- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 18389
Er zindert een verlangen
dat niet uit mij wil wijken
soms in gebarentaal besproken
als woorden weer te pijnlijk zijn
Er zindert een verlangen
om aan mijn levensroer te staan
tot aan een nieuwe horizon
en dan de afstand vergelijken
met het meetlint van mijn ziel
Er zindert een verlangen
mijn eigen weg te zoeken
naar waar ikzelf zal zijn
en waar mijn angst geen meester is
want om bergen te beklimmen
moet ik door diepe dalen gaan
Er zindert een verlangen
om naar geluk te streven
de wereld kunnen laten zien
dat liefde weer ontgroeien zal uit pijn
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Bezinning
- Hits: 5816
Achter het spiegelbeeld
gebarsten en bekrast
fonkelt de zilveren einder
het scherpe oog
schoorvoetend afgetast
tot waar verval
in oorsprong
wordt geheeld
Het breekpunt
van hoe het was
en hoe het ooit
zal zijn
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5814
Wild en krachtig stormde 't machtig
woeste water naar omlaag
kolkend, klotsend, beukend, botsend
schuimend op de keienlaag
Stuwend, sleurend, zwart verkleurend
in een helse razernij
oorverdovend, niets belovend
lokte 't woeste water mij
Tergend glad 't zwoegend pad
naar de oorsprong van de bron
zwetend, vloekend, doelloos zoekend
tot de plaats waar het begon
Dieper gravend heb ik lavend
daar gevonden wat ik zocht
in 't verleden lag de reden
van mijn tegenstroomse tocht
Kabbelend begreep ik pas
dat 't water wijzer was
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5045
Hij laat gerust zijn bladeren ontvoeren
en buigt zijn takken voor de wind
het kerven in zijn huid zal hem niet deren
zijn vruchten schenkt hij aan een kind
Ik laat me ongevraagd door hem ontroeren
zoals hij trots rechtop blijft staan
niets vrezend nooit zijn kracht verliezend
na elke storm gewoon weer verder gaan
Ik voel me naast zijn stam zo klein
en zou het liefste op zijn wortels willen staan
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Lijden
- Hits: 6547
En jij.
Jij draagt de waanzin
gegijzeld door het lot
en witte woedevuisten
slaan ravijnen in je hart
en muren steeds kapot
En ik.
Ik sterf de doodsangst
gegeseld met het leed
en rood omrande ogen
huilen zeeën in mijn hoofd
waar ik geen kust voor weet
Maar Hij.
Hij ziet ons lijden
en draagt met ons het kruis
en lopend over water
sjouwt Hij stenen naar ons toe
en bouwt een sterker huis
Anne M. Hoogveld
Jij draagt de waanzin
gegijzeld door het lot
en witte woedevuisten
slaan ravijnen in je hart
en muren steeds kapot
En ik.
Ik sterf de doodsangst
gegeseld met het leed
en rood omrande ogen
huilen zeeën in mijn hoofd
waar ik geen kust voor weet
Maar Hij.
Hij ziet ons lijden
en draagt met ons het kruis
en lopend over water
sjouwt Hij stenen naar ons toe
en bouwt een sterker huis
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 4666
Het ligt verborgen achter flinterdunne kleuren
Het grijze weggevaagd door nog een stoffig blauw
En in de ochtendnevel geurt de zoete aarde
Als bloesems openvouwen dat ik van je hou
Het is verdronken in de opgedroogde parels
De nachten uitgedauwd in lome dageraad
En in de middagwarmte kleurt de tijd de waarde
Omdat de zon verlangend aan de hemel staat
Het deert niet meer, de dagen zullen lengen
De lente wordt verwelkomd met gelach
En in de avondluwte streelt het fijnbesnaarde
Wanneer de merels zingen van de gouden dag
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 4730
het tenger lijfje
zware knikkers torsend
schoenen aan
veters strak geknoopt
'geen jas, mam?'
vragend, bijna dwingend
ik zeg waarop hij hoopt
kleine handen
naar de poortschuif reikend
balancerend
bijna op één teen
de open poort
nog twijfelend achterlatend
'kusje mam, nog één!'
