaad gedoe.
Waarom gaan zee en aarde beven?
Waarom orkanen en vulkaan?
Er is niets meer om van te leven
Nog even en we zijn vergaan.
Ook zijn er die niet meer geloven
En praten niet meer over God.
Er is toch immers niets daar boven
Niets meer dan willekeurig lot.
De Heer die gaf en heeft genomen
Zei iemand die niets meer bezat.
Als hun zoiets zou overkomen
Zij zouden zeggen: “Pech gehad”.
Maar wij, wat moeten wij dan zeggen
Als wij van huis en haard beroofd?
Geen plaats om ’t moede hoofd te leggen
De naam des Heren zij geloofd?
De Heer zal U altijd behoeden
Is wat we zingen in de kerk.
De zon voor bozen en voor goeden?
Hoe gaat dat eig’lijk in z’n werk?
Hetzelfde geldt voor ’s Heren zegen
Want iedereen heeft tegenspoed
En toch krijgt iedereen de regen
Het geeft geen zier met wat je doet.
Misschien moet ik het overgeven
En denken: wat Hij doet is goed.
Tot nu toe mocht ik blijven leven
‘k Weet ook niet hoe het verder moet.
Misschien moet ik de bijbel lezen
Opmerken wat Hij daarin zegt
Ik zou dan weer ootmoedig wezen
Moe van het waarom gevecht.
Misschien heeft Hij dan weer erbarmen
Laat zien dat Hij aanwezig is
Dat ik mag zijn Zijn hand en armen
Een lichtje in de duisternis
Hans de Jong
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Tijd
- Hits: 6794
Zwaar zijn de uren die zij niet verwachtte
als er een felle storm naar binnen jaagt
die haar met stil verdriet en angst belaagt
en haar ontmenst in pijnlijke gedachten
Licht zijn de uren die de bronnen vangen
van elke gouden zon die zich vertoont
alsof ze in een zonnehemel woont
een paradijs van tomeloos verlangen
Maar hoe de meeste uren ook verstrijken
nog in het oude jaar ontluikt haar lach
als een ontmoediging voor elke slag
waarbij de weersgesteldheid zwaar zal blijken
Ze bidt zich paradijselijke uren
en laaft zich aan de warmte en het licht
zodat de prille lach op haar gezicht
voortaan de felle stormen kan verduren
Dat nieuwe jaar voelt zij zich heel bijzonder
alsof er niets is dat haar rust verstoort
tikken de uren ongemerkt voort
en vindt ze evenwicht als in een wonder
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 13062
de HEERE Here is mijn kracht,
al zou geen druif meer saprijk groeien,
de felle zon 't gewas verschroeien,
geen vee meer blaten of meer loeien,
er boom noch struik meer zijn te snoeien,
al zou de vijgenboom niet bloeien,
de HEERE Here is mijn kracht,
mijn licht zelfs in de diepste nacht....
laat dat geloof Heer in mij groeien,
uw lof nog van mijn lippen vloeien,
zelfs als geen vijgenboom zal bloeien.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3222
U riep ons in het leven,
uw vinger heeft ons aangeraakt,
U had ons veel te geven,
U smeedt met ons de diepste band,
wij staan geschreven in uw hand,
U heeft uw Woord gegeven,
zo gaan wij door de tijden heen,
de hemel laat ons niet alleen,
U geeft het ware leven.
Als wij U zo ter harte gaan,
klinkt blij ons lied naar boven,
wij zijn in Christus opgestaan,
o wonder van geloven,
U heeft vanuit de donk're nacht
het leven aan het licht gebracht,
U breekt de toekomst open,
nu gaan wij rustig onze gang,
U reikt uw hand een leven lang
om veilig aan te lopen.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3276
U kent al onze dagen,
in blijdschap en in onze strijd
wilt U ons leven dragen,
wij danken U dat U er bent,
ons meer dan ieder ander kent,
wij zijn in U geborgen,
wij zijn gekocht met kostbaar bloed,
uw liefde hebben wij ontmoet
als zonlicht in de morgen.
