Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 15 december 2006

Hits: 6009

Straks kijken wij weer naar de klok,
als de minuten weer verglijden.
Voordat wij onze nieuwjaarsslok,
verheffen op de nieuwe tijden.
Dan tikken de seconden heen,
voordat de klok met twaalf slagen.
Zegt dat het oude jaar verdween,
om naar het nieuwe ons te dragen.


Dan schiet het vuurwerk weer omhoog,
en klinken rondom harde knallen.
Dan zien wij uit de hemelboog,
d’ uiteengespatte sterren vallen.
Wie neemt voor twaalven nog de tijd,
om even nog die psalm te lezen.
Hoe goed de Heer en toegewijd,
Hij ons Zijn zorg weer heeft bewezen.


Want ieder die, die woorden ziet,
en ’t van de Heer steeds blijft verwachten.
Weet hoe snel dat zijn leven vliedt,
voorbij gaat zoals zijn gedachten.
Wie dankt Hem op die avond nog,
voor al Zijn liefd’ en goede gaven.
Voor wat de Heer voor U vermocht,
en elke dag Zijn woord deed staven.


Eindig en begin met de Heer,
het jaar wat was, het jaar wat komend.
Wees dankbaar in een blijde sfeer,
voor al Zijn zegen u toestromend.
Wat ook het nieuwe jaar u brengt,
aan voorspoed zegen of aan zorgen.
Zorg dat u Hem ook dan gedenkt,
steeds veilig in Zijn hand geborgen.

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 15 december 2006

Hits: 3815

Kind, kom maar in Mijn armen,
in nood tot Mij gevlucht.
Laat Mij je hart verwarmen,
door angst en vrees beducht.
Mijn kind, Ik wil je troosten,
stelpend, helend, ’t verdriet.
Ik ben de Allerhoogste,
die ’t hart van binnen ziet.


Bij Mij vind je erbarmen,
ontferming in je nood.
Laat Mij je kind omarmen,
in liefd’ oneindig groot.
Bij Mij ben je geborgen,
niets rukt je uit Mijn hand.
Ik zorg dat elke morgen,
Mijn licht steeds voor je brandt.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 5836

Hij die het Licht der wereld is,
is tot ons op de aard’ gekomen.
De Bron van Licht in duisternis,
waarop wij hopend deden dromen.
Ons oog is nu op Hem gericht,
wiens Licht op d’ aard nooit zal verdwijnen.
Wat door Gods hand is opgericht,
en tot in eeuwigheid blijft schijnen.


Licht dat uit ’s hemelszalen komt,
zal nooit en nimmer kunnen doven.
Het Goddelijk Licht wat tot ons komt,
is ’t eeuwig Licht dat komt van boven.
In Christus krijgt het zijn gestalt’,
en stroomt het uit over de aarde.
Waar het in mensenharten valt,
gezegend Licht van hemelwaarde.


Licht in een Kind dat als een ster,
zich met de mensheid heeft verenigd.
Dat komend van zo hoog en ver,
hun noden en hun smarten lenigt.
Dat Licht is voor ons opgegaan,
waardoor ons hart graag feest wil vieren.
Om levend in dat Licht te staan,
wat reddend hart en ziel zal sieren.


Licht dat de wereld openbaart,
dat haar verlossing eens zal komen.
Als in het schijnsel wordt vergaard,
Gods kinderen, martelaren vromen.
Het Licht der wereld, opgestaan,
zal allen met Zijn glans omhullen.
Waarin zij blijde zullen staan,
naar ’t Woord van God hen zal vervullen.

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 2717

Voor mij ligt het Sterrekind,
’t Licht der wereld dat gezonden.
Door God die haar zo bemint,
uitweg biedend voor haar zonden.
Daarom ligt dit Kindje daar,
kwetsbaar, klein, gehuld in doeken.
Dat ‘k als ’s werelds Middelaar,
in een stal heb moeten zoeken.