de wereld
gretig aan zijn voeten
betoverend haast
verhult in zich gevaar
oh God
bescherm dit allerliefste
mijn kind, nog lang niet klaar
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Angst
- Hits: 7520
in doodzwarte nachten
zullen duivelsvuren branden
durft ze niet meer slapen gaan
denderen gifbeladen treinen
lokkend
naar waar rust haar wacht
en als ze dan nog wakker wordt
durft ze niet op te staan
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Hoogveld, Anne M
- Categorie: Lijden
- Hits: 7220
Een mens blijft
heel zijn leven onvolmaakt
hoezeer hij ook
blijft zoeken in dat leven
hem wordt altijd te weinig tijd gegeven
voor hij tot bovenmenselijk geraakt
Zo lijdt een mens
soms meer dan hij laat zien
en huilt hij harder
dan zijn tranen stromen
want op de vragen die er in hem komen
vindt hij geen antwoord meer misschien
En in zijn onmacht
sluit hij dan zijn ogen
voor al hetgeen
waar hij geen grip op heeft
zodat hij schijnbaar rustig verder leeft
met voor zichzelf geen mededogen
En zo gevangen
in dat hulpeloze zwijgen
draagt hij zijn leed
naar waar vergeving wacht
want hoe hij ook zijn taak als mens volbracht
van God zal hij vergeving krijgen
Anne M. Hoogveld
- Details
- Geschreven door: Baardewijk, Kees van (overleden 23-03-2024)
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 4925
riep de HEER aan:
,,Spaar Mij ’t vuur van uw gericht,
moet Ik zo verscheurend lijden,
eenzaam strijden?
Abba, toon Mij uw gezicht.”
,,Waarom hebt U Mij verlaten?
Die Mij haten,
kwellen, tergen Mij, uw Zoon.
Zie mijn wonden, zie mijn lijden,
wil bevrijden,
Mij, die sterft aan haat en hoon.”
Maar Hij moest de beker drinken
en verzinken,
in de diepte van de dood.
Dank U, dank U, dat U leven,
ons wil geven,
ons bevrijdt van schuld en nood.
Kees van Baardewijk
Bij: Matttheüs 26: vs.36 – 46; Mattheüs 27: 45 – 56; Colossenzen 2: 13
Melodie: psalm 38
- Details
- Geschreven door: Verwey, Albert
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 20111
De wereld aan.
Toen is zij heengegaan.
Wij wisten nooit wat haar het meest bewoog.
Soms is het of een kind
Verdwaald is naar dit leven.
Het gaat alsof het zich bezint,
En denkt: waar is mijn vroegre huis gebleven?
Wie weet of ik het straks niet vind.
Soms schijnt het bij zijn komst alreeds volgroeid.
Gelijk een zoete vrucht.
Beweegt het schommlend door de voorjaarslucht.
De huid is warm, die een rijp bloed doorvloeit.
Het sterft, zo weinig nog vermoeid?
Maar 't raadsel dat het in zich sloot
Was de nabije dood.
Gevallen in de chaos als een vonk,
Heeft haar gestalte ons kort bekoord.
Een vonk - die weer verslonk.
Nu tasten wij naar verf en woord
En voeden onze herinnering
Met een gedicht of tekening.
Albert Verwey
- Details
- Geschreven door: Hendriks, Margida
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 8693
Wie ben jij die zegt
dat ik verder moet gaan.
dat ik verder moet gaan.
wie ben jij die zegt
je moet het een plaatsje geven.
je moet het een plaatsje geven.
wie ben jij die zegt
er is nog genoeg om voor te leven.
er is nog genoeg om voor te leven.
wie ben jij die zegt
het is al drie jaar geleden.
het is al drie jaar geleden.
wie ben jij die zegt
je moet niet bij de pakken neerzitten.
je moet niet bij de pakken neerzitten.
wie ben jij die zegt
je doet ook niks je zit maar wat,
je doet ook niks je zit maar wat,
wie ben jij die zegt
de zon schijnt nog.
de zon schijnt nog.
wie ben jij die zegt
ga er eens uit dan vergeet je het even.
ga er eens uit dan vergeet je het even.
ik weet wie je bent,
je bent niet een ouder die haar kind
naar het graf heeft gebracht!
je bent niet een ouder die haar kind
naar het graf heeft gebracht!
Margida Hendriks
- Details
- Geschreven door: Laat, Ans de
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 7753
Geen aanraking meer,
geen knuffel, geen zoen,
Waarom?
Momenten van verdriet,
tranen steeds maar weer,
het is voorbij,
je bent niet meer,
Waarom?
God heeft je teruggehaald.
Ik vraag me af,
waarom?
Heb ik ergens in gefaald?
Waarom?
ben ik nu juist die gene,
Waarom?
mocht ik je maar heel even lenen.
