- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 5498
(lied n.a.v. Tsunami, wanneer men het lied als gedicht wil lezen, dient het refrein slechts 1x aan het eind gelezen te worden)
1. Tussen schelpen
zand en water
zand en water
speelden kind'ren
van de hoop
van de hoop
bouwend aan
hun zandkastelen
hun zandkastelen
nam de vloed
een and're loop
een and're loop
REFREIN:
Kind van zorg'loos
willen leven
Kind van hoop
dicht om je heen
dicht om je heen
Kind van álles
willen geven
willen geven
Kind van ééns
nooit meer alleen
nooit meer alleen
2. Stranden, zonnig,
onverlaten
zonnestralen
om je heen
om je heen
plots de golven
van het water
van het water
slaat het leven
ruw uiteen.
ruw uiteen.
REFREIN:
Kind van zorg' loos
willen leven
Kind van zorg' loos
willen leven
Kind van hoop
dicht om je heen
dicht om je heen
Kind van álles
willen geven
willen geven
Kind van ééns
nooit meer alleen
nooit meer alleen
3. Kinderkleurtjes
meegenomen
meegenomen
rood, geel blauw,
door vloed gemengd
door vloed gemengd
tot een grijs
dat niet kan dromen
dat niet kan dromen
van het kind
dat je nu bent
dat je nu bent
REFREIN:
Kind van zorg' loos
willen leven
Kind van hoop
dicht om je heen
dicht om je heen
Kind van álles
willen geven
willen geven
Kind van ééns
nooit meer alleen
nooit meer alleen
4. Onder stralend
mooie wolken
wonen kind'ren
van verdriet
van verdriet
zoekend, vragend
en diep zuchtend
en diep zuchtend
zingt hun hart
een ander lied.
een ander lied.
REFREIN (let op: i.p.v. Kind van.. nu Lied van...:
Lied van zorg' loos
willen leven
Lied van zorg' loos
willen leven
Lied van hoop
dicht om je heen
dicht om je heen
Lied van álles
willen geven
willen geven
Lied van ééns
nooit meer alleen
nooit meer alleen
eventueel nogmaals REFREIN (nu weer me Kind van...: )
Kind van zorgloos
willen leven
Kind van zorgloos
willen leven
Kind van hoop
dicht om je heen
dicht om je heen
Kind van álles
willen geven
willen geven
Kind van ééns
nooit meer alleen
nooit meer alleen
@ Cobie Verheij-de Peuter, december 2004
Uit: "Licht Verlangen"
De bundel met bijna 80 gedichten is hier>>>> te bestellen.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Vrede
- Hits: 7609
Kinderogen,
onbevangen zicht
op een wereld
die nog open ligt.
Kinderogen,
droom je droom
maak een wereld
van sjaloom....
© Cobie Verheij-de Peuter (2002)
Uit: "Licht Verlangen"
De bundel met bijna 80 gedichten is hier>>>> te bestellen.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Tijd
- Hits: 7348
Kleed van 't leven
valt in lagen,
aaneengeregen
door de dagen,
vlieden jaren
schrijlings
heen.
valt in lagen,
aaneengeregen
door de dagen,
vlieden jaren
schrijlings
heen.
't Kleed gaat
langzaam
lichter kleuren,
tijd vormt steeds
meer scheuren.
Dit te helen,
kan maar Eén!
langzaam
lichter kleuren,
tijd vormt steeds
meer scheuren.
Dit te helen,
kan maar Eén!
Totdat 't kleed
voorgoed
bezwijkt,
het einde van zijn
dag bereikt,
een ander kleed
wordt aangereikt....
voorgoed
bezwijkt,
het einde van zijn
dag bereikt,
een ander kleed
wordt aangereikt....
Het kleed
bestaat niet meer
uit dagen......
Maar een ieder
die in Hem gelooft,
mag het voor
Eeuwig dragen.
bestaat niet meer
uit dagen......