Bij dit Kind, ben ‘k neergeknield,
en het bij de hand genomen.
‘k Voelde dat het van mij hield,
’t liet Zijn liefde mij doorstromen.
‘t Kwam voor mij en voor ons all’,
’t zal voor ons de Redder wezen.
Die ons helpen, steunen zal,
ons van moeite en pijn genezen.


Wat een zegen is dit Kind,
dat Gods liefde wil vertalen.
Die ons hart met Hem verbindt,
God die troont in ’s Hemels zalen.
Mensenzoon zo zal Hij heten,
Vredevorst, Immanuel.
God laat aan de mensheid weten,
haar verlossing, wonderwel.

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 6107

Advent is verlangen
dat het donker verdwijnt
Advent is verwachten
dat het Licht eeuwig schijnt
Advent is verwachting
vol van toekomstdromen
Advent is vooruitzien
Maranatha Hij zal komen...

Cobie Verheij-de Peuter

Details

Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 6117

Buigend, knielend, in de kou
tot op het bot verkleumd
Wil ik….
de weg van Maria gaan


schoorvoetend, huiverend
Wil ik…..
in haar voetstappen staan


Zij verwachtte Jezus
Ik ook…..

Cobie Verheij-de Peuter

Details

Geschreven door: Groen, Heleen

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 4319

Een Kind van boven,
laat ons geloven,
in Liefde en Vrede,
voor ons hier beneden,
voor ons allemaal,
dat is het “Kerstverhaal”.

Heleen Groen

 

Details

Geschreven door: Homan, Mandy

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 3851

Heb jij het ook te druk
om stil te staan bij je geluk
Ben je liever alleen
moe van het schreeuwen om je heen


Haast jij je ook naar je werk
en vind je zelfs geen rust in de kerk
omdat je gedachten afdwalen
om weer verder te malen


Dwaal dan niet langer alleen
maar luister naar zijn stem
ergens in de drukte om je heen
en vind de rust bij hem

Mandy Homan

 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 3706

Met Kerstmis is het heil begonnen,
wat God voor ons voor ogen had.
Dat in het Kind aan ons geschonken,
zou wijzen ons het levenspad.
Een Kind gekomen tot bevrijden,
het voor ons vlees geworden Woord.
De mens die voor ons wilde lijden,
aan ’t kruis met spijkers scherp doorboord.


Hij, heeft ons liefde, voor doen leven,
hoe dat dit moest, aan ons getoond.
In handel, wandel en in streven,
en ons vertelt dat liefde loont.
Liet ons getuige zijn van wonderen,
genas, heeft doden opgewekt.
En vroeg ons, ons niet af te zonderen,
Hij heeft Zijn hand naar ons gestrekt.


Hij is het die op aard’ gekomen,
al onze hoop vervullen zou.
Hij schonk ons nieuwe toekomstdromen,
en sprak tot ons “Ik houd van jou”.
Hij wist dat Hij het kruis moest dragen,
wat Vader Hem had opgelegd.
Gehoorzaam Zoon die zonder klagen,
door mens en wereld werd berecht.


Hij ging die zware weg voor allen,
heeft ’t kruis gedragen is gegaan.
Hij heeft ’t geniep, spot, hoon en lallen,
van haters, omstanders doorstaan.
Hij wist dat Golgotha zou komen,
verraad en geseling in die nacht.
Voor ’t Woord eens uit Zijn mond kon komen,
’t verlossende, “Het is volbracht”.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 3918

Zij hadden hun schaapjes geteld,
maar hadden ze niet op het droge.
Als herders die vrij in het veld,
plots hoorden het Woord uit de hoge.
Een engel vertelde van ’t Kind,
in Beth’lem in ’t kribje geboren.
Waar het zich in doeken bevindt,
Licht dat in de wereld deed gloren.