Wonder van mijn leven,
een aantal jaren maar,
even, maar heel even.
mocht jij onze dochter zijn,
mijn lieve meisje klein.
Uit ons leven weggezogen,
Waarom?
dit had niet gemogen.
In ons hart blijf je verder leven,
daar zul je voor altijd wonen,
en samen met ons verder dromen.
geen knuffel, geen zoen,
Waarom?
Momenten van verdriet,
tranen steeds maar weer,
het is voorbij,
je bent niet meer,
Waarom?
God heeft je teruggehaald.
Ik vraag me af,
waarom?
Heb ik ergens in gefaald?
Waarom?
ben ik nu juist die gene,
Waarom?
mocht ik je maar heel even lenen.
Wonder van mijn leven,
een aantal jaren maar,
even, maar heel even.
mocht jij onze dochter zijn,
mijn lieve meisje klein.
Uit ons leven weggezogen,
Waarom?
dit had niet gemogen.
In ons hart blijf je verder leven,
daar zul je voor altijd wonen,
en samen met ons verder dromen.
Ans de Laat
- Details
- Geschreven door: Pree, Patricia du
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 7020
Langzaam druppelt
het water
op dit kleine gedicht
wanneer ik kijk
naar de stralen
van jouw mooie gezicht
Laat ik dit schrijven los
als een zwaluw
in de zomerwind
een herinnering
achter het glas
ons verloren kind
het water
op dit kleine gedicht
wanneer ik kijk
naar de stralen
van jouw mooie gezicht
Laat ik dit schrijven los
als een zwaluw
in de zomerwind
een herinnering
achter het glas
ons verloren kind
Patricia du Prée
- Details
- Geschreven door: Dinnissen-van den Broek, Beppie
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 10918
Zo mooi
Zo gaaf
Maar veel te klein
Geboren om
herrinering te zijn
Zo gaaf
Maar veel te klein
Geboren om
herrinering te zijn
B. Dinnissen-van den Broek
- Details
- Geschreven door: Rianne Gedichtensite.nl
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 5123
Gods goedheid laat zich vooral
Herkennen in het tere, het zwakke
In het kwetsbare, het kleine.
Hoe groots zijn deze kleine meisjes
Klein van stuk, groot in ons leven
Geen groter geschenk, deze kleine veertjes
Weergaloos gebaar van hun Schepper
Even aan ons toevertrouwd
Kindertjes zo vol beloften
Dan deze vogeltjes weer moeten loslaten
Om terug te vliegen
Naar hun Bron
Herkennen in het tere, het zwakke
In het kwetsbare, het kleine.
Hoe groots zijn deze kleine meisjes
Klein van stuk, groot in ons leven
Geen groter geschenk, deze kleine veertjes
Weergaloos gebaar van hun Schepper
Even aan ons toevertrouwd
Kindertjes zo vol beloften
Dan deze vogeltjes weer moeten loslaten
Om terug te vliegen
Naar hun Bron
Rianne
Veerle* en Merle*
29-12-1989
- Details
- Geschreven door: Schoemaker-Visser, Willie
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 4419
Door een zachte bries in een wolk weggedreven
De herinnering die is overgebleven
Is een wolk met wisselende kleuren
Zwart, wit, oranje soms met gouden randjes
Steeds verwijzend naar de kinderhandjes
die wij hebben gelegd in Gods hand
De herinnering die is overgebleven
Is een wolk met wisselende kleuren
Zwart, wit, oranje soms met gouden randjes
Steeds verwijzend naar de kinderhandjes
die wij hebben gelegd in Gods hand
Willie Schoemaker-Visser
(naar aanleiding van het overlijden van onze dochter na vijf maanden zwangerschap)
- Details
- Geschreven door: Bazelmans, Sonja
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 7538
'k Hield vastomsloten in mijn hand
een schone edelsteen;
zo zuiver en zo schitterend
vond ik er nimmer een.
Het was mijn eigendom, mijn schat,
geschenk van God de Heer,
geen ander die 't bewaken zou
zo liefdevol en teer.
een schone edelsteen;
zo zuiver en zo schitterend
vond ik er nimmer een.
Het was mijn eigendom, mijn schat,
geschenk van God de Heer,
geen ander die 't bewaken zou
zo liefdevol en teer.
Doch zie-daar vroeg op zek're dag
mijn Vader mijn juweel.
Ik smeekte Hem: "Ach Vader nee!
dat niet, dat is teveel!!"