Wij gaan de weg, Heer, aan uw hand,
U wilt ons teerkost geven
op weg naar het beloofde land,
genoeg voor heel het leven,
wie hier nog in verwachten leeft,
ziet op het Woord dat U ons geeft,
de toekomst zal het leren,
U zult ons zeer versteld doen staan
als wij de Godsstad binnengaan
en onze Koning eren.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 5321
ben ik niet alleen,
altijd is uw sterke arm
veilig om mij heen,
Heer, vergeef mij al mijn kwaad,
ook van deze dag,
'k weet dat ik om Jezus' wil
U dit vragen mag,
Goede Herder, geef uw troost
in verdriet en pijn,
geef weer moed aan mensen die
altijd eenzaam zijn,
geef dat heel de wereld eens
van U horen zal,
red de mensen door uw Woord,
hier en overal,
niet alleen voor deze dag,
maar voor zoveel meer,
wil ik voor ik slapen ga
U bedanken Heer,
als de vroege morgen komt
en ik op mag staan,
laat mij dan de nieuwe dag
samen met U gaan.
h5>
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 5110
en stelt ons moeizaam leven in het licht,
't was in 't verpleeghuis en wij zaten daar
gedrieen op jouw kamer bij elkaar,
wij zongen psalmen en hoe wonderbaar,
jij neuriede, zong woorden zelfs een paar,
soms troost de hemel in een klein gebaar
en stelt ons moeizaam leven in het licht,
emotie op je lief betraand gezicht,
beeld dat ik koester en voorgoed bewaar,
je huilde voor het eerst sinds vorig jaar,
soms troost de hemel in een klein gebaar.
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Doop volwassenen
- Hits: 15857
en gedoopt in de Jordaan.
Zo het water in gelopen
om zich daar te laten dopen.
Hij die zonder zonden was
liet daar, als in spiegelglas
ons het beeld zien, van Zijn dood.
Uit het watergraf verrezen
Heeft de Vader Hem geprezen.
Samen met de Heil'ge Geest
hield Hij van Zijn Zoon het meest.
Willen wij Zijn voetspoor gaan
wijst Hij dáár de weg ons aan,
in Zijn liefde, eeuwig, groot.
jannie de paauw
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 11400
met slechts de kille engte om mij heen,
het donker voor het licht geen ruimte laat,
er blijkbaar hier geen horizon bestaat,
mijn angstig hart zijn snelle slagen slaat,
ik ronddool in de nacht ten einde raad....
als U met mij door diepe dalen gaat,
met slechts de kille engte om mij heen;
hoor ik uw stem: Ik laat je niet alleen,
o troostend woord dat leven leven laat,
dat vast verankerd in de tijden staat,
als U met mij door diepe dalen gaat.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4566
waarin wij gaan: wij zien geen hand voor ogen
en struikelen in eigen onvermogen,
U geeft wat zwak is ongekende kracht,
een schouder om te huilen,
een hart om aan te schuilen,
al scheurt de dood het leven hier uiteen
en zaaien wij de korrel in de aarde,
U geeft de vrucht voor eeuwig nieuwe waarde
dwars door de afbraak van dit leven heen,
U wilt ons uitzicht geven,
de toekomst is het leven,
dit is de diepe troost die leven doet,
in onvergank'lijkheid zullen wij bloeien,
de beker in uw hand zal overvloeien
wanneer U ons als kind aan tafel groet,
U deelt ons van het leven,
in 't brood aan ons gegeven,
Jeruzalem, stad Gods, die komen zal,
fonteinen zullen vol in u ontspringen,
geen macht ter wereld kan de tong bedwingen
tot lof bij reidans en trompetgeschal,
Drieénig God geprezen,
de schepping zal genezen.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 22882
wandelen met Hem,
alles Hem vertellen,
luist'ren naar zijn stem,
aan de hand van Vader
mag je veilig gaan,
in de grote wereld
wil Hij naast je staan,
aan de hand van Vader;
twee is nooit alleen,
struikel je, Hij houdt je
altijd op de been,
aan de hand van Vader,
beter kan het niet,
Hij wil altijd troosten
in je diepst verdriet,
aan de hand van Vader;
dat is zó vertrouwd,
Hij draagt je op handen,
Hij, die van je houdt,
aan de hand van Vader,
horen naar zijn stem,
dankbaar voor zijn liefde,
leven dicht bij Hem.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 16559
dat wij jou in de leer van God opvoeden,
hopen dat jij later net als wij geloven,
dat God ons in het leven blijft behoeden.