Zij zochten op aandrang het Kind,
wat zij in de kribbe bevonden.
Aanbaden, die mensheid bemint,
gekomen voor schuld en haar zonden.
Zij gaven hun hart aan de Heer,
aan ’t Kindje ook met hen bewogen.
Dat schonk hen uit hemelse sfeer,
hun schaapjes nu zijnd op het droge.


Zij kregen de hemelse schat,
die ’t Kindje aan hen deed onthullen.
Door God in Zijn heilswoord vervat,
en dit in Zijn Zoon liet vervullen.
Dit Kind uit het hemelse oord,
wat Hij op de aarde liet dalen.
Als mens werd het vleselijk woord,
gekomen uit d’ hemelse zalen.


Bent u ook een herder die gaat,
vandaag om dit Kind te aanbidden?
Waarom u misschien heeft gevraagd,
er is en dat leeft in ons midden.
Dit Kind schenkt u hemelse schatten,
uw schaapjes op ’t droge eens heeft.
Een rijkdom die niet te bevatten,
Hij gaarne aan iedereen geeft!

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 4658

Maak van mijn hart een machtig bouwwerk, Heer,
een monument van liefde, U ter eer.
Geef het pilaren die zelfs dragen
de zwaarste last die Gij zult vragen.
Versterk het als een burcht voor mijn verweer
en zet het op een vaste rotsgrond neer.


Maak van mijn hart een vriendelijk gebouw,
waar alle schepselen die ik aanschouw
gelukkig door de gangen dwalen
en stille rusten in de zalen
van vrede en van onbegrensde trouw,
waar ik ze zeggen zal: “Ik hou van jou!”


Maak van mijn hart een heerlijk huis, zó groot,
zó hoog, zó breed, zó diep dat alle nood
van nooit beminden en beminden
er binnenin een plaats zal vinden
en ik de harten waar de vreugde vlood,
geheel kan vullen met wat Gij mij bood!


En als Gij ‘t aanziet, grote Architect,
zeg de gebreken dan die Gij ontdekt,
opdat mijn fouten niet onteren
de tempel waar Gij wilt regeren,
waar Gij weer levenskracht in mij verwekt,
wanneer Uw zegenrijke arm zich strekt.


Maak van mijn hart een hemels paradijs,
waar alle dagen klinkt de schone wijs
van kind’ren die naar huis verlangen
om daar als erfdeel te ontvangen,
na een geheimnisvolle levensreis,
de gouden zegekroon als hoogste prijs!

Frits Deubel
 

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Tijd

Gepubliceerd: 14 december 2006

Hits: 5429

Er is een oud jaar heengegaan
van vreugde en verdriet
en de verhalen van elk hart
geen mens van d’ander ziet.
Je kijkt nog één keer achterom,
wat was is thans voorbij:
een beetje vreugd en soms veel zorg,
het kwam bij jou en mij.


            De oude deur wordt dichtgedaan,
            het nieuwe jaar breekt aan.
            Hoe zal het met zoveel, het huis,
            de baan, de kind’ren gaan?
            Het is nog onbekend gebied,
            geen mens weet wat er wacht,
            een hand, een arm vol tederheid,
            die heel veel pijn verzacht?


            Een nieuw jaar heeft zich aangemeld.
            Betreed het met een lach
            en denk dan aan je medemens,
            die ook genieten mag.
            Maak er, als’t kan, een feestgang van,
            versier het met elkaar,
            zodat je aan het einde zegt:
           ’t Was een bijzonder jaar!

            Frits Deubel

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 13 december 2006

Hits: 4488

Ik liep met Hem een straatje om,
ik had behoefte om te praten.
Hij luisterde, vroeg niet waarom,
had immers reeds al in de gaten,
met vragen was mijn hart bezwaard.
Hij wist dat ik graag wilde praten,
mijn zorg gedeeld aan Hem verklaard.
Ik wist ‘k kon mij op Hem verlaten.


