- Details
- Geschreven door: Schreve, Sander
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3755
Koude hoge noorden, wat wit was kleurt rood.
Kleine tere onschuld, jong leven gaat dood.
Twee donk’re diepe ogen, pijnlijke getuigenis.
Waarom wordt gebroken dat wat net op aarde is?
Kleine tere onschuld, jong leven gaat dood.
Twee donk’re diepe ogen, pijnlijke getuigenis.
Waarom wordt gebroken dat wat net op aarde is?
Sander Schreve
- Details
- Geschreven door: Schreve, Sander
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3125
Zee van groen, bomen vormden woud.
Werd genomen, naar mens’lijk inzicht verbouwd.
Wat ooit hier woonde, nu al tijden zoek.
Is geworden tot, plaatje in een prentenboek.
Werd genomen, naar mens’lijk inzicht verbouwd.
Wat ooit hier woonde, nu al tijden zoek.
Is geworden tot, plaatje in een prentenboek.
Sander Schreve
- Details
- Geschreven door: Schut-Diks, Ria
- Categorie: Algemeen Overlijden
- Hits: 14522
Laat me in je armen rusten
Het is zo´n veilig gevoel
Laat me in je armen rusten
Dit is het einde van mijn doel
Het voelen van de warmte
Het voelen van je lichaam
Het strelen van je zachte huid
Dat fijne gevoel in mijn gedachten
Maakt het niet zo moeilijk
Als ik voor altijd mijn ogen sluit.
Het is zo´n veilig gevoel
Laat me in je armen rusten
Dit is het einde van mijn doel
Het voelen van de warmte
Het voelen van je lichaam
Het strelen van je zachte huid
Dat fijne gevoel in mijn gedachten
Maakt het niet zo moeilijk
Als ik voor altijd mijn ogen sluit.
Ria Schut
- Details
- Geschreven door: Schut-Diks, Ria
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4224
Zoveel mensen vinden de dood.
Een natuurverschijnsel,de waterkracht
nam ze in zijn stromen mee.
Het verlies van mens en bezit is immens groot.
De beelden en foto's staan voor eeuwig
in het geheugen, het laat je niet los.
Je bent zo machteloos als je het ziet.
Een ramp van zo'n grote omvang doet menig mens veel verdriet.
Alles is weg, alles kapot.
Je vraagt je dan af, gelovig of niet ....
Is dit de wil van God?
Een natuurverschijnsel,de waterkracht
nam ze in zijn stromen mee.
Het verlies van mens en bezit is immens groot.
De beelden en foto's staan voor eeuwig
in het geheugen, het laat je niet los.
Je bent zo machteloos als je het ziet.
Een ramp van zo'n grote omvang doet menig mens veel verdriet.
Alles is weg, alles kapot.
Je vraagt je dan af, gelovig of niet ....
Is dit de wil van God?
Ria Schut
- Details
- Geschreven door: Sijmons, Louis
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4653
Laat me staan
in de storm van de stilte !
in de storm van de stilte !
Laat me één zijn met de storm
en zinderen en trillen
van deze kracht
die alles omsluit en insluit.
en zinderen en trillen
van deze kracht
die alles omsluit en insluit.
Laat me storm zijn
en stil van de kracht ,die
alles omkleedt,
alles schudt,
alles stillegt,
en stil van de kracht ,die
alles omkleedt,
alles schudt,
alles stillegt,
Om los van alles
wat in mij is
vrij te komen
en te versmelten
met de pure zuiverheid
van de absolute totaliteit,
wat in mij is
vrij te komen
en te versmelten
met de pure zuiverheid
van de absolute totaliteit,
van U,
sublieme God.
Louis Sijmons
17/1/1994
- Details
- Geschreven door: Sijmons, Louis
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3602
Laat me vloeien
over de dijken
van mijn beperktheid.
over de dijken
van mijn beperktheid.
Laat me de dijken
van deze beperktheid doorbreken.
van deze beperktheid doorbreken.