Maar een ieder
die in Hem gelooft,
mag het voor
Eeuwig dragen.
© Cobie Verheij-de Peuter
uit: "Schijnbaar mens" (2002)
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6820
Geen enk'le
kleur
meer
om te verven
kleur
meer
om te verven
ontnomen
door jouw
plotse sterven
door jouw
plotse sterven
de dagen
zijn nu
zwart
zwart
grijs
zijn nu
zwart
zwart
grijs
kleurloos
vervolg
'k mijn
levensreis
vervolg
'k mijn
levensreis
totdat ik
weer
mijn handen
vouw
weer
mijn handen
vouw
mijn 'schreeuw
'stil aan Hem
toe-
vertrouw
'stil aan Hem
toe-
vertrouw
Ontvang 'k
van Hem
rood,
geel
én blauw
van Hem
rood,
geel
én blauw
voorzichtig
aan,
gedrupsgewijs
kleuren
mijn dagen
minder
grijs.
aan,
gedrupsgewijs
kleuren
mijn dagen
minder
grijs.
© Cobie Verheij - de Peuter
uit: "Schijnbaar mens" (2002)
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 6033
Kwetsbaar
is elk gedicht
gevoel verpakt
in enk'le zinnen....
is elk gedicht
gevoel verpakt
in enk'le zinnen....
De keerzijde
van je gezicht
emoties uitend
diep van binnen.......
van je gezicht
emoties uitend
diep van binnen.......
© Cobie Verheij - de Peuter
(2002)
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Tijd
- Hits: 6655
In de wirwar
van 't leven
worden
je dagen
aan elkaar
geweven
als draden
in een
kwetsbaar web
die het
zomaar...
kunnen begeven
van 't leven
worden
je dagen
aan elkaar
geweven
als draden
in een
kwetsbaar web
die het
zomaar...
kunnen begeven
In de wirwar
van 't bestaan
neemt ieder jaar
zijn eigen baan
en wat ooit
door Hem
is begonnen
zal eens.....
als 'nieuw'
worden
gesponnen.
van 't bestaan
neemt ieder jaar
zijn eigen baan
en wat ooit
door Hem
is begonnen
zal eens.....
als 'nieuw'
worden
gesponnen.
Cobie Verheij - de Peuter
uit: "Schijnbaar mens" (2002)
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 4938
Een plaats
aan de haven
gebrand-
merkt
door verdriet
witte lakens
voor de ramen
groot onheil
is geschied!
Jonge mensen,
die nieuwjaar -
wensen
levenslustig
vol van kracht,
toekomst vierend
in de nacht
aan de haven
gebrand-
merkt
door verdriet
witte lakens
voor de ramen
groot onheil
is geschied!
Jonge mensen,
die nieuwjaar -
wensen
levenslustig
vol van kracht,
toekomst vierend
in de nacht
Lichten
doven,
vuur
ontvlamt,
nauwelijks
geloven
dat het leven
plots
brandt!
doven,
vuur
ontvlamt,
nauwelijks
geloven
dat het leven
plots
brandt!
Rouwende
mensen
waar men
maar ziet,
de lakens
verdwijnen
de littekens
niet!
mensen
waar men
maar ziet,
de lakens
verdwijnen
de littekens
niet!
Een plaats
aan de haven
nooit meer
'gewoon',
gedachten
en woorden
een andere
toon.
aan de haven
nooit meer
'gewoon',
gedachten
en woorden
een andere
toon.
Gehavende
plaats,
gebroken
door één nacht
ik wens u allen
geloof, moed en kracht!
plaats,
gebroken
door één nacht
ik wens u allen
geloof, moed en kracht!
© Cobie Verheij - de Peuter
uit: "Schijnbaar mens" (2002)
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Tijd
- Hits: 7021
De dag
wordt al
wat later
wordt al
wat later
De avond
komt
in zicht
komt
in zicht
De nacht
breekt
langzaam open
breekt
langzaam open
door 't schijnen
van het
Licht.
van het
Licht.