Ik heb mijn hart bij Hem gelucht,
en Hem verteld van mijn bezwaren.
Onder de hemelsblauwe lucht,
waar wij verenigt samen waren.
Verblijd door Zijn aanwezigheid,
wist ik mij veilig en geborgen.
Voelde mij door ’t gesprek bevrijd,
van mijn gedeelde grote zorgen.


Zijn ogen keken warm mij aan,
waaruit ‘k Zijn liefde uit zag stralen.
Hij gaf mij raad, bood hulp mij aan,
om mij weer uit de put te halen.
Hij sprak: “Mijn kind, Ik ben er toch,
om zorg en moeit’ met Mij te delen.
In Mijn Woord vind je geen bedrog,
zoals je dat ervaart bij velen”.


‘k Vervolgde blijde weer mijn weg,
want ik had met de Heer gesproken.
In wiens hand ik de mijne leg,
zoals met Hem eens afgesproken.
Hij staat mij bij in ’s levenslot,
Hij immers is de Goede Herder.
Ja ik blijf wandelen met mijn God,
kom aan Zijn hand behouden verder.


Hij wijst en draagt mij op het pad,
dat ik betreden zal in ’t leven.
Wat uitkomt bij de hemelstad,
de plaats van licht en eeuwig leven.
‘k Ga regelmatig ’n straatje om,
om met de Heer weer saam te praten.
Tot dat ik in Zijn Heiligdom,
met Hem loop door de gouden straten.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 12 december 2006

Hits: 4706

Ben jij ook een schapenhoeder,
die op zoek is naar Het Kind.
Met Zijn Vader en Zijn moeder,
zich in Bethlehem bevindt.
Hoorde jij ook engelenstemmen,
en de boodschap van het Licht.
Dat op d’ aard in haar beklemmen,
voor elkeen is opgericht.


Laten wij dan samen wandelen,
en opzoek gaan naar de stal.
Luisterend naar het Woord te handelen,
waar het Kindje liggen zal.
Zie, daar waar die ster doet stralen,
is de plek van ’t Koningskind.
Licht dat wenkend ons komt halen,
leidt naar waar zich ’t Kind bevindt.


Laat ons stil, eerbiedig kloppen,
niet luidruchtig, maar beheerst.
Bij de staldeur wachtend stoppen,
waarachter stille vreugde heerst.
Wat een blijdschap om ’t aanschouwen,
knielend  bij ’t geboren kind.
Er ons hart aan toevertrouwen,
wetend dat het ons bemint.


’t Kind dat voor ons is geboren,
ziet ons warm en teder aan.
Laat met Zijn geluidjes horen,
dat het ons woord heeft verstaan.
Heel de wereld moet nu weten,
van het Kind in Bethlehem.
Op dat niemand ’t zal vergeten,
blij vermeld door onze stem.

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 12 december 2006

Hits: 3525

Ik heb naar ’t Christuskind gezocht,
maar ‘k merk ’t is nergens meer te vinden.
De laatste Kerststal blijkt verkocht,
en ook de herders zijn vertrokken.
Maria, Jozef zijn er niet,
en bij de kerstsfeer niet betrokken,
Verstild blijkt ook het engelen lied.
 
Waar is gebleven toch dit Kind,
dat ‘k zoek en zo graag wil aanbidden.
Als nergens zich de stal bevindt,
met ’t Heilig Paar niet in het midden.
Verdrongen blijkt het Heilig Kind,
dat voor de kerstman moest gaan wijken.
Die met geschenken ons verblindt.


Want overal zie ik die man,
die zich in ‘t rood en wit laat kleden.
Hij heeft de wereld in zijn ban,
de zin van ’t Kerstfeest platgetreden.
Ik erger mij steeds meer kapot,
aan dit soort wederwaardigheden.
Want ik zoek naar de Zoon van God.