En stromen over wijde vlakten
en uitdeinen,
altijd maar verder, vloeiend
waar nieuwe horizonten,
steeds wijdere ruimten openleggen,
naar nog meer
onverwachte uitgestrektheden,
waar weer onbekende,
grenzeloze verten
het verlangen stimuleren
om nog verder, mateloos zoekend,
en genietend uit te stromen
naar de onvoorstelbare,
kimloze oneindigheid
en uitdeinen,
altijd maar verder, vloeiend
waar nieuwe horizonten,
steeds wijdere ruimten openleggen,
naar nog meer
onverwachte uitgestrektheden,
waar weer onbekende,
grenzeloze verten
het verlangen stimuleren
om nog verder, mateloos zoekend,
en genietend uit te stromen
naar de onvoorstelbare,
kimloze oneindigheid
waar U,
geheimzinnige, wonderbare,
verre en steeds nabije,
onvatbare, speelse
God,
te vinden zijt!
geheimzinnige, wonderbare,
verre en steeds nabije,
onvatbare, speelse
God,
te vinden zijt!
Louis Sijmons 02/1993
- Details
- Geschreven door: Sijmons, Louis
- Categorie: Tijd
- Hits: 9645
't Is alsof,
uit de stroom van de oneindigheid
de dagen als een cascade
over ons heen vloeien.
uit de stroom van de oneindigheid
de dagen als een cascade
over ons heen vloeien.
't Is alsof,
z' ineenvloeien tot weken,
de weken tot maanden,
de maanden tot jaren.
z' ineenvloeien tot weken,
de weken tot maanden,
de maanden tot jaren.
't Is alsof,
gisteren vandaag is,
en vorig jaar pas
vorige maand was.
gisteren vandaag is,
en vorig jaar pas
vorige maand was.
't Is alsof,
ja, 't is alsof,
tien, twintig, dertig,
't is alsof,
veertig, vijftig, zestig,
't is alsof,
zeventig, tachtig, negentig,
't is alsof…,
zelfs honderd jaar
niet lang geleden is...
ja, 't is alsof,
tien, twintig, dertig,
't is alsof,
veertig, vijftig, zestig,
't is alsof,
zeventig, tachtig, negentig,
't is alsof…,
zelfs honderd jaar
niet lang geleden is...
't Is alsof…, 't Is alsof ..., 't Is alsof...?
't Is alléén
het ENIGE,
het ENIGE,
het eeuwige NU,
dat IS,
dat TELT !!!
L.Sijmons
23.8.1981 - 19.11.1995
- Details
- Geschreven door: Silvana Gedichtensite.nl
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4798
een ramp in Azië zo verschrikkelijk groot
vele mensen vonden daar de dood
ouders die hun kinderen hebben verloren
kinderen die ineens wees zijn geworden
wat kan de natuur soms vreselijk zijn
een heleboel mensen met heel veel pijn
dorpen zomaar van de kaart geveegd
mensen met verschrikkelijk veel leed
dit had nooit mogen gebeuren
zoveel mensen die lopen te treuren
zomaar plotseling een familie kwijt geraakt
door die vreselijke ramp die ze hebben mee gemaakt
een moeder die haar kind wil beschermen tegen haar borst
en daar was het water die trok haar baby van haar los
mensen die hun geliefde zijn kwijt geraakt
dat heb me tot diep in me ziel geraakt
een vader over zijn dode kindje gebogen
nee dit had echt niet gemogen
een ramp zo heel erg groot
zoveel mensen die vonden de dood
veel mensen die nog niet zijn gevonden
zoveel doden en zoveel gewonden
een land zo mooi en veel natuur
is nu letterlijk veranderd in vage vuur
het water met zo een intens geweld
die zo heel veel doden heb geteld
mensen zonder huizen om in te leven
zoveel mensen om hulp aan te geven
zoveel mensen die in het midden stonden van hun leven
door het water zo maar naar de dood gedreven
zoveel mensen met zoveel pijn
die mensen ik vraag me af zullen ze ooit nog gelukkig zijn
zullen ze ooit nog die ramp vergeten
ik weet wel zeker van niet dit blijft ze bij voor de rest van hun leven
ik hoop dat ze allemaal de hulp krijgen die zo nodig is