© Cobie Verheij - de Peuter
uit: "Schijnbaar mens" (2002)
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5401
Je levensvlucht
is als de lucht
zo helder en zo blauw
de vlucht waarheen
dat weet maar Eén!
Zoek het bij Hem alleen….
is als de lucht
zo helder en zo blauw
de vlucht waarheen
dat weet maar Eén!
Zoek het bij Hem alleen….
© Cobie Verheij - de Peuter
(2002)
- Details
- Geschreven door: Barsatie, Farial
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5730
Als je weet dat God bestaat dan hoef je niet te geloven
Als je weet dat leven om vrede en eenheid gaat dan kies je niet voor kloven
Als je voelt met je hart en denkt met je verstand
Als onwetenden nog twisten om een uitleg of een stukje land
Als er liefde dag en nacht door je lichaam stroomt
Als je het weet.....dan weet je dat dat iets is waar een ieder van droomt
Farial Barsatie
ingezonden 15 juni 2005
Als je weet dat leven om vrede en eenheid gaat dan kies je niet voor kloven
Als je voelt met je hart en denkt met je verstand
Als onwetenden nog twisten om een uitleg of een stukje land
Als er liefde dag en nacht door je lichaam stroomt
Als je het weet.....dan weet je dat dat iets is waar een ieder van droomt
- Details
- Geschreven door: Steens,Lorain
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3536
Het is waar
Wat ze me zeggen
Dat ik anders ben
Ik moet gaan
Langs planeten
En de zon en de maan
Kijk me aan
Ik vlieg naar waar ik
De aarde zag
Denk aan mij
Wat ze ook zeggen
En ik kleur je hemel blauw
Als ze niet in jou geloven
Kijk dan naar boven
En ik schijn het licht op jou.
Wat ze me zeggen
Dat ik anders ben
Ik moet gaan
Langs planeten
En de zon en de maan
Kijk me aan
Ik vlieg naar waar ik
De aarde zag
Denk aan mij
Wat ze ook zeggen
En ik kleur je hemel blauw
Als ze niet in jou geloven
Kijk dan naar boven
En ik schijn het licht op jou.
Lorain Steens (14 Jaar)
- Details
- Geschreven door: Tamsin, Lise
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 4801
De golven zijn als het leven,
woest maar ook wel eens zacht
sommigen botsen
tegen elkaar op
en anderen vloeien samen;
In het begin
zijn ze sterk,
maar zwakken af,
om dan uiteindelijk
aan te stranden,
en men ze nooit meer
ziet...
woest maar ook wel eens zacht
sommigen botsen
tegen elkaar op
en anderen vloeien samen;
In het begin
zijn ze sterk,
maar zwakken af,
om dan uiteindelijk
aan te stranden,
en men ze nooit meer
ziet...
Lise Tamsin,
Nieuwpoort.
- Details
- Geschreven door: Tijssen, Ingrid
- Categorie: Verdriet
- Hits: 11777
Heel diep in mij,
wil ik de stilte niet.
Als mijn mond zwijgt,
spreekt mijn hart verdriet.
wil ik de stilte niet.
Als mijn mond zwijgt,
spreekt mijn hart verdriet.
Ingrid Tijssen
- Details
- Geschreven door: Tijssen, Ingrid
- Categorie: Tijd
- Hits: 4450
Ik hoor haar nog zingen,
versjes uit een oude tijd.
Het blijken slechts herinneringen,
dat stil door 't heden glijdt.
versjes uit een oude tijd.
Het blijken slechts herinneringen,
dat stil door 't heden glijdt.
Ingrid Tijssen
- Details
- Geschreven door: Toornvliet, G.J.
- Categorie: Tijd
- Hits: 6214
Soms moet je loslaten
in het leven,
al houd je nog
het liefste vast...