Ik heb naar ’t Christuskind gezocht,
en eindelijk weer de stal gevonden.
Stond in een kerk, was niet verkocht,
in doeken lag het Kind gewonden.
De herders en het Heilig Paar,
stonden om ‘t Kindje in het midden.
Daar stil verenigd bij elkaar.

De stal, dat Kind, die hele groep,
de herders en de wijzen.
Ik deed op hen toen mijn beroep,
met mij het Kind te prijzen.
Wij hebben bij het Kind geknield,
en ’t Kind met dank vereren.
Kind dat onze harten heeft bezield.


Toen klonk ook plots gewijde zang,
uit meer dan duizend kelen.
Het was mij een vreugde van belang,
daarin  te mogen delen.
Want in mijn hart is ’t Kind ontwaakt,
‘k deed  ’t zingende aanbidden.
’t Kind dat ons allen zalig maakt.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Lanting, Alice

Categorie: Vrede

Gepubliceerd: 12 december 2006

Hits: 6159

oh, lieve heer, vol berouw val ik op mijn knieën
en met het schaamrood op mijn bleke wangen,
smeek ik om de zo gewenste wereldvrede,
macht en geweld verscheuren de mensheid
en onteren mij van geloof, hoop en liefde.


mijn voetstappen verdwijnen vol schaamte,
in de vermoeide grond van moeder Aarde
en vol afschuw aanschouw ik de waarheid,
dat ik een gevangene ben van de wereld.


oh, lieve heer,bij de oorsprong van uw liefde,
heeft u ons verrijkt met de schatten van de Aarde,
zodat wij de juwelen van de schepping konden nemen
om vervolgens niets terug te geven
en om de creatie ontsprongen uit uw handen,
vervolgens leeg te roven en te stelen.


oh,heer vergeef de egoïstische mensheid en laat
uw hemelse liefdevolle hart tot hen spreken,
zij verloochen het paradijs en vereren de hel,
open hun ogen en toon hen de toekomst,
leidt hen naar het licht en herschep het kwaad.

Alice Lanting
 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 12 december 2006

Hits: 4914

Ik heb geschreeuwd Heer en gegild,
uit onmacht, menselijk beperken.
Ik heb dit lijden niet gewild,
wat ik in mijn leven moest bemerken.
Door ’t diepste duister moest ik gaan,
met hete tranen in mijn ogen.
Ik zag geen licht in mijn bestaan,
tot schreiens toe was ik bewogen.


Maar plotseling was daar Uw stem,
Uw hand om d’ hartsnood te verstillen.
En daarmee mij in mijn beklem,
uit diepten naar Uw hoogt’ te tillen.
Vanaf die hoogt’ liet U mij zien,
al wat nu voor mij lag beneden.
Zodat ‘k ’t geheel kon overzien,
en met U tegemoet kon treden.


Want staande met U op de berg,
liet U mij zien en aan mij blijken.
Zo zijn de moeiten minder erg,
door er met U saam naar te kijken.
Verheven Heer tot deze sfeer,
deed U mijn hart van zorg bevrijden.
Waardoor ik nu relativeer,
en daardoor minder heb te lijden.

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Hiernamaals | Verwachting

Gepubliceerd: 12 december 2006

Hits: 5066

Wat zal’t dan een feestdag zijn,
als de hemeldeuren wijken
en Gods adem zachtkens langs
mijn betraande wang zal strijken,
als de eng’len rond mij staan
en ik eind’lijk zal ontmoeten,
die ik na een dag van strijd
in mijn dromen mocht ontmoeten.


Soms, als mij de moed ontzinkt,
alle dagen troostloos lijken,
zie ik eensklaps het moment
dat de hemeldeuren wijken.
Ouders, vrienden van zover,
die ik dan weer blij hoor praten,
grijpen diep ontroerd mijn hand
om haar nooit meer los te laten.