voor hun allen en het vreselijke gemis
voor mijn zijn de mensen die daar nu helpen
voor mijn de aller grootste helden
mensen die daar naar toe zijn gegaan
en er zijn voor al die lieve mensen die door een hel zijn gegaan
ik zit hier met de tranen in mijn ogen
en het spookt steeds door mijn hoofd nee dit had niet gemogen
ik wens daar iedereen heel veel sterkte en kracht
en ik hoop dat ze alle hulp krijgen die word verwacht
ik kan alleen maar bidden en in gedachten bij jullie zijn
maar ik weet het verzacht niet jullie pijn
ik hoop dat jullie het verdriet kunnen dragen
en de beelden langzaam zullen vervagen
meer kan ik jullie niet wensen
maar ik zal aan jullie denken aan jullie die vele lieve mensen
vele mensen vonden daar de dood
ouders die hun kinderen hebben verloren
kinderen die ineens wees zijn geworden
wat kan de natuur soms vreselijk zijn
een heleboel mensen met heel veel pijn
dorpen zomaar van de kaart geveegd
mensen met verschrikkelijk veel leed
dit had nooit mogen gebeuren
zoveel mensen die lopen te treuren
zomaar plotseling een familie kwijt geraakt
door die vreselijke ramp die ze hebben mee gemaakt
een moeder die haar kind wil beschermen tegen haar borst
en daar was het water die trok haar baby van haar los
mensen die hun geliefde zijn kwijt geraakt
dat heb me tot diep in me ziel geraakt
een vader over zijn dode kindje gebogen
nee dit had echt niet gemogen
een ramp zo heel erg groot
zoveel mensen die vonden de dood
veel mensen die nog niet zijn gevonden
zoveel doden en zoveel gewonden
een land zo mooi en veel natuur
is nu letterlijk veranderd in vage vuur
het water met zo een intens geweld
die zo heel veel doden heb geteld
mensen zonder huizen om in te leven
zoveel mensen om hulp aan te geven
zoveel mensen die in het midden stonden van hun leven
door het water zo maar naar de dood gedreven
zoveel mensen met zoveel pijn
die mensen ik vraag me af zullen ze ooit nog gelukkig zijn
zullen ze ooit nog die ramp vergeten
ik weet wel zeker van niet dit blijft ze bij voor de rest van hun leven
ik hoop dat ze allemaal de hulp krijgen die zo nodig is
voor hun allen en het vreselijke gemis
voor mijn zijn de mensen die daar nu helpen
voor mijn de aller grootste helden
mensen die daar naar toe zijn gegaan
en er zijn voor al die lieve mensen die door een hel zijn gegaan
ik zit hier met de tranen in mijn ogen
en het spookt steeds door mijn hoofd nee dit had niet gemogen
ik wens daar iedereen heel veel sterkte en kracht
en ik hoop dat ze alle hulp krijgen die word verwacht
ik kan alleen maar bidden en in gedachten bij jullie zijn
maar ik weet het verzacht niet jullie pijn
ik hoop dat jullie het verdriet kunnen dragen
en de beelden langzaam zullen vervagen
meer kan ik jullie niet wensen
maar ik zal aan jullie denken aan jullie die vele lieve mensen
Silvana
ingezonden 12 januari 2005
- Details
- Geschreven door: Germon, Siro
- Categorie: Kerst
- Hits: 4327
Wie is nog vroom?
Wie weet die ster nog staan,
waar 't kindje schoon,
met Kerstmis ons verwacht
Hij brengt ons vree
Deelt met hem toch mee.
Vreugde en verdriet op aard,
Zijn slechts ener proef van die tijd
Hij brengt ons vree
Deelt met hem toch mee.
Vreugde en verdriet op aard,
Zijn slechts een proef tot eeuwigheid.
Geef mij de kracht die ik nodig heb
Geef mij de kracht welke liefde is
Aan alle mensen
Vrede op aarde
Zeg het aan iedereen door
Wie weet die ster nog staan,
waar 't kindje schoon,
met Kerstmis ons verwacht
Hij brengt ons vree
Deelt met hem toch mee.