Jouw naam zal door de kerk gaan,
het doopwater druppelt over je heen,
wij zullen in het leven naast je staan,
God helpt nu mee, we zijn niet meer alleen.
Je hoort nu bij God en al die andere mensen,
die ook eens in Zijn naam zijn gedoopt,
velen zullen nu voor je bidden en wensen,
dat jij opgroeit zoals Hij voor elk mens hoopt.
Nu ga jij door het leven als een dopeling,
het is geen vluchten en ook geen pijn,
neen, het is een leven zonder verveling,
want God loopt nu mee en dat is best fijn.
Geniet van je leven, nu ben jij nog zo klein,
eens zal je begrijpen waarom wij hier staan,
jouw leven zal niet altijd even makkelijk zijn,
gelukkig hoef jij dit leven niet alleen te gaan.
Schrijver: Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3582
Als je op weg gaat kan Ik niet beloven,
dat er nooit een wolk van smart zal komen,
misschien wel eens een pad van rozen,
maar ga daar nou niet meteen over dromen,
want een traan zal er zeker gaan vloeien,
en pijn die zul je ook wel gaan voelen,
je merkt wel als je leven gaat bloeien,
ga dus niet nachtenlang liggen woelen.
Mijn wens in jouw leven is dat in je hart,
ruimte blijft voor herinneringen van dagen,
die vol zitten met liefde en weinig smart,
op zulke dagen hoor Ik jouw niet klagen,
dagen vol beproeving zullen er velen zijn,
bergen zul je dan zeker moeten beklimmen,
uit dalen zul je naar boven moeten komen,
vergeet echter nooit dat Ik er altijd ben.
Je Vader.
Soms zegt ze zomaar tegen mij: meneer
en glimlacht vriendelijk mij tegemoet,
een sluier geeft het juiste zicht niet meer,
zo groet je immers elke vreemde heer,
dan trekt de nevel op; de ommekeer
voltrekt zich langzaam en ze is er weer,
soms zegt ze zomaar tegen mij: meneer
en glimlacht vriendelijk mij tegemoet,
ik, vreemdeling en eigen vlees en bloed,
geluk is soms oneindig broos en teer,
op deze aarde sterft men menig keer,
nu zegt ze sóms nog tegen mij: meneer
en glimlacht vriendelijk mij tegemoet,
een sluier geeft het juiste zicht niet meer,
zo groet je immers elke vreemde heer,
dan trekt de nevel op; de ommekeer
voltrekt zich langzaam en ze is er weer,
soms zegt ze zomaar tegen mij: meneer
en glimlacht vriendelijk mij tegemoet,
ik, vreemdeling en eigen vlees en bloed,
geluk is soms oneindig broos en teer,
op deze aarde sterft men menig keer,
nu zegt ze sóms nog tegen mij: meneer
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3655
Op weg door het leven
Zweven wij door het geloof.
Hij leert ons om te geven
Te vaak zijn wij echt doof.
Luisteren niet naar Hem
Zweven verder weg van God.
Horen niet naar Zijn Stem
Leven niet meer naar Zijn gebod.
Toch moeten wij gaan geloven.
Alleen door te geloven in de Almachtige
Kunnen wij deze aarde erven
Van onze ouders die het doorgeven.
Net als wij dat met onze nazaten doen.
Soms missen zij net als ons het gevoel.
Het geloof is net als een schoen
Alleen lopend heeft het een doel.