Wat zal’t dan een feestdag zijn,
als de hemeldeuren wijken,
ik door zoveel overmand
in de hemelzaal mag kijken.
’t Zal als in het voorjaar zijn,
als wat dood lijkt weer gaat leven
en de hemel wonderschoon
al zijn rijkdom af zal geven!

Frits Deubel 

 

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 11 december 2006

Hits: 4363

 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 11 december 2006

Hits: 3730

Licht dat in duisternis ontwaakt,
waardoor mijn oog wordt aangeraakt.
Wat hart en zinnen liefd’vol streelt,
aan mij Gods redding mededeelt.
Licht dat mij voorgaat op mijn pad
mij als Gods hand geleid omvat.
Dat op mijn beden toegesneld,
mij van het Goddelijk heil vertelt.


Woord dat als licht mij aangereikt,
van uit de hemel mij bereikt.
Dat op mijn roepen antwoord geeft,
waardoor mijn ziel getroost herleeft.
Licht dat mij leidend door de nacht,
mij brengt naar huis waar ‘k wordt verwacht.
Als aanbreekt weer de morgenstond,
gedragen door Gods trouw verbond.


In nacht en dag niet meer alleen,
reis ik blij naar Gods toekomst heen.
Met ’t Woord dat voor mij brood zal zijn,
God schenkt daarbij mij van Zijn wijn.
Hij vult mijn beker tot de rand,
beantwoord door mijn offerrand.
Hij laat mij luisteren, horend stil,
de woorden klinkend naar Zijn wil.


De rijke maat waar God mee meet,
is overvloedig, hemelsbreed.
Laat zien de wonderen door Zijn hand,
Hij houdt Zijn Woord, dat blijft gestand.
Hij wijkt nooit af wat is gezegd,
en liefdevol is uitgelegd.
Hij is de Schepper van het Licht,
in Christus voor mij opgericht.


God laat in Christus aan mij zien,
Zijn Zoon die zegt tot mij, “Ik dien”.
Zoals de Vader ’t van Mij vraagt,
aan Hem vervuld, wat Hem behaagt.
Hij ’t Licht der wereld dat verschijnt,
waardoor de duisternis verdwijnt.
Dat is gekomen in het Kind,
zich stralend in mijn hart bevindt.


Dit Licht dat alle duister breekt,
dat van Gods blijde toekomst spreekt.
Dit Licht dat gaat mij leidend voor,
het trekt voor mij Zijn lichtend spoor.
Het wil mij dragend door de tijd,
als mantel om mij heen gespreid.
En mij door ’s levens last en druk,
voerend naar ’t hemelse geluk.

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 11 december 2006

Hits: 5608

Een mens blijkt vaak een kluwen touw,
bestaand uit veel verwarde knopen.
Door vele butsen, hartgeknauw,
in ’t dagelijks leven opgelopen.
Door breuken en veel levenspijn,
met diep van binnen grote schade.
Door alle knopen die er zijn.
waarmee het touw blijkt overladen.


Maar wie een knoop ontwarren wil,
dient  zich vooraf goed te bezinnen.
Eerst horende en luisterend stil,
op ’t punt waar hij dan moet beginnen.
Niet ergens zomaar middenin,
of door aan de eindjes te gaan trekken.
Want dat heeft echt geen enkele zin,
nog vaster raken dan die plekken.


Hij die met d’ ander is begaan,
hem steunen wil, de nood te stelpen.
Hij dient beginnend steeds vooraan,
om d’ ander uit de knoop te helpen.
Om samen biddend met de Heer,
met Hem de knopen te ontwarren.
En dat in liefdevolle sfeer,
die ’t mensenhart niet laat verstarren.