Vreugde en verdriet op aard,
Zijn slechts ener proef van die tijd
Hij brengt ons vree
Deelt met hem toch mee.
Vreugde en verdriet op aard,
Zijn slechts een proef tot eeuwigheid.
Geef mij de kracht die ik nodig heb
Geef mij de kracht welke liefde is
Aan alle mensen
Vrede op aarde
Zeg het aan iedereen door
Siro Germon
- Details
- Geschreven door: Germon, Siro
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8507
Ik zit met de dood in het hart
Als ik nog maar het woordje hoor
Want ik vond het sterven zo hard
Voor allen die ik reeds verloor
Als duizenden kruisje pikzwart
Volgen nu mijn dagen dit spoor
In herinneringen verward
Als ben ik nu plots een kiesoor
En toch vind ik de dood niet dood
Omdat zij die er al heen zijn
Waar ik menig traan voor vergoot
Nu bij mij liggen in het schrijn
Onze doden hebben geen nood
Maar vinden het heel zeker fijn
Als we ze bij 't dagelijks brood
Eens herdenken met kerklatijn
Je kan gaan alom hier of daar
Je draagt de dood overal mee
Zelfs al word je hem niet gewaar
Hij volgt je op land of ter zee
En toch is het geen groot gevaar
Je neemt er je lichaam niet mee
Kent wellicht reeds veel mensen daar
En krijgt de ziele nu eens vree
Als ik nog maar het woordje hoor
Want ik vond het sterven zo hard
Voor allen die ik reeds verloor
Als duizenden kruisje pikzwart
Volgen nu mijn dagen dit spoor
In herinneringen verward
Als ben ik nu plots een kiesoor
En toch vind ik de dood niet dood
Omdat zij die er al heen zijn
Waar ik menig traan voor vergoot
Nu bij mij liggen in het schrijn
Onze doden hebben geen nood
Maar vinden het heel zeker fijn
Als we ze bij 't dagelijks brood
Eens herdenken met kerklatijn
Je kan gaan alom hier of daar
Je draagt de dood overal mee
Zelfs al word je hem niet gewaar
Hij volgt je op land of ter zee
En toch is het geen groot gevaar
Je neemt er je lichaam niet mee
Kent wellicht reeds veel mensen daar
En krijgt de ziele nu eens vree
Siro Germon
- Details
- Geschreven door: Germon, Siro
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 8894
In de hoop op leven,
Baart 't leven
Zijn kinderen
Na eens bevallen
Weer op de been
Gaat elk zijn mening,
In die droom naar wonderen
Geeft 't wonder zijn zegen,
Om niemand
Te hinderen
Zo één voor allen
Allen voor één
Met God en Koning
Wij ouders
En kinderen.
Baart 't leven
Zijn kinderen
Na eens bevallen
Weer op de been
Gaat elk zijn mening,
In die droom naar wonderen
Geeft 't wonder zijn zegen,
Om niemand
Te hinderen
Zo één voor allen
Allen voor één
Met God en Koning
Wij ouders
En kinderen.