Dan zou je alles
willen geven,
dat het nog als
gisteren was.
in het leven,
al houd je nog
het liefste vast...
Dan zou je alles
willen geven,
dat het nog als
gisteren was.
Ingrid Tijssen
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 30311
We trouwden, stonden samen
in het stadhuis en in de kerk.
We zeiden op de liefde"amen",
en gingen heerlijk aan het werk.
We leefden voort, met onze kind'ren.
Bij ons wisten zij zich "thuis".
we leefden samen, vonden vaak het juiste woord
en hielden vrede in ons huis.
Als zorgen kwamen en verdriet
dan waren we nog "samen".
het leven werd een bolderwagen
die ik trok, jij werd gedragen.
Toch waren er ook dagen
dat 'k "moe" werd en niet verder kon
Jij trok dán mijn levenswagen
totdat ik weer opnieuw begon.
Eens oud en leeg geworden
stop ik met trekken en met "spijt"
zul jij mij verder moeten leiden.
Breng mij bij God, tot in zijn eeuwigheid.
Trek jij mij voort dan
nog een korte tijd
Geef nog die "warmte" van je ogen,
dat woord van liefde, zonder spijt.
Eens zul jij de lege wagen
van 't leven verder moeten voeren, tot de tijd
waarop mijn dode ogen jou nog vragen:
kom ook "in God", met mij in eeuwigheid.
in het stadhuis en in de kerk.
We zeiden op de liefde"amen",
en gingen heerlijk aan het werk.
We leefden voort, met onze kind'ren.
Bij ons wisten zij zich "thuis".
we leefden samen, vonden vaak het juiste woord
en hielden vrede in ons huis.
Als zorgen kwamen en verdriet
dan waren we nog "samen".
het leven werd een bolderwagen
die ik trok, jij werd gedragen.
Toch waren er ook dagen
dat 'k "moe" werd en niet verder kon
Jij trok dán mijn levenswagen
totdat ik weer opnieuw begon.
Eens oud en leeg geworden
stop ik met trekken en met "spijt"
zul jij mij verder moeten leiden.
Breng mij bij God, tot in zijn eeuwigheid.
Trek jij mij voort dan
nog een korte tijd
Geef nog die "warmte" van je ogen,
dat woord van liefde, zonder spijt.
Eens zul jij de lege wagen
van 't leven verder moeten voeren, tot de tijd
waarop mijn dode ogen jou nog vragen:
kom ook "in God", met mij in eeuwigheid.
Frans den Harder
15 juni 2005
- Details
- Geschreven door: Toornvliet, G.J.
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 3827
Vloedgolven zonder weerga
van onvoorstelb're kracht
zijn over ons gekomen
als dieven in de nacht
Elk woord is reeds gesproken
en elke schreeuw geschreeuwd
wie achter is gebleven
hecht niet meer aan het leven
't wordt nimmer meer verzacht.
Verzwolgen kind en gade
ons rest slechts deze bede:
Genade Heer, Genade !!
van onvoorstelb're kracht
zijn over ons gekomen
als dieven in de nacht
Elk woord is reeds gesproken
en elke schreeuw geschreeuwd
wie achter is gebleven
hecht niet meer aan het leven
't wordt nimmer meer verzacht.
Verzwolgen kind en gade
ons rest slechts deze bede:
Genade Heer, Genade !!
G.J.Toornvliet
Ingezonden 10 januari 2005
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 77029
die met kracht overwint
en iedere dag
met een glimlach begint
Geloof in de liefde
die 't goede beschijnt
en eeuwig blijft stralen
zelfs als de aarde verdwijnt
Geloof in de liefde
die alles wil zijn
een geschenk uit de hoge
tussen voorspoed en pijn
Geloof in de liefde
die haar gaven deelt
in het dagelijks leven
getuigt van Zijn beeld
Geloof in de liefde
die alles vergeeft
die met gouden draad
het vredeskleed weeft
Geloof in de liefde
die ´t zelfverwijt verjaagt
en zonder klagen
de schuld van anderen draagt
Geloof in de liefde
volg hoopvol Zijn baan,
Hij kent de wegen
waarlangs je zult gaan.