Toen sprak de Heer zacht tot mij:
"Ik doe het uit liefde, kind,
opdat gij eenmaal in mijn kroon
het schoner wedervindt".
mijn Vader mijn juweel.
Ik smeekte Hem: "Ach Vader nee!
dat niet, dat is teveel!!"
Toen sprak de Heer zacht tot mij:
"Ik doe het uit liefde, kind,
opdat gij eenmaal in mijn kroon
het schoner wedervindt".
"Ach Heer, 't is mijn grootste schat,
mijn wondere diamant;
ik zal er trouw voor zorgen Heer,
met liefdevolle hand".
"Dat weet ik", sprak des Vaders stem,
"maar als men rooft uw steen?
Geen dief heeft ooit de drempel van
mijn woning overschreen.
mijn wondere diamant;
ik zal er trouw voor zorgen Heer,
met liefdevolle hand".
"Dat weet ik", sprak des Vaders stem,
"maar als men rooft uw steen?
Geen dief heeft ooit de drempel van
mijn woning overschreen.
En waar uw dierbaar kleinood is,
daar zal ook uw hart zijn,
uw schat is u slechts voorgegaan
en straalt in zonneschijn".
God sprak- mij trof een diepe blik
vol deernis, mild en zacht-
toen heeft Hij stil mijn kostbare schat
in veiligheid gebracht.
daar zal ook uw hart zijn,
uw schat is u slechts voorgegaan
en straalt in zonneschijn".
God sprak- mij trof een diepe blik
vol deernis, mild en zacht-
toen heeft Hij stil mijn kostbare schat
in veiligheid gebracht.
In 't vale morgenlicht
stond ik, verblind van smart
en drukte toen de lege doos
zacht schreiend aan mijn hart.
Toch sprak ik:"' Vader ik vertrouw
op Uw onfeilbaar Woord:
ik weet dat nu mijn liefste bezit
ons beide toebehoort!"
stond ik, verblind van smart
en drukte toen de lege doos
zacht schreiend aan mijn hart.
Toch sprak ik:"' Vader ik vertrouw
op Uw onfeilbaar Woord:
ik weet dat nu mijn liefste bezit
ons beide toebehoort!"
Ingezonden door: Sonja Bazelmans (auteur onbekend)
(voor ons kindje dat wij helaas terug moesten geven aan onze lieve Heer, voordat het de kans kreeg om zich te ontwikkelen. Ik heb gelukkig een paar weken mogen weten dat ik zwanger was, van ons tweede kindje)
- Details
- Geschreven door: Lips, Ria
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 6553
dat lege lijf
wat moet ik nou?
Er is niets dat troost,
want ik wil jou.
Het wondertje
waar ik om bad,
gaat niet in
vervulling schat.
Hoe ik ook huil,
het is voorbij.
Nooit meer samen,
nooit meer wij.
wat moet ik nou?
Er is niets dat troost,
want ik wil jou.
Het wondertje
waar ik om bad,
gaat niet in
vervulling schat.
Hoe ik ook huil,
het is voorbij.
Nooit meer samen,
nooit meer wij.
Ria Lips
ingezonden 28 april 2005
- Details
- Geschreven door: Swiatalski, Ria
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 5694
Een klein mensenkind zweefde tussen hemel en aarde en riep:
Heer, waar moet ik naartoe: ik weet het niet?
De Heer riep: Kom jij maar bij mij
Ik heb je nodig als kleine engel aan Mijn zij
Het kind riep: Maar dan hebben mijn vader en moeder zoveel verdriet
De Heer sprak: Ook hen vergeet ik niet
Ik geef ze al Mijn liefde en kracht en leid ze door deze donkere nacht
Maar weet er komt een dag dat ze aan jou, kind, denken met vrede, liefde en een glimlach
Heer, waar moet ik naartoe: ik weet het niet?