Siro Germon
- Details
- Geschreven door: Germon, Siro
- Categorie: Kerst
- Hits: 6776
Als duizenden kerstbomen
Met kerstlichtjes uit alle kleuren
Onze straten en huizen sieren
Laat ik weemoedig een traan
Ik weet dat hij zal komen
En heb geen reden om te treuren
Moesten de mensen kerstmis vieren
Ter ere van godsbestaan
Ik moet mij steeds betomen
Als 'k zie hoe vroeg ze er bij leuren
Om dan overal staan te zwieren
Zonder eens naar de kerk gaan
Hoe zou ik er van dromen
Moest ik ze allen kunnen fleuren
niet zo verder te blijven klieren
En even stil bij ' kind staan
Zal ik 't nog ooit bijwonen
Dat dit mooi familiegebeuren
In samen zingen en klavieren
Weer uit vroomheid wordt gedaan
Met kerstlichtjes uit alle kleuren
Onze straten en huizen sieren
Laat ik weemoedig een traan
Ik weet dat hij zal komen
En heb geen reden om te treuren
Moesten de mensen kerstmis vieren
Ter ere van godsbestaan
Ik moet mij steeds betomen
Als 'k zie hoe vroeg ze er bij leuren
Om dan overal staan te zwieren
Zonder eens naar de kerk gaan
Hoe zou ik er van dromen
Moest ik ze allen kunnen fleuren
niet zo verder te blijven klieren
En even stil bij ' kind staan
Zal ik 't nog ooit bijwonen
Dat dit mooi familiegebeuren
In samen zingen en klavieren
Weer uit vroomheid wordt gedaan
Siro Germon
ingezonden 17 oktober 2004
- Details
- Geschreven door: Sluis, Rob van de
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2999
Wij zijn de bedoeling
van de realiteit
De realiteit is de bedoeling
zeer zeker een feit
Dus van de bedoeling
zijn wij de realiteit
En ik ben zeer zeker
mijn draad niet kwijt
Wij zijn de bedoeling
van het goede
Het goede is de bedoeling
dus negeer Satan's roede
Dus van de bedoeling
zijn wij het goede
En laat deze tekst
uw visie voeden
Wij zijn de bedoeling
van God
God is de bedoeling
dus vergeet het lot
Dus van de bedoeling
zijn wij god
Maar geloof in onze bedoeling
en niet in uw lot
_______________________
Het geloof in
de realiteit
is
ons besef
en ook
onze bedoeling
De realiteit
is
onze bedoeling
en ook
ons besef
_______________________
Maar denk wel:
De bedoeling bepaalt de realiteit
en is ook subjectief
En is niet om over te twisten
als u dat soms blieft.
Rob van de Sluis
van de realiteit
De realiteit is de bedoeling
zeer zeker een feit
Dus van de bedoeling
zijn wij de realiteit
En ik ben zeer zeker
mijn draad niet kwijt
Wij zijn de bedoeling
van het goede
Het goede is de bedoeling
dus negeer Satan's roede
Dus van de bedoeling
zijn wij het goede
En laat deze tekst
uw visie voeden
Wij zijn de bedoeling
van God
God is de bedoeling
dus vergeet het lot
Dus van de bedoeling
zijn wij god
Maar geloof in onze bedoeling
en niet in uw lot
_______________________
Het geloof in
de realiteit
is
ons besef
en ook
onze bedoeling
De realiteit
is
onze bedoeling
en ook
ons besef
_______________________
Maar denk wel:
De bedoeling bepaalt de realiteit
en is ook subjectief
En is niet om over te twisten
als u dat soms blieft.
Rob van de Sluis
ingezonden 5 november 2004
- Details
- Geschreven door: Smet, Eva de
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5992
het leeft,
het wordt bepaald
nee, niet door jou
of door mij
maar door ons hart
door de liefde die ons hart zoekt,
die ons hart voelt
door de tederheid
liefde,
het tederste woord
met de moeilijkste betekenis
het wordt bepaald
nee, niet door jou
of door mij
maar door ons hart
door de liefde die ons hart zoekt,
die ons hart voelt
door de tederheid
liefde,
het tederste woord
met de moeilijkste betekenis
Eva de Smet
- Details
- Geschreven door: Smet, Eva de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3791
woorden zijn als vlinders,
ze zijn teer en kwetsbaar
woorden zijn als naalden,
scherp en ongevoelig
woorden doen pijn,
maar verzenden ook liefde
woorden gebruik ze als iets dierbaars,
niet als slaven