Geloof in Zijn liefde
die jullie verbindt
ontvang dan Zijn zegen
blijf altijd Zijn kind
Want….
geloof, hoop en liefde
als kern van ´t bestaan
is een zeker weten
dat God met jullie zal gaan.
© Auteur: Cobie Verheij-de Peuter
20 december 2003
Gemaakt ter gelegenheid van een trouwdienst bij het huwelijk van mijn dochter.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 49681
Jullie kozen voor elkaar,
staan nu hier,
als stralend paar,
in vertrouwen en geloven
wil je elkaar trouw beloven,
tegenover God én mens,
dat is jullie eigen wens.
staan nu hier,
als stralend paar,
in vertrouwen en geloven
wil je elkaar trouw beloven,
tegenover God én mens,
dat is jullie eigen wens.
Samen vol van toekomstdromen,
is jullie pad bij elkaar gekomen
Samen delend een nieuw begin,
vol van liefde, vol van zin.
is jullie pad bij elkaar gekomen
Samen delend een nieuw begin,
vol van liefde, vol van zin.
Hou elkaar altijd vast,
in vreugde en verdriet
Vergeet daarbij,
je Schepper niet.
in vreugde en verdriet
Vergeet daarbij,
je Schepper niet.
Het leven gaat soms
anders dan je denkt,
Dán is er één
die wijsheid schenkt.
anders dan je denkt,
Dán is er één
die wijsheid schenkt.
Hém kun je altijd vertrouwen
Hij geeft je de fundering
waarop je je huwelijk kunt bouwen.
En hoe jullie leven ook zal verlopen,
de weg naar God blijft altijd open.
Hij geeft je de fundering
waarop je je huwelijk kunt bouwen.
En hoe jullie leven ook zal verlopen,
de weg naar God blijft altijd open.
© Auteur: Cobie Verheij - de Peuter
(2001)
- Details
- Geschreven door: Upsidedown Gedichtensite.nl
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 6109
na jaren zonder woorden
en vele littekens
ontdekte ik plots
onaangeboorde
bronnen van
herstellingstekens
want ik reis ongemerkt samen
met engelen onder aangenomen namen.
en vele littekens
ontdekte ik plots
onaangeboorde
bronnen van
herstellingstekens
want ik reis ongemerkt samen
met engelen onder aangenomen namen.
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Overlijden
- Hits: 7324
Soms is de hemel zo dichtbij
In onze dromen en gedachten
Daar spreken en verkeren wij
Met hen, met wie wij huilden, lachten
De mensen ooit zo liefgehad
Die wij nu node moeten missen
Een vrouw, man, kind, een lieve schat
Nooit uit ons leven weg te wissen
Een woord, een traan, herinnering
Middenin ons aardse leven
Een lied dat door ons hoofd steeds zingt
Kan ons weer inspiratie geven
God's mensen voor de eeuwigheid
Altijd met hun ziel verbonden
Ongeacht hun aardse tijd
Liefgehad, een plek gevonden
Uit onze harten nooit meer weg
Geschreven, sierlijk en oprecht
Het aardse leven afgelegd
Maar zielsverbonden, warm en hecht
In onze dromen en gedachten
Daar spreken en verkeren wij
Met hen, met wie wij huilden, lachten
De mensen ooit zo liefgehad
Die wij nu node moeten missen
Een vrouw, man, kind, een lieve schat
Nooit uit ons leven weg te wissen
Een woord, een traan, herinnering
Middenin ons aardse leven
Een lied dat door ons hoofd steeds zingt
Kan ons weer inspiratie geven
God's mensen voor de eeuwigheid
Altijd met hun ziel verbonden
Ongeacht hun aardse tijd
Liefgehad, een plek gevonden
Uit onze harten nooit meer weg
Geschreven, sierlijk en oprecht
Het aardse leven afgelegd
Maar zielsverbonden, warm en hecht
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Velthof, Trudis
- Categorie: Afscheid
- Hits: 20163
De lucht is licht gesluierd
een enkele wolk
op een blauwe achtergrond
Mannen gekleed
in zwarte jassen
en hoge hoeden
dragen moeizaam
de met bloemen bedolven
baar over de drempel
Golven van verdriet
rollen uit het orgel
Langzaam
stroomt de rivier
in de richting van de zee
in de bronzen glinstering
een reiger
zoekend naar voedsel.