Wanneer de knopen zijn ontward,
in ’t  touw geen knoop meer is te vinden.
Pas dan is vrij het menselijk hart,
en laat zich als een touw weer binden.
Als met de Heer het werk gedaan,
die  het van knopen deed bevrijden.
Door d’ handen in elkaar te slaan,
komt er een eind aan ’t menselijk lijden.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 11 december 2006

Hits: 8366

't is stiller
dan stil
in Maria's hart


killer
dan kil
haar weg
is benard


de barens-
weeën
vallen
haar aan


de nood
is hoog
hoe lang
nog te gaan?


de stal
geeft redding
geboorte
volbracht


het Kind
in de kribbe
de hemel
die lacht


als laagste
gekomen
de hoogste
van al


geen villa,
of doorzon,
maar gewoon
in een stal


de laagste - de hoogste
de minste - vooraan
de laatste - de eerste
Waar wil jij straks staan?

Cobie Verheij - de Peuter

 

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 10 december 2006

Hits: 4608

God zoekt in jou een schaam’le stal,
waarin Zijn Zoon kan wonen.
Zo wil Hij in de duist’re nacht
Zijn vaderliefde tonen.
Als eenmaal in de oude tijd
de ster straalt boven velden,
om Jezus’ komen in jouw hart
met vreugde te vermelden.


God zoekt in jou een schaam’le stal.
Daar wil Hij zich betonen
en, als je Hem de toegang biedt,
Zijn Kind er laten wonen.
Er zijn geen herders zoals eens,
die een geboorte vieren,
maar met de liefde van Zijn woord
zal Hij jouw hart versieren.


God zoekt in jou een schaam’le stal,
die ook de wijzen zochten,
toen zij die stille, heil’ge nacht
het Kind ontmoeten mochten.
Laat Hem dan in je woning toe
en wil Hem ruimte geven,
zodat je, als het Kindeke,
met eng’lenzang zult leven!

Frits Deubel
 
 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 10 december 2006

Hits: 4212

’t Kind kwam niet ergens in december,
maar zag veel vroeger ’t levenslicht.
Meer rond de laatste zomermaanden,
kwam tot de herders ‘t blijde bericht.
Toen zij in een van d’ heldere nachten,
hun schapen hoedend in het veld.
Bij hen hielden getrouw hun wachten,
nadat hun aantal was geteld.


’t Verhaal van ’t Kindje in de kribbe,
door d’ engel en het Hemelskoor.
Dat klinkt ook nog in deze tijden,
elk jaar weer tot onz’ oren door.
Maar kerstboom, kaarsen zij verwijzen,
ons allen naar een heidensfeest.
Het Lichtfeest dat eens op kwam rijzen,
en omgedoopt tot Christusfeest.


Men vierde eeuwenlang geen Kerst-mis,
niet de geboorte van het Kind
Maar ruim driehonderd jaren later,
na Bethlehem dan pas begint.
Het is wel sfeervol al die lichten,
waarmee het Kerstfeest wordt gesierd.
Met blijde harten en gezichten,
hoort echter ’t Christusfeest gevierd.


Niet door een overdaad aan eten,
maar veel meer in saamhorigheid.
Van mensen die van ’t Kind nog weten,
dat kwam tot sterven toe bereid; 
Wat liefde en vrede ons wil leren,
gerechtigheid ons proclameert.
Opdat de mens in hoger sferen,
Hem en de Vader, eeuwig eert.


De Kerstman immers maakt niet zalig,
met puntmuts en zijn witte baard.
Slecht opgemaakt en vaak pokdalig,
geschenken in zijn zak bewaard.
Het Christuskind schenkt eeuwig leven,
die eens voor ons op aarde kwam.
Gods Zoon, wil ons het beste geven,
die onze zonden op zich nam.

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 10 december 2006

Hits: 5046

’weet je wel
hoeveel ik van je hou…?

eerst door het raam
voorbij de maan
en dan van ster
naar ster
naar ster
en dan weer terug
en nóg een keer
stééds weer!’

had hij gezegd

hoe lief hij
liefde vleugels gaf...

en elke avond weer
stééds weer
de verste weg had afgelegd


zijn grootste liefde
paste niet
in de reikwijdte
van zijn kleine armpjes