gebruik ze als de mooie vlinders die ze wel zijn
woorden, vlinders
vlinders, woorden
ze zijn teer en kwetsbaar
woorden zijn als naalden,
scherp en ongevoelig
woorden doen pijn,
maar verzenden ook liefde
woorden gebruik ze als iets dierbaars,
niet als slaven
gebruik ze als de mooie vlinders die ze wel zijn
woorden, vlinders
vlinders, woorden
Eva de Smet
- Details
- Geschreven door: Smits, Doortje
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 6724
De engel zucht.. ringen rond haar ogen
tranen, uit haar wolk ontsnapt als regen
beneden lijkt alles nog onbewogen
het droge land.. niet te bewegen
Maar deze aanhouder wint
de grond begint te zuigen
onder het droeve regenkind
gaan dankbaar bomen buigen
Alleen.. op haar wolk die vertolkt
wat zij niet zeggen kan
kijkt ze tot het water kolkt
en hoopt er stil het hare van
tranen, uit haar wolk ontsnapt als regen
beneden lijkt alles nog onbewogen
het droge land.. niet te bewegen
Maar deze aanhouder wint
de grond begint te zuigen
onder het droeve regenkind
gaan dankbaar bomen buigen
Alleen.. op haar wolk die vertolkt
wat zij niet zeggen kan
kijkt ze tot het water kolkt
en hoopt er stil het hare van
Doortje Smits
- Details
- Geschreven door: Smits, Doortje
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4304
Tussen de oude eiken ruist het
middenin een draaikolk van blaadjes
zwijgt opeens het Herfstkind en luistert
Kom, het is de tijd voor verandering
dat is wat de herfstwind fluistert
ik blaas muziek dus dans en zing
Voorzichtig danst zij de bomen kaal
haar zang brengt paddestoelen tot leven
de herfstwind lacht en blaast zich schraal
Tussen de oude kale eiken ruist het
en ook dit jaar komt de herfst op tijd
want het Herfstkind heeft goed geluisterd
middenin een draaikolk van blaadjes
zwijgt opeens het Herfstkind en luistert
Kom, het is de tijd voor verandering
dat is wat de herfstwind fluistert
ik blaas muziek dus dans en zing
Voorzichtig danst zij de bomen kaal
haar zang brengt paddestoelen tot leven
de herfstwind lacht en blaast zich schraal
Tussen de oude kale eiken ruist het
en ook dit jaar komt de herfst op tijd
want het Herfstkind heeft goed geluisterd
Doortje Smits
- Details
- Geschreven door: Smits, Doortje
- Categorie: Bezinning
- Hits: 4087
De stoffige Madonna
bevroren in haar nis
huilt met lede ogen
om dat wat niet meer is
De glorie van weleer
zonder echo uitgedoofd
oude kaarsen kromgebogen
en niemand die gelooft
Een wereld vol scherven
ligt aan haar voeten
voelt de waarheid bedrogen
zal zij moeten boeten
Kan dit kind op haar arm
nog mensen bekeren ?
moet het nogmaals sterven
om zo het tij te keren.. ?
bevroren in haar nis
huilt met lede ogen
om dat wat niet meer is
De glorie van weleer
zonder echo uitgedoofd
oude kaarsen kromgebogen
en niemand die gelooft
Een wereld vol scherven
ligt aan haar voeten
voelt de waarheid bedrogen
zal zij moeten boeten
Kan dit kind op haar arm
nog mensen bekeren ?
moet het nogmaals sterven
om zo het tij te keren.. ?
Doortje Smits
- Details
- Geschreven door: Smits, Doortje
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4020
Het geweld ligt op straat
de zinloze menigte joelt
en gloeiend hete haat
stroomt uit hun ogen
Een grote kring om de ring
waar bloed rijkelijk vloeit
een mens geschopt tot ding
op zijn knieën gebogen
Maar de menigte verdween
en de winnaar geboeid
kijkt vragend om zich heen
wie heeft wie bedrogen.. ?
de zinloze menigte joelt
en gloeiend hete haat
stroomt uit hun ogen
Een grote kring om de ring
waar bloed rijkelijk vloeit
een mens geschopt tot ding
op zijn knieën gebogen
Maar de menigte verdween
en de winnaar geboeid
kijkt vragend om zich heen
wie heeft wie bedrogen.. ?
Doortje Smits
- Details
- Geschreven door: Snikkers, Gerry
- Categorie: Bezinning
- Hits: 17197
Aanvaarden is essentieel voor de kwaliteit van leven!