een enkele wolk
op een blauwe achtergrond
Mannen gekleed
in zwarte jassen
en hoge hoeden
dragen moeizaam
de met bloemen bedolven
baar over de drempel
Golven van verdriet
rollen uit het orgel
Langzaam
stroomt de rivier
in de richting van de zee
in de bronzen glinstering
een reiger
zoekend naar voedsel.
Trudis Velthof
ingezonden 28 juli 2004
- Details
- Geschreven door: Velthof, Trudis
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8068
Zijn hart is leeg van verlangen
leeg van wanhoop en pijn
In de kamer weerkaatst de echo
woorden die nooit gesproken zijn
't maakt hem bang en desolaat
Weer waant hij 'n doordringende geur
en 'n schim van 'n bleek gelaat
Hij had haar nog zoveel willen zeggen
Maar hij wachtte
tot het vuur gedoofd was
en schikte bloemen onder psalmgezangen
leeg van wanhoop en pijn
In de kamer weerkaatst de echo
woorden die nooit gesproken zijn
't maakt hem bang en desolaat
Weer waant hij 'n doordringende geur
en 'n schim van 'n bleek gelaat
Hij had haar nog zoveel willen zeggen
Maar hij wachtte
tot het vuur gedoofd was
en schikte bloemen onder psalmgezangen
Trudis Velthof
ingezonden 27 juli 2004
- Details
- Geschreven door: Velthof, Trudis
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6920
Golvend
Hangt de mist
Tussen wit marmer
Bladeren
Ritselen speels
Over vochtig aarde
De dag
In het teken
Van afscheid
Doffe slagen
Klinken
Uit de klokkentoren
Een wasbleek gelaat
Schoongestreken van levenslijnen
Welt bij de laatste slagen
Uit een herinnering omhoog.
Hangt de mist
Tussen wit marmer
Bladeren
Ritselen speels
Over vochtig aarde
De dag
In het teken
Van afscheid
Doffe slagen
Klinken
Uit de klokkentoren
Een wasbleek gelaat
Schoongestreken van levenslijnen
Welt bij de laatste slagen
Uit een herinnering omhoog.
Trudis Velthof
ingezonden 28 juli 2004
- Details
- Geschreven door: Velthof, Trudis
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3926
afgebakend
door winterse rijp
dat als een sluier lag gedrapeerd
weerspiegelen kale bomen
in een verkwikkend waterplas
kristal
met duizenden figuren
door heldere stralen geflambeerd
oase van de dood
ontsproten
uit een hel wit licht
maar een blinde
kan de ochtendzon niet zien
de ochtendzon
die kiezels
tussen het struikgewas
als edelstenen laat schitteren.
door winterse rijp
dat als een sluier lag gedrapeerd
weerspiegelen kale bomen
in een verkwikkend waterplas
kristal
met duizenden figuren
door heldere stralen geflambeerd
oase van de dood
ontsproten
uit een hel wit licht
maar een blinde
kan de ochtendzon niet zien
de ochtendzon
die kiezels
tussen het struikgewas
als edelstenen laat schitteren.