De Heer riep: Kom jij maar bij mij
Ik heb je nodig als kleine engel aan Mijn zij
Het kind riep: Maar dan hebben mijn vader en moeder zoveel verdriet
De Heer sprak: Ook hen vergeet ik niet
Ik geef ze al Mijn liefde en kracht en leid ze door deze donkere nacht
Maar weet er komt een dag dat ze aan jou, kind, denken met vrede, liefde en een glimlach
Ria Swiatalski
- Details
- Geschreven door: Sini Gedichtensite.nl
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 26341
Klein lief levendig kind
Wat was je hier maar even
Je geruite jasje je handje omhoog
Dat is wat mij is bijgebleven
Twee zomers en winters was je maar hier
Al is het dan nu wel jaren later
Ik zet mijn gedachten nu hier op papier
Ik zie je nog spelen daar bij het water
Die laatste zondag niet wetend,
dat die zondag voor jou
Nooit meer komen zou
Wat was ik kwaad op die god daar van hierboven
Ik zou,en ik wou,en ik kon het niet geloven
Ik groet je mijn kind
stuur wat liefde naar boven
Zij, die je hebben gekend en van je houden
Dat mag je wel weten
Zullen je nooit,maar ook nooit en te nimmer vergeten
Wat was je hier maar even
Je geruite jasje je handje omhoog
Dat is wat mij is bijgebleven
Twee zomers en winters was je maar hier
Al is het dan nu wel jaren later
Ik zet mijn gedachten nu hier op papier
Ik zie je nog spelen daar bij het water
Die laatste zondag niet wetend,
dat die zondag voor jou
Nooit meer komen zou
Wat was ik kwaad op die god daar van hierboven
Ik zou,en ik wou,en ik kon het niet geloven
Ik groet je mijn kind
stuur wat liefde naar boven
Zij, die je hebben gekend en van je houden
Dat mag je wel weten
Zullen je nooit,maar ook nooit en te nimmer vergeten
Sini
ingezonden 10 februari 2005
- Details
- Geschreven door: Vlorror, T
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 6018
ze hoopten
ze verwachtten
Zoals iedereen.
Maar velen
wat zij niet wisten
wachtten op niets.
Een kind dat
niet langer dan 8 maanden zou zijn.
Het geeft veel pijn.
Wat is het makkelijk
om er gewoon niet te zijn.
Een schuldige?
Je kijkt naar jezelf.
Kijk naar anderen
Zoek ze op.
Echt, je zult niet de enige zijn.
Maar niemand durft het te zeggen
voor iedereen is het zijn eigen geheim.
Ze stellen allemaal de vraag,
wie zal de schuldige zijn.
Niemand.
T.Vlorror (kunstschilder)
- Details
- Geschreven door: Rianne Gedichtensite.nl
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 9755
Wonderlijk meisje
Zo aards van gestalte
Zo dicht bij haar Bron
Haar Schepper bijna tastbaar dichtbij
Liefdevol verwelkomd
In dit leven, in ons midden
Klein maar ontroerend
Groot in ons leven
Wonder van vreugde
Wonder van liefde
Wonder van leven
Wonder van licht
Wonder van geluk
Wonder van tederheid
Je mocht niet blijven leven
En je leven vieren
Maar je bent nu bij God
Wij zullen Hem danken
Voor dit kind van de Hemel
Amen.
Zo aards van gestalte
Zo dicht bij haar Bron
Haar Schepper bijna tastbaar dichtbij
Liefdevol verwelkomd
In dit leven, in ons midden
Klein maar ontroerend
Groot in ons leven
Wonder van vreugde
Wonder van liefde
Wonder van leven
Wonder van licht
Wonder van geluk
Wonder van tederheid
Je mocht niet blijven leven
En je leven vieren
Maar je bent nu bij God
Wij zullen Hem danken
Voor dit kind van de Hemel
Amen.
Rianne
Wiesje*
4 maart 2005
- Details
- Geschreven door: Dimitri, Tiri
- Categorie: Algemeen Overlijden
- Hits: 8230
Kind
teder en zacht
geboren uit liefde
lang verwacht
gerukt uit ons bestaan
wandel je wegen
ver van ons vandaan
Kind
droom van ons hart
waarom ben je heen
en laat je ons alleen
vragen schreiend
vol bittere smart
Kind
maak ons weer blij
en blijf tastbaar dichtbij
om weer samen te zijn
eens de nacht is voorbij.
teder en zacht
geboren uit liefde
lang verwacht
gerukt uit ons bestaan
wandel je wegen
ver van ons vandaan
Kind
droom van ons hart
waarom ben je heen
en laat je ons alleen
vragen schreiend
vol bittere smart
Kind
maak ons weer blij
en blijf tastbaar dichtbij
om weer samen te zijn
eens de nacht is voorbij.
- Details
- Geschreven door: Oordt, Hans van
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 10663
Je was slechts kort op aarde,
mijn kleine hartedief.
Toen wilde God jou hebben;
Hij vond jou ook zo lief!
mijn kleine hartedief.
Toen wilde God jou hebben;
Hij vond jou ook zo lief!