Dit werd me ooit zo ingegeven...
Het landde in mijn hart.. en beroerde me
Het kuste aan mijn smart..en troostte me
Het streelde zacht de pijn in heel mijn wezen...
En even...heel even maar,voelde ik:Ik heb niets te vrezen!
Aanvaarden is zo veel meer dan je verzoenen met je lot.
Het is ja zeggen tegen je oorsprong waarin je verankerd bent..
En omarmen van het Oneindige..van God
die jou liefheeft en die jij in je kern herkent.
Dit werd me ooit zo ingegeven...
Het landde in mijn hart.. en beroerde me
Het kuste aan mijn smart..en troostte me
Het streelde zacht de pijn in heel mijn wezen...
En even...heel even maar,voelde ik:Ik heb niets te vrezen!
Aanvaarden is zo veel meer dan je verzoenen met je lot.
Het is ja zeggen tegen je oorsprong waarin je verankerd bent..
En omarmen van het Oneindige..van God
die jou liefheeft en die jij in je kern herkent.
Gerry Snikkers
- Details
- Geschreven door: Roeters-Swieringa, Martha
- Categorie: Muziek
- Hits: 7419
Als in een goed orkest
één instrument niet zuiver is
dan zal de dirigent 't vernemen
da's zeker en gewis.
Als wij niet afgestemd zijn
op onze grote Dirigent
dan zijn wij niet tot zegen
voor buurman of vrind.
Laten wij instrumenten zijn
gestemd, zuiver van toon
dan zullen wij tot zegen zijn
en ontvangen we eens de kroon.
één instrument niet zuiver is
dan zal de dirigent 't vernemen
da's zeker en gewis.
Als wij niet afgestemd zijn
op onze grote Dirigent
dan zijn wij niet tot zegen
voor buurman of vrind.
Laten wij instrumenten zijn
gestemd, zuiver van toon
dan zullen wij tot zegen zijn
en ontvangen we eens de kroon.
Martha Soeters-Swieringa
ingezonden 6 februari 2005 door Hannie Rollema
- Details
- Geschreven door: Spoelstra, Margreet
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 8137
grond onder mijn voeten
steun in mijn rug
dak boven mijn hoofd
gedragen door verhalen
omringd door reisgenoten
beademd door wie liefde is
gegrond
gesteund
gezegend
op weg naar morgen
overmorgen
en onderweg soms even
thuis
steun in mijn rug
dak boven mijn hoofd
gedragen door verhalen
omringd door reisgenoten
beademd door wie liefde is
gegrond
gesteund
gezegend
op weg naar morgen
overmorgen
en onderweg soms even
thuis
Margreet Spoelstra
Beth = Hebreeuws voor huis
- Details
- Geschreven door: Steenbeek, Ingrid
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4728
Here God, ik mag U Vader noemen
Vader, wat een heerlijk woord,
een naam waaruit vertrouwen spreekt
een naam die U, o God, graag hoort.
Een naam die heel veel dingen inhoudt,
warmte, liefde, troost en kracht,
een naam die U, mijn Vader, waard bent
omdat U altijd op mij wacht.
Ja, ik mag altijd met U spreken
U heeft steeds weer tijd voor mij,
ik mag met alles bij U komen
dat maakt U alleen maar blij.
Het geeft niet of ik blij of boos ben,
of'k plezier heb of verdriet,
altijd staat U klaar om mij te helpen
en mijn vertrouwen beschaamd U niet.
U hebt mij nog nooit verlaten,
nog nooit hebt U mij in de kou laten staan
U bent er altijd als ik met U wil praten,
maar ook zonder woorden kunt U mij verstaan.
Dan zijn daar alleen Uw uitgestrekte armen,
Uw ogen die naar mij kijken met een liefdevolle blik,
Uw stem die zacht fluistert: wees maar stil Mijn kind,
want niemand begrijpt je beter dan Ik.
Ja, Ik ken je van binnen en van buiten,
Ik ken je gedachten en weet van je vragen,
Ja, Ik zie je hart en weet wat daarin is
ook die last, die zo zwaar is om te dragen.
Kom maar, Mijn kind, Ik neem je in mijn armen
leg nou die hele last maar neer,
zie uit naar morgen, Ik zal voor je zorgen
want Ik ben je Vader, je God, je Heer.
Bij Mij is alles waar je hart naar verlangt,
Ik wil alles betekenen in jouw leven,
Ja, noem Mij maar Vader en kom toch steeds nader,
zodat Ik jou, Mijn kind, al Mijn liefde kan geven.
Vader, wat een heerlijk woord,
een naam waaruit vertrouwen spreekt
een naam die U, o God, graag hoort.
Een naam die heel veel dingen inhoudt,
warmte, liefde, troost en kracht,
een naam die U, mijn Vader, waard bent
omdat U altijd op mij wacht.
Ja, ik mag altijd met U spreken
U heeft steeds weer tijd voor mij,
ik mag met alles bij U komen
dat maakt U alleen maar blij.
Het geeft niet of ik blij of boos ben,
of'k plezier heb of verdriet,
altijd staat U klaar om mij te helpen
en mijn vertrouwen beschaamd U niet.
U hebt mij nog nooit verlaten,
nog nooit hebt U mij in de kou laten staan
U bent er altijd als ik met U wil praten,
maar ook zonder woorden kunt U mij verstaan.
Dan zijn daar alleen Uw uitgestrekte armen,
Uw ogen die naar mij kijken met een liefdevolle blik,
Uw stem die zacht fluistert: wees maar stil Mijn kind,
want niemand begrijpt je beter dan Ik.
Ja, Ik ken je van binnen en van buiten,
Ik ken je gedachten en weet van je vragen,
Ja, Ik zie je hart en weet wat daarin is
ook die last, die zo zwaar is om te dragen.
Kom maar, Mijn kind, Ik neem je in mijn armen
leg nou die hele last maar neer,
zie uit naar morgen, Ik zal voor je zorgen
want Ik ben je Vader, je God, je Heer.
Bij Mij is alles waar je hart naar verlangt,
Ik wil alles betekenen in jouw leven,
Ja, noem Mij maar Vader en kom toch steeds nader,
zodat Ik jou, Mijn kind, al Mijn liefde kan geven.
Ingrid Steenbeek
ingezonden 16 oktober 2004
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5642
zon op blad
en blad in zon.
Bron waar alles van komt.
Kom naar de bron
van mijn verlangen naar U.
U.
Bron en zon
Zon uit de Bron
en bron van mijn zon.
Antwoord op waarom.
Waarom is het antwoord :
mijn verlangen naar U ?
U.
en blad in zon.
Bron waar alles van komt.
Kom naar de bron
van mijn verlangen naar U.
U.
Bron en zon
Zon uit de Bron
en bron van mijn zon.
Antwoord op waarom.
Waarom is het antwoord :
mijn verlangen naar U ?
U.
Lieve Steenberghs
ingezonden 28 maart 2005
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4210
De maan
is in de waan
een bord vanillepap te zijn,
maar 't is een gein-
tje : z'is gewoon
een beetje schoon
aan 't schijnen
aleer te verdwijnen
in de buik van de oceaan,
de vanillepap-maan .
De mens
heeft de tendens
een kind van God te zijn,
maar het doet pijn
aan zijn eigenwaan
wanneer hij gaat verstaan
wie hij daarvoor nodig heeft :
de God die stierf en leeft.
Volgt hij die tendens,
de vanillepap-mens ?
is in de waan
een bord vanillepap te zijn,
maar 't is een gein-
tje : z'is gewoon
een beetje schoon
aan 't schijnen
aleer te verdwijnen
in de buik van de oceaan,
de vanillepap-maan .
De mens
heeft de tendens
een kind van God te zijn,
maar het doet pijn
aan zijn eigenwaan
wanneer hij gaat verstaan
wie hij daarvoor nodig heeft :
de God die stierf en leeft.
Volgt hij die tendens,
de vanillepap-mens ?